De wervelkolom bestaat uit 24 beweegbare botten (33 botten in totaal), wervels genoemd. De wervelbeenderen worden op elkaar gestapeld. De tussenwervelschijf is een dempende substantie, die zich tussen aangrenzende botten bevindt.
De wervelbeenderen en hun doeleinden
De wervelbotten zijn aan de voorkant klein en rond, een gebied dat het wervellichaam wordt genoemd. In de rug is een benige ring waaruit uitsteeksels zich uitstrekken en bogen en kanalen worden gevormd. Elk van deze structuren heeft een of meer doelen. Ze zijn:
- Om de wervelkolom te stabiliseren als een kolom (facetgewricht).
- Om een plaats te bieden voor het bindweefsel en de spieren van de rug om te hechten (processus spinosus en transversaal).
- Om een tunnel te bieden waar het ruggenmerg doorheen kan (wervelboog, neurale boog of wervelforamen).
- Om een ruimte te bieden waar zenuwen het ruggenmerg verlaten en zich vertakken naar alle delen van het lichaam (intervertebrale foramen).
De structuur van de tussenwervelschijf
BSIP / UIG / Collectie: Universal Images Group / Getty Images
De tussenwervelschijf is een klein kussen dat tussen de paren wervels zit. Door het ontwerp van de wervelkolom kan deze in vele richtingen bewegen: flexie (buiging) extensie (boog), kantelen en roteren (draaien).
Om deze bewegingen te produceren, werken sterke krachten op de kolom en beïnvloeden deze. De tussenwervelschijf zorgt voor schokabsorptie tijdens beweging en beschermt de wervels en het ruggenmerg tegen letsel en / of trauma.
Hoe doet de schijf dit?
Aan de buitenkant zijn sterke vezels met elkaar geweven om een gebied te vormen dat de annulus fibrosis wordt genoemd. De annulus fibrosis bevat en beschermt een zachtere, zachtere substantie in het midden, de nucleus pulposus genaamd. De nucleus pulposis is verantwoordelijk voor het meegeven en geven tijdens de beweging van de wervelkolom. Op deze manier fungeert de schijf als schokdemper.
Mechanica van de tussenwervelschijf
Tony Hutchings / Getty Images
De nucleus pulposus kan worden gevisualiseerd als een zachte, zachte bal die zich in het midden van de schijf bevindt.
Deze draaibeweging verandert de kanteling en rotatie van de wervel boven en onder, wat op zijn beurt de effecten van beweging op de wervelkolom mogelijk maakt en buffert. Het zwenken van schijven vindt plaats in reactie op de richting waarin de wervelkolom beweegt.
De nucleus pulposus bestaat voornamelijk uit water. Water kan in en uit bewegen door middel van kleine poriën, die fungeren als zijwegen tussen het bot van de nabijgelegen wervel en de schijf. Posities die de wervelkolom belasten (in het bijzonder zittend en staand), duwen water uit de schijf. Door op uw rug te gaan liggen (ook wel rugligging genoemd), komt er gemakkelijker water terug in de tussenwervelschijf.
Bij veroudering hebben schijven de neiging om water te verliezen, wat kan leiden tot degeneratie van de schijf. In tegenstelling tot de spieren en organen van ons lichaam, heeft de tussenwervelschijf geen bloedtoevoer. Dit betekent dat een schijf om de noodzakelijke voeding te krijgen (en om afval af te voeren), afhankelijk moet zijn van de waterstroom en andere mechanische middelen om gezond te blijven.
Verzorging en voeding van de tussenwervelschijf
Russell Sadur / Getty ImagesEnkele tips voor het verzorgen van uw tussenwervelschijven zijn:
- Het verbeteren van uw houding, waarbij u vaak moet oefenen en van houding wisselen terwijl u op het werk bent.
- Gebruik van goede lichaamsmechanica bij het tillen van zware voorwerpen.
- Slapen op een stevige, ondersteunende matras.
- Stoppen met roken (of niet beginnen).
- Een gezond gewicht behouden.
- Voedzaam eten.
- Veel water drinken.
- Matig alcohol drinken.
.jpg)
