Goitrogenen zijn van nature voorkomende chemicaliën die in veel plantaardig voedsel worden aangetroffen. Het regelmatig consumeren van grote hoeveelheden van deze stoffen kan een impact hebben op uw schildkliergezondheid, dus het is de moeite waard om te begrijpen hoe ze de schildklierfunctie beïnvloeden en of het zinvol is om uw inname van goitrogene voedingsmiddelen zoals broccoli, bloemkool, boerenkool, te beperken of niet. aardbeien en anderen.
1:13Kijk nu: wat zijn goitrogenen?
Gemeenschappelijke goitrogene voedingsmiddelen
De belangrijkste voedingsmiddelen die rijk zijn aan goitrogen zijn groenten in de categorie kruisbloemigen; sommige vruchten, noten en granen bevatten ook deze stoffen.
Er zijn drie soorten goitrogenen: goitrines, thiocyanaten en flavonoïden.
Heel goed / Emilie DunphySommige voedingsmiddelen die goitrins en / of thiocyanaten bevatten
- Afrikaanse cassave
- Babassu (een palmboomkokosvrucht gevonden in Brazilië en Afrika)
- Bok choy
- Broccoli
- Broccolini
- spruitjes
- Kool
- Canola
- Bloemkool
- Chinese broccoli
- Collards
- Daikon
- Vlas
- Boerenkool
- Koolraap
- Gierst
- Mosterd
- Perziken
- Pinda's
- pijnboompitten
- Radijs
- Rode radijs
- Koolraap
- Spinazie
- Aardbeien
- Zoete aardappel
- Rapen
- Waterkers
Sommige voedingsmiddelen die flavonoïden bevatten
- Bessen
- rode wijn
- Sojaproducten zoals tofu, tempeh, edamame en sojamelk
- Theeën, vooral groene, witte en oolong-variëteiten
Goitrins en thiocyanaten komen vrij uit bepaalde plantaardige voedingsmiddelen wanneer ze in rauwe staat worden gesneden of gekauwd. Flavonoïden in voedingsmiddelen kunnen ook worden omgezet in goitrogene verbindingen door bacteriën die in de darmen voorkomen.
Hoe Goitrogenen de schildklier kunnen beïnvloeden
Voedingsmiddelen die goitrogenen bevatten, kunnen de schildklierfunctie verstoren door het vermogen van uw lichaam om jodium te gebruiken te remmen. Meer specifiek kunnen goitrogenen het proces blokkeren waarmee jodium wordt opgenomen in de belangrijkste schildklierhormonen thyroxine (T4) en trijoodthyronine (T3).
Ze remmen ook de feitelijke afgifte van schildklierhormoon door uw schildklier en verstoren de perifere omzetting van het schildklierhormoon T4 in het actieve schildklierhormoon T3.
In zeer grote hoeveelheden kunnen goitrogenen een struma of een vergrote schildklier veroorzaken. Ze kunnen ook werken als antithyroid-medicijnen, uw traag werkende schildklier vertragen en mogelijk hypothyreoïdie veroorzaken.
Een woord over soja
Hoewel sojaproducten de schildklier niet beïnvloeden bij mensen met een normale schildklierfunctie en voldoende jodium, kunnen ze de opname van vervangende medicatie voor schildklierhormoon verstoren.Daarom raden deskundigen aan dat patiënten met hypothyreoïdie sojaproducten niet per se vermijden. , maar zorg ervoor dat u hun schildkliermedicatie op een lege maag inneemt.
Er bestaat ook enige bezorgdheid dat het consumeren van isoflavonen, de actieve ingrediënten in soja, de transformatie van subklinische naar openlijke hypothyreoïdie kan veroorzaken bij mensen met een marginale jodiuminname. Onderzoek naar dit fenomeen is echter controversieel.
Minimaliseren van de effecten van goitrogene voedingsmiddelen
Goitrogene voedingsmiddelen zijn rijk aan vitamines en mineralen, en de meeste experts raden niemand aan - inclusief patiënten met een schildklieraandoening - om ze niet te eten. Er zijn echter een paar verstandige richtlijnen die u moet overwegen als u een traag werkende schildklier heeft of als u zich zorgen maakt over goitrogenen in uw dieet.
Dit is wat u kunt doen om het risico op negatieve effecten te minimaliseren:
- Kook goitrogene groenten: stomen, koken of fermenteren kan het gehalte aan goitrogenen verminderen. Als je van verse spinazie of boerenkool houdt in smoothies, blancheer dan de groenten en bewaar ze in de vriezer voor later gebruik.
- Verhoog uw inname van jodium en selenium: het krijgen van voldoende jodium en selenium kan de effecten van goitrogenen helpen verminderen; jodiumtekort is een bekende risicofactor voor schildklierdisfunctie, hoewel het zelden voorkomt dat mensen die in de Verenigde Staten wonen een tekort hebben. Goede voedingsbronnen van jodium zijn onder meer zeewier - zoals kelp, kombu of nori - en gejodeerd zout . (Minder dan een halve theelepel gejodeerd zout dekt uw dagelijkse behoefte aan jodium.) Grote bronnen van selenium zijn paranoten, vis, vlees, zonnebloempitten, tofu, gebakken bonen, Portobello-paddenstoelen, volkorenpasta en kaas.
- Schakel het uit: het eten van een verscheidenheid aan voedingsmiddelen - niet-goitrogene en goitrogene - helpt de hoeveelheid goitrogenen die u consumeert te beperken en zorgt ervoor dat u een gezond assortiment aan vitamines en mineralen binnenkrijgt.
Als u een hypothyreoïdie heeft en nog steeds een gedeeltelijk functionele schildklier heeft - zoals bij Hashimoto's thyroïditis - moet u vooral voorzichtig zijn dat u niet te veel rauw goitrogeen voedsel consumeert.
Als u voornamelijk gekookte goitrogenen eet en het moeilijk vindt om uw schildklierbehandeling in evenwicht te brengen, kunt u overwegen om de hoeveelheid goitrogene voedingsmiddelen in uw dieet in het algemeen te verminderen.
Niet iedereen met een schildklieraandoening hoeft zich echter bewust te zijn van goitrogenen.Als u een hypothyreoïdie heeft als gevolg van een schildklieroperatie die bekend staat als thyreoïdectomie - een procedure die wordt uitgevoerd om schildklierkanker te behandelen of om een struma of knobbeltjes te verwijderen - hoeft u niet bijzonder te zijn over goitrogenen; evenzo als u hypothyreoïdie heeft na behandeling met radioactief jodium (RAI) voor de ziekte van Graves. Schildklierweefsel dat door deze procedures is vernietigd, is niet vatbaar voor goitrogene effecten.
Een woord van Verywell
Zoals de meeste dingen in het leven, is matiging uw beste strategie als het gaat om voeding en uw schildklier. De meeste voedingsmiddelen die goitrogenen bevatten, zijn erg voedzaam en de voordelen van het eten ervan wegen ruimschoots op tegen de risico's. Als u zich zorgen maakt of zeker wilt weten dat uw dieet goed is afgerond, overweeg dan om een voedingsdeskundige te raadplegen.
