Prikkelbare darmsyndroom (IBS) is een uitsluitingsziekte, wat betekent dat de diagnose IBS vaak wordt gesteld nadat er geen andere oorzaak voor de symptomen is gevonden. Dit betekent ook dat IBS vaak verkeerd wordt gediagnosticeerd en behandeld als andere aandoeningen. Sommige mensen zien mogelijk verschillende artsen en ondergaan veel tests voordat ze uiteindelijk de diagnose IBS krijgen.
Er is enig onderzoek dat aangeeft dat er genen zijn geassocieerd met IBS, waardoor IBS mogelijk erfelijk kan worden. Sommige van die genen zijn gevonden, hoewel het nog steeds onduidelijk is hoeveel de genen van een persoon het risico op deze aandoening beïnvloeden.
Wat zijn de andere aandoeningen met symptomen die lijken op IBS? Deze aandoeningen staan bekend als 'differentiële diagnoses' - verschillende aandoeningen met een vergelijkbare reeks symptomen of 'presentatie'.
Amber J Tresca
Inflammatoire darmziekte (IBD)
IBS wordt vaak verward met colitis ulcerosa of de ziekte van Crohn, die gezamenlijk bekend staat als IBD. Maar er zijn significante verschillen. IBS is een syndroom, geen ziekte, en het leidt niet tot darmkanker, noch veroorzaakt het ontstekingen of darmbloedingen. IBD veroorzaakt vaak ontstekingen of zweren in de darmwand die door een arts kunnen worden gezien tijdens een colonoscopie, terwijl PDS geen van deze fysieke symptomen veroorzaakt. IBD kan ook ernstige buikpijn, koorts en gewichtsverlies veroorzaken, wat worden niet gezien met IBS.
Het is mogelijk dat mensen met IBD ook IBS hebben. Er moet echter een belangrijk onderscheid worden gemaakt: het hebben van IBS betekent niet dat het "vooruitgang" of "verandert in" IBD zal worden. IBS is geen progressieve ziekte en veroorzaakt eigenlijk geen schade aan de darmen of andere delen van het spijsverteringskanaal.
Mensen met IBD hebben mogelijk een operatie nodig als behandeling voor hun ziekte. Er wordt geen operatie uitgevoerd om IBS te behandelen. Bovendien treft IBD vaak andere delen van het lichaam buiten het spijsverteringskanaal.
Belangrijkste punten: IBS veroorzaakt geen ontstekingen, zweren, bloedingen of aanzienlijk gewichtsverlies.
Coeliakie
Coeliakie (wat vroeger coeliakie werd genoemd) wordt naar verluidt ondergediagnosticeerd omdat veel mensen nog steeds denken dat dit een zeldzame kinderziekte is. Volgens de Celiac Disease Foundation kan zelfs 1 op de 100 mensen deze erfelijke aandoening hebben, hoewel sommige experts dat cijfer zelfs nog hoger stellen. Hoewel het niet hetzelfde is als IBS, wordt geschat dat coeliakie vier keer vaker voorkomt bij mensen met IBS-symptomen dan bij mensen zonder die symptomen.
Het kan jaren duren voordat de diagnose coeliakie wordt gesteld, omdat de symptomen vaak vaag zijn en mogelijk over het hoofd worden gezien of verondersteld te worden veroorzaakt door andere aandoeningen.
Wanneer een persoon met coeliakie gluten eet (een veelgebruikt voedselingrediënt), wordt een immuunrespons geactiveerd die schade aan het slijmvlies van de dunne darm veroorzaakt. Dit heeft tot gevolg dat de dunne darm geen kritische voedingsstoffen kan opnemen. In tegenstelling tot IBS, waarvoor er geen diagnostische test is, kan coeliakie worden gediagnosticeerd met een nauwkeurigheid van 85% tot 98% met antilichaamtests (de meest recente en nauwkeurige tests zijn voor het anti-gedeamideerde gliadine-peptide, of DGP, antilichaam, en voor de anti-weefsel transglutaminase, of anti-tTG, antilichaam) Het kan ook worden uitgesloten als een mogelijke diagnose met een nauwkeurigheid van meer dan 99% met genetische testen voor de HLA-DQ2 en HLA-DQ8 genen.
De basis voor de behandeling van coeliakie is de eliminatie van gluten uit de voeding.
Belangrijkste punten: Coeliakie kan vaak nauwkeurig worden gediagnosticeerd met antilichaamtests of genetische tests, en de symptomen verbeteren vaak snel met een glutenvrij dieet.
Infectie
Een virale, parasitaire of bacteriële infectie kan de symptomen veroorzaken die vaak voorkomen bij IBS, zoals buikpijn, een opgeblazen gevoel en diarree. Deze infecties kunnen de veel voorkomende ‘buikgriep’ (virale gastro-enteritis), voedselvergiftiging of water zijn dat is verontreinigd met schadelijke parasieten. Dit soort infecties is eerder acuut dan chronisch; de symptomen beginnen snel en kunnen ernstig zijn. In veel gevallen kan er een duidelijke gebeurtenis zijn die de symptomen heeft versneld, zoals het eten van onvoldoende verhit voedsel (in het geval van voedselvergiftiging) of contact hebben met een persoon met vergelijkbare symptomen (zoals buikgriep).
Hoewel deze infecties niet hetzelfde zijn als IBS, kan PDS zich in feite ontwikkelen na een bacteriële infectie.Het mechanisme waardoor dit gebeurt, is nog niet goed begrepen.
Kernpunten: Bacteriële en parasitaire infecties verbeteren vaak na behandeling met antibiotica, en virale infecties verbeteren meestal na een paar dagen. De symptomen van IBS zijn echter chronisch.
Een woord van Verywell
IBS wordt vaak verward met andere aandoeningen, met name IBD. Bovendien worden de aandoeningen soms aangeduid met onjuiste termen zoals "geïrriteerde darmziekte" of "inflammatoir darmsyndroom", wat verdere complicaties en misverstanden veroorzaakt. Wanneer u een diagnose krijgt van een gastro-enteroloog of een andere zorgverlener, is het het beste om duidelijke informatie te krijgen en vragen te stellen totdat u vertrouwd bent met de nieuwe voorwaarden. Een paar minuten nemen om IBS te begrijpen, is belangrijk om eventuele vragen op te lossen en op weg te gaan naar de juiste behandeling.
