Een van de moeilijkere aspecten van het leven met een inflammatoire darmaandoening (IBD), zoals de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa of onbepaalde colitis, is niet weten wanneer de ziekte weer actief zal worden. IBD is een aandoening die perioden doormaakt waarin de ziekte actiever en minder actief is. Voor mensen die met een type IBD leven, is het niet altijd bekend waardoor de ziekte weer actief kan worden en tekenen en symptomen kan veroorzaken. Draagbare bewakingsapparatuur kan een antwoord zijn op dit probleem.
Tim Robberts / Taxi / Getty Images Plus
IBD monitoren
Mensen met IBD staan meestal onder de hoede van een gastro-enteroloog, een arts die gespecialiseerd is in de behandeling van ziekten en aandoeningen van het spijsverteringskanaal. Voor gastro-enterologen omvat een onderdeel van de behandeling van IBD de zorgvuldige controle op de terugkeer van tekenen en symptomen. Het is niet gemakkelijk om te doen, en er is niet een specifieke manier waarop dit bij elke patiënt wordt gedaan.
Er zijn tests die artsen zullen gebruiken om de ziekteactiviteit in de gaten te houden en te proberen te voorspellen wanneer IBD weer oplaait. Sommige zijn minder invasief omdat ze bloed of ontlasting testen, maar andere omvatten tests zoals colonoscopie, die voorbereiding en tijdinvestering vereist, om nog maar te zwijgen van de kosten. Een idee krijgen dat een ontsteking in het spijsverteringskanaal mogelijk begint of verergert, kan helpen om de ziekte sneller onder controle te krijgen. Daarom zijn onderzoekers begonnen met het onderzoeken van draagbare bewakingsapparatuur om ziekteactiviteit bij mensen met IBD te voorspellen of te volgen.
Draagbare apparaten
Draagbare technologie is een apparaat dat ergens op het lichaam wordt gedragen. Deze apparaten hebben sensoren die een heleboel verschillende dingen meten, waaronder slaap, hartslag en dagelijkse stappen of andere activiteiten (zoals fietsen of zwemmen).
Draagbare apparaten kunnen verschillende vormen hebben (inclusief kleding, brillen en sieraden), maar degene die de meeste mensen waarschijnlijk kennen, zijn fitnessbandjes of horloges. Deze apparaten zijn al enkele jaren in de handel verkrijgbaar en komen vrij algemeen voor. Deze worden om de pols gedragen en worden meestal gebruikt als activiteits- / slaap- / hartslagmeter, maar de laatste jaren is het gebruik ervan uitgebreid. Horloges kunnen nu niet alleen meten hoeveel stappen iemand zet, maar kunnen ook worden gekoppeld aan slimme apparaten om onder andere sms-berichten te bezorgen, te bellen of het kanaal op de tv te wijzigen.
Wearable Tech en IBD
De IBD's zijn complexe ziekten en het monitoren van ziekteactiviteit om opflakkeringen te voorspellen of op te vangen, kost veel tijd, moeite en expertise. Een paar van de uitdagingen van de huidige monitoringtechnieken is dat ze tijd, geld en een bepaalde hoeveelheid actie van de patiënt vergen. Dit heeft onderzoekers ertoe aangezet na te denken over wat voor soort "passieve" monitoring kan worden gedaan om te proberen een beter idee te krijgen van wanneer IBD mogelijk weer actief wordt.
Dat is waar draagbare apparaten in het spel komen. Wat als draagbare technologie kan worden gebruikt om te bepalen of het ziekteproces is veranderd? Hoewel draagbare technologie op verschillende prijspunten komt, worden ze voor het grootste deel als lage kosten beschouwd in vergelijking met andere monitoringtechnieken. Denk aan het prijsverschil tussen zelfs de meest geavanceerde Apple Watch en een colonoscopie. Bovendien kunnen ze gedurende een lange periode worden gebruikt. Controletests op bloed of ontlasting zijn een momentopname en hoewel ze van cruciaal belang zijn voor een goede behandeling van IBD, hebben ze bepaalde beperkingen.
Een activiteitstracker of draagbaar apparaat kan de hartslag, dagelijkse stappen en het slaappatroon van een patiënt gedurende een lange periode volgen. Dit geeft onderzoekers een enorme hoeveelheid gegevens die vervolgens op een aantal manieren kunnen worden gesneden en in blokjes gesneden. Omdat dit wordt beschouwd als 'passieve' deelname, wordt gedacht dat dit om een paar verschillende redenen gemakkelijker zal zijn voor patiënten.
Veel patiënten gebruiken zelf al draagbare technologie omdat ze zaken als dagelijkse activiteiten of slaappatronen willen volgen. Mensen hebben ook de neiging om hun draagbare apparaten redelijk consistent te gebruiken, vooral als het gaat om het bijhouden van dagelijkse activiteiten. Sommige draagbare technologie wordt geleverd met apps of programma's die sociaal van aard zijn en het delen van dagelijkse activiteiten met vrienden of een gemeenschap helpt bij het afleggen van verantwoording en kan sommige mensen ertoe aanzetten zich aan hun gezondheidsdoelen te houden.
In termen van IBD wordt gedacht dat de statistieken die van een draagbaar apparaat komen, kunnen worden toegeschreven aan ziekteactiviteit. Er is bijvoorbeeld één hypothese dat wanneer IBD-gerelateerde ontsteking begint, de hartslag kan versnellen. Als wetenschappers bijvoorbeeld al die gegevens van draagbare apparaten kunnen nemen en deze vervolgens kunnen vergelijken met de resultaten van de andere tests die al worden gebruikt om IBD te controleren, zal dit misschien enkele interessante conclusies opleveren. Op deze manier kan er een ander hulpmiddel in de kit zitten dat patiënten en artsen kunnen gebruiken bij het bewaken van IBD.
Wat het onderzoek laat zien
In één onderzoek naar draagbare technologie en IBD werden de resultaten geanalyseerd van 39 patiënten die een FitBit-activiteitstracker en toegang tot een smartphone-app kregen om gegevens vast te leggen. C-reactieve proteïnegehaltes genomen voordat met het onderzoek werd begonnen.
Fecale calprotectine en C-reactief proteïne worden biomarkers genoemd en worden gebruikt bij het monitoren van IBD-ziekteactiviteit. Fecale calprotectine is een test die wordt uitgevoerd om de hoeveelheid calprotectine in de ontlasting te meten. Calprotectine is een type eiwit dat in ontlasting wordt aangetroffen en dat kan toenemen als er sprake is van darmontsteking. Een C-reactief proteïnegehalte wordt gemeten met een bloedtest. Als er een ontsteking in het lichaam is, kunnen de niveaus van C-reactief proteïne in het bloed stijgen.
De ziekteactiviteit van patiënten werd ook gemeten met behulp van een van de twee indices die vaak worden gebruikt in IBD-onderzoek, de Simple Clinical Colitis Activity Index of de Harvey-Bradshaw Index.
Patiënten gebruikten de FitBit en de app gemiddeld 296 dagen. De gegevens van de apparaten werden geanalyseerd om te zien of er een verband was met veranderingen in de fecale calprotectine- of C-reactieve proteïnespiegels van de patiënt, die ook werden gemeten. Wat de wetenschappers ontdekten, was dat de dagelijkse hartslag in rust eigenlijk niet overeenkwam met veranderingen in biomarkerniveaus. Er werd echter een verband gevonden tussen verhoogde biomarkerresultaten, wat een toename betekent van de fecale calprotectine- of C-reactieve proteïnespiegels en dagelijkse stappen. Er werd ontdekt dat deelnemers aan de studie minder dagelijkse stappen namen in de week voordat er een verandering was in hun biomarkerresultaten.
Onderzoekers ontdekten dat mensen met IBD verminderde fysieke activiteit vóór een opflakkering van de symptomen. Deze en andere passief verzamelde gegevens kunnen ooit worden gebruikt om opflakkeringen te voorspellen.
Draagbare technologie in de toekomst
Het monitoren van IBD met passieve middelen en monitoring op afstand is een idee dat begint te groeien. Deze studie omvatte een klein aantal patiënten, maar aangezien er enkele bevindingen waren die veelbelovend zijn, zal dit hopelijk leiden tot grotere studies.
Dagelijkse activiteit is misschien niet het enige dat verandert wanneer een opflakkering begint, dus er kunnen andere gegevens zijn die worden bijgehouden door draagbare technologie of slimme apparaten die een breder beeld kunnen geven van IBD-activiteit. Er is een focus op passieve monitoring omdat het gemakkelijk is voor patiënten om te doen: het apparaat dagelijks opladen en dragen is vrijwel alles wat nodig is. Patiënten kunnen echter gemotiveerd zijn om deel te nemen aan andere vormen van bewaking op afstand, zelfs als dit enige inspanning van hun kant vereist. Technieken voor monitoring op afstand kunnen voor sommige patiënten aantrekkelijker zijn dan invasieve of mogelijk duurdere tests.
Bovendien hebben mensen met IBD vaak andere aandoeningen die meer invloed hebben dan het spijsverteringskanaal. Mensen met IBD hebben vaak te maken met slaapstoornissen, vermoeidheid en gewrichtspijn, om er maar een paar te noemen. Er is een mogelijkheid dat draagbare apparaten nuttig zijn bij het voorspellen of bewaken van enkele van de vele aandoeningen die vaak samenhangen met IBD. Het is niet zo moeilijk om je een toekomst voor te stellen waarin de algehele gezondheid van een persoon wordt bewaakt en beheerd, gedeeltelijk met draagbare apparaten en / of bewaking op afstand.
Een woord van Verywell
De toekomst van draagbare technologie in de gezondheidszorg is een opwindend vakgebied dat snel evolueert. Geavanceerde technologie zou patiënten en zorgverleners meer keuzes kunnen bieden als het gaat om het behandelen van IBD of andere chronische aandoeningen.
Een van de grootste open vragen voor patiënten zijn echter zorgen over privacy. Het is een open vraag om gezondheidsgegevens van draagbare apparaten te beperken tot alleen degenen die het nodig hebben. Wearable technologie, bijbehorende apps en technologie voor monitoring op afstand zijn allemaal potentiële storingspunten omdat ze kunnen worden gehackt of onderhevig zijn aan virussen en malware. Dit is een aspect van wearables dat bekend is en dat op verschillende manieren wordt aangepakt, maar er zullen aanzienlijke inspanningen moeten worden geleverd om de veiligheid van de patiënt te waarborgen.
Wearable technologie is gebruikelijker voor het beheer van andere chronische aandoeningen dan voor IBD, maar het is een goede gok dat er in de toekomst meer integratie in gastro-enterologie zal komen.
-medication.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
