De ernst van een uitpuilende schijf

Een 'schijfbolling' is een woord dat wordt gebruikt om bevindingen te beschrijven die zijn waargenomen bij een MRI-onderzoek van de tussenwervelschijven. De tussenwervelschijven zijn zachte kussens die rusten tussen de botten van de wervelkolom, de wervels. Een normale tussenwervelschijf is cruciaal voor de mobiliteit van de wervelkolom. De schijf functioneert om energie in de wervelkolom op te nemen, maar laat de wervelkolom ook buigen en roteren. Wanneer een schijf beschadigd is, kan deze hernia of naar buiten duwen tegen het ruggenmerg en de spinale zenuwen.

Een 'disc-bolling' is een woord dat vaak wordt gebruikt om een ​​lichte uitpuiling van de disc te beschrijven. De woorden 'schijfbolling' impliceren dat de schijf symmetrisch lijkt met een kleine hoeveelheid uitstulping en geen significante hernia. In het bijzonder dringen schijfuitstulpingen niet door de ligamentbarrière die de schijf van het wervelkanaal scheidt.

Uitpuilende schijf is vaak een incidentele bevinding bij MRI. Naarmate mensen ouder worden, worden schijfuitstulpingen vaak gezien op MRI. Schijfbultjes zijn te zien bij patiënten zonder symptomen van rugklachten, vooral bij patiënten ouder dan 40 jaar. Een lichamelijk onderzoek kan helpen onderscheid te maken tussen een schijfbult die problemen veroorzaakt en een schijfbult die een incidentele bevinding is.

Moet u zich zorgen maken over een zwelling?

Een bevinding van een uitpuilende schijf is moeilijk op zichzelf te interpreteren. Uitpuilende schijven zijn voor het grootste deel heel normale bevindingen, zelfs bij jonge, actieve patiënten, en er wordt zelden gedacht dat ze een bron van rugpijn zijn. Als er iets is, wordt verwacht dat een aanzienlijke uitstulping van de schijf beenpijn veroorzaakt als gevolg van irritatie van de zenuwen die langs de benen lopen.

Radiologen detecteren vaak uitpuilende schijven op een MRI en nemen deze bevinding vaak op in een MRI-rapport. Dit kan angst veroorzaken bij patiënten die zich zorgen maken dat ze een ernstig ruggenmergprobleem ontwikkelen. Studies hebben echter keer op keer aangetoond dat uitstulpingen van de schijf ongelooflijk vaak voorkomen en kunnen worden gezien op MRI's van mensen zonder rugpijn of wervelkolomproblemen.

Behandeling van schijfuitstulpingen

De waarheid is dat de meeste schijfuitstulpingen geen behandeling nodig hebben, maar de oorzaak van rugpijn moet beter worden begrepen en behandeld. MRI's zijn geen perfecte tests, en het is een feit dat ze ons in staat stellen om een ​​uitpuilende schijf te "zien", maar we zien vaak geen spierspanningen of ligamentische verwondingen. De overgrote meerderheid van de gevallen van rugpijn zijn te wijten aan spierspanning, en daarom is de behandeling vaak gericht op het verbeteren van de functie van de spieren van de wervelkolom en de kern.

De andere sleutel om te begrijpen is dat uitstulpingen van de schijf vaak een normale bevinding zijn van een MRI. Naarmate we ouder worden, verandert het uiterlijk van MRI. Het is bekend dat jonge twintigers vaak 'afwijkingen' vertonen op MRI-scans. Dat betekent niet dat de afwijking de oorzaak is van hun pijn, het kan voor die persoon gewoon een normale bevinding zijn.

Er zijn enkele situaties waarin de schijven abnormaal zijn en een bron van pijn kunnen zijn. Wanneer de tussenwervelschijf de bron van pijn is, noemen mensen dit vaak discogene rugpijn. Opgemerkt moet worden dat hoewel een tussenwervelschijf de bron van lage rugpijn kan zijn, dit meestal niet het geval is; discogene rugpijn blijft een controversiële diagnose. Dit is niet helemaal hetzelfde als een uitpuilende tussenwervelschijf, hoewel discogene pijn kan optreden bij mensen met een uitpuilende tussenwervelschijf Zelden worden invasieve of chirurgische behandelingen gebruikt voor de behandeling van een uitpuilende tussenwervelschijf.