Hoe is het echt om kanker te hebben?

De meesten van ons kennen iemand die met kanker leeft of heeft geleefd. En ook hebben velen nagedacht over hoe het werkelijk zou zijn om zelf kanker te hebben. Degenen die al een tijdje hebben geleefd, zijn zich er terdege van bewust dat wat we denken te voelen voordat er iets gebeurt, en hoe we ons voelen nadat het gebeurt, vaak heel anders is. Maar als je een idee hebt hoe het is, kun je de best mogelijke vriend zijn voor iemand met kanker.

Degenen die met kanker leven, zijn echte mensen met een echt leven dat veel verder reikt dan kanker. De meesten van ons willen niet gedefinieerd worden door onze kanker. Mensen met kanker kunnen vaak een heel vol en gelukkig leven leiden, hoewel voor sommigen korter.

Zelfs als u geen kankerpatiënt bent, hebben we allemaal wel iets overleefd. U kunt een overlevende zijn van een zichtbare tragedie, of in plaats daarvan een overlevende van een minder zichtbare maar net zo traumatische emotionele strijd. Om die reden zal bijna iedereen zichzelf zien op de pagina's die volgen - niet alleen hun dierbaren met kanker.

Het leven met kanker is voor iedereen anders

Hoe het echt is om met kanker te leven, is voor iedereen anders; er is geen "gemiddelde" of "typische" manier waarop mensen kanker ervaren.

Om te beginnen wordt de ervaring van kanker beïnvloed door onze omgeving, ons ondersteuningssysteem, de mensen met wie we omgaan, onze ervaringen uit het verleden, onze oncologen en het specifieke type en stadium van kanker dat we hebben. Bovendien is elke kanker afzonderlijk op moleculair niveau anders en kan ze zich klinisch op een andere manier gedragen; twee mensen met stadium 2B van een bepaald kankertype kunnen zeer verschillende symptomen, verschillende uitkomsten en verschillende gevoelens over de ziekte hebben. Als er 200 mensen met een bepaald type en stadium van kanker in een kamer zijn, zijn er 200 unieke soorten kanker.

Net zoals de ervaring met kanker sterk varieert, is er geen goede of foute manier om naartoe te gaanvoelenover het hebben van de ziekte. Hoe u zich erover voelt, is gewoon hoe u zich voelt.

Het leven met kanker hangt van de dag af

Hoe iemand zich lichamelijk en emotioneel voelt met kanker, kan van dag tot dag verschillen. Het kan per uur variëren, en zelfs van minuut tot minuut.

Gevoelens veranderen voortdurend. Als je iemand met kanker vraagt ​​hoe hij of zij zich voelt, kan hij of zij aarzelen. Een deel van de aarzelingen kan zich afvragen of ze de waarheid moeten vertellen, anders krijgen ze een lezing die begint met 'je moet positief blijven'. Maar een andere reden voor de aarzeling zou kunnen zijn dat hun geest om opheldering vraagt: "Bedoelt u vannacht 23.00 uur, vanmorgen 9.00 uur, vanmiddag om 14.00 uur?

Er wordt niet alleen een groot aantal emoties ervaren bij kanker, maar het hele spectrum kan binnen een dag van 16 uur voorkomen.

Iets dat mensen zonder kanker kan verrassen, is dat wat we voelen niet altijd sterk correleert met de omstandigheden. Het leven is zo met kanker. Op een dag voelt u zich misschien blij, ondanks het feit dat u resultaten van een scan hoort die niet erg positief zijn. Op een andere dag voel je je misschien verdrietig, ook al zien je laboratoriumtests er geweldig uit. Dagen met grote hindernissen lijken misschien gemakkelijk, terwijl soepel lopende dagen een worsteling zijn. De ene dag voel je je in staat om alles te overwinnen, inclusief kanker, de volgende dag lijkt het een onoverkomelijke taak om een ​​postzegel te vinden om een ​​brief te versturen.

Terugkomend op de angst om iemand te horen vertellen dat je positief moet zijn als kankerpatiënt, ja, een positieve houding ten opzichte van kanker behouden is belangrijk. Maar dit betekent niet dat kankerpatiënten ten koste van alles hun angsten en tranen moeten verbergen. Daarentegen is het erg belangrijk dat mensen met kanker zichzelf toestaan ​​om negatieve gevoelens te uiten. Daarbij eren ze zichzelf en hun eigen emoties. Door ze hun verdriet te laten ervaren wanneer dat nodig is, kun je ze beter helpen hun vreugde op een andere dag, of zelfs over een minuut, te vieren.

Het leven met kanker is eng

Het maakt niet uit of het huidkanker of alvleesklierkanker is. Het maakt niet uit of het stadium 1 of stadium 4 is. Gediagnosticeerd worden en leven met kanker is beangstigend.

Het is niet alleen uw eigen kanker die angst oproept. Onze geest, vaak aangevuld met input van goedbedoelende vrienden, herinnert zich plotseling elk kankerverhaal dat we ooit hebben gehoord. En natuurlijk vallen, net als nieuws, het ergste op. Als dat nog niet genoeg is, zijn we niet alleen bang voor wat kanker voor ons zal betekenen, maar ook voor wat onze kanker zal betekenen voor degenen van wie we houden.

Misschien heb je opmerkingen gehoord van mensen die suggereren dat mensen met kanker in een vroeg stadium of een ‘mildere’ vorm van kanker minder angst zouden moeten hebben. We gebruiken het woord mild om de uitdrukking "minder dodelijk" niet te vermijden, maar omdat degenen die voor anderen als een "milde" kanker hebben beschouwd, niet minder bang zijn.

Voor een bepaalde persoon bij wie voor het eerst de diagnose kanker van welke plaats of graad dan ook wordt gesteld, is het de ergste kanker die ze hebben gehad, en waarschijnlijk het meest traumatische dat ze hebben meegemaakt.

Het is belangrijk om rekening te houden met deze gevoelens als je met iemand met kanker praat, omdat het niet altijd intuïtief is hoe iemand zich zal voelen. Het is belangrijk om de situatie niet te bagatelliseren voor een persoon met kanker in een vroeger stadium door ze te vergelijken met iemand met een meer gevorderde kanker. Door dat te doen, worden de zeer ware en diepe gevoelens van angst die ze waarschijnlijk hebben, tenietgedaan.

Het leven met kanker is eenzaam

Zelfs in een liefdevol gezin of in een menigte vrienden is kanker eenzaam. Erg eenzaam. Hoe sterk en diep uw ondersteuningssysteem ook is, kanker is een reis die u alleen moet ondernemen. Een solo-trektocht op een formidabele reis die we in de eerste plaats nooit wilden maken.

Het is om verschillende redenen nuttig voor vrienden en familie om deze eenzaamheid te begrijpen.

Zelfs als je geliefde weet dat je van haar houdt en haar nooit zult verlaten, herinner haar er dan nog een keer aan. Veel mensen met kanker hebben de pijn ervaren van het vertrek van vrienden. Niet iedereen kan omgaan met iemand die om welke reden dan ook kanker heeft. Dat betekent niet dat het slechte mensen zijn, en soms verdwijnen dierbaarste vrienden. Het is moeilijk om iemand om wie je geeft te zien lijden. Toch roept het terugschrikken van goede vrienden de vraag op: "Zullen andere vrienden ook verdwijnen?"

In een totaal andere richting kun je je afgeschrikt voelen als je vriend met kanker ervoor kiest zijn diepste gedachten met iemand anders dan jij te delen. Vooral als die persoon toevallig een persoon is die hij pas onlangs heeft ontmoet. Gebeurt dit?

Dat doet het, en vrij vaak. Mensen met kanker vinden vaak een enorme steun en aanmoediging onder mensen die ze ontmoeten in steungroepen voor kanker. Of misschien hebben ze een kennis die snel een goede vriend en zelfverzekerd wordt vanwege een vergelijkbare geschiedenis van kanker bij henzelf of bij een geliefde. Dit kan moeilijk te begrijpen zijn en emotioneel erg pijnlijk voor dierbaren die op deze manier buitengesloten worden. Waarom laat je vriendin haar hart zien aan die bijna vreemde, als je er bij elke stap voor hem bent geweest?

Onthoud dat het uitputtend is om moeilijke onderwerpen te bespreken en intieme angsten te delen. Als uw vriend met kanker u niet bij sommige van deze discussies betrekt, vat het dan niet persoonlijk op. Het betekent niet dat je minder belangrijk bent in zijn leven. Het kan zijn dat hij maar genoeg energie heeft om die moeilijke gevoelens één keer te delen, en dat wil doen met iemand die iets soortgelijks meemaakt of heeft meegemaakt.

Als laatste opmerking: er is een vaak gedeelde zin die moet worden vermeld. Het probleem is dat hoewel de woorden meestal liefdevol worden uitgesproken in een poging om iemand met kanker zich minder alleen te laten voelen, ze juist het tegenovergestelde kunnen doen. Die woorden zijn: "Ik weet precies hoe je je voelt." Er zijn veel redenen waarom dit schadelijk kan zijn voor iemand met kanker, een daarvan is: hoe kun je weten hoe ze zich voelen als ze zichzelf niet kennen?

Het leven met kanker is overweldigend

Denk eerst aan uw eigen leven en degenen om u heen die geen kanker hebben. Heb je het ooit te druk, of hoor je iemand klagen over het feit dat je het druk hebt? Als je nee hebt geantwoord, woon je waarschijnlijk niet binnen een straal van duizend mijl van mij.

Neem dat nu en voeg om te beginnen afspraken toe:

• Afspraken met medische oncologen, radiotherapie-oncologen, chirurgen en meer.
• Tweede meningen.
• Rijden van en naar afspraken.
• Die afspraken plannen.
• Apotheekbezoeken (en autorijden).
• Ziekenhuisopnames en operaties.
• Chemotherapiebezoeken, vaak veel.
• Stralingstherapiebezoeken, vaak veel.
• Meer bezoeken voor bijwerkingen van al het bovenstaande en voor bijwerkingen van de behandelingen die voor die bijwerkingen worden gebruikt.

Voeg vervolgens toe om jezelf te informeren over je kanker, de diagnose kanker is immers hetzelfde als je inschrijven voor spoedcursussen in anatomie, genetica en farmacologie, allemaal in een vreemde taal (tenzij je goed thuis bent in het Latijn).

• Surfen op internet (vaak urenlang) voor informatie.
• Praten met iedereen die je kent en die iets van kanker af weet.
• Informatie lezen die uw artsen verstrekken.
• Boeken lezen en informatie die je vrienden je geven.

Voeg vervolgens toe:

• Een aantal symptomen voelen, van misselijkheid tot neuropathie.
• Een achtbaan van kankeremoties.
• Vervelende vermoeidheid bij kanker.

Zelfs als je bedenkt hoe overweldigend kanker is, nou ja, overweldigend.

Een klein beetje begrijpen over hoe overweldigend kanker kan zijn, kan het verschil maken tussen een goede vriend of een goede vriend zijn voor iemand met kanker. Zoals met het meeste van het leven, is het uiteindelijk meestal slechts de kleinste druppel die de rug van de kameel breekt. Naar analogie is het vaak iets heel eenvoudigs en onbeduidends dat een dag van oké naar vreselijk maakt voor iemand met kanker of omgekeerd. Als je iemand de woorden 'je moet' of 'je zou moeten' horen gebruiken voor bijna alles, zou die kameel op de verkeerde manier kunnen kantelen.

Daarentegen konden de eenvoudigste gebaren - een kaart in de post, of zelfs een ondersteuningsmail van twee zinnen - die kameel versterken zodat hij lang en sterk stond. Is er een manier om een ​​klein rietje van de rug van de kameel te verwijderen voor een vriend met kanker? Ze zullen je vriendelijkheid nooit vergeten.

Het leven met kanker kan gekmakend zijn

Hoewel woede over minder wordt gesproken dan over sommige emoties als het om kanker gaat, komt het heel vaak voor. Kanker is gekmakend. Ten eerste kan er de "Waarom ik?"

Zeker, het schema van kankerbehandelingen (en symptomen, die niet volgens een schema verlopen) is gekmakend. Het is niet alleen vermoeiend, maar het verstoort al het andere dat u zou kunnen doen en waarvan u kunt genieten.

Dan is er het functioneren binnen het medische systeem, dat op verschillende manieren gekmakend kan zijn. Stel je een wachtkamer voor vol angstige mensen die onzeker zijn over de toekomst en vragen hebben die niemand met zekerheid kan beantwoorden.

Zoals hierboven vermeld, is het belangrijk voor mensen met kanker om hun woede en gekwetste gevoelens te uiten. Soms duurt het slechts enkele ogenblikken van het oor van een vriend om de wolken te laten verdwijnen en de zon weer te zien.

Het leven met kanker is eindeloos

Kanker is geen sprint, het is een marathon - maar de marathon heeft geen finishlijn. Met uitzondering van sommige bloedgerelateerde kankers en sommige zeer vroege stadia van solide tumoren, kunnen de meeste kankers niet "genezen" worden. Zelfs voor kankers die agressief worden behandeld, blijft er een aanhoudend risico, hoewel soms klein, dat de kanker terugkomt.

Dus wat betekent dat?

De eerste achtbaan is die van diagnose en eerste behandeling.

Als het je lukt om die fase te doorstaan, komt de volgende fase: omgaan met de angst dat een kanker die verdwenen is, zal terugkeren, of dat een kanker die stabiel is, zich zal ontwikkelen.

De laatste achtbaanfase vindt voor nog te veel mensen plaats. Wanneer kanker vordert. Dan komt er een achtbaan van proberen om behandelingen te vinden om het leven te verlengen, om te beslissen wanneer het tijd is om de behandeling van kanker te stoppen, en helaas, om te beslissen hoe je je op het levenseinde kunt voorbereiden.

Met andere woorden, ongeacht het type of het stadium van kanker dat iemand heeft (op enkele uitzonderingen na), kan kanker oneindig aanvoelen.

Het is belangrijk om er nogmaals op te wijzen dat mensen zelfs met vergevorderde kankers van hun leven kunnen en zullen genieten, maar gevoelens zijn niet verkeerd. Ze zijn gewoon. Er zullen voor de meesten momenten zijn waarop die oneindige marathon ons de neiging geeft om zelfs maar een dag van de baan te stappen en iemand te zijn die geen identificatie bij zich heeft en zegt dat ze een overlevende van kanker is.

Leven met kanker kan pijn doen

Kanker kan pijnlijk zijn, maar die pijn is niet altijd zichtbaar voor iemand van buitenaf. Pijn kan prikkelbaarheid veroorzaken. Die prikkelbaarheid kan op zijn beurt iemand ertoe brengen negatieve dingen te zeggen die ze anders niet zouden zeggen, of dingen te doen die ze anders niet zouden doen. Als u zich ooit gekwetst voelt door uw vriend met kanker of verrast bent door zijn reactie op iets, vraag uzelf dan af: "Spreekt het pijn?"

Kankerpijn is een van de grootste angsten voor mensen met kanker. Hoewel er goede behandelingen beschikbaar zijn, zijn veel mensen bang om met hun arts te praten over opties voor de behandeling van kankerpijn. Voor sommigen is het de angst voor verslaving. Voor anderen is het het verlangen om "dapper" te zijn.

Dit heeft twee kanten. Het is zeker beter als er geen medicijnen nodig zijn. Bijna elk medicijn kan bijwerkingen hebben, en meestal geldt: hoe meer medicijnen, hoe meer bijwerkingen. Toch zeggen studies dat kankerpatiënten - tenminste degenen met vergevorderde kankers - onderbehandeld worden voor pijn.

Wat kun je als vriend doen? Houd er rekening mee dat kanker pijn kan doen. Luister voorzichtig en veroordeel niet als je vriend of vriendin klaagt over pijn. Spoor hem aan om met zijn arts te praten, of praat zelf met zijn arts. Prijs uw vriend niet omdat hij zonder enige behandeling met pijn kan omgaan. Nogmaals, dat is natuurlijk het ideaal, maar hij herinnert zich misschien de lof in de toekomst wanneer hij echt medicatie nodig heeft en aarzelt dan om te praten. Zodra uw vriend met zijn arts praat, kunnen ze samenwerken om te vinden wat nodig is of niet nodig is om ervoor te zorgen dat hij de best mogelijke kwaliteit van leven heeft.

Leven met kanker verandert hoe we onszelf zien

Het maakt niet uit hoeveel we weigeren te worden gedefinieerd door onze kanker, kankerdoetveranderen hoe we onszelf zien. In plaats van moeder, dochter, zakenvrouw en tuinman te zijn, word je plotseling Jane Doe, kankerpatiënt. En hoe de wereld ons ziet, speelt een rol in hoe we onszelf zien.

Kanker verandert hoe we onszelf fysiek zien. Voor velen van ons zijn er littekens. Sommigen van ons hebben de mogelijkheid om onszelf kaal te zien, en met verschillende sjaals en pruiken. We kunnen onszelf dunner of zwaarder zien, of beide, maar op verschillende plaatsen, afhankelijk van de behandeling.

Kanker verandert hoe we onszelf emotioneel zien. We worden gedwongen om oog in oog te staan ​​met die gevoelens en problemen die de meesten van ons leren veilig opzij te zetten als we volwassen zijn. We ervaren wat we ooit dachten dat gereserveerd was voor anderen. We zien onszelf op een nieuwe manier.

Kanker verandert hoe we onszelf spiritueel zien. De bedreiging van onze sterfelijkheid dwingt ons niet alleen om ons geloof of gebrek aan geloof en wat daarachter ligt te herzien, maar het verandert ook hoe we onszelf in het universum als geheel zien.

Veel overlevenden van kanker leren deze veranderingen te omarmen, maar het verandert nog steeds. En net zoals een huwelijk net zo stressvol kan zijn als een scheiding, hebben zelfs de goede veranderingen invloed op ons leven.

Het leven met kanker verandert hoe we u zien

Natuurlijk verandert kanker hoe we u zien - als het verandert hoe we onszelf zien, verandert het hoe we de wereld om ons heen zien. Als we onze rollen in gezinnen en vriendschappen zien veranderen, veranderen ook de rollen die anderen spelen.

De veranderingen in de manier waarop we u zien, weerspiegelen vaak onze nieuwe kijk op sterfelijkheid, en vaak zijn deze positief. Studies zeggen dat overlevenden van kanker vaak een hernieuwd besef hebben van de waarde van vriendschappen en een verhoogd gevoel van empathie.

Kanker geeft ons deze unieke "kans" om emoties te ervaren waar we misschien alleen maar eerder aan hebben gewerkt, en daardoor voelen we ons meer verbonden met anderen wanneer ze deze emoties ervaren.

Kanker zorgt ervoor dat mensen het leven meer waarderen, al het leven.

Dat gezegd hebbende, zijn er tijden dat overlevenden van kanker meer geïrriteerd raken door vrienden dan in het verleden. Een overlevende van kanker zei dat ze veel toleranter is ten opzichte van de depressieve momenten van haar vriendinnen, maar ze kan het niet aan als ze klaagt dat ze geen parkeerplaats bij de deur van een winkel kan vinden.

Het leven met kanker verandert alles

Wat verandert er in het leven van iemand met kanker? Een betere vraag zou zijn "wat verandert er niet in het leven van iemand met kanker?" Het simpele antwoord is absoluut alles. Vrienden veranderen, onze rollen in ons gezin veranderen, onze doelen veranderen, onze prioriteiten veranderen, zelfs onze waarden veranderen.

Als u of een dierbare met kanker lijdt, denk dan aan uw takenlijst en prioriteiten voor en na kanker. Hoewel er een vage gelijkenis kan zijn, heeft het waarschijnlijk ingrijpende herzieningen ondergaan. Een diagnose van kanker verandert niet alleen wat belangrijk is, maar ook wat niet belangrijk is. Items onder aan uw takenlijst worden naar boven verplaatst. Items bovenaan gaan naar beneden of worden helemaal verwijderd. Het verandert allemaal.

Leven met kanker kan ervoor zorgen dat we ons geliefd voelen

De ervaring van het leven met kanker is niet allemaal negatief. Als we kanker hebben, kunnen we ons geliefd en verbonden voelen.

Vrienden en families uiten gevoelens die vaak als vanzelfsprekend worden beschouwd. Liefde en zorgzaamheid die mogelijk tot uiting kwam in geschenken of daden, worden nu ook in woorden uitgedrukt.

Ondanks dat kanker bijdraagt ​​aan de drukte van ons leven, kan het er ook voor zorgen dat we stil zijn en de tijd nemen die we anders niet zouden doen. Tijdens chemotherapie kunnen kankerpatiënten en vrienden onverdeelde tijd hebben om echt te praten. In het ziekenhuis is het onmogelijk om de vaatwasser leeg te maken en de was te doen. Gezien deze tijd, is het tijd om over de emotie te spreken, het delen tussen mensen met kanker en dierbaren wordt vaak dieper.

Kanker kan ook nieuwe vrienden in ons leven brengen.

Het leven met kanker kan leuk en vol zijn

In een voorwoord naar haar boek, "Uplifting", schrijft Barbara Delinsky: "We zien niet alle vrouwen die borstkanker hebben gehad en verder zijn gegaan, wier leven gevuld is met goede dingen die niets te maken hebben met de ziekte. Als het om borstkanker gaat, horen we over twee soorten vrouwen: zij die activisten zijn, vaak beroemdheden, en zij die sterven. '

Het bovenstaande citaat geldt voor zoveel mensen met kanker. We horen geen verhalen over degenen die een kankerbehandeling hebben ondergaan of met kanker als chronische ziekte leven, terwijl ze allemaal een vol leven leiden. We horen over mensen die doodgaan. We horen van mensen die leven en boeken schrijven over buitengewone reizen. Toch valt de meerderheid van de mensen bij wie kanker tegenwoordig wordt vastgesteld, tussen deze uitersten in.

Het leven kan vol en plezierig zijn na de diagnose kanker. Kijk om je heen.

Naar schatting leefden er in januari 2019 16,9 miljoen overlevenden van kanker in de Verenigde Staten, en dit aantal groeit snel. De behandelingen verbeteren, zelfs voor de meest geavanceerde kankers.

Ja, er zijn littekens. Een overlevende van kanker heeft het volgende citaat onder haar e-mailhandtekening: "Schaam je nooit voor een litteken. Het betekent gewoon dat je sterker was dan wat je ook probeerde te kwetsen." Dat is niet zo ver van de waarheid in medisch onderzoek. Studies vertellen ons zelfs dat kanker mensen op verschillende positieve manieren verandert.

Niemand met kanker zou deze reis kiezen. Maar samen met alle veranderingen en de veelheid aan rotsachtige emoties, heeft het leven nog steeds betekenis en vreugde. Als je een geliefde hebt met kanker, blijf dan door de slechte tijden heen. Je krijgt misschien gewoon de kans om de up-tijden te ervaren, zoals alleen overlevenden dat kunnen.