Een darmperforatie begrijpen

Uw dikke darm is samengesteld uit lagen gladde spieren en slijmvliezen. De binnenste laag, het slijmvlies genaamd, is zacht en buigzaam - vergelijkbaar met de weefsels in uw mond. Darmperforaties treden op wanneer een gat in deze bekleding wordt gemaakt, vaak als gevolg van een colonoperatie of een ernstige darmaandoening.

Een gat in de dikke darm zorgt ervoor dat de inhoud van de dikke darm in de meestal steriele inhoud van uw buikholte kan lekken. Perforatie van de darm wordt beschouwd als een medisch noodgeval en vereist onmiddellijke behandeling.

Symptomen van darmperforatie

De symptomen van een darmperforatie kunnen variëren en kunnen langzaam of snel optreden, afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Symptomen kunnen zijn:

• Buikpijn (vaak ernstig en diffuus)
• Ernstige buikkrampen
• Opgeblazen gevoel
• Misselijkheid en overgeven
• Een verandering in uw stoelgang of gewoonten
• Anale bloeding
• Koorts (meestal niet onmiddellijk)
• Rillingen
• Vermoeidheid

Zoek spoedeisende hulp als u symptomen van darmperforatie heeft.

Complicaties

Onbehandeld, kan de inhoud van de darm weglekken en ontstekingen, infecties en zelfs abcessen in uw buik veroorzaken. De technische naam hiervoor is peritonitis, een pijnlijke voorloper van sepsis - of een lichaamsbrede infectie.

Complicaties van onbehandelde perforatie kunnen zijn:

• Bloeden
• Infectie (peritonitis en sepsis)
• Dood

Complicaties zijn afhankelijk van de algemene gezondheidstoestand van een persoon, evenals de hoeveelheid tijd die nodig is om de perforatie te diagnosticeren en te behandelen.

Oorzaken

Darmperforaties kunnen spontaan (onverwacht) optreden als gevolg van een medische aandoening of in plaats daarvan een complicatie zijn van verschillende diagnostische en chirurgische procedures die per ongeluk een gat in de dikke darm creëren. Trauma, vooral stomp trauma aan de buik, is ook een belangrijke oorzaak van darmperforaties.

Aan de procedure gerelateerde oorzaken

Aan de procedure gerelateerde oorzaken zijn onder meer:

• Klysma: een onjuist of krachtig ingebrachte rectale buis voor een klysma kan door de dikke darmwand scheuren of duwen.
• Darmvoorbereiding voor colonoscopie: In zeldzame gevallen kan de darmvoorbereiding voor een colonoscopie resulteren in een perforatie. Dit komt vaker voor bij mensen met een voorgeschiedenis van obstipatie.
• Sigmoidoscopie: hoewel de endoscoop voor een flexibele sigmoïdoscopie flexibel is, blijft perforatie een risico, maar zeldzaam.
• Colonoscopie: de punt van de endoscoop kan door de binnenwand van de dikke darm dringen, hoewel dit een zeldzame complicatie van de procedure is en niet wordt gezien in de virtuele colonoscopie. Perforatie van de darm geassocieerd met een colonoscopie komt vaker voor bij degenen met de ernstige acute darmaandoening en bij degenen die steroïde medicatie gebruiken.
• Buik- of bekkenchirurgie: in het bijzonder kan een colonoperatie, net als bij darmkanker, een risico op perforatie inhouden.

De perforatiegraad van de colonoscopie blijkt ongeveer 1 op de 1400 mensen te zijn die een screeningcolonoscopie hebben en 1 op de 1000 mensen die een therapeutische colonoscopie hebben (bijvoorbeeld om een ​​poliep te verwijderen).

Spontane oorzaken

Oorzaken van spontane darmperforatie (die geen verband houden met chirurgie of procedures) zijn onder meer:

• Inflammatoire darmziekte / colitis zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Het levenslange risico van darmperforatie bij de ziekte van Crohn ligt tussen 1% en 3%, waardoor dit een veel voorkomende oorzaak is.
• Ernstige darmobstructie, vooral wanneer de dikke darm is "verzwakt" door divertikelziekte, een ander proces of kanker
• Trauma
• Ischemische darmziekte (wanneer de bloedtoevoer naar de dikke darm is aangetast)
• Colon kanker
• Inslikken van vreemd lichaam, meestal door het inslikken van visgraten en botfragmenten, evenals non-foodproducten
• Ernstige darmimpact

Risicofactoren

Wetenschappers hebben ontdekt dat een aantal factoren uw risico op het ontwikkelen van een darmperforatie kan vergroten. Deze omvatten zowel factoren die betrokken zijn bij een operatie of een ingreep (iatrogene oorzaken) als darmaandoeningen die worden gekenmerkt door een ontsteking.

Risicofactoren kunnen zijn:

• Recente of eerdere buikoperatie
• Recente of eerdere bekkenoperatie
• Leeftijd ouder dan 75
• Geschiedenis van meerdere medische problemen
• Trauma aan de buik of het bekken (zoals bij een auto-ongeluk)
• Een geschiedenis van divertikelziekte
• Een geschiedenis van inflammatoire darmaandoeningen
• Darmkanker
• Gebruik van het monoklonale antilichaam immunotherapie geneesmiddel ipilimumab
• Bekkenadhesies (littekenweefsel, meestal gerelateerd aan eerdere operaties)
• Vrouwelijk geslacht (vrouwen hebben doorgaans een flexibelere dikke darm, wat kan leiden tot onbedoelde perforatie tijdens medische procedures, waaronder een colonoscopie)
• Diagnostische en chirurgische procedures waarbij het spijsverteringskanaal, de buik of het bekken betrokken zijn.

Risicofactoren voor perforatie tijdens colonoscopie zijn onder meer vrouwelijk zijn, hogere leeftijd, een voorgeschiedenis van diverticulaire aandoeningen en darmobstructies.

Diagnose

Als uw arts een darmperforatie vermoedt, kan zij tests bestellen om haar vermoeden te bevestigen. Een eenvoudige röntgenfoto van de buik kan gas buiten de dikke darm laten zien, maar is niet vaak diagnostisch. Een CT-scan van uw buik met of zonder contrast of een bariumklysma of slikken kan nodig zijn.

Een volledig bloedbeeld kan een verhoging van het aantal witte bloedcellen aangeven als de perforatie al een tijdje aanwezig is, of tekenen van bloedarmoede door een bloeding. Kleine perforaties kunnen soms meerdere beeldvormende onderzoeken en tijd vergen om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen.

Behandeling

De meeste perforaties worden operatief gerepareerd. Afhankelijk van de locatie en de grootte van de scheur, kan de arts deze mogelijk repareren met een endoscoop, vergelijkbaar met degene die wordt gebruikt tijdens een colonoscopie, maar dit is niet voor iedereen een optie.

Een open-darmoperatie kan al dan niet resulteren in een stoma en colostoma - een kunstmatige opening buiten uw maag waar de ontlasting in een zakje loopt totdat de darm is genezen.

Herstel

Tijdens uw eerste herstelperiode kunt u via de mond niets eten of drinken, dit wordt de darmen laten rusten en geeft de binnenbekleding de tijd om goed te genezen.

U zult ook een nasogastrische sonde hebben om de inhoud van uw maag een tijdje af te voeren. U kunt een paar dagen intraveneuze antibiotica en voeding krijgen als u in het ziekenhuis bent.

Hoewel u misschien bang bent om terug te keren naar uw normale routine, is het belangrijk dat u uw dikke darm de tijd geeft om goed te genezen en de instructies van uw arts op te volgen.

Een woord van Verywell

Darmperforatie kan spontaan optreden, zoals bij inflammatoire darmaandoeningen, of tijdens operaties of diagnostische tests. Symptomen kunnen snel of in plaats daarvan langzaam optreden en moeten in overweging worden genomen bij iedereen met risicofactoren voor een perforatie in combinatie met risicofactoren voor de aandoening.

Als ze vroeg worden opgemerkt, zijn er verschillende behandelingsopties beschikbaar, maar zelfs met een operatie (die meestal nodig is) kan de darm vaak worden geconserveerd en gerepareerd zonder een colostoma. Herstel kan enige tijd duren, zowel voor genezing als voor het corrigeren van en risicofactoren die tot de perforatie hebben geleid.