Een bloedtest met alkalische fosfatase (ALP) beoordeelt een groep enzymen die in verschillende delen van het lichaam worden aangetroffen. Verhogingen van ALP kunnen wijzen op een probleem met de lever, galblaas, galwegen, botten of andere orgaansystemen.
xavierarnau / E + / Getty-afbeeldingenDoel van de test
De ALP-test meet technisch de activiteit van een groep verwante enzymen (alkalische fosfatasen). ALP kan worden gebruikt als een soort medische marker van bepaalde potentiële medische problemen.
Wat is alkalische fosfatase?
Deze enzymen zorgen ervoor dat bepaalde chemische reacties in het lichaam sneller verlopen. De meest gebruikelijke versie van de ALP-test beoordeelt meerdere versies van deze enzymen die in een enkele waarde worden gegeven.
Wetenschappers begrijpen de normale rol van deze enzymen niet volledig, hoewel ze weten dat ALP een rol speelt bij botmineralisatie. In de geneeskunde zijn alkalische fosfatasen belangrijk omdat hun aanwezigheid in het bloed informatie kan geven over schade in specifieke delen van het lichaam. .
Alkalische fosfatase is actief in veel verschillende soorten weefsels. De belangrijkste hiervan zijn de botten, lever, galblaas en galwegen. ALP kan echter ook uit andere bronnen komen, zoals de darmen, de nier of de placenta tijdens de zwangerschap.
Het is dus geen verrassing dat het meten van ALP soms aanwijzingen kan geven over problemen in deze lichaamssystemen. Afwijkingen in ALP kunnen samen met symptomen, aanvullende tests en andere klinische factoren worden gebruikt om een diagnose te stellen van veel verschillende medische aandoeningen.
Medische betekenis
Een aantal verschillende medische aandoeningen in de lever en door het galkanaalsysteem kan leiden tot verhoogde ALP. Hoge ALP-waarden kunnen duiden op een probleem met een obstructie van de galwegen. Deze kanalen dragen normaal gesproken gal geproduceerd door de lever en opgeslagen in de galblaas naar de darmen.
ALP wordt ook verhoogd bij bepaalde ziekten die het bot of de hoeveelheid calcium in het bloed aantasten. Voorbeelden zijn de ziekte van Paget, hyperparathyreoïdie of vitamine D-tekort.
Minder vaak kunnen andere groepen medische aandoeningen ALP verlagen, waaronder ondervoeding, hypothyreoïdie en pernicieuze anemie.
Vaak, maar niet altijd, wordt ALP tegelijkertijd getest met verschillende bloedonderzoeken die vaak worden gebruikt bij het diagnosticeren van een leveraandoening, zoals aspartaataminotransferase (AST) en (alanineaminotransferase (ALT). Deze tests kunnen worden uitgevoerd als u een ziekte heeft waarbij de lever, of als u symptomen heeft die zorgwekkend zijn voor lever- of galblaasaandoeningen.
Dit kan bijvoorbeeld nodig zijn als u geelzucht, buikpijn en misselijkheid heeft. Uw arts kan u ook een ALP laten krijgen als u symptomen heeft die het gevolg kunnen zijn van een botaandoening, zoals botpijn.
Risico's en contra-indicaties
ALP is een eenvoudige bloedtest. Als zodanig zijn er weinig contra-indicaties. U kunt wat pijn en blauwe plekken ervaren op de plaats van de bloedafname. Infectie is ook een minimaal risico.
Als u een bloedingsstoornis heeft of een medicijn gebruikt dat de bloedstolling remt, zoals coumadin, loopt u mogelijk een verhoogd risico op bloedingen. Zorg ervoor dat uw arts op de hoogte is van al uw medische aandoeningen en medicijnen voordat u begint met testen.
Voor de test
'S Nachts vasten wordt meestal aanbevolen voordat een ALP-test wordt uitgevoerd, omdat vette maaltijden de resultaten kunnen beïnvloeden, waardoor het ALP-gehalte tijdelijk toeneemt. Misschien wilt u een loszittend shirt dragen, zodat de ader op uw huid gemakkelijk kan beoordelen. bovenarm.
De test kan worden uitgevoerd in een ziekenhuis of in een polikliniek. Meestal duurt het proces maar een paar minuten.
Tijdens de test
Om de test uit te voeren, moet een zorgverlener een bloedmonster nemen. Eerst maken ze het gebied schoon. Vervolgens wordt een tourniquet aangebracht boven de te gebruiken ader, meestal in de bovenarm.
Mogelijk wordt u gevraagd om in uw vuist te knijpen terwijl uw phlebotomist een goede ader vindt om te gebruiken. De naald wordt in een ader in uw arm ingebracht. Dit doet meestal maar een moment of twee pijn.
Het monster wordt in een gelabelde buis getrokken en naar het laboratorium gestuurd. De naald wordt verwijderd en de bloedafnameplaats wordt bedekt met een verband of tape.
Na de test
Het monster wordt onmiddellijk voor analyse naar een medisch laboratorium gestuurd. Meestal kunt u meteen terugkeren naar uw normale activiteiten.
Als u duizelig bent na de bloedafname, moet u mogelijk een tijdje zitten of iets eten of drinken voordat u de rest van uw dag kunt doorgaan. U kunt last hebben van pijn of blauwe plekken op de plaats waar uw bloed is afgenomen.
Resultaten interpreteren
De resultaten van de test zouden vrij snel terug moeten komen, binnen een dag of zo. Verschillende laboratoria kunnen verschillende referentiebereiken hebben. Grofweg worden niveaus tussen 44 en 147 internationale eenheden per liter (IU / L) echter als normaal beschouwd.
Interpretatie is echter soms een uitdaging. Normale ALP-waarden variëren op basis van factoren zoals iemands leeftijd, geslacht en zelfs bloedgroep. Adolescenten kunnen verhoogde waarden hebben in vergelijking met volwassenen als gevolg van actieve botgroei. ALP kan ook iets verhoogd zijn bij rokers in vergelijking met niet-rokers.
Zwangerschap kan de ALP-waarden tijdelijk verhogen, ook al is er geen medisch probleem. ALP kan ook tijdelijk worden verhoogd door botbreuken of door bepaalde medicijnen.
Met deze factoren moet bij de diagnose rekening worden gehouden. Uw arts kan u helpen bij het interpreteren van uw laboratoriumresultaten en u vertellen of er reden tot bezorgdheid is.
Hoge niveaus van ALP
Artsen houden rekening met de mate van verhoging bij het evalueren van ALP-niveaus in een medische context. ALP is bijvoorbeeld vaak vier keer hoger dan normaal, of zelfs meer dan dat, bij medische aandoeningen die de stroom gal uit het lichaam blokkeren. Dit kan bijvoorbeeld te wijten zijn aan kanker die de kanalen blokkeert, galstenen in de galwegen of andere oorzaken.
Zeer hoge niveaus kunnen ook worden gevonden als aanzienlijke leverschade de slechte galstroom uit de kanalen veroorzaakt. Dit kan gebeuren door de auto-immuunziekte, primaire galcholangitis, leverbeschadiging door drugsgebruik of door ernstige hepatitis door alcoholgebruik. Ziekten die de lever infiltreren, kunnen dit probleem ook veroorzaken, zoals kanker, sarcoïdose of amyloïdose.
Als de hoogte niet zo hoog is, zijn andere mogelijkheden waarschijnlijker. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door:
- Levercirrose
- Virale hepatitis
- Congestief hartfalen
- Buikinfecties
- Hodgkin-lymfoom
- Hyperparathyreoïdie
- Hyperthyreoïdie
- Osteomyelitis
- Botkanker of kanker die uitgezaaid is tot op het bot
- Osteomalacie
Lage niveaus van ALP
Hoewel hoge niveaus van ALP vaker voorkomen dan lage niveaus, kunnen lage niveaus in sommige omstandigheden medisch zinvol zijn. Lage ALP-waarden worden bijvoorbeeld soms aangetroffen in de volgende medische situaties:
- Hypothyreoïdie
- De ziekte van Wilson
- Tekort aan zink
- Pernicieuze anemie
- Coeliakie
- Aangeboren hypofosfatasie
ALP kan worden gebruikt bij de diagnose van deze en aanverwante aandoeningen. Het wordt soms ook gebruikt om deze aandoeningen na de behandeling te controleren.
Opvolgen
U heeft misschien geen uitgebreide medische evaluatie nodig als uw ALP maar een beetje verhoogd is. In plaats daarvan kan uw arts ervoor kiezen om u te controleren door middel van herhaalde bloedtesten. Bij sommige personen kan een enigszins verhoogde ALP optreden, ook al is er geen echt probleem. Hoge concentraties hebben echter verder medisch onderzoek nodig.
Vervolgonderzoeken zullen afhangen van de medische context: uw symptomen en lichamelijk onderzoek, uw andere vroegere en huidige medische aandoeningen, andere testbevindingen, enz. Mogelijk heeft u uw ALP-test gekregen in de context van andere tests die helpen bij het evalueren van de lever, die meer informatie kunnen geven over wat uw testresultaten betekenen. Als dit niet het geval is, kunnen andere bloedonderzoeken die vaak worden uitgevoerd om de lever te evalueren, nodig zijn.
Soms is het handig om een specifieke bloedtest te krijgen, γ-glutamylpeptidase (GGTP) genaamd, als iemands ALP verhoogd is. Deze test kan helpen bepalen of de lever de oorzaak is van de toename of dat deze waarschijnlijk van een andere plaats komt.
Het is soms ook nuttig om een ander type ALP-test (elektroforese) uit te voeren. Deze test geeft informatie over de fractie ALP die afkomstig is van verschillende organen, wat aangeeft welk orgaan mogelijk bezorgd is. Meestal wordt bij deze tests vastgesteld dat de toename wordt veroorzaakt door botziekte of lever- of galblaasproblemen.
Afhankelijk van de context kunnen ook andere bloedonderzoeken nodig zijn. Als uw arts bijvoorbeeld bang is dat hepatitis de oorzaak kan zijn van uw symptomen en ALP-resultaten, moet u mogelijk testen op hepatitis B- en hepatitis C-virus. Aanvullende bloedonderzoeken kunnen ook nodig zijn, zoals antimitochondriaal antilichaam (AMA). AMA is een bloedtest die helpt bij het diagnosticeren van primaire biliaire cholangitis, een ziekte die de galwegen in de lever beschadigt en voornamelijk vrouwen treft.
Abdominale echografie kan ook nuttig zijn als eerste beeldvormende modaliteit om de lever, galblaas en verwante structuren te evalueren. Indien nodig kunnen ook andere technieken worden uitgevoerd, zoals endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP) of magnetische resonantie cholangiopancreatografie (MRCP).
Andere onderzoeken, zoals leverbiopsie, kunnen onder specifieke omstandigheden nodig zijn. Uw arts zal met u samenwerken om de onderliggende oorzaak te achterhalen.
Een woord van Verywell
ALP kan een nuttige diagnostische test zijn, vooral wanneer deze samen met andere gerelateerde tests wordt uitgevoerd. Maar uw ALP kan een beetje verhoogd zijn, zelfs als er geen echte reden tot bezorgdheid is. Praat met uw arts over al uw vragen. Samen kunt u het best mogelijke diagnose- en behandelplan opstellen.
-people.jpg)
.jpg)
-test.jpg)
