Afasie verwijst naar een moeilijkheid om taal te begrijpen of te spreken. Het is een veel voorkomende complicatie van een beroerte. Voor overlevenden van een beroerte met afasie is de behandeling een belangrijk aspect van het leven na een beroerte. In algemene termen is afasie een verstoring in de productie, verwerking of begrip van taal als gevolg van hersenbeschadiging, meestal door een beroerte. Er zijn verschillende behandelmethoden voor de verschillende soorten afasie.
Hoxton / Tom Merton / Getty ImagesAlgemene principes
In kleine studies zijn verschillende therapieprincipes aangetoond om het resultaat van de therapie te verbeteren.
- Ongeacht het type therapie dat wordt gebruikt, is het resultaat beter als het wordt gegeven in lange sessies gedurende een paar weken, in plaats van kortere sessies gedurende vele weken.
- De effectiviteit van afasietherapie neemt toe wanneer therapeuten meerdere vormen van sensorische stimuli gebruiken. Zo worden auditieve prikkels in de vorm van muziek en visuele prikkels in de vorm van plaatjes, tekeningen routinematig gebruikt tijdens afasietherapiesessies.
- Geleidelijke toenames in de moeilijkheidsgraad van taaloefeningen die tijdens een bepaalde therapiesessie worden beoefend, verbeteren het resultaat.
Hieronder vindt u enkele bekende vormen van afasiebehandelingen.
Klinische richtlijnen voor afasie na een beroerte
De American Heart Association en American Stroke Association bevelen spraak- en taaltherapie ten zeerste aan voor personen met afasie. Hoewel verschillende benaderingen kunnen werken op basis van het individu en hun geval, wijzen de groepen op training van communicatiepartners, inclusief familieleden en zorgverleners, als een belangrijk onderdeel van elk spraak- en taaltherapieprogramma voor patiënten na een beroerte.
Cognitieve linguïstische therapie
Deze therapievorm legt de nadruk op de emotionele componenten van taal. Sommige oefeningen vereisen bijvoorbeeld dat patiënten de kenmerken van verschillende emotionele stemtonen interpreteren. Anderen eisen dat ze de betekenis beschrijven van zeer beschrijvende woorden of termen zoals het woord 'gelukkig'. Deze oefeningen helpen patiënten om begripsvaardigheden te oefenen, terwijl ze zich concentreren op het begrijpen van de emotionele componenten van taal.
Geprogrammeerde simulatie
Dit type therapie maakt gebruik van meerdere sensorische modaliteiten, waaronder afbeeldingen en muziek, die geleidelijk van gemakkelijk naar moeilijk worden geïntroduceerd.
Stimulatie-faciliterende therapie
Deze vorm van afasietherapie richt zich vooral op de grammaticale structuur en de betekenis van woorden en zinnen. Een van de belangrijkste aannames van dit type therapie is dat verbeteringen in taalvaardigheid het beste worden bereikt door herhaling.
Groepstherapie
Dit type therapie biedt een sociale context voor patiënten om de communicatieve vaardigheden die ze hebben geleerd tijdens individuele therapiesessies te oefenen, terwijl ze belangrijke feedback krijgen van therapeuten en andere afasici. Behandelingsstrategieën voor het gezin hebben een soortgelijk effect, terwijl ze ook de communicatie van afasici met hun dierbaren vergemakkelijken.
PACE (Bevordering van de communicatieve effectiviteit van Aphasic)
Dit is een van de bekendste vormen van pragmatische therapie, een vorm van afasietherapie die verbetering van de communicatie bevordert door conversatie als leermiddel te gebruiken. PACE-therapiesessies omvatten doorgaans een op gang gebracht gesprek tussen de therapeut en de patiënt. Om spontane communicatie te stimuleren, gebruikt dit type therapie tekeningen, afbeeldingen en andere visueel stimulerende items die door de patiënt worden gebruikt om ideeën te genereren die tijdens het gesprek kunnen worden gecommuniceerd. De therapeut en de patiënt brengen om de beurt hun ideeën over.
De moeilijkheidsgraad van de materialen die worden gebruikt om een gesprek op gang te brengen, wordt geleidelijk verhoogd. Patiënten worden aangemoedigd om tijdens de sessie elk communicatiemiddel te gebruiken, waardoor de therapeut communicatieve vaardigheden ontdekt die bij de patiënt moeten worden versterkt. De therapeut communiceert met de patiënt door de communicatiemiddelen na te bootsen waarmee de patiënt zich het prettigst voelt.
Farmacotherapie
Dit is een nieuwe benadering van afasietherapie en de werkzaamheid moet nog worden bewezen. De lijst met medicijnen die tot nu toe zijn geprobeerd, omvat piracetam, bifenalade, piribedil, bromocriptine, idebenone en dextran 40, donezepil, amfetaminen en verschillende antidepressiva. Hoewel het bewijs niet erg sterk is, lijkt het erop dat in ieder geval donezepil, piribedil en amfetaminen een zekere mate van werkzaamheid kunnen hebben bij de behandeling van afasie. Dit laatste lijkt vooral nuttig te zijn bij het vergroten van de voordelen van traditionele niet-medicamenteuze therapie, aangezien sommige onderzoeken een beter resultaat van de therapie hebben aangetoond wanneer patiënten amfetaminen krijgen toegediend voorafgaand aan therapiesessies.
Transcraniële magnetische stimulatie (TMS)
Hoewel deze behandelingsmethode zelden wordt gebruikt, wordt de doeltreffendheid ervan intensief onderzocht. TMS bestaat uit het richten van een magneet direct op een deel van de hersenen waarvan wordt gedacht dat het taalherstel na een beroerte remt. Door de functie van dat deel van de hersenen te onderdrukken, wordt het herstel bevorderd. Het type magnetische therapie dat is geprobeerd bij afasie-revalidatie is de "langzame en herhaalde" versie van TMS. Enkele kleine onderzoeken hebben bemoedigende resultaten opgeleverd, maar er is nog steeds een grote, goed gecontroleerde studie nodig om de werkzaamheid van deze vorm van behandeling te waarborgen.
