4 gewoonten die hiv-therapie schaden

Het is algemeen bekend dat een vroege diagnose en behandeling van hiv de levensverwachting kan verlengen. In feite heeft onderzoek van de Multicenter AIDS Cohort Study (MAC) geconcludeerd dat een persoon die begint met antiretrovirale therapie (ART) bij CD4-aantallen boven 350 cellen / µL, heel goed een levensverwachting kan hebben die gelijk is aan die van een niet-geïnfecteerd persoon. In de VS vertaalt zich dat naar een levensverwachting van ongeveer 76 jaar voor mannen en 81 jaar voor vrouwen.

Hoewel KUNST correleert met grote winsten in levensjaren, kunnen alledaagse gewoonten en beslissingen die we nemen veel - zo niet alle - van die winsten terugnemen. Hieronder volgen de 4 gewoonten die uw levensduur met wel 15 jaar kunnen verkorten, evenals de stappen die u kunt nemen om die verliezen ongedaan te maken als u hiv heeft.

Slechte therapietrouw: verlies van 10 jaar

blueclue / Getty Images

Het falen van de behandeling wordt vaak geassocieerd met een slechte therapietrouw. Onderzoek van de McGill University in Montreal heeft gesuggereerd dat patiënten met aanhoudende virale ladingen een groter risico lopen op falen van de behandeling dan patiënten met een lage of volledige aanhoudende virale onderdrukking.

In 2015 onderzocht de UK Collaborative HIV Cohort (UK CHIC) Study de impact van virale suppressie op de levensverwachting van een persoon en kwam tot de conclusie dat een 35-jarige man die niet in staat is om virale suppressie te bereiken terwijl hij ART gebruikt, kan verwachten 10 jaar aan levensverwachting, zelfs als de CD4-telling hoger was dan 350 cellen / µL.

Het overslaan van een incidentele dosis van uw hiv-medicijn is alleen voor mensen. Maar als u dit gewoonlijk doet, heeft dit invloed op de werkzaamheid van uw medicijnen en het verloop van uw ziekte.

Hoewel antiretrovirale therapieën tegenwoordig veel eenvoudiger zijn dan ooit - met minder pillen, minder ernstige bijwerkingen en eenvoudigere doseringsschema's - is slechts 53 procent van degenen die therapie krijgen in staat om het niveau van therapietrouw te behouden dat nodig is om het virus te onderdrukken. Door een niet-detecteerbare virale lading niet te behouden, is de kans groter dat patiënten falen van de behandeling. Als gevolg hiervan gaan waardevolle behandelingsopties verloren, vaak voor altijd.

Injecterend drugsgebruik: verlies van 11 jaar

Het gebruik van injectiegeneesmiddelen verhoogt uw risico op het krijgen van hiv en hepatitis C, en het kan ook de kans op overlijden vergroten als gevolg van een aids-gerelateerde infectie, zelfs bij diegenen die virale onderdrukking kunnen bereiken.

Een studie van het British Columbia Centre for Excellence in HIV / AIDS in Vancouver onderzocht de levensverwachting van 2.637 HIV-positieve injecterende drugsgebruikers (IDU's) ouder dan 20 jaar, waarbij de tijd en doodsoorzaken van de 200 overleden deelnemers werden verzameld in de loop van een periode van zeven jaar. HIV-gerelateerde infecties waren verantwoordelijk voor de meerderheid van de sterfgevallen in het algemeen, wat samenhangt met een verlies van meer dan 11 jaar aan leven, ongeacht de behandelingsstatus.

In een vergelijkbaar onderzoek van Tufts-New England Medical Center werd ook gekeken naar 656 IDU's over een periode van vijf jaar en werd geconcludeerd dat de meerderheid van de sterfgevallen onder hiv-positieve gebruikers (66%) werd toegeschreven aan hiv of een daarmee samenhangende infectie, terwijl iets meer dan een derde hield rechtstreeks verband met middelenmisbruik of geweld.

Roken: verlies van 12 jaar

Roken, als onafhankelijke factor, wordt beschouwd als de veruit grootste invloed op de morbiditeit en overlijden van mensen met hiv dan enige andere hiv- of niet-hiv-gerelateerde ziekte. Wat dit des te verontrustender maakt, is het feit dat mensen met hiv twee keer zoveel kans hebben om te roken dan niet-geïnfecteerde personen en de neiging hebben om in het algemeen 10 tot 15 jaar eerder aan roken gerelateerde ziekten te ontwikkelen.

Een studie uit 2013 van het Universitair Ziekenhuis van Kopenhagen meldde dat roken op zichzelf de levensverwachting bij mensen met hiv met gemiddeld 12 jaar vermindert - het risico op acute hartaandoeningen verdubbelt, het risico op overlijden door chronische obstructieve longziekte (COPD) verdubbelt. ), en het verhogen van het risico op longkanker met maar liefst 1400% in vergelijking met de algemene bevolking.

Stoppen met roken bij mensen met hiv wordt daarentegen in verband gebracht met een afname van het risico op hart- en vaatziekten met 65% na slechts drie jaar en met een afname van 50% in het risico op longkanker na slechts één jaar.

HIV-therapie uitstellen: verlies van 15 jaar

Uitstelgedrag en vermijding zijn twee gewoonten die een persoon met hiv niet kan betalen, vooral als het gaat om hiv-therapie. Door de behandeling uit te stellen, laat u het virus uw immuunsysteem uitputten, terwijl u uw lichaam blootstelt aan ontstekingen die kunnen leiden tot vroegtijdige ontwikkeling van leeftijdsgebonden ziekten.

Onderzoekers van de CHIC-studie in het VK concludeerden dat een persoon die de behandeling uitstelt totdat zijn CD4-aantal onder 350 cellen / µL daalt, kan verwachten 15 jaar minder te leven dan iemand die met de behandeling begint wanneer het CD4-aantal hoger is dan 350 cellen / µL. Aan de andere kant verhoogt het starten van de therapie op het moment van diagnose, ongeacht het CD4-aantal, niet alleen de kans op een normale levensverwachting, maar vermindert het ook het risico op hiv- en niet-hiv-gerelateerde ziekten met 53%.