Een arterioveneuze malformatie (AVM) is een groep bloedvaten die abnormaal met elkaar zijn verbonden. AVM's kunnen door het hele lichaam voorkomen en AVM's in de hersenen kunnen bijzonder schadelijk zijn. Vanwege hun structuur is een andere term die vaak wordt gebruikt om AVM te beschrijven "arterioveneuze fistel".
Getty Images / Westend61Overzicht
AVM's bestaan uit slagaders en aders die op een abnormale manier met elkaar zijn verbonden.
Arterie-naar-aderverbindingen
Er zijn twee hoofdtypen bloedvaten: de slagaders en de aders. Slagaders brengen zuurstofrijk bloed vanuit het hart naar elk deel van het lichaam. Naarmate de slagaders dieper in de weefsels reizen, vertakken ze zich in dunnere bloedvaten, totdat ze klein en smal worden. Dit gebied met kleine bloedvaten staat bekend als het capillaire bed, waar zuurstof rechtstreeks aan elke cel in het lichaam wordt afgegeven. Capillaire bedden smelten samen om aderen te vormen, en ze worden steeds groter naarmate ze de organen verlaten op weg naar het hart en de longen, waar het bloed wordt aangevuld met zuurstof.
Abnormale verbindingen van slagader naar ader
Hersenen AVM's bestaan uit slagaders en aders die zo met elkaar zijn verbonden dat er helemaal geen capillair bed is. Dit zorgt ervoor dat de druk van de slagaders rechtstreeks in de aderen in de AVM wordt overgebracht. Deze ongebruikelijke bloedstroom creëert een gebied met hoge druk en hoge turbulentie waardoor de AVM na verloop van tijd groter wordt en de functie van het omringende hersenweefsel beïnvloedt.
Hoe ziet het eruit?
Brain AVM's variëren in grootte. Sommige zijn klein en veroorzaken helemaal geen problemen. Anderen vormen grote en kronkelige kanalen van slagaders die sterk pulseren wanneer ze rechtstreeks in verbinding staan met de aders van de AVM. AVM's zijn overal in de hersenen te vinden, inclusief de hersenschors, de witte stof en de hersenstam.
Wie ontwikkelt Brain AVM's?
AVM's in de hersenen treffen minder dan 1% van de bevolking en zijn aanwezig bij de geboorte, maar ze treffen zelden meer dan één lid van dezelfde familie. Ze komen ongeveer evenveel voor bij mannen en vrouwen.
Symptomen kunnen op elke leeftijd beginnen, maar het is niet ongebruikelijk dat mensen na de leeftijd van 50 jaar worden gediagnosticeerd.
Symptomen
Een AVM kan bloeden of barsten, wat ernstige symptomen van een subarachnoïdale bloeding veroorzaakt. Ongeveer de helft van de AVM's veroorzaakt op deze manier hun eerste symptomen. Symptomen van een gescheurde AVM zijn onder meer plotselinge, ernstige hoofdpijn, zwakte aan één kant van het gezicht of lichaam, toevallen, verwardheid, bewustzijnsverlies of aanhoudende hoofdpijn.
Ongeveer de helft van degenen met een AVM ervaart symptomen, zelfs als de AVM niet bloedt. Deze symptomen kunnen epileptische aanvallen, hoofdpijn en symptomen van een beroerte omvatten, zoals hemiplegie of hemiparese.
Diagnose
Over het algemeen is een hersen-CT of een hersen-MRI nodig als uw arts denkt dat u mogelijk een AVM heeft.
Wanneer er een bloeding in de hersenen is opgetreden, kan de AVM moeilijk te identificeren zijn vanwege de aanwezigheid van bloed in de buurt. Andere tests, zoals cerebrale angiogram, hersen-MRA of hersen-CTA, evalueren specifiek het bloedvat in de hersenen en kunnen helpen bij het definitief identificeren van een AVM.
Behandeling
De meest voorkomende soorten behandelingen die beschikbaar zijn, zijn chirurgische verwijdering, endovasculaire embolisatie en stereotactische radiochirurgie - die allemaal alleen of in combinatie kunnen worden gebruikt. Het doel van deze behandelingen is om het risico op bloeding of herbloeding te verkleinen.
Een kwestie die momenteel intensief wordt onderzocht, is of artsen AVM's die worden ontdekt, moeten behandelen voordat ze bloedingen veroorzaken. Het risico op bloeding wordt voor elk individu afgewogen tegen het risico van een operatie, op basis van factoren zoals algehele gezondheid en het vermogen om operaties te verdragen, de locatie, grootte en vorm van de AVM.
Prognose
De prognose van een AVM hangt af van verschillende factoren, te beginnen met het feit of de AVM voor of na een bloeding wordt ontdekt. Meer dan 90% van degenen die bloeden, overleeft de gebeurtenis. Bij degenen bij wie AVM is ontdekt vóór het bloeden, is de prognose direct gerelateerd aan de grootte van de AVM, symptomen, nabijheid van vitale delen van de hersenen en of de AVM al dan niet wordt behandeld.
Een woord van Verywell
Mogelijk is u verteld dat u of een dierbare een AVM heeft. Als u een neurologische afwijking heeft gehad, zoals zwakte als gevolg van een bloeding, moet u waarschijnlijk enige revalidatie ondergaan terwijl u herstelt. Over het algemeen is uw prognose met een zorgvuldige follow-up en behandeling goed. Of uw AVM nu is gebloed of niet, uw behandelplan omvat een nauwgezette follow-up met uw zorgteam, terwijl u en uw artsen bepalen of een chirurgische behandeling de juiste stap voor u is.
.jpg)
.jpg)
