De anatomie van de carpale tunnel

De carpale tunnel is een anatomische structuur in uw pols en hand die de medianuszenuw en verschillende pezen beschermt. Het is vaak de oorzaak van een veelvoorkomend RSI-letsel dat carpaal tunnel syndroom (CTS) wordt genoemd.

De botten, ligamenten en structuren rond uw pols en hand vormen een anatomische tunnel. Letsel hier kan pijn, tintelingen en zwakte in uw pols en hand veroorzaken en kan het functionele gebruik van uw bovenste extremiteit beperken.

Anatomie

De anatomische randen van de carpale tunnel zijn de carpale (pols) botten en het flexor retinaculum, ook bekend als het transversale carpale ligament.

De concave carpale botten - er zijn er acht - vormen de basis van de carpale tunnel. Deze botten worden genoemd:

• Schippersbotje
• Lunate
• Triquetrum
• Pisiform
• Trapezium
• Trapezium
• Capiteer
• Hamate

Bovenop deze botten bevindt zich het transversale ligament, dat zich uitstrekt van het scafoïd en trapezium aan de duimzijde tot de hamate en pisiform aan de pinkzijde van uw pols. De vezels van het transversale carpale ligament lopen over uw polsgewricht aan de basis van uw pols. hand.

Onderzoekers hebben een significante variatie in dikte van het transversale carpale ligament tussen individuen gevonden.Dit kan verklaren waarom sommige mensen lijden aan carpaal tunnelsyndroom, terwijl anderen, blootgesteld aan vergelijkbare repetitieve belasting, geen symptomen ervaren.

Drie kleine spieren zijn ook afkomstig van het transversale carpale ligament. Dit zijn:

• Abductor pollicis brevis
• Flexor pollicis brevis
• Flexor digiti minimi

Deze kleine spieren bewegen je duim en pinkvinger in elke hand en vormen de natuurlijke contouren van de palm van je hand.

Functie

De functie van de carpale tunnel is om een ​​anatomische tunnel te bieden en bescherming te bieden aan verschillende structuren die van je onderarm naar je hand gaan. Er zijn negen pezen (pezen verbinden spieren met botten) en een zenuw die door de doorgang wordt gevormd door de carpale tunnel.

De pezen die door de carpale tunnel reizen zijn:

• Flexor pollicis longus
• Vier pezen van flexor digitorum superficialis
• Vier pezen van flexor digitorum profundus

De pees van de flexor pollicis longus bevindt zich in zijn eigen synoviale omhulsel wanneer deze door de carpale tunnel gaat. De acht pezen van de flexor digitorum bevinden zich allemaal in één synoviale schede.

Een synoviaal omhulsel is een omhulsel rond een pees dat gewrichtsvloeistof, een natuurlijk smeermiddel, bevat. Hierdoor kunnen de pezen vrij glijden en glijden terwijl ze door de carpale tunnel gaan.

Sommige mensen classificeren de flexor carpii radialis pees ook als een pees die door de carpale tunnel gaat. Deze pees gaat door de banden van de banden van het flexorretinaculum in plaats van door de eigenlijke carpale tunnel zelf.

Een van de belangrijkste functies van de carpale tunnel is het beschermen en voorzien van een doorgang voor de medianuszenuw. De medianuszenuw komt voort uit je nek van cervicaal niveau zes tot thoracaal niveau één. Het stroomt dan langs je arm en in je hand via de carpale tunnel.

Zodra de medianuszenuw de carpale tunnel passeert, verdeelt deze zich in twee verschillende takken, de terugkerende tak en de digitale palmaire zenuwen. De terugkerende tak van de medianuszenuw innerveren de spieren rond je duim in een gebied dat ook wel de thenartak wordt genoemd.

De palmaire digitale zenuwen bieden sensorische informatie van uw duim, wijsvinger en middelvinger. Het innerveren ook kleine spieren in uw eerste en tweede vinger, lumbricals genaamd.

Bijbehorende voorwaarden

De meest voorkomende aandoening die verband houdt met de carpale tunnel wordt carpaal tunnel syndroom (CTS) genoemd. Dit probleem treft jaarlijks ongeveer acht miljoen mensen.

Symptomen van carpaal tunnelsyndroom zijn onder meer:

• Pijn aan de pols
• Pijn in de palm van je hand bij je duim
• Pijn in uw duim, eerste en tweede vingers
• Tintelingen in uw duim en eerste twee vingers
• Zwakte in uw hand
• Verlies van spiermassa in uw duim (een gebied dat de thenar-eminentie wordt genoemd)

Symptomen van carpaal tunnel kunnen geleidelijk optreden en variëren van mild tot ernstig. Het carpaaltunnelsyndroom wordt geclassificeerd als RSI (RSI), wat betekent dat het optreedt als gevolg van herhaalde belasting van uw pols en handgewrichten.

Het carpaaltunnelsyndroom treedt op wanneer de transversale ligamenten dikker worden, of door ontsteking of zwelling in weefsels in de tunnel.Dit gebeurt wanneer u herhaaldelijk spanning en spanning op de voorkant van uw pols legt.

Aangezien het ligament herhaaldelijk geblesseerd raakt, proberen de herstelsystemen van uw lichaam het te genezen; cellen die collageen maken, worden naar het gebied gebracht en het ligament wordt dikker. Verdikking van het transversale carpale ligament veroorzaakt een afname van de ruimte in de carpale tunnel en de medianuszenuw en pezen kunnen daar bekneld raken, wat leidt tot pijn, beperkte mobiliteit, tintelingen en zwakte in de hand.

Andere aandoeningen kunnen de carpale tunnel aantasten en leiden tot pijn of verlies van hand- en polsfunctie. Deze kunnen zijn:

• Een fractuur van de pols van Colles
• Een fractuur van de pols van Smith
• Artritis van de pols

Rehabilitatie

Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar om een ​​blessure aan uw carpale tunnel te herstellen. Deze variëren van conservatief tot invasief.

Als u vermoedt dat u carpaal tunnelsyndroom heeft, moet u uw arts bezoeken voor een juiste diagnose en om met de juiste behandeling voor u te beginnen.

De diagnose van carpaal tunnelsyndroom wordt gesteld door klinisch onderzoek en door een test die een elektromyografische (EMG) test wordt genoemd Uw arts kan zachtjes met uw pols tikken nabij de carpale tunnel. Als uw medianuszenuw geïrriteerd is, kan pijn of tintelingen optreden, wat wijst op mogelijke CTS.

Een EMG-test omvat het gebruik van kleine naalden die in de buurt van de medianuszenuw zijn geplaatst en het meten van de snelheid van een elektrisch signaal dat door de zenuw wordt gestuurd. Het vertragen van het signaal bij het passeren van de carpale tunnel is ook een teken van CTS.

De behandeling van carpaal tunnelsyndroom kan variëren van conservatief tot meer invasief.

Oefening voor CTS

Uw arts of fysiotherapeut kan oefeningen aanbevelen om het carpaaltunnelsyndroom te behandelen.

• Peesglijoefeningen
• Mediane zenuw glijdt
• Polsspieren strekken
• Pols- en handversterkende oefeningen

Spalken

Mensen met carpaal tunnel syndroom kunnen baat hebben bij het gebruik van een pols cock-up spalk Deze spalk, die 's nachts wordt gedragen tijdens het slapen, houdt uw pols en hand in een neutrale positie en neemt de druk op de pezen en de medianuszenuw in de carpale tunnel.

Injecties

Uw arts kan een injectie aanbevelen voor uw CTS. Injectie van een sterk ontstekingsremmend corticosteroïd kan worden gebruikt om pijn te verminderen, zwelling van weefsels in de carpale tunnel te verminderen en de algehele mobiliteit van de pols te verbeteren.

Chirurgie

Bij een operatie voor CTS wordt een kleine incisie in de palm van uw hand nabij uw pols gemaakt. Uw chirurg zal dan het verdikte transversale ligament wegsnijden en de druk op de beknelde medianuszenuw en de aangrenzende pezen wegnemen.

Na de operatie wordt de palm van uw hand gehecht en moet u mogelijk een paar weken een beschermende beugel dragen. U kunt verwachten dat uw pols en het bewegingsbereik en de kracht langzaam toenemen. De meeste patiënten werken ongeveer acht weken na de operatie weer volledig.

Het wordt aanbevolen dat u eerst de meest conservatieve behandelingen probeert, zoals lichaamsbeweging en spalken, als u CTS heeft. De meeste gevallen kunnen effectief worden behandeld, met terugkeer naar normale pijnvrije activiteit binnen zes tot acht weken.

Als uw symptomen ernstig zijn en niet verdwijnen met conservatieve behandeling, kan het overwegen van invasieve behandelingen zoals injecties of operaties gerechtvaardigd zijn.