Cerebellaire beroerte

Een beroerte waarbij het cerebellum betrokken is, is een van de minst voorkomende soorten beroerte, goed voor minder dan 2% procent van alle beroertes. Onderzoek heeft echter ook aangetoond dat dit type beroerte tweemaal het sterftecijfer heeft van meer voorkomende cerebrale beroertes.Symptomen van cerebellaire beroertes zijn zo vaag dat ze kunnen worden verward met andere ziekten. Cerebellaire beroertes zijn echter bijzonder gevaarlijk en kunnen ernstige complicaties veroorzaken vanwege de unieke locatie van het cerebellum. Als u of een geliefde een cerebellaire beroerte heeft gehad, kunt u hier antwoorden op uw vragen vinden.

Overzicht

Het cerebellum is een deel van de hersenen dat de balans en coördinatie van het lichaam en de coördinatie van oogbewegingen regelt. Het cerebellum bevindt zich aan de onderrug van de hersenen en heeft een rechter- en linkerzijde, die qua uiterlijk identiek zijn. Elke kant regelt de coördinatie van het lichaam dat zich aan dezelfde kant bevindt als het cerebellum.

Het cerebellum is klein, maar omdat er verschillende bloedvaten zijn die voedingsrijk bloed aan het cerebellum leveren, omvat een cerebellaire beroerte meestal slechts één sectie of één kant van het cerebellum, waardoor symptomen ontstaan ​​die één kant van het lichaam treffen.

De bloedvaten die het cerebellum bereiken, worden de superieure cerebellaire slagader, de voorste inferieure cerebellaire slagader en de achterste inferieure cerebellaire slagader genoemd. Een bloedstolsel, bloeding of trauma aan deze bloedvaten kan een cerebellaire beroerte veroorzaken.

Oorzaken en risicofactoren

Een bloedstolsel, bloeding of trauma kan een cerebellaire beroerte veroorzaken De risicofactoren voor een bloedstolsel dat een cerebellaire beroerte veroorzaakt, zijn dezelfde als de risicofactoren voor een ischemische beroerte in elk deel van de hersenen. Deze omvatten roken, hoge bloeddruk, verhoogd vet- en cholesterolgehalte, hartaandoeningen en diabetes. De risicofactoren voor een cerebellaire hemorragische beroerte zijn onder meer extreme hypertensie of een gescheurd hersenaneurysma. En nektrauma aan de achterkant van de nek kan de bloedvaten beschadigen die het cerebellum voeden, wat kan leiden tot een ischemische of een hemorragische beroerte.

Symptomen

Een cerebellaire beroerte manifesteert zich meestal met duizeligheid, hoofdpijn, misselijkheid en braken. Bovendien kunnen mensen met een cerebellaire beroerte moeite hebben met lopen, coördinatieproblemen, dubbelzien, tremoren en problemen met spreken.

Niet-specifieke neurologische symptomen zoals duizeligheid en hoofdpijn komen vaker voor bij mensen die een cerebellaire beroerte hebben dan duidelijke problemen met het gezichtsvermogen of de coördinatie. Daarom kunnen sommige mensen die een cerebellaire beroerte krijgen, in eerste instantie de symptomen negeren en kunnen ze pas medische hulp krijgen nadat de symptomen ernstig of aanhoudend zijn geworden.

Studies tonen aan dat zelfs wanneer mensen met cerebellaire beroertes medische aandacht krijgen, ze een verkeerde diagnose kunnen stellen van migraine of buikgriep, omdat het braken en de hoofdpijn zoveel meer opvallen dan de neurologische problemen.

Er zijn enkele kenmerkende symptomen van een beroerte die aanwezig kunnen zijn wanneer iemand een cerebellaire beroerte heeft, en dit kan uw artsen helpen de beroerte te identificeren. Deze omvatten schokken van de armen of benen, subtiel schudden van het lichaam en een schokkerig uiterlijk van de ogen wanneer ze van links naar rechts bewegen. Niet iedereen met een cerebellaire beroerte heeft deze symptomen - het hangt ervan af hoe groot de beroerte is en de exacte locatie in het cerebellum.

Diagnose

Een standaard CT-scan van de hersenen onthult doorgaans geen cerebellaire ischemische beroerte vanwege de locatie van het cerebellum. Het bevindt zich laag in de hersenen en wordt beschermd door bot, waardoor het moeilijk is om te visualiseren op een standaard hersen-CT.Een hersen-MRI kan het cerebellum beter visualiseren, maar omdat MRI een langere tijd nodig heeft om te voltooien, wordt het doorgaans niet als een hersen-MRI moet ondergaan als u neurologisch onstabiel bent. Verder kan een hersen-CT snel een hersenbloeding laten zien. Deze factoren dragen allemaal bij aan de incidentele verkeerde diagnose van een cerebellaire beroerte.

Complicaties

Een cerebellaire beroerte veroorzaakt coördinatieproblemen van het lichaam, meestal aan één kant. Eenzijdige coördinatieproblemen kunnen het lopen aanzienlijk belemmeren. Dubbel zien, spraakproblemen, tremoren en schokkende bewegingen kunnen het gevolg zijn van een cerebellaire beroerte.

Ernstige complicaties op de korte termijn zijn onder meer zwelling van de hersenen, wat kan leiden tot compressie van de hersenen in de schedel, wat mogelijk verdere schade aan het cerebellum, de hersenstam of andere hersengebieden kan veroorzaken. Op de lange termijn kan zwelling of overmatig bloeden de normale stroom van hersenvocht rond de hersenen en de wervelkolom verstoren, waardoor vochtophoping ontstaat, een aandoening die hydrocephalus wordt genoemd. Deze aandoening vereist vaak langdurige interventie, zoals een ventriculoperitoneale shunt. plaatsing.

Behandeling

Over het algemeen vereist een cerebellaire beroerte een zorgvuldige evaluatie om te bepalen of er een hersenaneurysma is of een ongebruikelijk bloedvat dat kan leiden tot een nieuwe beroerte. Zorgvuldige behandeling van bloeding en zwelling is noodzakelijk om hydrocephalus te voorkomen.

U moet nauwlettend medisch toezicht verwachten in de dagen nadat u een cerebellaire beroerte heeft gehad, zelfs als uw symptomen niet al te ernstig lijken.

De meeste mensen die een cerebellaire beroerte krijgen, verbeteren, maar dit kan even duren. Fysiotherapie is een hoeksteen van herstel, vooral als het gaat om het herstellen van het evenwicht en het leren veilig lopen Na verloop van tijd kunnen trillingen en schokkende bewegingen verbeteren. Dubbel zien kan een aanzienlijk gevaar zijn als het gaat om autorijden en kan hoofdpijn veroorzaken, maar het zal na verloop van tijd waarschijnlijk langzaam verbeteren.