De anatomie van de cirkel van Willis

De cirkel van Willis is een groep bloedvaten in de hersenen die met elkaar in verbinding staan ​​en een continue structuur vormen die op een cirkel lijkt. Deze negen slagaders voorzien een groot deel van de hersenen van bloed. Meestal kan bloed zonder onderbreking door de vaten van de cirkel van Willis stromen. Aneurysma's, defecte uitstulpingen in bloedvaten, zijn de meest voorkomende problemen met deze structuur.

Anatomie

De cirkel van Willis is een kleine structuur, met een gemiddelde omtrek van slechts enkele centimeters. Elk van de bloedvaten in de cirkel van Willis heeft een diameter van ongeveer 1,5 tot 2,5 millimeter.

Structuur

De cirkel van Willis is een ronde structuur met ongelijke zijden die op een cirkel lijkt, maar het is geen perfecte cirkel. Het is symmetrisch aan de linker- en rechterkant en ongeveer evenwijdig aan de bovenkant van je hoofd.

De kring van Willis is samengesteld uit:

• Een voorste communicerende slagader (ACOM): de ACOM is kort en vormt de voorkant van de cirkel van Willis.
• De linker en rechter voorste hersenslagaders (ACA's): deze vaten lopen langs de zijkanten van de cirkel van Willis.
• De linker en rechter interne halsslagaders (ICA's): de ICA's reizen voor in de nek, door het halsslagader, om de hersenen binnen te gaan. Dit grote bloedvat verdeelt zich in de ACA en de middelste hersenslagader (MCA). De MCA maakt geen deel uit van de kring van Willis.
• De linker en rechter posterieure hersenslagaders (PCA's): De PCA's zijn takken van de enkele basilaire slagader, die wordt gevormd door samenvoeging van de vertebrale slagaders in de achterkant van de nek. De linker en rechter PCA zijn de langste delen van de cirkel van Willis en lopen langs de zijkanten, met een overeenkomstige ICA tussen de PCA en de ACA aan elke kant.
• De linker en rechter posterieure communicerende slagaders (PCOM's): de PCOM's bevinden zich in het achterste gedeelte van de cirkel van Willis (dichter bij de achterkant van het hoofd) en zijn relatief kort.

Hoewel het negen zijden heeft, heeft de cirkel van Willis meer de vorm van een zeshoek omdat de ICA's erg kort zijn en de twee PCA's bijna recht.

Plaats

De cirkel van Willis bevindt zich diep in het centrum van de hersenen, nabij twee andere belangrijke structuren: de hypofyse en het optische chiasma. Het wordt vaak beschreven als gelegen aan de basis van de hersenen omdat het in het onderste (onderste) oppervlak van de hersenen ligt. De locatie wordt ook wel de interpedunculaire fossa genoemd, een grotachtige structuur onder de hersenen.

Anatomische variatie

Er kunnen variaties zijn in de vorm en vasculaire structuur van de cirkel van Willis. Een of meer van de slagaders kunnen afwezig zijn of kunnen kleiner of groter zijn dan gemiddeld. Deze variabiliteit komt vaker voor bij oudere leeftijd en heeft vaak helemaal geen klinische gevolgen.

Functie

Verschillende van de slagaders van de cirkel van Willis vertakken zich in kleinere bloedvaten die rechtstreeks bloed aan de hersenen leveren.

Slagaders zijn bloedvaten die zuurstof en voedingsrijk bloed naar de cellen van het lichaam brengen. Aders nemen bloed uit cellen en terug naar het hart en vervolgens naar de longen om te worden aangevuld met zuurstof. Alle bloedvaten die de cirkel van Willis vormen, zijn slagaders, en geen van hen zijn aderen.

De ACA's leveren bloed aan het voorste (voorste) gebied van de hersenen. Dit deel van de hersenen is betrokken bij besluitvorming, zelfbeheersing, denken, plannen, emoties en fysieke bewegingen van het lichaam.

De PCA's leveren bloed aan gebieden in de achterkant van de hersenen, inclusief de achterhoofdskwab (die het gezichtsvermogen integreert), de hersenstam (die de beweging van het oog en het gezicht en ademhaling regelt) en het cerebellum (dat de coördinatie regelt).

Overbodige bloedtoevoer

Een van de unieke kenmerken van de cirkel van Willis is dat de continue structuur ervan zorgt voor een overtollige bloedtoevoer in de hersenen. Dit betekent dat de ACOM en PCA's, die niet rechtstreeks bloed naar de hersenen sturen, de ACA's en de ICA's - slagaders die bloed rechtstreeks naar de hersenen sturen.

Als één ICA geblokkeerd is, kan bloed nog steeds de corresponderende ACA bereiken via de andere segmenten van de cirkel van Willis - dit is mogelijk vanwege de cirkel van Willis 'overtollige bloedtoevoer.

Bijbehorende voorwaarden

Er zijn verschillende aandoeningen die de cirkel van Willis kunnen beïnvloeden, waaronder structurele veranderingen en ziekten. Deze aandoeningen kunnen de hersenfunctie beïnvloeden als er onvoldoende bloedtoevoer naar een deel van de hersenen is.

Aneurysma

Een aneurysma is een defecte uitzak in de wand van een bloedvat. De out-pouching kan fysiek op nabijgelegen hersengebieden drukken, waardoor deze gebieden een veranderde functie ontwikkelen.

Een aneurysma in de cirkel van Willis kan het optische chiasma aantasten, wat het gezichtsvermogen in een of meer gezichtsvelden kan aantasten. Het kan ook druk uitoefenen op de hypofyse-steel (een deel van de hypofyse), waardoor de functie ervan wordt verstoord.

Kleine hersenaneurysma's, die vaak worden beschreven als bessen-aneurysma's, kunnen hoofdpijn, vermoeidheid, duizeligheid en concentratiestoornissen veroorzaken.

Een hersenaneurysma kan ook langzaam bloeden of scheuren, bloed lekken en nabijgelegen hersengebieden beschadigen. Een gescheurde cirkel van Willis-hersenaneurysma verstoort de bloedtoevoer naar gebieden die worden aangevoerd door de cirkel van Willis 'slagaders en veroorzaakt symptomen zoals een stijve nek, ernstige hoofdpijn, braken, gevoelloosheid, zwakte, abnormale pupillen of bewustzijnsverlies.

Als het echter vroeg wordt ontdekt, kan een hersenaneurysma vaak worden behandeld voordat het schade aanricht.

Beroerte

Een beroerte is een onderbreking van de bloedstroom in een slagader. Het voorkomt dat bloed zijn bestemming in de hersenen bereikt. Hierdoor verliest het getroffen gebied zijn functie.

Ondanks de overtollige bloedtoevoer die mogelijk wordt gemaakt door de verbindingsaders in de cirkel van Willis, is een beroerte mogelijk. Als de bloedstroom door een van de ACA's of een van de PCA's wordt geblokkeerd nadat het de cirkel van Willis heeft verlaten, kan een beroerte optreden.

• Een embolische beroerte kan optreden als een klein bloedstolsel binnen de cirkel van Willis reist en zich nestelt in een slagader die de hersenen van stroom voorziet.
• Een trombotische beroerte kan optreden als een van deze takken geblokkeerd raakt door een ziekte en vernauwing in de slagader zelf.
• Een hemorragische beroerte kan optreden als een van de bloedvaten bloedt, bloed lekt en de bloedtoevoer naar het overeenkomstige deel van de hersenen in gevaar komt. Ongeveer 15 procent van alle beroertes komt voort uit hemorragische bloeding.

Infectie

Over het algemeen komen infecties niet vaak voor in de bloedvaten van de hersenen. Dit komt door het effect van de bloed-hersenbarrière, een beschermend kenmerk van de bekleding van de bloedvaten van de hersenen. Hoewel het ongebruikelijk is, kan een infectie zich binnen de cirkel van Willis verspreiden.

Door de overtollige circulatie is de kans groter dat een infectie zich door de bloedvaten van de structuur verspreidt. Een infectie kan koorts, verminderde alertheid, bewustzijnsverlies veroorzaken en kan een beroerte veroorzaken.

Traumatische verwonding

Ernstig hoofdtrauma kan elke slagader in de cirkel van Willis uitrekken of scheuren. Als de slagaders bloeden, is de ingebouwde redundantie niet bijzonder effectief omdat bloed in de hersenen irritatie en schade veroorzaakt. Bloedverlies uit een beschadigde slagader heeft waarschijnlijk ook invloed op de bloedstroom in andere slagaders in de cirkel van Willis.

Subclavian Steal-syndroom

Wanneer een van de slagaders in de arm, de subclavia-slagader, erg vernauwd raakt, keren de basilaire of vertebrale slagaders (die normaal bloed naar de PCA's sturen) hun richting van bloedstroom om in een richting die wordt beschreven als retrograde (achterwaartse) stroming.

Bij het subclavia-steal-syndroom ontvangt de subclavia-slagader bloed uit de cirkel van Willis, dat wordt beschreven als "stelen" - vandaar de naam subclavia-steal-syndroom. Dit probleem kan resulteren in een verminderde bloedtoevoer naar sommige delen van de hersenen die worden gevoed door slagaders van de cirkel van Willis en kan leiden tot duizeligheid, veranderingen in het gezichtsvermogen, gehoorveranderingen, moeite met lopen (ataxie) en spraakproblemen (dysartrie). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken dat u zich niet hoeft te vervelen.

De behandeling van het subclavia-steal-syndroom varieert en varieert van conservatieve observatie (als er minimale symptomen zijn of als een operatie een gezondheidsrisico vormt) tot een interventionele procedure gericht op het herstellen van de stenose (vernauwing) van de subclavia-arterie.

Rehabilitatie

Als u een defect heeft in een of meer van de bloedvaten die de cirkel van Willis vormen, kan het besluitvormingsproces over uw behandeling behoorlijk complex zijn.

Als u bijvoorbeeld een aneurysma heeft, kan uw medisch team besluiten dit in de loop van de tijd te controleren in plaats van u het risico van een operatie te laten lopen. Aan de andere kant kan uw medisch team besluiten dat u een herstelprocedure moet ondergaan als uw aneurysma een hoog risico op scheuren heeft. Deze beslissing hangt af van de grootte en de exacte locatie van het aneurysma, die belangrijke factoren zijn bij het bepalen van het aneurysma. prognose.

Chirurgische ingreep

Er zijn verschillende soorten procedures die een defect in de kring van Willis kunnen herstellen. Omdat de structuur zo diep in de hersenen zit, is deze niet gemakkelijk toegankelijk.

Soms worden minimaal invasieve procedures, zoals endovasculaire technieken, gebruikt. In dat geval zullen uw artsen geen incisie rechtstreeks in de hersenen maken of via de schedel toegang krijgen tot de hersenen, maar in plaats daarvan de bloedvaten bereiken door een draad of een katheter (buis) door een ander bloedvat te halen in een beter toegankelijk gebied. Het is een feit dat u zich niet hoeft te vervelen.

Houd er rekening mee dat zelfs minimaal invasieve procedures kunnen leiden tot ernstige complicaties, waarvoor mogelijk een invasieve spoedtechniek nodig is.

Herstel

Herstel na een ziekte die de kring van Willis treft, kost vaak tijd. Deze aandoeningen kunnen aanzienlijke hersenschade veroorzaken, waardoor therapie nodig is om de verloren neurologische functie te herstellen.

Als u bijvoorbeeld een beroerte van de ACA heeft gehad, heeft u mogelijk veel cognitieve en / of motorische revalidatie nodig. Als u een beroerte heeft gehad die de PCA beïnvloedt, moet u mogelijk werken aan het herstellen van de motorische functie en / of coördinatie.