Het diagnosticeren van chronische obstructieve longziekte (COPD) omvat verschillende beoordelingen, waaronder bloedonderzoek, pulsoximetrie, longfunctietests, beeldvormende tests en andere. Spirometrie (een ademhalingstest) is van bijzonder nut bij het diagnostische proces van COPD, omdat het zowel de ziekte kan aangeven voordat de symptomen optreden als de progressie van de aandoening kan meten.
COPD kan worden vermoed als u aanhoudende of terugkerende ademhalingsproblemen heeft, vooral (maar niet alleen) als u in het verleden heeft gerookt of andere risicofactoren heeft gehad.Soms kan de diagnose COPD gecompliceerd zijn omdat het vergelijkbare effecten kan hebben als sommige andere ziekten, zoals astma en terugkerende longontsteking.
© Verywell, 2018Zelfcontroles
Zelfs als u denkt dat u een hoog risico op COPD loopt en klassieke COPD-symptomen vertoont, kunt u zelf geen diagnose stellen van deze ziekte. U moet een arts raadplegen als u aanhoudende hoest, frequente luchtweginfecties en / of dyspnoe (kortademigheid) heeft bij lichte tot matige activiteit of in rust.
Sommige mensen met COPD merken vroege symptomen op - activiteiten zoals traplopen of sporten kunnen moeilijker worden en u moet mogelijk stoppen vanwege kortademigheid. Problemen zoals snurken, moe voelen na een volledige nachtrust en terugkerende onverklaarbare keelpijn in de ochtend kunnen wijzen op slaapapneu, die vaak wordt geassocieerd met COPD.
Als u rookt, wordt blootgesteld aan passief roken, hoge luchtvervuiling of dampen op de werkplek, moet u op uw hoede zijn voor deze vroege tekenen, omdat ze de onomkeerbare longveranderingen van COPD kunnen signaleren.
Onthoud dat COPD een progressieve ziekte is. Een vroege diagnose en behandeling zorgen voor de best mogelijke resultaten.
Fysiek onderzoek
Uw medisch team zal uw beoordeling beginnen met een gedetailleerd overzicht van uw symptomen en uw medische geschiedenis. Factoren zoals of u triggers of aanvallen van kortademigheid heeft, kunnen bijvoorbeeld helpen COPD te onderscheiden van vergelijkbare aandoeningen zoals astma of allergieën.
Uw arts zal een grondig lichamelijk onderzoek uitvoeren om tekenen van COPD en de complicaties ervan te identificeren.
Vitale functies
Uw temperatuur, hartslag, ademhalingsfrequentie (ademhalingen per minuut) en bloeddruk worden gemeten. Een ademhalingsfrequentie van meer dan 12 tot 20 ademhalingen per minuut wordt als te hoog beschouwd voor een volwassene en is een teken van ademnood of een andere ernstige ziekte zoals bloedarmoede.
Systemisch onderzoek
Uw arts zal u observeren op tekenen van ademnood. Moeite met ademhalen en luide piepende ademhaling kunnen wijzen op een vergevorderde longziekte. Vergevorderde COPD veroorzaakt rechterhartfalen, wat kan resulteren in prominentie van de aderen in uw nek.
Uw arts zal met een stethoscoop naar uw hart en longen luisteren. Longgeluiden zoals piepende ademhaling kunnen wijzen op COPD of een longinfectie.
Onderzoek van uw ledematen
Uw ledematen kunnen tekenen van vergevorderde COPD vertonen. Bleke of blauwachtige vingers of tenen duiden op cyanose, wat een teken is van zuurstofgebrek. En zwelling van de benen, enkels of voeten duidt op pulmonale hypertensie en rechterhartfalen (complicaties in een laat stadium van COPD).
Zes minuten looptest
U kunt ook een looptest van zes minuten ondergaan, een maat voor de afstand die u in zes minuten kunt lopen. Soms wordt deze test voor en na behandeling met een bronchodilatator gedaan om te zien of uw afstand verbetert als reactie op de medicatie (verbetering komt vaak voor bij COPD).
COPD Doctor Discussiegids
Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.
-is-diagnosed_2.jpg)
Stuur naar uzelf of een geliefde.
AanmeldenDeze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.
Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.
Labs en tests
Naast uw lichamelijk onderzoek kan uw arts ook bloedonderzoeken laten uitvoeren of u vragen deel te nemen aan ademhalingstesten om uw waarden te vergelijken met gestandaardiseerde metingen. Dit kan een objectieve beoordeling van uw longfunctie opleveren.
Pulsoximetrie
Pulsoximetrie is een niet-invasieve methode om te meten hoe goed uw weefsels van zuurstof worden voorzien. De sonde of sensor die wordt gebruikt om deze meting te krijgen, wordt normaal gesproken aan uw vinger, voorhoofd, oorlel of de brug van uw neus bevestigd en de meting is binnen enkele seconden beschikbaar.
Pulsoximetrie kan continu of intermitterend zijn, en een meting van 95% tot 100% wordt als normaal beschouwd.
Longfunctietests (PFT's)
Longfunctietests die nuttig kunnen zijn bij het evalueren van de longfunctie bij COPD.
Longdiffusietests meten hoeveel koolmonoxide uw longen kunnen verwerken.
Plethysmografie van het lichaam beoordeelt het luchtvolume in uw longen in verschillende stadia van ademhaling.
Spirometrie
Een spirometrietest, een andere PFT, is nuttig bij het stellen van een klinische diagnose van COPD en is het belangrijkste hulpmiddel om de ernst van de aandoening te beoordelen. U moet aan deze test deelnemen door in en uit te ademen in een plastic buis zoals aangegeven .
Spirometrie meet verschillende componenten van de longfunctie, waaronder:
- Hoeveel lucht u met kracht kunt uitademen na diep ademhalen (bekend als geforceerde vitale capaciteit of FVC)
- Hoeveel lucht u geforceerd kunt uitademen in één seconde (bekend als geforceerd expiratoir volume in één seconde, of FEV1)
- Het percentage lucht dat in uw longen achterblijft na volledige uitademing (bekend als de verhouding van FEV1 tot FVC)
- Het totale luchtvolume in uw longen (bekend als totale longcapaciteit of TLC)
Deze maatregelen beoordelen uw vermogen om in en uit te ademen en kunnen uw medisch team een idee geven van de luchtstroom in uw longen.
Een verbetering van FEV1 / FVC na gebruik van een bronchodilatator is consistent met COPD.
Bloedtesten
Verschillende bloedonderzoeken kunnen uw medisch team informatie geven over of u een infectie heeft en hoe goed uw longen zuurstof en kooldioxide overbrengen.
- Volledig bloedbeeld (CBC): een volledig bloedbeeld (CBC) kan uw arts waarschuwen als u een infectie heeft.
- Arterieel bloedgas (ABG): bij COPD is de hoeveelheid lucht die u in en uit uw longen inademt, verminderd. ABG meet het zuurstof- en koolstofdioxidegehalte in uw bloed en bepaalt de pH- en natriumbicarbonaatspiegels van uw lichaam. In een noodsituatie, zoals een COPD-exacerbatie, is ABG gevoeliger dan pulsoxymetrie als het gaat om het beoordelen van lage zuurstofniveaus. Deze test wordt ook gebruikt wanneer artsen beslissen of u mechanische ademhalingsondersteuning of zuurstoftherapie nodig heeft.
- Alpha-1-antitrypsinedeficiëntieonderzoek: AAT-deficiëntie is een genetische aandoening die kan leiden tot COPD. Als u een hoog risico op AAT-deficiëntie heeft, raadt de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) u aan om u met deze eenvoudige bloedtest op deze aandoening te laten testen. U kunt deze bloedtest ondergaan als u vóór de leeftijd van 45 jaar de diagnose COPD krijgt. voor COPD veroorzaakt door AAT-deficiëntie is anders dan de standaardbehandeling voor COPD.
In beeld brengen
Aangezien u wordt geëvalueerd op een mogelijke diagnose van COPD, moet u mogelijk een beeldvormende test ondergaan zodat uw artsen de structuur van uw longen kunnen beoordelen.
Röntgenfoto van de borst
Een thoraxfoto alleen stelt geen diagnose van COPD vast, maar longveranderingen kunnen de diagnose ondersteunen.
COPD in een laat stadium wordt geassocieerd met veranderingen die kunnen worden gezien met een röntgenfoto van de borst, waaronder:
- Afvlakking van het diafragma veroorzaakt door hyperinflatie van de longen
- Een vergroot hart als gevolg van COPD-geassocieerd rechtszijdig hartfalen
- Bullae, delen van een beschadigde long die zich kunnen ontwikkelen als gevolg van COPD
Nadat u de diagnose COPD heeft gekregen, heeft u mogelijk periodieke röntgenfoto's van de borst nodig om uw reactie op de behandeling en ziekteprogressie te controleren.
Computerized Tomography (CT) -scan
Een CT-scan van de borst kan fijne details laten zien die niet duidelijk te zien zijn op een röntgenfoto van de borst. Soms kan voorafgaand aan een CT-scan een contrastmateriaal in uw ader worden geïnjecteerd. Hierdoor kan uw arts de contouren van bepaalde longafwijkingen zien.
Differentiële diagnoses
Er zijn verschillende medische aandoeningen met kenmerken die vergelijkbaar zijn met die van COPD. De diagnose kan vooral gecompliceerd zijn als u een andere medische aandoening heeft die bijdraagt aan uw ademhalingssymptomen (bijv. Hartfalen of longkanker).
Tijdens de diagnose van COPD zijn enkele van de meest voorkomende diagnostische overwegingen astma, congestief hartfalen, bronchiëctasie, tuberculose en bronchiolitis obliterans.
Astma
Astma kan worden overwogen bij de differentiële diagnose van COPD. Beide aandoeningen veroorzaken piepende ademhaling, kortademigheid en inspanningsintolerantie.
Er zijn enkele belangrijke verschillen tussen astma en COPD:
AstmaBegint over het algemeen vroeg in het leven, tijdens de kindertijd of adolescentie
Symptomen verdwijnen vaak tussen astma-aanvallen
Meestal veroorzaakt door uitlokkende factoren zoals pollen, voedsel of koud weer
Ontwikkelt zich op volwassen leeftijd
Gekenmerkt door ademhalingsmoeilijkheden bij de baseline die verergeren met exacerbaties
Exacerbaties die gewoonlijk worden veroorzaakt door luchtweginfecties
Astma en COPD kunnen naast elkaar bestaan, wat het vermogen van een persoon tot zware lichamelijke activiteit sterk kan verstoren.
Congestief hartfalen
Congestief hartfalen (CHF) is een aandoening waarbij de hartspier verzwakt en niet meer in staat is om bloed efficiënt te pompen. Symptomen van CHF zijn vermoeidheid, kortademigheid en algemene zwakte, maar in tegenstelling tot COPD ontwikkelt deze aandoening zich meestal nadat een myocardinfarct (hartaanval) schade aan de hartspier veroorzaakt.
Andere kenmerken van CHF zijn onder meer:
- Zwelling van de benen en voeten
- Vergroting van het hart (te zien op een röntgenfoto van de borst)
- Kenmerkende stoornis van de hartbeweging die te zien is op het echocardiogram
Beide aandoeningen kunnen u het gevoel geven dat u stikt, en u kunt merken dat u hijgt als u zich inspant. Als zodanig is het moeilijk om het verschil alleen te kennen. En aangezien roken een belangrijke risicofactor is voor COPDenCHF, het is niet ongebruikelijk om beide aandoeningen te hebben.
Uw diagnostische tests zullen u en uw medisch team helpen bepalen of u COPD, CHF of beide heeft.
Bronchiëctasie
Bronchiëctasie is een obstructieve longaandoening die ofwel aangeboren kan zijn (aanwezig bij de geboorte) of wordt veroorzaakt door ziekten in de vroege kinderjaren zoals longontsteking, mazelen, griep of tuberculose. Bronchiëctasie kan alleen bestaan of naast COPD voorkomen.
De symptomen van de twee aandoeningen zijn vergelijkbaar en om ze definitief van elkaar te onderscheiden, zijn diagnostische beeldvormende tests nodig.
De kenmerken van bronchiëctasie zijn onder meer:
- Grote hoeveelheden sputum produceren
- Terugkerende aanvallen van bacteriële longinfectie
- Grof gekraak van de longen gehoord via een stethoscoop (COPD veroorzaakt over het algemeen piepende geluiden)
- Röntgenfoto van de borst toont verwijde bronchiën en verdikte bronchiën (COPD produceert een ander patroon en veroorzaakt zelden veranderingen tot de late stadia, wanneer de ziekte al is vastgesteld.)
- Knuppelen van de vingers
Tuberculose
Tuberculose (tbc) is een besmettelijke bacteriële infectie die wordt veroorzaakt doorMycobacterium tuberculosisSymptomen van tbc zijn koorts, gewichtsverlies, vermoeidheid, aanhoudende hoest, ademhalingsmoeilijkheden, pijn op de borst en dik of bloederig sputum.
Omdat het een chronische infectie veroorzaakt (soms met slechts lichte koorts), kunnen de aanhoudende effecten van tuberculose worden aangezien voor COPD. De infectie veroorzaakt echter meestal koorts en de hoest is productiever dan een typische COPD-hoest.
Andere kenmerken van tbc zijn onder meer:
- Luchtruimten gevuld met vloeistof gezien op röntgenfoto van de borst
- Aanwezigheid vanM. tuberculosisgedetecteerd door bloed- of sputumtesten
Hoewel tbc normaal gesproken de longen aantast, kan het zich ook verspreiden naar andere delen van het lichaam, inclusief de hersenen, nieren, botten en lymfeklieren.
Obliteratieve bronchiolitis
Obliteratieve bronchiolitis is een zeldzame vorm van bronchiolitis die levensbedreigend kan zijn. Het treedt op wanneer de kleine luchtkanalen van de longen, bekend als de bronchiolen, ontstoken raken en littekens krijgen, waardoor ze smaller worden of sluiten.
Deze aandoening treft over het algemeen een of enkele kleine delen van de longen en verloopt snel (in de loop van dagen of weken) in tegenstelling tot COPD, dat in de loop van maanden en jaren verergerende symptomen veroorzaakt.
Kenmerken van obliteratieve bronchiolitis zijn onder meer:
- Komt meestal op jongere leeftijd voor bij niet-rokers
- Mogelijke geschiedenis van reumatoïde artritis of blootstelling aan giftige dampen
- CT-scan toont gebieden met hypodensiteit waar het longweefsel is verdund
- Luchtwegobstructie, zoals gemeten door de FEV1, is meestal minder dan 40%
Cijfers
Bij COPD wordt uw ziekte geënsceneerd op basis van het Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD) -systeem, dat de ziekteprogressie in vier verschillende fasen verdeelt.
Graad 1: Milde COPD
Bij COPD graad 1 is de luchtstroombeperking mild. Vroege symptomen kunnen een aanhoudende hoest zijn met zichtbare productie van sputum (een mengsel van speeksel en slijm). Vanwege de laaggradige symptomen zoeken mensen in dit stadium soms geen behandeling.
Graad 2: matige COPD
Bij COPD graad 2 begint uw luchtstroombeperking te verslechteren en worden de symptomen duidelijker. U kunt een aanhoudende hoest, verhoogde productie van sputum en kortademigheid ervaren bij geringe inspanning. Dit is typisch het stadium waarin de meeste mensen behandeling zoeken.
Graad 3: ernstige COPD
Bij COPD graad 3 is obstructie van uw luchtwegpassages problematischer. U kunt COPD-exacerbaties beginnen te ervaren, evenals een verhoogde frequentie en ernst van uw hoest. U zult niet alleen een lagere tolerantie voor lichamelijke activiteit hebben, u kunt ook meer vermoeidheid en ongemak op de borst verwachten.
Graad 4: zeer ernstige COPD
Met COPD graad 4 zal uw kwaliteit van leven ernstig worden aangetast, met effecten die variëren van ernstig tot levensbedreigend. Het risico op ademhalingsfalen is hoog bij de ziekte van graad 4 en kan leiden tot complicaties met uw hart, waaronder cor pulmonale en levensbedreigend rechtszijdig hartfalen.
Groepen
Hoewel de beoordeling is gebaseerd op symptomen zoals vermoeidheid en kortademigheid, in hoeverre de symptomen uw dagelijks leven verstoren en hoeveel exacerbaties u het afgelopen jaar heeft gehad, worden COPD-groepen bepaald door hoe ernstig COPD-gerelateerde problemen zijn. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Door gebruik te maken van cijfers en groepen, kan uw arts het beste behandelplan voor uw individuele behoeften opstellen.
Eén exacerbatie waarvoor ziekenhuisopname vereist is of twee of meer met / zonder ziekenhuisopname
Een woord van Verywell
Als u eenmaal de diagnose COPD heeft gekregen, kunt u progressie naar meer geavanceerde graden en stadia voorkomen door gifstoffen zoals sigarettenrook te vermijden, infecties te voorkomen en uw behandelingen te gebruiken zoals voorgeschreven.
Verlichting krijgen van COPD
-guide.jpg)
