Methoden voor het verbeteren van inspanningstolerantie bij COPD

Als iemand zou vragen wat u ervan weerhoudt te sporten als u chronische obstructieve longziekte (COPD) heeft, is de kans groot dat u kortademigheid (kortademigheid) zou zeggen. Bij COPD zijn kortademigheid en spiervermoeidheid de belangrijkste belemmeringen voor het starten van een trainingsprogramma. Dit is jammer, want de beste manier om de inspanningstolerantie te verbeteren en kortademigheid bij COPD te verminderen, is door actief te zijn.

Als u het moeilijk vindt om te oefenen met COPD, test dan een paar van deze methoden om uw uithoudingsvermogen, energie en algehele welzijn te verbeteren.

Voordat u begint met trainen

Als u COPD heeft, is het belangrijk om uw arts te bezoeken voordat u met een nieuw oefenprogramma begint om uw algemene gezondheidstoestand te beoordelen en uw medicatie te herzien. Bovendien zal uw arts u waarschijnlijk een inspanningstolerantietest (ETT) laten uitvoeren.

Een ETT, ook wel een stresstest genoemd, bepaalt uw inspanningscapaciteit, dat wil zeggen, het meet uw vermogen om inspanning te doorstaan ​​en / of de maximale belasting die tijdens de trainingsperiode wordt bereikt.

Een ETT houdt in dat u met verschillende snelheden op een loopband loopt terwijl u verbonden bent met een elektrocardiogram (ECG) en dat uw bloeddruk en hartslag worden gecontroleerd. U wordt beoordeeld in rust / liggende en staande posities voor aanvang en ook na de activiteit.

Nadat de testresultaten zijn geïnterpreteerd, zal uw arts u richtlijnen geven voor het starten van een oefenprogramma. Zorg ervoor dat u veel vragen stelt, zodat u duidelijk weet hoelang u moet trainen en hoe vaak, welke soorten oefeningen u moet doen en vermijden, en of u uw medicatietiming of -dosering moet wijzigen.

Zorg ervoor dat u tijdens het sporten de instructies van uw arts nauwkeurig opvolgt en neem contact op als u vragen, opmerkingen of pijn heeft tijdens het sporten.

Soorten oefeningen om te proberen

Uw arts zou u moeten kunnen helpen bij het ontwikkelen van een oefenprogramma dat rekoefeningen, krachttraining en cardiovasculaire oefeningen omvat, samen met wat lichte intervaltraining, afhankelijk van uw mogelijkheden.

Flexibiliteitsoefeningen

Rek- en yoga-oefeningen omvatten de langzame verlenging van de spieren, die, indien regelmatig gedaan, uw bewegingsbereik en flexibiliteit vergroot. Deze moeten vóór cardiovasculaire oefeningen worden gedaan om de spieren voor te bereiden op activiteit en blessures te voorkomen en na de training om af te koelen en spierspanning te voorkomen.

Krachttrainingstrainingen

Krachttraining omvat herhaalde spiercontracties of aanspannen totdat de spier moe wordt. Dit omvat meestal krachttraining of lichaamsgewichtoefeningen. Bij patiënten met COPD zijn versterkende oefeningen voor het bovenlichaam vooral nuttig om de kracht van de ademhalingsspieren te vergroten.

Krachttraining resulteert ook in minder kortademigheid dan cardiotraining en wordt mogelijk beter verdragen door mensen met COPD.

Aërobe trainingen

Cardiovasculaire of aerobe oefeningen, zoals wandelen, joggen, fietsen, roeien, dansen en wateraerobics, gebruiken grote spiergroepen om het hart en de longen te versterken en het vermogen van het lichaam om zuurstof te gebruiken te verbeteren. Hoewel dit in het begin misschien moeilijk is voor mensen met COPD, toont onderzoek aan dat regelmatige cardiovasculaire oefeningen uw ademhaling kunnen verbeteren en uw hartslag en bloeddruk kunnen verlagen.

Intervaltraining

Tijdens intervaltraining herhaal je reeksen van oefeningen met hoge intensiteit afgewisseld met lichte oefeningen (meest bestudeerd bij COPD) of rust.

U kunt bijvoorbeeld 30 seconden hardlopen, 1 minuut lopen, dan 1 minuut hardlopen en 2 minuten lopen, en de cyclus in totaal 10 minuten herhalen, zodat u op adem kunt komen na een krachtigere training.

Intervaltraining bij COPD resulteert in positieve trainingseffecten voor sommige patiënten en wordt vaak gebruikt als onderdeel van een longrevalidatieprogramma.

Ondersteunende therapieën

Van zuurstoftherapie tot elektrische stimulatie, er zijn verschillende hulpmiddelen die mensen met COPD kunnen helpen hun inspanningstolerantie in de loop van de tijd te verbeteren.

Niet-invasieve positieve drukventilatie

Hoewel enigszins onpraktisch vanwege de standaard nauwsluitende neus- of volgelaatsmaskers die nodig zijn om het te gebruiken, hebben onderzoeken aangetoond dat mensen die regelmatig trainen met behulp van niet-invasieve positieve drukbeademing (NIPPV) een trainingsvoordeel kunnen hebben ten opzichte van degenen die dat niet doen. .

Niet alleen stelt NIPPV COPD-patiënten in staat om langer te trainen, maar ze kunnen ook een hogere belasting bereiken tijdens trainingssessies dan wanneer ze zonder hulp trainen.

Het gebruik van NIPPV 's nachts kan een veel praktischer antwoord zijn. Studies suggereren dat patiënten die nachtelijke NIPPV gebruiken, in combinatie met longrevalidatie, verbeteringen laten zien in de zes minuten looptest, FEV1, dynamische hyperinflatie en arteriële bloedgassen. Patiënten kunnen ook een verbetering zien in hun fysieke functie, sociale functie, geestelijke gezondheid en vitaliteit.

Elektrische stimulatie

COPD-patiënten die een beter behouden spierkracht en -functie hebben, kunnen baat hebben bij hoogfrequente neuromusculaire elektrische stimulatie (hf-NMES), waarvan is vastgesteld dat het de inspanningscapaciteit verbetert doordat patiënten een hogere trainingsintensiteit kunnen verdragen. Het kan ook kortademigheid verbeteren.

De beste manier om hf-NMES te benaderen, is door het te gebruiken voordat weefselverspilling optreedt (gebruikelijk bij vergevorderde COPD), hoewel het ook gunstig kan zijn voor patiënten die ernstig gehandicapt zijn met invaliderende kortademigheid.

Elektrische stimulatie kan thuis worden gebruikt of als onderdeel van een formeel programma voor longrevalidatie.

Zuurstof therapie

Studies suggereren dat langdurige zuurstoftherapie (LTOT) het uithoudingsvermogen van de training kan verbeteren, de perceptie van kortademigheid kan verminderen en de hyperinflatie van de longen kan verminderen bij patiënten met normale bloedzuurstofniveaus, waardoor patiënten met hogere intensiteitsniveaus kunnen trainen. De streefwaarden voor zuurstofverzadiging zoals gemeten met pulsoximetrie moeten groter zijn dan of gelijk zijn aan 90%.

Er wordt voortdurend gespeculeerd over welke toedieningsmethode - neuscanule of transtracheale - het beste is tijdens het sporten. Voorstanders van transtracheale zuurstoftoevoer blijven van mening dat dit het beste werkt, maar overleg met uw arts over wat voor u het beste kan zijn.

Behandelingen

Behandelingen die kunnen helpen bij inspanningstolerantie omvatten medicijnen zoals luchtwegverwijders en longrevalidatie.

Longrevalidatie

Longrevalidatie is een belangrijk onderdeel van de behandeling van COPD en wordt aanbevolen voor alle patiënten die zich in de matige tot zeer ernstige stadia van COPD bevinden.

Programma's voor longrevalidatie omvatten enkele trainingstraining, ademhalingstechnieken en gezondheidseducatie om u te helpen een goed afgerond plan te krijgen om ademhalingsproblemen te bestrijden.

Afgezien van het verminderen van kortademigheid en angst, en het verbeteren van de kwaliteit van leven, naast andere voordelen, kan longrevalidatie de ademhalingsspierkracht verbeteren in combinatie met algemene lichaamsbeweging, waardoor de inspanningstolerantie toeneemt.

Medicatie

Er zijn een aantal medicijnen beschikbaar waarvan is aangetoond dat ze de inspanningstolerantie verbeteren en door inspanning veroorzaakte kortademigheid bij COPD verminderen.

De meest bestudeerde opties zijn onder meer:

• Albuterol: Een van de kenmerken van COPD is beperking van de luchtstroom. Dynamische hyperinflatie is een belangrijk gevolg van luchtstroombeperking tijdens inspanning bij COPD en een belangrijke oorzaak van kortademigheid. Van kortwerkende luchtwegverwijders zoals albuterol is aangetoond dat ze bijzonder effectief zijn bij het verhogen van de inspanningstolerantie in combinatie met longrevalidatie.
• Spiriva: in combinatie met longrevalidatie verbetert de anticholinergische / muscarine-antagonist bronchodilatator Spiriva (tiotropium) het uithoudingsvermogen, kortademigheid en gezondheidstoestand in vergelijking met alleen longrevalidatie.
• Salmeterol: een langwerkende bèta-agonist, Salmeterol verbetert kortademigheid tijdens inspanning, maar verlengt niet noodzakelijkerwijs de duur van de inspanning.
• Verneveld ipratropiumbromide: Vergeleken met een placebo verlengt verneveld ipratropiumbromide (een langwerkend anticholinergicum) het uithoudingsvermogen van de training, vermindert het kortademigheid en vermindert het de dynamische hyperinflatie. Bovendien vertoonden patiënten in klinische onderzoeken na gebruik van ipratropiumbromide een toename in FEV1, FVC en inspiratoire capaciteit (het volume lucht dat kan worden ingeademd na normale uitademing).

Richtlijnen met betrekking tot de beste behandeling van COPD veranderen vaak, en het is nuttig om uw medicatie regelmatig te herzien om er zeker van te zijn dat u een optimale therapie krijgt.

Zo wordt nu volgens de richtlijnen van 2020 aanbevolen dat mensen die last hebben van kortademigheid en / of inspanningsintolerantie een combinatie krijgen vanbeideeen langwerkende bèta-agonist (LABA) en een langwerkende anticholinergische / muscarine-antagonist (LAMA) -inhalator in plaats van een van deze alleen.

Een woord van Verywell

Mensen met COPD hebben een verminderde capaciteit voor lichaamsbeweging / fysieke activiteit als gevolg van kortademigheid en vermoeidheid, die het gevolg zijn van onvoldoende zuurstoftoevoer in het lichaam. Na verloop van tijd kunnen zelfs de kleinste taken, zoals aankleden, problemen opleveren. Gelukkig toont onderzoek aan dat regelmatige lichaamsbeweging de COPD-symptomen kan verminderen, de energie kan verbeteren, het uithoudingsvermogen kan vergroten en u kan helpen zich over het algemeen beter te voelen.Praat met uw arts over manieren om uw inspanningstolerantie te vergroten.