Hoe longontsteking wordt vastgesteld

Longontsteking treft elk jaar miljoenen mensen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben meer dan 400.000 mensen evaluatie en behandeling nodig op een afdeling spoedeisende hulp en sterven meer dan 50.000 mensen aan de ziekte. Maar complicaties kunnen worden voorkomen! Het is de eerste stap om erachter te komen dat u een longontsteking heeft, en vervolgens is het essentieel om te weten wat voor soort longontsteking u heeft - bacterieel, viraal of schimmel - essentieel voor een goede behandeling.

Fysiek onderzoek

Koorts, hoesten en kortademigheid kunnen tekenen zijn dat u een longontsteking heeft. Uw arts begint met een evaluatie door uw vitale functies te controleren.

Hij of zij zal uw temperatuur, bloeddruk, hartslag en ademhalingsfrequentie meten en ook uw zuurstofniveau controleren met behulp van pulsoxymetrie. Dit doet u door een klein apparaatje op uw vinger te plaatsen om het percentage zuurstof in uw bloed te schatten. Lage zuurstofconcentraties zijn zorgwekkend en kunnen betekenen dat u zuurstof nodig heeft.

Met een stethoscoop luistert een arts naar uw longen. Ze willen knettergeluiden of piepende ademhaling horen. Verminderde geluiden in een bepaald gebied kunnen betekenen dat zich daar longontsteking heeft gevormd. Als u op dat gebied op uw rug tikt, kan dit helpen om te bepalen of er een bijbehorende vloeistofophoping of consolidatie is. Wees niet verbaasd als u wordt gevraagd de letter "E" hardop uit te spreken. Als u vocht in uw longen heeft, klinkt het als "A" wanneer u door de stethoscoop luistert.

Illustratie door JR Bee, Verywell

Labs en tests

Hoewel het lichamelijk onderzoek het vermoeden van longontsteking kan wekken, kan de diagnose worden versterkt met behulp van verschillende tests. Uw arts kan de volgende tests wel of niet gebruiken. Weet dat de meeste van uw kant eenvoudig en duidelijk zijn - een eenvoudige bloedafname of bloedafname, snel en pijnloos.

Compleet bloedbeeld

Een volledig bloedbeeld is een eenvoudige en goedkope test. Een aantal witte bloedcellen is een van de gemeten bloedwaarden. Als het verhoogd is, is er een infectie of ontsteking aanwezig.Het laat u niet specifiek weten of u longontsteking heeft.

Procalcitonine

Procalcitonine is een voorloper van calcitonine, een eiwit dat door cellen wordt afgegeven als reactie op toxines. Het wordt gemeten via een bloedtest. Interessant is dat de niveaus stijgen als reactie op bacteriële infecties, maar afnemen bij virale.De resultaten zijn meestal positief binnen 4 uur na bacteriële infectie en bereiken een piek binnen 12 tot 48 uur. Hoewel het u niet laat weten welk type bacterie aanwezig is, geeft het aan dat een antibioticabehandeling mogelijk nodig is.

Sputumcultuur en gramkleuring

De gouden standaard voor het diagnosticeren van bacteriële infecties is kweek. Helaas kan het moeilijk zijn om een ​​sputummonster van goede kwaliteit te verzamelen, vooral als iemand een droge hoest heeft. Het wordt vaak besmet met normale bacteriën die in de luchtwegen leven.

Voordat u met antibiotica wordt behandeld, moet een monster worden verzameld. U wordt gevraagd om wat sputum op te hoesten, met zo min mogelijk speeksel. Als u hier problemen mee heeft, kan een arts een apparaat gebruiken met een lichte en kleine camera in uw keel. Hij of zij zal u tijdens de procedure helpen ontspannen met medicijnen en er zijn weinig bijwerkingen buiten een mogelijk licht zere keel.

Eenmaal verzameld, wordt een Gram-kleuring aangebracht op een deel van het monster en onder een microscoop onderzocht. Een sputummonster van goede kwaliteit zal verschillende witte bloedcellen laten zien, maar weinig epitheelcellen. Bacteriën zien er rood of violet uit en kunnen, op basis van hun uiterlijk, worden gecategoriseerd als een van de twee bacterieklassen. Door de diagnose te versmallen, wordt het gemakkelijker om een ​​geschikt antibioticum te kiezen.

Om erachter te komen welke specifieke bacterie uw ziekte veroorzaakt, wordt uw monster gekweekt in petrischalen. Zodra de bacteriën of schimmels groeien, wordt het getest tegen verschillende antibiotica om te zien welke behandelingen het meest effectief zijn.

Het probleem is dat het dagen kan duren om een ​​definitief kweekresultaat te krijgen. Ook houden bepaalde bacteriën vanS. pneumoniae zijn moeilijk te kweken en een cultuur kan vals-negatieve resultaten geven. Vanwege de uitdagingen bij het verkrijgen van een steekproef van goede kwaliteit, wordt deze test vaker gebruikt voor mensen in het ziekenhuis dan voor mensen die in de gemeenschap wonen.

Urine-antigeentests

Bacteriële longontsteking veroorzaakt doorS. pneumoniaeenLegionellasoorten hebben een hoge incidentie van complicaties. Antigenen van deze bacteriën worden in de urine uitgescheiden. Er is een eenvoudige urinetest beschikbaar om naar deze antigenen te zoeken.

De resultaten zijn snel beschikbaar en studies hebben aangetoond dat ze nauwkeuriger zijn dan gramkleuring of -cultuur. Een ander voordeel van de test is dat behandeling met antibiotica de resultaten niet verandert.

Het probleem is dat urine-antigeentests minder nauwkeurig zijn in mildere gevallen van longontsteking. Het test ook slechts op één serotype vanLegionellahoewel er veel soorten zijn. Ook is er, in tegenstelling tot bij kweek, geen manier om de resultaten te gebruiken om te bepalen welke antibiotica het meest effectief zijn voor behandeling.

Serologie

Sommige bacteriën zijn moeilijk te kweken in kweek en er is geen urineantigeentest beschikbaar voor screening.Chlamydia,Mycoplasma, en een beetjeLegionellasoorten zijn atypische bacteriën die in deze categorie vallen.

Er zijn serologische bloedtesten die mogelijk kunnen bepalen wanneer en of u bent geïnfecteerd Serologie meet antilichamen die zijn gevormd tegen een specifieke ziekteverwekker. IgM-antilichamen duiden op een nieuwe infectie, terwijl IgG-antilichamen meestal aantonen dat u in het verleden bent geïnfecteerd. Het kan soms moeilijk zijn om te weten wanneer IgM-antilichamen zijn overgezet naar IgG-antilichamen.

PCR en enzymimmunoassays

Het kan moeilijk zijn om een ​​virus te kweken. In plaats daarvan worden virale infecties vaker gediagnosticeerd met behulp van polymerasekettingreactie (PCR) en enzymimmunoassays. Om een ​​van deze tests uit te voeren, moet een monster worden verzameld. Afhankelijk van welk virus wordt overwogen, kan dit monster bloed, sputum, nasale afscheidingen of speeksel zijn.

PCR is een test die screent op de aanwezigheid van specifiek viraal of bacterieel DNA in een monster. Het is een alternatief voor serologie om te screenen op atypische bacteriën. Hoewel de resultaten vaak binnen 1 tot 6 uur beschikbaar zijn, kan PCR niet ter plaatse worden uitgevoerd. Het moet worden verwerkt door een laboratorium.

Enzym-immunoassays kunnen echter worden uitgevoerd als een point-of-care-test met resultaten die binnen 15 minuten tot een uur beschikbaar zijn. Deze immunoassays gebruiken antilichamen om de aanwezigheid van specifieke virale antigenen te detecteren en kunnen tegelijkertijd op meerdere virussen screenen.

Longontsteking is een veel voorkomende complicatie van COVID-19. Voor COVID-19-tests wordt het meest nauwkeurige monster uit de neus genomen. Dit is het deel van de bovenste luchtwegen waar de concentraties van het virus het hoogst kunnen zijn. Een flexibel wattenstaafje van 15 cm wordt in de neus en langs de achterkant van je keel gestoken, waar het 15 seconden op zijn plaats blijft. Hetzelfde wattenstaafje wordt vervolgens in het andere neusgat ingebracht om zoveel mogelijk slijm te verzamelen voor de test. Vervolgens worden onderzoeken uitgevoerd om te beoordelen of er genetisch materiaal van het virus aanwezig is.

In beeld brengen

Beeldvormingsonderzoeken worden vaak uitgevoerd vóór laboratoriumtests. Als u verder gezond bent, kan een arts u behandelen voor longontsteking alleen op basis van lichamelijk onderzoek en beeldvormende onderzoeken.

Röntgenfoto van de borst

Als longontsteking wordt vermoed op basis van symptomen en lichamelijk onderzoek, is de standaardzorg een röntgenfoto van de borstkas. Een röntgenfoto van de borstkas kan een infiltraat laten zien, een verzameling pus, bloed of eiwit in het longweefsel. Het kan ook andere tekenen van longziekte onthullen, zoals cavitaties en longknobbeltjes.

Uw arts kan gewoonlijk geen onderscheid maken tussen bacteriële en virale infecties op basis van alleen beeldvorming. Een infiltraat dat alle of de meeste van een of meer lobben van de longen vult, is waarschijnlijk een bacteriële longontsteking veroorzaakt doorS. pneumoniae.

CT-scan

Het is mogelijk dat een röntgenfoto van de borst een diagnose kan missen. Als uw arts na een negatief resultaat nog steeds een hoog vermoeden van longontsteking heeft, kan zij ervoor kiezen om de diagnose te bevestigen door middel van een CT-scan. Over het algemeen is een CT-scan nauwkeuriger dan een röntgenfoto van de borst, hoewel het meer kost en u blootstelt aan hogere doses straling.

De test wordt uitgevoerd door u plat in een donutvormige machine te plaatsen die foto's maakt. Het onderzoek is pijnloos en binnen enkele minuten voltooid, maar het is belangrijk om tijdens de test stil te blijven liggen om de beste beelden te krijgen.

Bronchoscopie

In ernstige gevallen die niet op therapie reageren, kan uw arts verdere beeldvorming nastreven om andere oorzaken te zoeken. Deze evaluatie kan bronchoscopie omvatten, waarbij een dunne camera door uw neus of mond naar uw longen wordt geleid.

Bronchoscopie visualiseert grote luchtwegen (luchtpijp of luchtpijp en grote bronchiën) - geen longen. Uw arts kan besluiten om wat vloeistof uit uw luchtwegen te halen voor kweek als uw slijmkweek negatief is en u immunosuppressief bent of als u een chronische ziekte heeft waarbij een nauwkeurige diagnose van de oorzaak van uw longontsteking vereist is. Bronchoscopie wordt bijna nooit gedaan bij een verder gezonde volwassene met buiten het ziekenhuis opgelopen longontsteking.

Differentiële diagnose

Er zijn andere aandoeningen die symptomen kunnen hebben die lijken op longontsteking, zoals bronchitis of congestief hartfalen.Als iemand astma, bronchiëctasie of chronische obstructieve longziekte (COPD) heeft, kan dit een opflakkering zijn van hun bekende longziekte. In het ergste geval kan het een waarschuwing zijn voor longkanker.

Schrik echter niet van deze mogelijkheden. Het beste dat u kunt doen, is uw arts bezoeken voor een juiste diagnose. In de meeste gevallen kan longontsteking, eenmaal gediagnosticeerd, goed worden behandeld.