Ontwrichting van de knieschijf

Een ontwrichting van de knieschijf treedt op wanneer de patella volledig uit zijn groef aan het uiteinde van het dijbeen (femur) komt en aan de buitenkant van het kniegewricht komt te rusten. Dislocaties van de knieschijf kunnen optreden met of zonder aanzienlijk letsel de eerste keer dat het letsel optreedt, en de knieschijf kan daarna veel gemakkelijker ontwrichten.

Symptomen van dislocatie van de knieschijf

Een ontwrichting van de knieschijf veroorzaakt aanzienlijke pijn en misvorming van het kniegewricht. De knieschijf ontwricht bijna altijd naar de buitenkant van het gewricht. Pijn en zwelling zijn veel voorkomende symptomen van dislocatie van de knieschijf. Na verloop van tijd kunnen zich ook blauwe plekken ontwikkelen rond en onder het kniegewricht.

De typische symptomen van een ontwrichting van de knieschijf zijn onder meer:

• Een pijnlijke knal in de knie
• Onvermogen om het been te strekken (vastgehouden met gebogen knie)
• Zwelling en misvorming van de voorkant van de knie

Een ontwrichting van de knieschijf moet niet worden verward met een ontwrichting van de knie. Een knie-dislocatie treedt op wanneer het dijbeen (femur) en scheenbeen (tibia) contact verliezen, alsof de knie in de verkeerde richting buigt.

Ontwrichting van de knieschijf treedt op wanneer de knieschijf losraakt uit de groef op het dijbeen. Soms gebruiken mensen de woorden knie-dislocatie om een ​​dislocatie van de knieschijf te beschrijven; dit is incorrect.

Instabiliteit van de knieschijf kan resulteren in een volledige ontwrichting van de knieschijf buiten zijn normale groef, of het kan het gevoel geven dat de knieschijf onstabiel is in zijn groef. Het gevoel van instabiliteit kan een subluxatie worden genoemd in plaats van een ontwrichting. .

Een subluxatie houdt in dat de knieschijf verschuift, maar niet helemaal uit zijn plaats komt. Subluxaties kunnen ongemak veroorzaken, maar vereisen over het algemeen geen onmiddellijke tussenkomst, zoals het geval is bij een ontwrichting van de knieschijf.

Terugkerende knieschijf-dislocaties

Wanneer de knieschijf de eerste keer uit het gewricht komt, zijn de ligamenten die de knieschijf op zijn plaats hielden gescheurd. De belangrijkste gescheurde structuur wordt het mediale patellofemorale ligament of MPFL genoemd. Dit ligament zet de patella vast aan het binnenste (mediale) deel van de knie. Wanneer een knieschijf dislocatie optreedt, kan de MPFL worden gescheurd of uitgerekt.

Als de MPFL eenmaal is gescheurd, geneest deze vaak niet met de juiste spanning en kan de knieschijf vervolgens gemakkelijker ontwrichten. Dat is de reden waarom terugkerende dislocaties van de knieschijf kunnen blijven optreden bij sommige patiënten met deze verwonding.

Behandeling

De meeste dislocaties van de knieschijf gaan vanzelf weer op hun plaats, maar zo niet, dan worden ze behandeld met onmiddellijke reductie (herpositionering) van de knieschijf.

De meeste patiënten zullen naar de eerste hulp gaan en hoewel het herpositioneren van de knieschijf relatief eenvoudig is, kunnen pijn en spierspasmen voorkomen dat dit gemakkelijk wordt bereikt. Daarom kan anesthesie (lokaal of algemeen) worden toegediend om de knieschijf te helpen verplaatsen.

De meeste dislocaties van de knieschijf kunnen worden verplaatst door simpelweg de knie te strekken zodra de pijn en de spasmen onder controle zijn.

Na herpositionering van de knieschijf begint de behandeling meestal met R.I.C.E. behandeling (rust, ijs, compressie, elevatie) om pijn te beheersen en te helpen bij zwelling Krukken en een kniebrace worden meestal aangeboden om de pijn onder controle te houden.

Hoewel het voorkomen van gewicht op het been kan helpen bij pijn, is het niet nodig om al het gewicht van het been af ​​te houden. Zodra de acute zwelling is verdwenen, kan de behandeling worden voortgezet.

De volgende behandelingsfase bestaat meestal uit fysiotherapie en het verstevigen van de knieschijf. Zoals eerder besproken, kunnen dislocaties van de knieschijf een terugkerend probleem worden Door de spieren rond het gewricht te versterken en met behulp van gespecialiseerde kniebeugels, hoopt men de knie te stabiliseren om terugkerend letsel te voorkomen.

Bij patiënten met terugkerende (herhaalde) dislocaties zijn er chirurgische opties. De gebruikelijke behandeling is het reconstrueren van het ligament dat vanuit de binnenkant van de knieschijf trekt om op zijn plaats te houden. In sommige gevallen kan een herpositionering van de extremiteit, waarbij het bot wordt gesneden en verplaatst, worden aanbevolen.

Operatie na eerste ontwrichting?

De laatste tijd is er belangstelling voor het voorkomen van deze terugkerende dislocaties. Elke keer dat de knieschijf ontwricht, kan het kraakbeen gewond raken en kunnen de ligamenten meer uitgerekt worden.

Bezorgdheid over het vergroten van de kans op de ontwikkeling van artritis door herhaald trauma heeft sommige artsen agressiever gemaakt in het voorkomen van herhaalde dislocaties. Sommige chirurgen proberen de normale anatomie te herstellen door de MPFL te repareren na een eerste dislocatie.

Een operatie na de eerste ontwrichting is controversieel omdat niet alle patiënten die hun knieschijf ontwrichten, nog een keer zullen ontwrichten. Bovendien is door wetenschappelijk onderzoek niet aangetoond dat vroege chirurgie nuttig is bij het voorkomen van artritis.

Als uw chirurg een operatie aanbeveelt en u twijfelt of u verder wilt gaan, kan het nooit kwaad om een ​​andere mening te vragen. Onthoud gewoon: er is niet altijd een goed en een fout antwoord. Hoewel sommige chirurgen en patiënten een uitgesproken mening hebben, is er niet altijd een duidelijk antwoord over de beste manier om verder te gaan.

Het kan nooit kwaad om een ​​ander advies in te winnen. Dat gezegd hebbende, is het ook belangrijk om te onthouden dat te veel advies het denken kan verstoren. Als u een chirurg vindt die u vertrouwt, en u bent er zeker van dat zij op uw bestwil letten, dan is het misschien de beste keuze om bij hen te blijven!