SolStock / Getty-afbeeldingen
Belangrijkste leerpunten
- 1 op de 3 vrouwen ervaart intiem partnergeweld (IPV).
- De pandemie heeft huiselijk geweld en gevallen van overdosering verergerd.
- Stigmatisering en andere belemmeringen hebben invloed op het vermogen van vrouwen om toegang te krijgen tot herstel- en veiligheidsdiensten, vooral op het platteland.
Het is januari 2019 op het platteland van Vermont. Sneeuw bedekt de grond als de temperatuur daalt. Janet *, een voormalige verpleegster en geboren in Vermont, wordt door haar misbruiker in de sneeuw vastgepind. Hij schopt haar, haar in de sneeuw achterlatend met alleen haar pyjama, en sluit haar het huis uit. Het is 28 graden buiten. Terwijl Janet zich het afgelopen jaar uit deze situatie heeft verwijderd, is dit voor vrouwen in gewelddadige relaties die op het platteland wonen, hun realiteit.
Sinds het begin van de pandemie is deze realiteit alleen maar erger geworden naarmate het aantal gevallen van huiselijk geweld en overdosis toeneemt. in quarantaine met hun misbruikers. In steden als New York City en Portland, Oregon, zijn de arrestaties van huiselijk geweld gestegen van 10% naar 20% en meer dan 40 staten meldden een toename van de opioïdengerelateerde sterfte sinds maart.
Hoewel opioïdengebruik en partnergeweld als afzonderlijke kwesties worden gezien, publiceerde een recente studie in september inThe Journal of Rural Healthonderzocht de synergetische relatie tussen de twee door middel van interviews met 33 vrouwen die op het platteland van Vermont woonden.
Het onderzoek, geleid door onderzoekers van de Suffolk University en de Boston University School of Public Health, ontdekte dat plattelandsvrouwen met OUD en IPV veel hindernissen ondervonden bij de toegang tot veiligheids- en hersteldiensten - waarvan er vele vaak het verschil maken om vrouwen uit situaties van misbruik te halen . Janet zocht zorg, en met de hulp van belangenorganisaties verliet ze haar gewelddadige relatie en is ze al 15 maanden nuchter.
Om plattelandsgemeenschappen die IPV en OUD gelijktijdig ervaren beter van dienst te zijn, stellen onderzoekers voor om de toegang tot dit soort zorg te vergroten en de samenwerking tussen IPV en aanbieders van middelengebruik aan te moedigen.
Wat dit voor u betekent
Als u of iemand die u kent IPV en / of OUD ervaart, bel dan de nationale hulplijn voor huiselijk geweld of de nationale hulplijn voor drugsmisbruik en geestelijke gezondheidszorg. Via beide hebt u het hele jaar door toegang tot 24 uur per dag, 7 dagen per week service met hulp en een veiligheidsplan. Lokale IPV- en OUD-bronnen zijn ook beschikbaar op de websites van de respectievelijke organisaties.
Hoe zijn IPV en OUD met elkaar verbonden?
De studie vond een tweerichtingsrelatie tussen opioïdengebruik en partnergeweld. "Mensen die partnergeweld ervaren, zijn waarschijnlijker of vatbaarder voor het gebruik van opioïden, en vice versa", vertelt Julia Campbell, MPH, onderzoekscoördinator voor letsel- en geweldpreventie bij het Boston Medical Center en een van de auteurs van het onderzoek, aan Verywell.
"Een op de drie vrouwen in de Verenigde Staten heeft te maken gehad met partnergeweld", zegt Campbell, waaronder lichamelijk, emotioneel, financieel en seksueel misbruik van partners of echtgenoten in intieme relaties kan vallen. "De kans dat u iemand kent die is getroffen door partnergeweld is groot."
Julia Campbell, MPH
Als iemand verslaafd was, zou de gewelddadige partner hun toegang tot opioïden of behandeling controleren.
- Julia Campbell, MPH
Onderzoek toont aan dat gewelddadige partners hun partners kunnen dwingen om drugs te gebruiken of de behandeling te verstoren. IPV-overlevenden beschrijven vaak hoe middelengebruik geweld en de paranoia en jaloezie van hun partner kan verergeren. "Hij hield me met zijn arm bij mijn nek tegen de muur, waardoor ik in feite verstikte," vertelt Janet aan Verywell.
Toen Janet haar been brak door een val, kreeg ze oxycodon voorgeschreven voor de pijn en raakte snel daarna verslaafd. 'Ik slikte ze eerst door. En toen begon ik ze mettertijd te snuiven, ”zegt Janet. "Het was een vicieuze cirkel."
Opioïden zijn een klasse geneesmiddelen om pijn te verlichten en worden vaak voorgeschreven voor de behandeling van acute en chronische pijn, zoals een gebroken bot. Regelmatig gebruik van opioïden kan echter leiden tot afhankelijkheid en verslaving. Overdosering met opioïden is hoger in plattelandsgemeenschappen in vergelijking met stedelijke gebieden vanwege minder opties voor OUD-behandelingen.
Janet nam opioïden niet alleen om haar pijn in het begin te verminderen, maar ook als een coping-mechanisme voor het misbruik dat ze ervoer. “Het begint met een slechte relatie. Ik denk dat veel vrouwen het doen omdat het een ontsnapping is aan het misbruik '', zegt ze.
Wanneer de partner afhankelijk wordt van opioïden, gebruiken misbruikers drugs als middel om hun partners onder controle te houden en de macht over hen te behouden. "Als iemand verslaafd was, zou de gewelddadige partner hun toegang tot opioïden of behandeling controleren", zegt Campbell. "Ze hielden drugs boven hun hoofd en zeiden: ik ga je deze medicijnen niet geven, tenzij je XYZ doet."
Voor Janet betekende de controle van haar partner over haar medicatie leven of dood. "Hij begon de drugs te gebruiken om me te manipuleren", zegt ze. “Hij deed illegale dingen waar ik vrijwel gedwongen bij betrokken moest zijn. Ik was bang dat hij me voor dood zou achterlaten of me in een situatie zou brengen waarin ik een overdosis zou krijgen of zou sterven. "
Opioïden zijn niet de enige factor die misbruikers gebruiken om controle over hun partners te krijgen. "Voor veel vrouwen in onze studie mochten ze geen toegang hebben tot financiën", vertelt Rebecca Stone, PhD, assistent-professor en onderzoeker van slachtofferschap van vrouwen aan de Suffolk University en studie-auteur, tegen Verywell. "Haar misbruiker nam de autosleutels of alle warme jassen, en liet haar niet midden in de winter het huis verlaten."
Als Janet het zou opnemen tegen haar partner, zou hij haar financieel verder misbruiken. 'Hij zou mijn pillen verkopen en het geld in zijn zak steken. Hij zou me niet eens nieuw ondergoed laten kopen ', zegt ze. De controle over de financiën is slechts één waarschuwingsteken voor misbruik.
Misbruikers hebben ook de neiging hun partners te isoleren, hen te scheiden van vrienden en familie. 'Ik was met hem geïsoleerd', zegt Janet. 'Hij joeg zowat iedereen weg die om me gaf en maakte me in verlegenheid gebracht om mensen te bereiken.'
Wat zijn enkele andere waarschuwingssignalen van een misbruiker?
- Extreme jaloezie tonen wanneer de tijd buiten hen wordt doorgebracht
- Je persoonlijk of in het bijzijn van andere mensen beledigen, vernederen en beschamen
- Voorkomen dat u werkt of naar school gaat
- U onder druk zetten om seks te hebben of seksuele handelingen te verrichten waar u zich niet prettig bij voelt
- Dreigen uw kinderen of huisdieren mee te nemen
- Je intimideren met wapens of scherpe voorwerpen
- Vernietiging van uw bezittingen of waar u woont
Belemmeringen om hulp te zoeken
Deze machtsdynamiek in combinatie met andere hindernissen kan het voor vrouwen moeilijk maken om toegang te krijgen tot veiligheids- en hersteldiensten. Onderzoekers identificeerden vijf belemmeringen die vrouwen ervan weerhouden toegang te krijgen tot diensten:
- Geografisch isolement en transportmoeilijkheden
- Ontoegankelijkheid van bestaande services
- Gebrek aan geïntegreerde behandeling van middelengebruik en diensten voor huiselijk geweld
- Sociale onthouding
- Versterking van stigma in kleine plattelandsgemeenschappen
Vanwege de afgelegen ligging van het platteland hadden vrouwen die bij het onderzoek betrokken waren, moeite om toegang te krijgen tot klinieken en opvangcentra voor huiselijk geweld. "Mensen konden niet bij de diensten komen die er waren, ofwel omdat ze ver weg waren, daar geen vervoer hadden, of omdat ze de mensen gewoon niet goed van dienst waren '', zegt Stone.
De gemiddelde afstand die werd afgelegd naar de dichtstbijzijnde IPV-bronnen was drie keer groter voor plattelandsvrouwen dan voor vrouwen in de stad.Voor Janet maakte het wonen op anderhalve kilometer van de stad de toegang tot veiligheid en herstel moeilijk.
Naast geografische isolatie, kenden deze bestaande behandelingen voor middelengebruik en huiselijk geweld lange wachttijden. Deelnemers aan het onderzoek deelden dat ze twee weken moesten wachten op een bed in een behandelcentrum.
Er zijn nog minder providers die service kunnen verlenen voor opioïdengebruik en IPV. "Misschien heb je in je gemeenschap slachtofferbehandelaars en behandelaars voor middelengebruik, zoals herstelcoaches of methadonklinieken", zegt Stone. "Er is geen service die beide begrijpt."
Klinieken die IPV en OUD afzonderlijk behandelen, maken het voor vrouwen moeilijk om hun zorg te coördineren. Aanbieders en klinieken missen kansen om tekenen van IPV op te merken. "Deelnemers vertelden ons over de momenten waarop ze om hulp zochten, en de persoon die ze zochten, zag de mogelijkheid niet om verbinding te maken", zegt Stone. "De deelnemer was niet voldoende gescreend op partnergeweld en was niet verbonden met hulpbronnen voor belangenbehartiging."
Volgens Stone werden bijvoorbeeld vrouwen die naar het ziekenhuis gingen en zorg zochten voor hoofdtrauma, niet gescreend op IPV.
Ondanks dat IPV en OUD afzonderlijk werden behandeld, hielpen veel programma's de vrouwen in dit onderzoek uit misbruikrelaties te halen, wat aantoont hoe cruciaal het vergroten van de toegankelijkheid in veel van deze plattelandsgebieden is. Dankzij de steun en het werk van maatschappelijke belangenorganisaties had Janet toegang tot IPV-ondersteuning en therapie.
"Ik heb echt het gevoel dat ik op een plek in mijn leven ben waar ik veel sterker ben. Ik geloof dat ze mijn leven hebben gered ”, zegt ze. Tegenwoordig helpt Janet andere vrouwen te ondersteunen en is ze lid van de adviesraad voor vrouwen met huiselijk geweld en misbruik.
Geconfronteerd met stigma
Toch verhindert stigma dat veel plattelandsvrouwen de zorg zoeken die ze nodig hebben. Volgens Campbell zijn plattelandsgemeenschappen meestal klein en hecht, wat vrouwen ervan kan weerhouden hulp te zoeken.
"Er is al zoveel stigma rond opioïdengebruik en partnergeweld en als je dat koppelt aan het leven in een landelijk gebied waar iedereen iedereen kent, beschrijven vrouwen dat ze niet naar de klinieken willen", zegt Campbell.
De pandemie biedt een zilveren randje, met telediensten als een boom. Het onderzoek van Stone en Campbell verzamelde geld om telefoons en tablets rechtstreeks aan maatschappelijke organisaties te leveren. "We waren in staat om ongeveer $ 6.000 rechtstreeks naar een organisatie te krijgen om dat soort dingen te kopen en te geven aan mensen die ze nodig hebben", zegt Stone. "Dat was verbazingwekkend om uit een onderzoeksproject te komen."
Terwijl IPV en OUD opdoemen in plattelandsgemeenschappen, stelt Stone voor dat mensen zichzelf informeren over stigma. “Als je meer wilt weten, zijn slachtofferbelangenorganisaties geweldig. Zoek er een in uw gemeenschap om te zien of ze een educatief evenement organiseren ”, beveelt ze aan. "Als je niet het gevoel hebt dat het een persoonlijk probleem voor je is, is het een probleem voor je gemeenschap. We hebben alle middelen in onze gemeenschap nodig om sterk en gezond te zijn. "
Hoe mensen te ondersteunen die IPV en OUD ervaren
Als u of iemand die u kent IPV ervaart, kunt u de Landelijk Meldpunt Huiselijk Geweld bellen. De service is gratis, vertrouwelijk en biedt 24/7 hulp. Wanneer u belt, kunt u verwachten hulp te krijgen, misbruik te identificeren, veiligheid te plannen en anderen te steunen.
Als u of iemand die u kent een verslavingsstoornis heeft, kunt u de nationale hulplijn voor drugsmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA's) bellen op 1-800-662-4357. Net als bij de nationale hotline voor huiselijk geweld hebt u 24/7, 365 dagen per jaar toegang tot gratis, vertrouwelijke service.
Lokale IPV- en OUD-bronnen zijn ook beschikbaar en zijn te vinden op de website van de National Domestic Violence Hotline, evenals de website van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration.
* Om hun privacy te respecteren, is Janet's naam veranderd.