Artritis Symptomen van de grote teen (Hallux Rigidus)

Hallux rigidus is de medische naam voor artritis die optreedt aan de basis van de grote teen. Het gewricht aan de basis van de grote teen wordt het eerste metatarsofalangeale gewricht of MTP-gewricht genoemd. Dit is de kruising van het lange bot van de voorvoet en het kleine bot van de grote teen.

Vanwege de mechanica van onze voeten is dit gewricht vooral vatbaar voor het ontwikkelen van artritis. In feite is hallux rigidus, of artritis van de grote teen, de meest voorkomende plaats van artritis in de voet.

Symptomen

Het meest voorkomende symptoom en de meest voorkomende reden om medische hulp in te roepen voor dit probleem is pijn rond de basis van de grote teen. Deze pijn wordt geaccentueerd door activiteit, vooral rennen of springen. Het dragen van schoenen met stevige zolen die beweging aan de basis van de grote teen voorkomen, zal de symptomen helpen verlichten. Andere veel voorkomende symptomen zijn zwelling aan de basis van de grote teen, een knobbel naast dit gewricht als gevolg van de vorming van botsporen en eelt van de abnormale vorm van de teen.

De meest voorkomende symptomen van mensen met een hallux rigidus-melding zijn:

• Pijn aan de basis van de grote teen
• Zwelling van de teen
• Moeilijkheden met activiteiten zoals hardlopen, heuvels oprijden

De symptomen worden meestal verergerd wanneer de grote teen naar boven moet buigen, zoals het geval is wanneer u een steile helling oploopt of rent. Wanneer de teen omhoog wordt gedrukt, worden de gevormde botsporen samengeknepen en veroorzaken pijn en ontsteking. Dit is de reden dat aanpassingen aan schoenen en activiteiten de symptomen aanzienlijk kunnen helpen verlichten.

Diagnose

De diagnose hallux rigidus wordt gesteld door de beweeglijkheid van het MTP-gewricht te testen, meestal door deze te vergelijken met de andere voet om te zien hoeveel beweging er bij het gewricht verloren gaat. Er worden röntgenfoto's gemaakt om te bepalen hoeveel van het gewrichtskraakbeen weggesleten en om te zien of zich in dit gebied botsporen hebben gevormd. Het bepalen van de omvang van artritis kan de behandeling helpen.

Behandeling

De eerste stappen van de behandeling zijn het kiezen van het juiste schoeisel en het verminderen van ontstekingen. Deze omvatten:

• Schoenen met stijve zolen dragen: schoenen met stijve zolen beperken de beweging aan de basis van de grote teen. Inzetstukken kunnen worden gemaakt voor schoenen die uw bestaande schoenen kunnen ondersteunen. Als alternatief, zoek bij het kopen van schoenen naar typen met een minder flexibele zool die voorkomt dat het jichtige gewricht buigt.
• Een rocker-bottom toevoegen aan schoenen: een rocker-bottom is een gebogen zool die aan je schoenen kan worden toegevoegd. De schommelbodem, net als de onderkant van een schommelstoel, helpt de voet tijdens het lopen soepel over te gaan van de hiel naar de teen. Deze wijziging beperkt ook de beweging van het artritis teengewricht.
• Ontstekingsremmende medicijnen: deze medicijnen helpen pijn en zwelling op ontstekingsgebieden te verminderen. Als de orale medicatie niet voldoende is, kan ook een injectie met cortison worden overwogen. Injecties met cortison in de grote teen kunnen pijnlijk zijn omdat er niet veel ruimte is voor de te injecteren medicatie (vergeleken met een knie of schouder), maar de verlichting is vaak snel en kan langdurig zijn.

Is een operatie nodig?

Een operatie is soms de beste behandeling voor hallux rigidus, vooral als de meer conservatieve maatregelen niet werken voor u. Chirurgie is zelden de eerste stap in de behandeling en over het algemeen moeten mensen eenvoudige stappen proberen voordat ze doorgaan met meer invasieve behandelingen De twee meest voorkomende chirurgische procedures worden een cheilectomie of een artrodese (fusie) genoemd. De cheilectomie is een procedure die wordt uitgevoerd om de botsporen te verwijderen. De cheilectomie helpt vaak als de botsporen de gewrichtsbeweging beperken.

De zorg bij het uitvoeren van een cheilectomie is dat terwijl de botsporen worden verwijderd, het gewricht nog steeds artritis heeft en de sporen kunnen terugkeren. Hoewel de pijn veroorzaakt door beperkte beweging kan worden verbeterd, kan de pijn die wordt veroorzaakt door versleten kraakbeen blijven bestaan. Bij deze patiënten kan een uitgebreidere operatie, genaamd gewrichtsfusie, nodig zijn. Een fusie is een uitstekende procedure om veel van de pijn te elimineren, maar het zal ervoor zorgen dat de teen permanent stijf wordt.