Hoe om te gaan met een latexallergie

Latex is het belangrijkste ingrediënt in de meeste rubberproducten en wordt gemaakt van de boomHevea brasiliensis​Duizenden huishoudelijke en beroepsmatige producten bevatten latex, van schoenen tot elastiekjes. Dit materiaal komt vooral veel voor in de gezondheidszorg, waar het te vinden is in chirurgische handschoenen en verschillende soorten medische apparatuur.

Er is veel verwarring over het onderwerp latexallergieën en er zijn twee verschillende soorten allergische reacties. Ten eerste is latex niet hetzelfde als veel synthetische rubbermaterialen, zoals synthetische producten op basis van butyl of petroleum. Verven met het label "op latexbasis" bevatten een synthetisch product waarvan niet is aangetoond dat het problemen veroorzaakt bij mensen met latexallergieën.

Overzicht

De neiging om allergieën te ontwikkelen is erfelijk. Net als bij andere allergieën geldt: hoe intenser en frequenter de blootstelling aan latex, hoe groter de kans dat iemand een allergische reactie ontwikkelt. Tussen de vijf en 10 procent van de gezondheidswerkers ontwikkelt latexallergieën als gevolg van herhaalde blootstelling aan latexhoudende producten. Het verminderde gebruik van gepoederde latexhandschoenen (de meeste latexhandschoenen zijn nu niet-gepoederd) lijkt het voorkomen van latex te hebben verminderd. allergieën bij beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg.

Andere groepen die risico lopen op latexallergie, zijn onder meer degenen die verschillende operaties hebben ondergaan, vooral die waarbij het zenuwstelsel en het urogenitale systeem zijn betrokken. Kinderen met spina bifida lijken een hoge mate van latexallergie te hebben.

Symptomen

Over het algemeen zijn er twee soorten allergische reacties op latex: onmiddellijk en vertraagd.

Vertraagde reacties op latex zijn onder meer jeukende, rode en licht gezwollen huiduitslag die alleen verschijnt op de plaatsen waar ze in contact komen met het latexproduct. Deze huiduitslag treedt meestal op binnen 12 tot 48 uur na blootstelling en is niet levensbedreigend. Dit soort reactie is vergelijkbaar met een reactie die wordt veroorzaakt door eikengif (contactdermatitis) en wordt veroorzaakt door andere chemicaliën die worden gebruikt bij het maken van latex. dan het latexproteïne zelf.

Een onmiddellijke reactie latexallergie is daarentegen een potentieel ernstige reactie die binnen enkele minuten na blootstelling optreedt en netelroos, jeuk op de contactplaats of overal kan veroorzaken, beklemming in de keel, piepende ademhaling, ademhalingsmoeilijkheden, anafylaxie, en zelfs de dood De meeste mensen kunnen deze reacties alleen ervaren bij contact met het latexproduct. Anderen zijn zo gevoelig dat ze een reactie kunnen krijgen nadat ze een medicijn hebben gekregen dat in een fles met een latexstop is bewaard of nadat ze het poeder hebben ingeademd dat van latex chirurgische handschoenen komt.

Diagnose

Mensen met een vertraagde allergische reactie op latex hebben vaak niet het allergische antilichaam (IgE) tegen latex, maar kunnen worden gediagnosticeerd met behulp van een patch-test. Dit houdt in dat andere componenten van de latex (niet het latexproteïne zelf) gedurende ongeveer 48 uur op de huid worden geplaatst en de resultaten van de test na 48 tot 96 uur moeten worden geïnterpreteerd. Deze test mag alleen worden uitgevoerd door een arts die ervaring heeft met de diagnose. van allergieën.

Een onmiddellijke latexallergie is echter te wijten aan de aanwezigheid van IgE tegen latex en wordt gediagnosticeerd met behulp van huidtesten of RAST. Huidtesten op latex kunnen moeilijk zijn, aangezien er in de Verenigde Staten geen commercieel latexextract beschikbaar is voor huidtesten. Sommige allergologen maken hun eigen extract en vele anderen vertrouwen op de RAST voor het stellen van een diagnose van latexallergie. Deze tests mogen alleen worden uitgevoerd door een arts die ervaring heeft met het diagnosticeren van allergieën.

Associatie met oraal allergiesyndroom

Veel mensen met een onmiddellijke latexallergie hebben ook het zogenaamde orale allergiesyndroom. Dit is een aandoening waarbij een persoon die allergisch is voor latex jeuk en zwelling van de mond opmerkt na het eten van bepaald voedsel, meestal banaan, meloenen, avocado, kiwi en kastanjes. Dit komt door de aanwezigheid van eiwitten in de voedingsmiddelen die vergelijkbaar zijn met die in de latex. Niet alle mensen met een latexallergie reageren op een of meer van deze voedingsmiddelen.

Hoewel de meeste symptomen van orale allergie mild zijn en slechts een paar minuten duren, kunnen sommige mensen ernstigere reacties op deze voedingsmiddelen ervaren. Het is het beste voor een persoon met latexallergie om voedsel te vermijden dat symptomen van het orale allergiesyndroom veroorzaakt.

Preventie en behandeling

De beste manier om allergische reacties te voorkomen, is blootstelling aan latex te vermijden. Latex komt echter zeer vaak voor, dus het zal moeilijk volledig te vermijden zijn. Vertel uw arts en tandarts dat u latexallergisch bent, zodat zij tijdens kantoorbezoeken latexvrije handschoenen en andere latexvrije medische artikelen zullen gebruiken.

Huishoudlatex is te vinden in latexballonnen, afwashandschoenen en in latex condooms. Het is bekend dat deze items vaak reacties veroorzaken bij mensen die allergisch zijn voor latex. Artikelen die minder waarschijnlijk (maar nog steeds mogelijk) een reactie veroorzaken, zijn onder meer elastiekjes, gummen, rubberen speelgoed, elastiek in kleding en babyuitsteeksels en fopspenen. Lees de etiketten op een rubberen product voordat u ze koopt en vermijd het gebruik van deze producten die latex.

Elke persoon met latexallergie die een operatie ondergaat, moet de procedure zorgvuldig coördineren met het ziekenhuis, chirurgen, anesthesisten en ander medisch personeel om ervoor te zorgen dat er tijdens de procedure geen latex wordt gebruikt. Dit betekent vaak dat een persoon die allergisch is voor latex de eerste operatie van de dag is, om ervoor te zorgen dat de operatiekamer de avond ervoor grondig wordt schoongemaakt en dat er geen latexverontreiniging is door operaties eerder op de dag.

Allergie-injecties, of immunotherapie, voor latex is geprobeerd om reacties met blootstelling aan latex te voorkomen, hoewel met gemengde resultaten. Een andere therapie, omalizumab (Xolair®), een injecteerbaar anti-allergisch antilichaam dat wordt gebruikt voor de behandeling van ernstige astma, is geprobeerd om een ​​reactie te voorkomen bij mensen die aan een ernstige latexallergie lijden.

Allergische reacties behandelen

De behandeling van onmiddellijke reacties na blootstelling aan latex is vergelijkbaar met de behandeling van anafylaxie. Dit kan het gebruik van injecteerbare epinefrine, corticosteroïden en antihistaminica omvatten. Behandeling van vertraagde reacties vereist doorgaans alleen lokale corticosteroïdcrèmes, of in ernstige gevallen corticosteroïdpillen of -siroop.

Alle patiënten met een latexallergie moeten injecteerbaar epinefrine bij zich hebben, hetzij in de vorm van een Adrenaclick®, Auvi-q, Epi-pen® of Twinject®, voor gebruik als er een reactie zou optreden.

Mensen met een latexallergie moeten overwegen om een ​​medische armband te dragen met hun allergie-informatie, inclusief latexallergie, in geval van noodsituaties waarin de persoon niet kan communiceren. Dit is uitermate belangrijk, zodat het medische noodpersoneel weet dat ze geen latexhoudende materialen moeten gebruiken bij de verzorging van de persoon.

Een nuttige bron voor latexallergische patiënten is de American Latex Allergy Association, die nuttige informatie en ondersteuning biedt.