Er is extreme passie aan beide kanten van het debat, maar het wettelijke recht om voor de dood te kiezen heeft in de Verenigde Staten enige grip gekregen door wetten die zowel op federaal als op staatsniveau zijn aangenomen.
Wetgevende geschiedenis van maatregelen met betrekking tot het recht om te sterven
De eerste wet die op federaal niveau werd aangenomen en die betrekking heeft op het recht van een patiënt om te kiezen voor voortgezet leven of overlijden, werd de Patient Self-Determination Act genoemd, aangenomen in 1990. Deze wet gaf Amerikaanse burgers het recht om juridisch bindende voorafgaande richtlijnen te ontwikkelen die aangeven of en welke levensondersteunende behandelingen ze zullen accepteren in erbarmelijke en moeilijke omstandigheden. Dit kan worden bereikt door middel van documenten zoals testamenten, reanimeer geen bevelen (DNR), arts of medische bevelen om een levensondersteunende behandeling te beëindigen (POLST, MOLST), en anderen.
Passieve dood versus proactieve dood
Maar kiezen wat er met je gebeurt als je in ernstige omstandigheden verkeert (of als je niet bewust genoeg bent om die omstandigheden te begrijpen) is niet hetzelfde als de bewuste en alerte beslissing nemen om actief je eigen leven te nemen in plaats van ziek te worden. of het stervensproces.
Hoewel het recht om behandeling te weigeren in de Verenigde Staten al vele jaren wordt toegekend, is het een andere zaak om iemand anders het stervensproces te laten versnellen, zowel ethisch als juridisch.
In sommige gevallen hebben patiënten die de behandeling weigeren, actieve stappen ondernomen om te overlijden door te besluiten niet langer te eten of te hydrateren. Ze kunnen hun eigen dood mogelijk versnellen door zichzelf uit te hongeren of te sterven van de dorst. Dit soort keuzes kan enkele weken duren.
In beide scenario's kiezen patiënten voor de dood door actief iets niet te doen. Dat is een andere benadering dan actief stappen ondernemen, dodelijke medicijnen slikken of jezelf stikken en bepaalde middelen inademen, die binnen enkele minuten de dood kunnen veroorzaken. Dergelijke proactieve stappen om uzelf te euthanaseren, vereisen meestal hulp van een ander.
Recht om te sterven wetgeving in de Verenigde Staten
Er zijn een aantal opties, overwegingen en middelen om een einde te maken aan het leven, ongeacht of een patiënt in een staat woont waar de wetten hem ondersteunen. Als die opties echter de hulp van een andere persoon vereisen, moeten patiënten verblijven in een staat met ondersteunende wetten.
Sinds 2019 hebben acht staten en het District of Columbia wetten uitgevaardigd met betrekking tot de waardigheid van de dood.
Oregon
Inderdaad / Getty ImagesOregon, de eerste Amerikaanse staat die zelfdoding met hulp van een arts codificeert, het recht om te sterven, implementeerde in 1997 de Death with Dignity Act. Het staat inwoners van Oregon die terminaal ziek zijn toe om zelf dodelijke medicijnen toe te dienen die door een arts zijn voorgeschreven. help ze te sterven.
Degenen die op deze wet willen steunen om hen te helpen sterven, moeten legale inwoners van Oregon zijn, ten minste 18 jaar oud, in staat zijn om rationele beslissingen te nemen over hun overlijden, en ze moeten gediagnosticeerd (en gecertificeerd) zijn om een terminale ziekte te hebben die eindigt binnen zes maanden.
De wet is heel specifiek over hoe aan die criteria moet worden voldaan, en alle patiënten die deze keuze maken, worden gevolgd door de staat.
Washington
In 2009 implementeerde de staat Washington de Death with Dignity Act, waarmee patiënten hun artsen kunnen vragen om hen te helpen sterven.
Net als in Oregon moeten patiënten terminaal ziek zijn met prognoses van minder dan zes maanden en inwoners van de staat Washington. Als ze aan die criteria voldoen, kunnen ze hulp van een arts vragen om hen te helpen de dodelijke medicijnen te krijgen die nodig zijn om een einde aan hun leven te maken.
Er zijn veel formulieren die door zowel de patiënt als de artsen moeten worden ingevuld, en er zijn termijnen die moeten worden gevolgd om het verzoek en de verstrekking legaal te houden. Verder moet er een getuige zijn van de dood, en zijn er zeer specifieke regels over wie de getuigen wel en niet mogen zijn. De getuige mag bijvoorbeeld geen familielid zijn, geen werknemer van een zorginstelling of de arts die de medicijnen voorschrijft of afgeeft.
Vermont
Met de passage in 2013 van Wet 39 (Patient Choice and Control at the End of Life Act), werd Vermont de derde staat die de dood met waardigheidswetten overging, en de eerste staat in het oostelijke deel van de Verenigde Staten.
De vereisten voor patiënten die een arts willen vinden om hen te helpen sterven, zijn vergelijkbaar met de andere staten die dergelijke wetten hebben aangenomen, maar het proces lijkt duidelijker op hun website te worden beschreven dan in andere staten.
Californië
In 2015 keurde de staat Californië de End of Life Option Act goed en trad in juni 2016 in werking. De nieuwe wetgeving van Californië volgt de Death with Dignity Act van Oregon op de voet met enkele wijzigingen.
Colorado
Colorado keurde Proposition 105, de End of Life Options Act, in 2016 goed. Het trad eind 2016 in werking. Het is van toepassing op terminaal zieke personen met een prognose van zes maanden of minder te leven. Artsen kunnen medische hulp bij stervende medicijnen voorschrijven die vervolgens zelf worden toegediend.
District of Columbia
De Death with Dignity Act van het District of Columbia D.C. trad op 18 februari 2017 in werking en de implementatie begon op 6 juni 2017.
Hawaii
De Our Care, Our Choice Act is op 1 januari 2019 in Hawaï in werking getreden.De wet is van toepassing op gekwalificeerde inwoners van de staat met een terminale ziekte met zes maanden of minder te leven en de mentale capaciteit om hun medische zorg aan het einde te bepalen van het leven.
Maine
De Maine Death with Dignity Act werd op 12 juni 2019 geïmplementeerd. Volwassenen moeten mentaal bekwaam zijn en binnen zes maanden na overlijden. Het vereist ook een wachttijd en schriftelijke en mondelinge verzoeken met twee getuigen.
New Jersey
De Medical Aid in Dying for the Terminally Ill Act is op 1 augustus 2019 in New Jersey van kracht geworden. Het verzoek aan de arts moet tweemaal mondeling en eenmaal schriftelijk worden gedaan. Artsen moeten consultaties houden voor behandelings- of hospice-opties en de patiënt informeren dat ze het verzoek op elk moment kunnen intrekken.
In afwachting van wetgeving en verduidelijking in Montana en andere staten
Het Hooggerechtshof van Montana oordeelde in 2009 dat geen enkele staatswet een arts verbiedt om het verzoek van een terminaal zieke, mentaal bekwame patiënt in te willigen door medicatie voor te schrijven om het overlijden van de patiënt te versnellen. Wetgevende pogingen om dit illegaal te maken of te reguleren, zijn mislukt in 2013, 2015, 2017 en 2019.
Veel andere staten overwegen wetgeving om te sterven. ProCon.org houdt per staat een lijst bij van staten en hun standpunt over het recht om te sterven.
.jpg)
