Duizeligheid is een gevoel van zwakte of duizeligheid, alsof u op het punt staat een black-out te krijgen. Een andere term voor duizeligheid is presyncope.
Duizeligheid kan optreden in verschillende episodes, of het kan aanhoudend zijn, en het kan zeer mild of behoorlijk ernstig zijn. Ernstige duizeligheid kan gepaard gaan met andere symptomen zoals zweten, zich oververhit voelen, zoemen in de oren, gedeeltelijke blindheid (vooral het gevoel alsof u door een tunnel kijkt), misselijkheid of braken. Duizeligheid treedt meestal op als mensen rechtop staan (staand of zittend), en kan vaak worden verbeterd door te gaan liggen.
Afleveringen van duizeligheid kunnen worden gevolgd door een feitelijke episode van flauwvallen, ook bekend als syncope.
Duizeligheid moet altijd onder de aandacht van uw arts worden gebracht, vooral als het terugkerend of ernstig is.
Nicola Katie / Getty Images
Is duizeligheid hetzelfde als duizeligheid?
Duizeligheid is een soort duizeligheid.
Wanneer doktoren een patiënt horen zeggen dat ze "duizelig" zijn, weten ze (of zouden ze moeten weten) dat ze een baan voor zich hebben. Omdat "duizeligheid" verschillende dingen kan betekenen - en het is erg belangrijk voor de dokter om uit te zoeken welke van deze verschillende dingen er werkelijk met hun patiënt gebeuren.
Als mensen zeggen dat ze duizelig zijn, bedoelen ze meestal een van de volgende drie dingen.
Ze kunnen betekenen dat ze duizeligheid hebben. Vertigo is een gevoel van beweging als er geen beweging is. Het wordt vaak omschreven als de kamer die ronddraait, of een kantelend of wervelend gevoel. Vertigo is een belangrijk symptoom dat zijn eigen lijst met mogelijke oorzaken heeft, en het moet altijd worden geëvalueerd. Maar het is anders dan wat doktoren bedoelen met duizeligheid.
Een ander symptoom dat aan de dokter kan worden gemeld als duizeligheid is onevenwichtigheid - een gevoel van onbalans of onvastheid dat gewoonlijk optreedt tijdens het lopen. Onevenwichtigheid wordt meestal veroorzaakt door problemen met het zenuwstelsel of het bewegingsapparaat. Afhankelijk van de oorzaak kan het ook gepaard gaan met daadwerkelijke duizeligheid. Nogmaals, onevenwichtigheid is een belangrijk symptoom dat moet worden geëvalueerd, maar het verschilt ook van duizeligheid.
Duizeligheid daarentegen is zwakte of duizeligheid, een gevoel van bijna black-out. Het gaat vaak gepaard met andere symptomen, meestal blozen, zweten, misselijkheid, bleekheid of gezichtsstoornissen, en verbetert vaak als u gaat liggen.
Dus als u uw arts vertelt dat u duizeligheid heeft gehad, moet u zo nauwkeurig mogelijk beschrijven wat u precies bedoelt met "duizeligheid".
Wat veroorzaakt duizeligheid?
Duizeligheid kan worden veroorzaakt door tal van medische aandoeningen. Vaak betekent het symptoom van duizeligheid dat de hersenen niet alle bloedstroom krijgen die ze op dat moment nodig hebben - en het is altijd gevaarlijk voor de hersenen om de bloedstroom niet te krijgen. Daarom moet u het uw arts vertellen als u dit symptoom heeft.
Enkele van de meest voorkomende oorzaken van duizeligheid zijn:
- Uitdroging door een virale infectie, door misselijkheid en braken, of door een andere oorzaak
- Gebruik van tabak, alcohol of illegale drugs
- Diverse geneesmiddelen op recept
- Orthostatische hypotensie
- Vasovagale afleveringen
- Dysautonomia
- Allergische reacties
- Hartfalen
- Hartritmestoornissen, waaronder mogelijk dodelijke aritmieën zoals ventriculaire tachycardie
- Bloedarmoede of bloedverlies
- Schildklier aandoening
- Suikerziekte
- Diverse neurologische aandoeningen
Hoe wordt duizeligheid beoordeeld?
Omdat duizeligheid zoveel mogelijke oorzaken heeft, en omdat sommige ernstige medische aandoeningen zijn, zal uw arts een zorgvuldige evaluatie moeten uitvoeren om de mogelijke oorzaken op te sporen. In de meeste gevallen blijkt de oorzaak vrij duidelijk te zijn als de arts zijn of haar aandacht op het probleem richt.
De belangrijkste stap die uw arts moet nemen om duizeligheid te evalueren, is aandachtig te luisteren naar uw beschrijving van de symptomen, onderweg strategische vragen te stellen en vervolgens een zorgvuldig lichamelijk onderzoek uit te voeren.
Het is vooral belangrijk voor de arts om te vragen naar een voorgeschiedenis van hartaandoeningen, hartritmestoornissen of symptomen van hartkloppingen, pijn op de borst of kortademigheid. Elk van deze kan wijzen op een hartoorzaak, een duidelijke bron van zorg.
Als een hartprobleem wordt vermoed, zal de arts waarschijnlijk wat harttesten willen doen - zeker een elektrocardiogram en waarschijnlijk een echocardiogram.
De meest voorkomende oorzaken van duizeligheid zijn echter uitdroging en vasovagale episodes. Voor deze aandoeningen is een zorgvuldige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek mogelijk de enige evaluatie die nodig is om een behandeling aan te bevelen.
Als vermoed wordt dat de oorzaak verband houdt met een neurologische aandoening, diabetes, schildklieraandoening of een allergische reactie, zijn specifieke tests nodig om de definitieve diagnose vast te stellen.
Hoe wordt duizeligheid behandeld?
De behandeling van duizeligheid hangt volledig af van de onderliggende oorzaak. Omdat het scala aan aandoeningen die duizeligheid kunnen veroorzaken zo breed is, is de lijst met mogelijke behandelingen enorm.
Voor de meeste mensen die last hebben van duizeligheid, waarbij de oorzaak uitdroging of vasovagale episodes is, zal de behandeling voornamelijk bestaan uit het leren vermijden van situaties die de neiging hebben om de symptomen te reproduceren.
Een woord van Verywell
Duizeligheid - een gevoel van flauwte - is meestal een voorbijgaand symptoom, waarvan de oorzaak na een volledige medische evaluatie vrij eenvoudig te diagnosticeren is en die in de toekomst meestal kan worden vermeden. Soms is dit symptoom echter een voorbode van een gevaarlijke of zelfs potentieel dodelijke onderliggende oorzaak.
Om deze reden moet iedereen die een episode van aanzienlijke duizeligheid ervaart, worden beoordeeld door een medische professional.
