De zorg voor iemand met een levensbedreigende ziekte vereist een zorgvuldige en grondige evaluatie of "beoordeling" van hun pijn en andere symptomen. U bent de ogen en oren voor de arts en verpleegkundigen die voor uw geliefde zorgen.
U geeft belangrijke informatie over de pijn en symptomen van uw geliefde door aan het zorgteam, dus hoe kunt u dit op de best mogelijke manier doen? Het beoordelen van pijn en het doorgeven aan het zorgteam is een van de belangrijkste dingen die u kunt doen tijdens de zorg voor een dierbare.
Pijn begrijpen
Het is belangrijk om bij het beoordelen van pijn precies te begrijpen wat pijn is. Er zijn verschillende soorten pijn: pijn kan acuut (recent begonnen) of chronisch zijn. Het kan gelokaliseerd zijn, of het kan diffuus zijn.
Er zijn ook verschillende manieren waarop pijn wordt gegenereerd, waarbij deze mechanismen leiden tot verschillende ervaringen van pijn. Het belangrijkste om te onthouden is dat pijn altijd is wat de persoon die het ervaart, zegt dat het optreedt wanneer en waar ze het beschrijven.
Als een persoon zijn pijn kan communiceren, zal het gemakkelijk zijn om deze op te nemen en terug te sturen naar zijn arts. Als ze niet kunnen communiceren wat ze voelen, kan het moeilijker zijn om hun pijn in te schatten, maar het is nog steeds mogelijk. Om dit te doen, moet u zich bewust zijn van fysieke tekenen en symptomen die aangeven wat ze voelen.
Het beoordelen van pijn is iets dat uw zorgverlener bij elk bezoek of elke afspraak zal doen, maar het is aan u om de pijn van uw geliefde tussen professionele bezoeken in te beoordelen. De volgende informatie is nuttig voor u als u de pijn zelf beoordeelt.
Ernst van pijn
De eerste stap bij het beoordelen van pijn is om erachter te komen hoe erg het op dit moment is. Er zijn hulpmiddelen die iemand die kan communiceren, kan helpen bij het beschrijven van de ernst van zijn pijn.
Voor volwassenen wordt dit meestal gedaan met een numerieke schaal van 0-10. Nul zou de afwezigheid van pijn beschrijven en 10 zou de ergste pijn symboliseren die je je kunt voorstellen. Vraag uw geliefde om hun pijn ergens op die schaal te beoordelen.
Over het algemeen zijn dit pijnniveaus en hun betekenis:
- 0 is geen pijn.
- 1 tot 3 verwijst naar milde pijn.
- 4 tot 6 verwijst naar matige pijn.
- 7 tot 10 verwijst naar ernstige pijn.
Er zijn een aantal verschillende pijnbeoordelingsschalen die kunnen worden gebruikt om dit proces gemakkelijker te maken. Zo gebruikt een schaal die de FLACC-schaal wordt genoemd een beschrijving van verschillende tekens die de persoon mogelijk vertoont, om een aantal te schatten. tussen 1 en 10.
Deze symptomen zijn onder meer gelaatsuitdrukking, benen (hetzij ontspannen, gespannen of schoppen), activiteit (hetzij rustig liggen, kronkelen of gebogen en schokkerig), huilen en troost.
Bij het vragen van jonge kinderen of non-verbale volwassenen om hun pijn te omschrijven, is de Wong-Baker FACES Pain Rating Scale het meest gebruikte instrument voor personen van 3 jaar en ouder.
Met deze schaal zou je naar elk gezicht wijzen met behulp van de woorden om de pijnintensiteit te beschrijven. Vraag het kind om het gezicht te kiezen dat het beste bij zijn pijn past, of kijk naar het gezicht van een non-verbale volwassene om te beslissen welk gezicht op tafel het meest overeenkomt met dat van uw geliefde.
EgudinKa / Getty-afbeeldingenAanvaardbaar pijnniveau
Iedereen zal zijn eigen acceptabele pijnniveau hebben. Voor sommigen is het misschien geen pijn en anderen tolereren een pijnniveau van 3 op een schaal van 0-10. Het is belangrijk om erachter te komen wat het acceptabele niveau is voor de persoon voor wie u zorgt.
Als je geliefde blij is met pijnniveau 3, zou je hem niet tot het punt van verdoving willen toedienen om hem pijnloos te maken. Aan de andere kant proberen sommige mensen pijnniveaus boven een 4 te tolereren, hoewel deze pijnniveaus vaak de kwaliteit van leven verminderen.
Locatie van pijn
De locatie van de pijn kan elke keer dat u erom vraagt hetzelfde zijn. Iemand met een leverziekte in het eindstadium kan altijd pijn in de rechterbovenhoek van zijn buik hebben. Het is echter belangrijk om te vragen, omdat er nieuwe pijn kan ontstaan.
Als de locatie verschilt of als er nieuwe pijn optreedt, moet u die informatie noteren en doorgeven aan de zorgverlener van uw geliefde.
Palliatie en provocatie
Palliatie en provocatie zijn belangrijke beoordelingen die moeten worden gemaakt bij het evalueren van pijn. Ten eerste kun je je geliefde vragen wat hun pijn beter maakt, of 'verzacht'. Dit kunnen alleen pijnstillers zijn. Het kan zijn om van positie te veranderen of alleen op hun linkerkant te liggen.
Als u erachter komt wat de pijn vermindert, kunt u niet alleen dingen doen die het comfort van uw naaste helpen, maar het kan de arts ook belangrijke aanwijzingen geven over de oorzaak van pijn als dit nog niet bekend is.
Vraag ook wat de pijn erger maakt of provoceert. Nogmaals, het kan beweging zijn of aan een bepaalde kant liggen. Het kan ook eten of aanraken zijn. Dit zal je weer helpen dingen te vermijden die ongemak veroorzaken en geeft belangrijke aanwijzingen voor de arts.
Beoordeling van niet-verbale signalen
Zoals eerder vermeld, kan het moeilijk zijn om iemands pijn in te schatten als ze het niet kunnen verwoorden en / of niet naar de FACES-schaal kunnen verwijzen. Er zijn enkele tekenen en symptomen die een persoon kan vertonen als hij of zij pijn heeft, die u kunnen wijzen op:
- Gezichtsgrimassen of een frons
- Kronkelend of constant verschuiven in bed
- Kreunen, kreunen of jammeren
- Rusteloosheid en opwinding
- Ongemakkelijk en gespannen overkomen, misschien hun benen omhoog trekken of schoppen
- Het gebied van pijn bewaken of zich terugtrekken uit aanraking naar dat gebied
Hoe meer symptomen een persoon heeft, en hoe intenser ze lijken te zijn, hoe meer je een idee krijgt van de mate van pijn die hij ervaart. U kunt hun pijn dan opnemen als "mild", "matig" of "ernstig".
Psychosociale factoren
Vooral bij patiënten met een vergevorderde aandoening spelen onderliggende psychologische en sociale factoren vaak een rol bij pijn. Dit maakt de pijnervaring niet minder reëel, maar nodigt in feite uit tot een meer holistische benadering van pijn om een interventie effectief te laten zijn.
Patiënten met vergevorderde kanker ondergaan bijvoorbeeld vaak pijnsensaties met angst en isolatie. Openstaan voor de emotionele onderbouwing van het lijden van de patiënt voor wie u zorgt, is de sleutel tot het bieden van effectieve en humane zorg.
Houd een record bij
Een van de belangrijkste dingen die u kunt doen voor de persoon voor wie u zorgt, is een nauwkeurig verslag bijhouden van hun pijn en hun pijnbehandelingen. Zodra u hun pijn heeft beoordeeld, noteert u de ernst en locatie en eventuele medicijnen of behandelingen die u ze geeft.
Let op of de medicijnen of behandelingen effectief waren. Schrijf ook alles op wat ze je misschien hebben verteld over wat het je beter of slechter doet voelen. Dit is een geweldige manier om samen met uw zorgverleners de best mogelijke palliatieve zorg te bieden.
Uw pijnlogboek hoeft niet gedetailleerd te zijn, maar een paar onderdelen helpen uw zorgverleners om zowel de locatie als de ernst van de pijn beter te beoordelen, evenals behandelingen die wel of niet effectief zijn.
De onderstaande tabel is een voorbeeld van een pijnlogboek voor iemand met buikpijn:
Een woord van Verywell
Door de pijn van uw geliefde te beoordelen, kunt u een zeer belangrijke rol spelen om ervoor te zorgen dat uw geliefde de best mogelijke behandeling krijgt terwijl hij zo min mogelijk pijn lijdt.
Het gebruik van pijnschalen en het bijhouden van een pijnlogboek zijn goede manieren om de pijn een beetje te objectiveren, zodat uw arts weet of aanvullende behandeling nodig is. Het bijhouden van een dossier kan u ook op wijzigingen wijzen, zodat u indien nodig zo snel mogelijk contact op kunt nemen met uw zorgverleners.
Als laatste opmerking: de zorg voor een dierbare met een levensbedreigende ziekte is misschien wel het beste wat je voor een ander mens kunt doen, maar het is ook erg uitputtend. Denk er zoveel mogelijk aan om in uw eigen behoeften te voorzien. Vraag om hulp en wees bereid die te ontvangen. Verwen uzelf, al is het maar voor een paar minuten hier en daar.
U kunt zich schuldig voelen als u probeert in uw eigen behoeften te voorzien. Maar vergeet niet dat u voor uzelf moet zorgen als u uw geliefde de best mogelijke zorg wilt geven. Onthoud het advies dat stewardessen ons geven voordat we vertrekken. Zet eerst uw eigen zuurstofmasker op.
.jpg)
