Bijschildklieroperatie: alles wat u moet weten

Bijschildklierchirurgie, klinisch aangeduid als 'parathyroïdectomie', is een procedure die het vaakst wordt gebruikt voor de behandeling van primaire hyperparathyreoïdie (pHPT) waarbij de bijschildklier te veel bijschildklierhormoon (PTH) produceert.

Het menselijk lichaam heeft vier kleine, vlindervormige bijschildklieren in de nek. Ze reguleren het calciumgehalte in het bloed. Wanneer een of meer van deze te actief zijn of worden beïnvloed door bijschildklierkanker (PC), zijn deze niveaus verhoogd, een aandoening die hypercalciëmie wordt genoemd.

Shidlovski / Getty-afbeeldingen

Meestal treft het postmenopauzale vrouwen, hoewel mensen van alle leeftijden en geslachten het kunnen krijgen, kan pHPT leiden tot een reeks symptomen, waaronder snel gewichtsverlies, onregelmatige hartslag en tremoren.

Tegenwoordig wordt bijschildklieroperatie voornamelijk uitgevoerd als een minimaal invasieve, gerichte procedure, in plaats van een open operatie. Met het doel de problematische klier of klieren te verwijderen, heeft het een slagingspercentage van 95% bij het oplossen van hyperparathyreoïdie en is het een behandelingsoptie voor sommige gevallen van bijschildklierkanker.

Als deze operatie is geïndiceerd voor uw aandoening, is het absoluut cruciaal om te begrijpen hoe het werkt en hoe voorbereiding en herstel eruit zien. Hoe meer u weet over bijschildklieroperaties, hoe beter u af bent.

Wat is bijschildklieroperatie?

Bijschildklierchirurgie is meestal een geplande operatie, die wordt aangegeven zodra de pHPT of een ander bijschildklierprobleem is vastgesteld. Het wordt uitgevoerd als een meer open procedure die bilaterale verkenning wordt genoemd, of als een minimaal invasieve bijschildklieroperatie (MIP) die bekend staat als gerichte parathyroïdectomie.

Het doel is om de aangetaste, gezwollen en ontstoken klier of klieren te verwijderen. Aangezien 85% tot 90% van de patiënten slechts één van deze klieren heeft, is MIP de meest gebruikelijke benadering geworden.

MIP wordt uitgevoerd terwijl u onder algemene anesthesie bent en in slaap bent of met plaatselijke verdoving, MIP vertrouwt op kleinere incisies en gespecialiseerde hulpmiddelen om de impact van deze operatie te verminderen. Chirurgen kunnen ook endoscopische, beeldgeleide of robotondersteunde technieken gebruiken om dit werk uit te voeren.

Deze minder ingrijpende technieken hebben de revalidatietijd aanzienlijk verkort en de kans op complicaties verkleind. Afhankelijk van de omvang van de procedure kunt u misschien dezelfde dag naar huis, hoewel sommige patiënten een nacht in het ziekenhuis nodig hebben.

Contra-indicaties

Zoals bij elke operatie, kunnen er patiënten zijn die geen goede kandidaten zijn voor de procedure. Factoren die een contra-indicatie kunnen vormen voor minimaal invasieve bijschildklieroperaties zijn onder meer:

• Sommige gevallen van bijschildklierkanker kunnen beter worden behandeld met andere operaties of behandelingen, hoewel de meer open, bilaterale verkenningsbenadering ook kan worden overwogen. MIP wordt in deze gevallen doorgaans niet gebruikt.
• Erfelijke hyperparathyreoïdie, waarbij de hyperparathyreoïdie genetisch wordt overgeërfd, kan mogelijk ook niet worden opgelost met een bijschildklieroperatie.
• Multiglandulaire ziekte, waarbij meerdere bijschildklieren een adenoom hebben of gezwollen zijn, kan het beste worden behandeld met de traditionele bilaterale exploratietechniek.

Bovendien worden sommige aandoeningen als relatieve contra-indicaties beschouwd, wat betekent dat artsen moeten beoordelen of een operatie geschikt is vanwege het extra risico. Waaronder:

• Geschiedenis van nekoperaties
• Actief gebruik van bloedverdunnende medicijnen
• Chronische nierziekte
• Eerder letsel aan de terugkerende larynxzenuw
• Morbide obesitas: een body mass index (BMI) van meer dan 40

Andere factoren kunnen ook een rol spelen bij de beslissing om deze operatie te ondergaan, en uiteindelijk moet de arts beslissen of deze waarschijnlijk veilig en effectief voor u is.

Potentiële risico's

Hoewel zeer succesvol, zijn er enkele risico's van een operatie:

• Terugkerende laryngeale zenuwbeschadiging: als de terugkerende laryngeale zenuw, die de stembanden reguleert, tijdens de procedure gewond raakt, kan tijdelijke of permanente heesheid het gevolg zijn. De eerste hiervan komt voor in 5% van de gevallen en de laatste in ongeveer 1%.
• Laag calciumgehalte in het bloed: in sommige gevallen leidt het verwijderen van de bijschildklier tot onvoldoende calcium in het bloed. Het gebruik van vitamine D- en calciumsupplementen helpt dit probleem te verhelpen.
• Bloeding: zeer zelden - in 1 op de 300 gevallen - treedt overmatig bloeden op als gevolg van de procedure, waardoor het verblijf in het ziekenhuis wordt verlengd.
• Infectie: geïnfecteerde incisies leiden tot zwelling, hitte en wallen rond de operatieplaats, evenals hoge koorts.
• Ademhalingsmoeilijkheden: een andere zeldzame complicatie is ademhalingsmoeilijkheden na een operatie, die in bijna alle gevallen na verloop van tijd verdwijnen.

Doel van bijschildklieroperaties

Bijschildklierchirurgie wordt meestal gebruikt als behandeling voor primaire hyperparathyreoïdie. Deze aandoening ontstaat meestal door de groei van goedaardige tumoren, adenomen genaamd, op de klieren, waardoor ze gezwollen en vergroot worden.

Hoewel medische behandeling van pHPT mogelijk is, is deze procedure de meest effectieve en kosteneffectieve benadering van deze aandoening gebleken. Niet elk geval van pHPT rechtvaardigt dit, en deze operatie kan ook overwogen in gevallen van bijschildklierkanker.

Specifieke indicaties voor bijschildklieroperaties zijn onder meer:

• Symptomatische hyperparathyreoïdie: Verreweg de meest voorkomende reden dat een operatie wordt toegepast, is in gevallen waarin hyperparathyreoïdie leidt tot significante symptomen, zoals een onregelmatige hartslag, spierkrampen, uitdroging en andere.
• Leeftijd: als hyperparathyreoïdie wordt geconstateerd bij iemand onder de 50 - al dan niet symptomatisch - wordt een operatie aanbevolen.
• Asymptomatische hyperparathyreoïdie met verhoogd calcium: in asymptomatische gevallen zal een operatie worden overwogen wanneer het calciumgehalte in het bloed 1 milligram (mg) per deciliter (dL) boven het gezonde bereik ligt. Op de lange termijn kan dit zeer slopend zijn.
• Hyperparathyreoïdie en osteoporose: Patiënten met osteoporose (een verslechtering van de botten) en / of fracturen van de wervels geassocieerd met deze aandoening, samen met hyperparathyreoïdie, zijn ook goede kandidaten.
• Hyperparathyreoïdie en nier- (nier) problemen: Chirurgen zullen een operatie aangeven als de aandoening aanwezig is naast nierstenen of andere aandoeningen.
• Bijschildklierkanker (bijschildkliercarcinoom): In sommige gevallen van bijschildklierkanker kan een operatie ook aangewezen zijn, hoewel dit gewoonlijk alleen wordt gedaan met behulp van de open, bilaterale exploratietechniek.

Hyperparathyreoïdie en andere aandoeningen van de bijschildklier zijn relatief gecompliceerd om te diagnosticeren, en dit is vaak een meerfasig proces. Er kunnen verschillende soorten tests worden gebruikt:

• Lichamelijk onderzoek en evaluatie: De eerste stap bij elke diagnose omvat een lichamelijk onderzoek en een consult, waarin medische voorgeschiedenis, huidige voorschriften en benchmarks voor gezondheid worden besproken en geëvalueerd.
• Bloed- en hormoontesten: essentieel voor de diagnose is een evaluatie van de calcium- en vitamine D-spiegels in het bloed. Bovendien zullen monsters worden getest op de aanwezigheid van andere problemen, zoals nierproblemen, evenals het algemene niveau van PTH.
• Echografie: dit type beeldvorming, ook wel echografie genoemd, is afhankelijk van het gebruik van zeer hoogfrequente geluidsgolven om afbeeldingen van de bijschildklier en de schildklier te maken.
• Elektrocardiogram (ECG): bij patiënten van 40 jaar of ouder zal deze niet-invasieve beoordeling van de elektrische activiteit van het hart ook worden gebruikt. Dit detecteert aritmische hartslag die gepaard kan gaan met hyperparathyreoïdie.
• CT-scan: dit maakt gebruik van een combinatie van röntgenfoto's en een computer om afbeeldingen van uw organen, botten en andere weefsels te maken. Het toont meer details dan een gewone röntgenfoto.
• Fijne naaldaspiratie: dit omvat het gebruik van een dunne naald om toegang te krijgen tot de bijschildklier en een klein monster te verwijderen. Dit wordt vervolgens getest op de aanwezigheid van kankercellen.
• Vezeloptische laryngoscopie: deze test van de stembandfunctie wordt uitgevoerd met behulp van een endoscoop, een intrekbare buis met aan het uiteinde een camera. Dit maakt een nauwkeurige video-evaluatie van de aangetaste klier of klieren mogelijk.
• Computertomografie (CT) -scan: Een andere veelgebruikte beeldvormingsmethode is de CT-scan, die meerdere röntgenfoto's vanuit meerdere hoeken gebruikt om een ​​3D-computermodel van uw bijschildklier weer te geven.
• Sestamibi-scan: deze benadering van nucleaire beeldvorming maakt gebruik van radioactieve elementen voor zeer gedetailleerde beeldvorming van de bijschildklier. Hierbij wordt een veilig radioactief materiaal in de bloedbaan geïnjecteerd, dat kan worden opgepikt met behulp van gespecialiseerde camera's.

Hoe voor te bereiden

Misschien wel het belangrijkste aspect van de voorbereiding op bijschildklieroperaties is de voorlichting van de patiënt. Als het voor u is aangegeven, moet u weten hoe het werkt, hoe u zich moet voorbereiden en wat u nog meer kunt doen om een ​​goed resultaat te garanderen.

U zult veel worden geadviseerd tijdens de afspraken voorafgaand aan uw procedure, dus let goed op. Aarzel niet om de endocriene chirurg al uw vragen te stellen en hem te laten weten of er veranderingen zijn in uw gezondheidstoestand.

Plaats

Bijschildklieroperaties vinden plaats in de operatiekamer (OK) van een ziekenhuis. Wat kun je daar qua opzet verwachten? Hier is een kort overzicht van wat u zult vinden:

• Operatietafel: u wordt op een verstelbare operatietafel geplaatst waarop de chirurgen het werk kunnen uitvoeren.
• Lichten: Zeer felle verlichting is cruciaal voor het welslagen van de ingreep, daarom zullen er een aantal lichtpunten worden opgesteld.
• Monitoren: aangezien deze operatie onder algemene anesthesie wordt uitgevoerd, wordt u verbonden met machines die de hartactiviteit, het zuurstofgehalte in het bloed, de ademhaling en andere metingen meten terwijl u slaapt.
• Anesthesieapparaat: tijdens de procedure wordt u intraveneus vastgemaakt aan een machine die exacte doseringen toedient van de medicijnen die pijn blokkeren en / of u in slaap brengen.
• Chirurgische instrumenten: er zullen trays zijn opgesteld met chirurgische instrumenten, zoals scalpels, chirurgische scharen en andere die nodig zijn om de operatie uit te voeren.
• Ademhalingstoestel en ademhalingsapparatuur: om ervoor te zorgen dat u voldoende zuurstof krijgt tijdens anesthesie, ademt u met behulp van een beademingsapparaat.
• Beeldvorming: in veel gevallen zullen beeldvormende technieken worden gebruikt tijdens de operatie om het werk te begeleiden. Een sestamibi-scan kan worden gebruikt om chirurgen te helpen de exacte locatie van de problematische bijschildklier te identificeren.
• Endoscoop: Sommige benaderingen van MIP omvatten het gebruik van deze instelbare chirurgische camera, die real-time video van het getroffen gebied naar een monitor verzendt.
• Robotondersteuning: een recentere innovatie in MIP is het gebruik van robotondersteuning. Met behulp van realtime beeldvorming bestuurt de endocriene chirurg robotarmen om de operatie zorgvuldig uit te voeren.

Wat te dragen

Denk aan comfort en bruikbaarheid als het erom gaat te beslissen wat u op de operatiedag moet dragen. Artsen raden aan om het volgende te benadrukken als het om kledingkast gaat:

• Kies losse pasvormen en benadruk comfort. Zorg ervoor dat shirts of bh's niet te strak zitten.
• Sla de cosmetica en extra's zoals make-up, nagellak, lotions of crèmes over.
• Draag geen deodorant, parfum of andere geuren.
• Op de operatiedag mogen geen haarlak, haarclips of haarbandjes worden gebruikt.
• Laat sieraden thuis, inclusief oorbellen, trouwringen en horloges.

Eten en drinken

Voor de bijschildklieroperatie zelf zijn er geen dieetbeperkingen in de aanloop naar de operatie. Als er echter algemene anesthesie wordt toegepast, zijn er enkele richtlijnen voor de dag vóór de operatie:

• Geen eten of drinken na middernacht op de avond voor de operatie.
• Geen alcohol drinken gedurende ten minste 24 uur vóór uw afspraak.
• Drink water met medicijnen, indien nodig, maar probeer na middernacht niets te drinken.

Medicijnen

Om uw lichaam voor te bereiden op een bijschildklieroperatie, kan het medisch team u adviseren calciumsupplementen te nemen, waarbij wordt gestreefd naar een inname van 1.000 tot 1.200 mg van dit mineraal per dag.

Over het algemeen zullen er weinig beperkingen zijn op wat voorgeschreven en vrij verkrijgbare medicijnen, evenals kruiden- of voedingssupplementen die u kunt nemen vóór een bijschildklieroperatie.Vanwege hun neiging om het bloeden te verhogen, moeten de doseringen van sommige mogelijk worden aangepast, terwijl andere misschien helemaal moeten worden vermeden. Hier is een kort overzicht:

• Bloeddrukmedicatie: deze medicijnen omvatten onder andere Lotensin (benazepril), Prinivil of Zestril (lisinopril) en hydrochloorthiazide (HCTZ). Deze mogen niet worden ingenomen op de dag van de operatie.
• Bloedverdunners: Doseringen van bloedverdunners moeten ook worden aangepast. Deze omvatten Coumadin (warfarine), dat vijf dagen vóór de operatie moet worden gestopt, en heparine, dat 12 uur vóór de procedure moet worden gestopt. Bij bloedplaatjesaggregatieremmers, zoals onder andere Plavix (clopidogrel), moet mogelijk ook de dosering worden aangepast.
• Aspirine: dit veel voorkomende pijnstiller en ontstekingsremmende medicijn, verkocht onder verschillende merknamen, zoals Ecotrin, heeft ook de neiging het bloed te verdunnen. Artsen adviseren om dit medicijn ten minste zeven dagen voor de operatie uit de buurt te houden.
• Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's): deze klasse geneesmiddelen omvat onder andere Advil of Motrin (ibuprofen), Aleve of Midol (naproxen) en Celebrex (celecoxib). Deze moeten zeven dagen voor de operatie worden gestopt.
• Diabetesmedicijnen: Orale diabetesmedicijnen zoals Glucophage (metformine), glyburide (Glynase) en andere mogen niet op de ochtend van de operatie worden ingenomen. Bovendien moeten de insulinedoseringen mogelijk ook worden aangepast.
• Andere voorgeschreven medicijnen: Viagra (sildenafil), Premarin en monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers), zoals Marplan (isocarboxazid), Nardil (fenelzine), Emsam (selegiline) en anderen moeten 24 uur vóór de operatie worden gestopt.
• Kruidensupplementen: veel kruiden, zoals onder andere sint-janskruid, ephedra, ginkgo-supplementen en omega-3-vetzuren, kunnen ook overmatig bloeden veroorzaken, evenals vitamine E of multivitaminen die het bevatten. De inname moet minstens een week voor de operatie worden stopgezet.

Vertel uw arts wat u gebruikt

Zorg ervoor dat u uw arts een volledig overzicht kunt geven van alle voorgeschreven en vrij verkrijgbare medicijnen, evenals alle kruiden of supplementen die u gebruikt. Pas de doseringen alleen aan zoals aanbevolen, en probeer niet zelf aanpassingen te doen.

Wat mee te brengen

Of u nu wel of niet in het ziekenhuis blijft na een bijschildklieroperatie, het is belangrijk om na te denken over wat u moet meenemen. Hier zijn enkele essentiële zaken van de paklijst:

• Verzekeringsgegevens / identiteitsbewijzen zijn altijd handig om bij je te hebben, maar zorg ervoor dat je waardevolle spullen bij een geliefde of thuis achterlaat.
• Een lijst met medicijnen die u momenteel gebruikt, zowel voorgeschreven als vrij verkrijgbaar.
• Allergie-informatie is ook belangrijk om te hebben; misschien wilt u hiervan een schriftelijk verslag.
• Proxy-informatie over gezondheid duidt wettelijk een familielid of geliefde aan als een advocaat voor u met beslissingsbevoegdheid, terwijl u een operatie ondergaat en arbeidsongeschikt bent.
• Het kan nodig zijn om een ​​bril of een hoes voor contactlenzen te dragen, omdat u mogelijk vóór de operatie een gezichtscorrectie moet ondergaan.
• Een hoesje voor hoortoestellen kan ook nodig zijn, omdat deze soms vóór de operatie moeten worden verwijderd.
• Kunstgebitten moeten naar de ziekenhuizen worden gedragen; neem echter wel een koffer mee, aangezien u deze mogelijk vóór de operatie moet verwijderen.
• CPAP / BiPAP-machine die wordt gebruikt om te helpen bij het ademen, moet ook naar het ziekenhuis worden gebracht.
• Badjassen en pantoffels kunnen ook nuttig zijn voor comfort als u een nacht in het ziekenhuis moet overnachten; het kan een goed idee zijn om mee te doen, zelfs als u verwacht dezelfde dag naar huis te gaan.
• Toiletartikelen, zoals tandpasta, tandenborstel, zeep en andere basisbenodigdheden, kunnen ook nodig zijn als u een nacht blijft.
• Boeken / elektronica voor entertainment kan ook goed zijn om bij u te hebben als u verwacht van de ene op de andere dag in het ziekenhuis te herstellen.
• Uw wandelstok, als u er een gebruikt, zou op de operatiedag mee moeten gaan.
• Een rit naar huis zal nodig zijn omdat postoperatieve patiënten niet kunnen autorijden; maak afspraken met dierbaren of vraag het ziekenhuis om te helpen bij het regelen van vervoer.

Veranderingen in levensstijl vóór de operatie

Omdat bijschildklieroperaties goed worden verdragen, zijn er niet te veel preoperatieve veranderingen in levensstijl nodig. Door het volgende te doen, verkleint u het risico op complicaties:

• Stoppen met roken: het roken van tabak, vapen of het gebruik van andere nicotineproducten kan het herstel ernstig beïnvloeden. U dient zich minimaal 24 uur voor uw afspraak te onthouden.
• Alcoholgebruik: u wordt gevraagd om gedurende 24 uur voorafgaand aan de operatie geen alcohol te gebruiken.
• Afvallen: Patiënten met morbide obesitas (met een BMI van meer dan 40) lopen een hoger risico op complicaties. Daarom kan u worden geadviseerd om vóór de operatie veranderingen in uw voedingspatroon en levensstijl aan te brengen om het gewicht onder controle te houden.

Wat te verwachten op de dag van de operatie

Er moet veel gebeuren direct voor, tijdens en na een bijschildklieroperatie. Het medisch team moet ervoor zorgen dat uw lichaam klaar is voor de ingreep, dat de operatie zelf succesvol is en dat uw eerste herstel soepel verloopt.

Alles bij elkaar genomen duurt de procedure zelf ongeveer één tot drie uur - afhankelijk van de omvang van het werk - hoewel er een aanzienlijke hoeveelheid preoperatieve evaluatie is, evenals postoperatief herstel in het ziekenhuis.

Zoals opgemerkt, hebben MIP-benaderingen van deze operatie de hersteltijd aanzienlijk verkort, en veel patiënten zullen op dezelfde dag van de procedure naar huis kunnen gaan.

Voor de operatie

Ongeacht of u een MIP of bilaterale verkenning ondergaat, er is een reeks tests nodig op de operatiedag voordat het werk serieus begint. Deze eerste evaluatie, die plaatsvindt in een preoperatieve examenruimte, omvat:

• Lichamelijke evaluatie: een laatste evaluatie van de medische geschiedenis en meting van vitale functies, zoals hartslag, lichaamstemperatuur en bloeddruk (onder andere), zal worden uitgevoerd. Dit is een definitieve beoordeling van uw bereidheid om een ​​operatie te ondergaan.
• Bloedonderzoek: absoluut cruciaal voor zowel de voorbereiding op deze procedure als de procedure zelf, zijn bloedonderzoeken. Hierdoor krijgen artsen een idee van de calcium- en vitamine D-spiegels, evenals de niveaus van PTH.
• Beeldvorming: röntgenfoto's, cervicale echografie, sestamibi-scan of andere methoden worden meestal gebruikt op de dag van de operatie als een laatste manier om de problematische bijschildklier of klieren te lokaliseren.
• Overleg met een anesthesist: Hoewel het overleg met de anesthesist om de juiste vorm en dosering van anesthesie voor u te bepalen vaak ongeveer een week voor de operatie plaatsvindt, kan het ook op dezelfde dag plaatsvinden. Voordat u naar de OK wordt gebracht (of kort nadat u bent gearriveerd), krijgt u een afspraak met uw anesthesiologie en wordt u geëvalueerd.

Als u klaar bent, wordt u naar de operatiekamer gebracht.

Tijdens de operatie

Hoewel de meer invasieve benadering van bilaterale exploratie zeer effectief is, hebben MIP-technieken de voorkeur gekregen omdat ze kleinere incisies vereisen. Terwijl sommige chirurgen hun aanpak aanvullen met echografie, endoscopische beeldvorming of robotassistentie, is het doel altijd hetzelfde: gezwollen of ontstoken bijschildklieren lokaliseren en verwijderen.

De typische MIP-techniek gaat als volgt:

Enscenering

Zodra u naar de OK bent gebracht, wordt u op de operatietafel geplaatst en krijgt u plaatselijke of algehele anesthesie. U krijgt ook een injectie met een cervicale zenuwblokkade, die de pijnmelding volledig blokkeert terwijl de operatie wordt uitgevoerd.

Zodra het chirurgische team zeker weet dat u goed gecontroleerd gaat worden en dat u veilig kunt ademen, zullen ze de incisiegebieden markeren om hun werk te plannen.

Intraoperatieve PTH (IOPTH) -test

Een standaardaspect van bijschildklierchirurgie is de meting van PTH-spiegels van het bloed, aangezien dit een teken zal zijn van succes of mislukking van de operatie.

Uit bloedmonsters genomen, wordt IOPTH-test uitgevoerd net voordat de procedure begint (als een basislijn), op het punt waarop de bloedtoevoer naar de aangetaste klier wordt afgesneden (voordat de klier wordt verwijderd), vijf minuten nadat de aangetaste klier (of klieren) is verwijderd, en dan opnieuw 10 en 20 minuten daarna.

Insnijding

Zodra u klaar bent, zal de arts voorzichtig een kleine incisie van ongeveer 2 tot 4 inch in het midden van uw nek maken; dit kan zowel verticaal als horizontaal zijn. Hierdoor hebben de chirurgen toegang tot het getroffen gebied en kunnen ze de getroffen klier of klieren visueel lokaliseren.

Afbinden van bloedtoevoer

Om overmatig bloeden en andere problemen te voorkomen, moet de bloedtoevoer naar de bijschildklier worden afgeklemd en afgebonden.

Extractie van de bijschildklier

Zodra de bloedsomloop is gestopt, gebruikt de chirurg een chirurgische schaar of scalpel om de gezwollen en ontstoken bijschildklier (of klieren) voorzichtig te verwijderen. In sommige gevallen kunnen chirurgen alleen het adenoom verwijderen, als er een aanwezig is.

Afronden

Zodra de aangetaste klier is verwijderd - en IOPTH laat een voldoende verlaging van het calciumgehalte in het bloed zien - kan uw chirurg alle incisies sluiten en het werk afmaken.

Houd er rekening mee dat in gevallen waarin meerdere klieren ontstoken en gezwollen zijn - of als kanker geïndiceerd is - bilaterale verkenning de enige benadering kan zijn. Dit is vergelijkbaar met MIP, behalve dat een grotere incisie wordt gebruikt en alle vier de klieren worden onderzocht (in plaats van alleen de problematische).

En wie voert dit werk uit? Hier is een kort overzicht van uw operatieteam:

• Chirurg: bijschildklieroperaties worden uitgevoerd onder leiding van een endocriene chirurg, een specialist in het behandelen van problemen met klieren in het lichaam. Dit soort arts heeft veel opleiding; Naast de medische opleiding hebben ze zowel een residentie in chirurgie als een fellowship-programma in endocriene chirurgie gevolgd.
• Anesthesist: de anesthesist is verantwoordelijk voor het gebruik van de juiste hoeveelheden anesthetische medicatie bij operaties, terwijl hij de reactie van de patiënt erop in de gaten houdt, en is een kritisch lid van het operatieteam. Dit is de arts die u voor de operatie zult ontmoeten om uw behoeften op het gebied van pijnbeheersing tijdens de procedure te bespreken.
• Gecertificeerde geregistreerde anesthesiemedewerker (CRNA): De anesthesist wordt bijgestaan ​​door de CRNA, een geregistreerde verpleegkundige die specifiek is opgeleid in anesthesiologie. Deze professionals zullen voornamelijk betrokken zijn bij het bewaken van uw gezondheidsactiviteiten, terwijl u onder algehele of plaatselijke verdoving bent.
• Operatiekamer verpleegkundige: Er zullen ook geregistreerde verpleegkundigen gespecialiseerd in chirurgie aanwezig zijn die de endocriene chirurg kritisch assisteren. Deze medische professionals moeten gecertificeerd worden om in specifieke deelgebieden van de chirurgie te werken.
• Chirurgische techneuten: De operatietechnici zijn in de eerste plaats verantwoordelijk voor een goede OK-opstelling en gemakkelijke toegang tot de noodzakelijke chirurgische instrumenten en zijn gecertificeerd door de National Board of Surgical Assisting (NBSA). Onderdeel van het werk is het snel kunnen identificeren en overhandigen van chirurgische instrumenten als dat nodig is voor de arts.
• Bewoners / geneeskundestudenten: In academische ziekenhuizen kunt u ook geneeskundestudenten en / of bewoners tegenkomen, degenen die net de medische opleiding hebben afgerond en voor het eerst werken als arts.
• Artsen-assistent: dit type professional kan medicijnen beoefenen zolang ze onder toezicht staan ​​van een arts. Ze kunnen worden ingeschakeld om te helpen bij een operatie of om het voortouw te nemen bij het naaien en / of hechten van incisies.

Na de operatie

Als u na de operatie algehele anesthesie heeft gehad, wordt u wakker in een verkoeverkamer of een speciale post-anesthesie-hersteleenheid (PACU). Op dit punt zijn de belangrijkste taken ervoor zorgen dat de operatie goed is verlopen en dat er geen onmiddellijke complicaties of problemen optreden.

Zoals vermeld, kunt u, afhankelijk van uw status, dezelfde dag van de procedure naar huis gaan. Hoe ziet herstel in het ziekenhuis eruit voor een bijschildklieroperatie? Dit is wat er gebeurt:

• Er wordt een evaluatie uitgevoerd om ervoor te zorgen dat uw hart, longen en lichaam goed herstellen van de procedure en anesthesie. Bovendien kunnen bloedtesten of andere onderzoeken worden uitgevoerd om calcium- en PTH-niveaus te meten om het algehele succes van de procedure te beoordelen.
• U leert over pijnbestrijding van een lid van het medische team. Als u ter observatie in het ziekenhuis verblijft, kunt u vloeibare pijnstillers krijgen. Om de keelpijn die vaak volgt op deze procedure te bestrijden, kunt u ook zuigtabletten of een spray krijgen. U krijgt ook advies over voorgeschreven pijnstillers en wat u nog meer kunt doen om ongemak te verminderen.
• Voorlichting over herstel vindt ook plaats voordat u naar huis gaat. Hier zal het medische team uitleggen wat u kunt doen om voor uw incisies te zorgen, op welke symptomen u moet letten en andere aspecten die essentieel zullen blijken te zijn naarmate u thuis beter wordt.
• Overnachten is niet altijd nodig; Vooral degenen bij wie meer dan één bijschildklier is verwijderd, hebben mogelijk een nacht in het ziekenhuis nodig om te herstellen. In deze gevallen wordt u waarschijnlijk verbonden met infusen die vloeistoffen afgeven, wordt u tijdelijk op een vloeibaar dieet geplaatst en wordt u nauwlettend gevolgd. Het infuus wordt meestal de volgende ochtend verwijderd.

Zodra uw arts zeker weet dat uw toestand stabiel is, u met minimale hulp kunt functioneren en de nodige maatregelen heeft getroffen voor een succesvol herstel, bent u vrij om te gaan.

Herstel

Gezien de typisch minimaal invasieve aard van bijschildklierchirurgie, is het herstel relatief snel en aanzienlijk gemakkelijker dan bij uitgebreidere procedures. Alles bij elkaar wordt volledig herstel verwacht na één tot twee weken.

Het is in week twee tot vier dat u een vervolgafspraak nodig heeft. Bij deze afspraak is het de taak van de dokter om ervoor te zorgen dat er geen infectie is en dat de operatie het probleem met succes heeft opgelost.

Hoe ziet de tijdlijn voor herstel eruit? Hier is een overzicht:

• Baden: vermijd douchen of baden gedurende 24 tot 48 uur na de operatie; dit voorkomt dat het verband en verband om uw nek nat worden. Wacht daarna minstens een week voordat u een bad neemt.
• Eten en drinken: Tenzij u een overnachting in het ziekenhuis nodig heeft, moet u op de avond of nacht van de operatiedag normaal kunnen eten en drinken. Sommigen willen misschien beginnen met zachter, gemakkelijker door te slikken voedsel.
• Autorijden: Rijd niet zolang u de voorgeschreven pijnstillers gebruikt, aangezien dit de coördinatie en reactietijd kan verminderen. Individuele gevallen variëren, maar meestal verstrijken er drie tot vier dagen voordat u weer achter het stuur kunt kruipen.
• Zwaar tillen: het wordt doorgaans aangeraden om gedurende ten minste een week geen voorwerpen zwaarder dan 10 pond op te tillen, en ook geen zwaardere oefeningen te doen.
• Werken: van de meeste patiënten wordt verwacht dat ze één tot twee weken vrij nemen; u bent echter vrij om eerder terug te gaan als u daar zin in heeft. Als uw werk gepaard gaat met zwaar tillen of overmatige belasting, kunt u het beste een tot twee weken wachten.

Genezing

Een van de belangrijkste aspecten van herstel is ervoor te zorgen dat uw incisie of incisies goed genezen. Wanneer u naar huis gaat, wordt de operatieplaats gehecht en bedekt met een beschermende laag chirurgische lijm. Deze lijm wordt geel en begint na 7 tot 10 dagen te schilferen, en op dit punt is het oké om hem eraf te trekken of te wachten tot hij vanzelf loslaat.

Terwijl uw incisies genezen, is het niet ongebruikelijk om blauwe plekken om hen heen te zien en enige zwelling rond de regio te ervaren wanneer u staat of zit. Het is ook opmerkelijk dat het litteken uiteindelijk dikker en verhard kan worden, wat tijdelijke slikproblemen kan veroorzaken; dit verdwijnt doorgaans twee tot drie maanden na de operatie.

Van cruciaal belang voor een succesvol resultaat is ervoor te zorgen dat uw incisie (of incisies) goed genezen en niet geïnfecteerd raken. Hier is een kort overzicht van wat u kunt doen om incisiezorg te bevorderen:

• Let op bloedingen: Overmatig bloeden is zeldzaam na de eerste vier uur na de operatie. Dat gezegd hebbende, zoek spoedeisende hulp als u bloed in uw verband ziet, vooral binnen de eerste twee dagen na de procedure, vooral als het gepaard gaat met veranderingen in uw stem, zwelling in de nek of ademhalingsproblemen.
• Hygiëne: de meesten zullen worden geadviseerd om na de operatie ten minste 24 uur te wachten met douchen. Daarna kunt u douchen zolang u de incisieplaatsen niet volledig doorweekt en er niet over wrijft. Gebruik na het douchen een föhn die op een koele stand staat om het gebied te drogen. U kunt het beste wachten tot uw incisies volledig zijn genezen voordat u een vol bad neemt.
• Draag zonnebrandcrème: aangezien uw incisie of incisies aan het genezen zijn, moet u sunblock dragen als u van plan bent om in de zon te gaan. Dit voorkomt schade door de zon en helpt verkleuring te minimaliseren.
• Let op infectie: als u hoge koorts, overmatige zwelling, tintelingen of branderig gevoel heeft, of ontladingen ziet, is uw incisie waarschijnlijk geïnfecteerd. Laat het in deze gevallen uw arts weten en / of zoek spoedeisende hulp.

Langdurige zorg

Hoewel het herstel van een bijschildklieroperatie relatief snel verloopt, zou het een levenslange inspanning moeten zijn om de positieve resultaten van de procedure te behouden. Dit betekent dat u rekening moet houden met uw gezondheid en, in zeldzame gevallen, aandacht moet besteden aan aanhoudende bijwerkingen van deze behandeling. Waar moet u op de lange termijn op letten? Hier zijn een paar tips:

Calciumsuppletie

Binnen 24 tot 48 uur na de operatie kunnen patiënten hypocalciëmie ervaren, een aandoening waarbij de calciumspiegels in het bloed te laag zijn, wat leidt tot spierkrampen, tintelingen en andere symptomen. In ongeveer 5% van de gevallen wordt deze toestand permanent en moet u voorgeschreven calciumsupplementen nemen.

Vitamine D-niveaus beheren

Na een operatie kunnen onvoldoende vitamine D-spiegels ook leiden tot hypocalciëmie, iets dat vaak vóór de behandeling wordt ingenomen. Dat gezegd hebbende, kan deze preoperatieve behandeling soms ook problemen veroorzaken, met nierstenen en hypercalciëmie tot gevolg.

In sommige gevallen kan het nuttig zijn om samen met een bijschildklierarts of voedingsdeskundige strategieën te bedenken om een ​​gezond niveau van deze vitamine te garanderen.

Mogelijke toekomstige operaties

Als een bijschildklieroperatie de pHPT of andere aandoeningen niet oplost, kunnen andere procedures nodig zijn.In vergevorderde gevallen kunnen aanvullende procedures nodig zijn om ervoor te zorgen dat er ten minste één werkende bijschildklier in het lichaam is. Welke operaties zouden hierop kunnen volgen? Er zijn meerdere:

Herziening bijschildklieroperatie

In gevallen waarin de pHPT terugkeert of aanhoudt ondanks een eerste operatie, is een van de resterende bijschildklieren opgezwollen en ontstoken.

Dit kan gebeuren als chirurgen niet erkenden dat andere klieren waren aangetast, problematisch weefsel niet voldoende verwijderden tijdens de oorspronkelijke behandeling of als er andere onbedoelde complicaties waren. Revisiechirurgie richt zich op de resterende, problematische klier of klieren.

Autotransplantatie

Als alle bijschildklieren zouden worden verwijderd, zou een persoon het calciumgehalte permanent in de gaten moeten houden. Als een patiënt als gevolg van de ernst van de casus of een eerdere bijschildklieroperatie het risico loopt al deze klieren te verliezen, zullen artsen een deel van het weefsel transplanteren naar een ander deel van het lichaam.

Meestal is de onderarm een ​​voorkeurslocatie of op de sternocleidomastoïde spier. Na 4 tot 6 weken wordt de getransplanteerde bijschildklier weer actief.

Cryopreservatie

Een andere procedure die veel voorkomt in ernstige gevallen van pHPT die leidt tot het risico alle bijschildklieren te verliezen, chirurgen kunnen een klein stukje van het vlees nemen en dit bewaren. Indien nodig kan de chirurg dit weefsel vervolgens ontdooien en op de manier van autotransplantatie implanteren.

Een woord van Verywell

Historisch gezien, en zoals tegenwoordig wordt toegepast, is bijschildklierchirurgie opmerkelijk succesvol geweest bij het helpen van mensen om de problemen van pHPT en hypercalciëmie te beheersen. Hoewel de gedachte aan het ondergaan van deze behandeling - of welke operatie dan ook - ontmoedigend kan zijn, zijn de voordelen onmiskenbaar.

Naast de verbeteringen in de lichamelijke gezondheid, hebben onderzoeken aangetoond dat tot 70% van de postoperatieve patiënten een aanzienlijke verbetering van de kwaliteit van leven ervaart. Niet alleen dat, patiënten melden dat ze binnen enkele weken of zelfs dagen na dit proces aanzienlijke verbeteringen voelen. procedure.

Zoals het voor zoveel mensen is geweest, is een bijschildklieroperatie misschien wel de sleutel die de deur opent naar gezondere en gelukkiger dagen.