Prostaatspecifieke antigeentest (PSA)

De prostaatspecifiek antigeen (PSA) -test is een screeningstest voor prostaatkanker, evenals een methode om de behandeling van de ziekte te volgen en te testen op herhaling. Net als andere kankerscreeningtests voor vroege detectie, is het ontworpen om een ​​persoon te waarschuwen voor de aanwezigheid van een ziekte voordat er symptomen optreden. Op dit moment worden de meeste prostaatkankers op deze manier opgespoord, via deze bloedtest en een digitaal rectaal onderzoek. In de afgelopen jaren is de PSA-test echter controversieel geworden.

Een evaluatie uit 2018 voor de US Preventive Services Task Force concludeerde dat PSA-screening sterfgevallen als gevolg van prostaatkanker kan verminderen, maar ook het risico op complicaties van de diagnose met zich meebrengt, evenals overdiagnose en overbehandeling van gevallen die anders nooit een probleem zouden hebben veroorzaakt Hoewel prostaatkanker meestal langzaam groeit en een hoge overlevingskans heeft in vergelijking met veel kankers, blijft het de meest voorkomende vorm van kanker (behalve huidkanker) en is het de tweede belangrijkste oorzaak van aan kanker gerelateerde sterfgevallen bij mannen.

Doel van de test

De PSA-test kan worden gebruikt voor screening of voor het evalueren van de voortgang van een bekende prostaatkanker en controleert de bloedspiegel van prostaatspecifiek antigeen, een eiwit dat alleen wordt uitgescheiden door prostaatcellen met de functie van het vloeibaar maken van sperma. PSA wordt geproduceerd door zowel normale als kankerachtige prostaatcellen, hoewel het in grotere hoeveelheden door kankercellen kan worden afgegeven.

Screening en evaluatie van symptomen

De prostaatspecifieke antigeentest werd in 1994 goedgekeurd als screening op prostaatkanker bij mannen die geen tekenen van de ziekte hebben. Het kan ook worden gedaan om mannen te evalueren die tekenen en symptomen hebben van prostaatkanker of risicofactoren voor de ziekte. .

Terwijl in het verleden mannen met een gemiddeld risico werden aangemoedigd om een ​​PSA-test te ondergaan vanaf de leeftijd van 50 (samen met een digitaal rectaal onderzoek), hebben verschillende organisaties nu verschillende richtlijnen, waarbij sommigen aanbevelen de test helemaal over te slaan.

Monitoring van prostaatkanker

De PSA-test werd voor het eerst gebruikt als een methode om de voortgang van prostaatkanker tijdens de behandeling te volgen en is nog steeds het geval. Het wordt ook gedaan om te screenen op herhaling van de ziekte na behandeling.

Beperkingen en zorgen

Er is de afgelopen jaren aanzienlijke controverse geweest over de beperkingen van de PSA-test, met name wat betreft de resultaten.

• Valse positieven: PSA-waarden kunnen verhoogd zijn vanwege andere redenen dan prostaatkanker, waaronder leeftijd, ontsteking van de prostaat (prostatitis) en vergrote prostaat (goedaardige prostaathyperplasie). Recente geslachtsgemeenschap, zware lichamelijke inspanning, een urineweginfectie en testen gedaan na een digitaal rectaal onderzoek of wanneer een Foley-katheter op zijn plaats is, kunnen ook resultaten opleveren.
• Valse negatieven: PSA-niveaus in het "normale bereik" garanderen niet dat er geen prostaatkanker aanwezig is. Bovendien kunnen obesitas en sommige medicijnen voor BPH de PSA-waarden verlagen.

Zelfs wanneer een prostaatkanker wordt gevonden op basis van een PSA-test en verdere tests, kan het zijn dat dit het risico op overlijden als gevolg van de tumor niet vermindert (maar wel de kwaliteit van leven kan verminderen). Geschat wordt dat tussen de 20 en 50 procent van de mannen bij wie prostaatkanker wordt vastgesteld op basis van de resultaten van PSA-screening, tijdens hun leven geen symptomen van de ziekte zullen ontwikkelen. Tegelijkertijd kan een aanzienlijk aantal van deze mannen eindigen omgaan met bijwerkingen van de behandeling (of het nu gaat om een ​​operatie, bestralingstherapie of andere), zoals incontinentie en erectiestoornissen.

Vergelijkbare tests

Er zijn tegenwoordig een aantal variaties en manieren om PSA te beoordelen. Deze nieuwere tests - waarvan sommige kunnen worden gedaan als aanvullende beoordelingen van hetzelfde monster, andere afzonderlijk worden uitgevoerd na een traditionele PSA-test - worden ontwikkeld en geëvalueerd als manieren om de nauwkeurigheid van screening en monitoring te verbeteren:

• PSA-snelheid: PSA-snelheid is een maat voor hoe snel het PSA-niveau verandert. Hoewel een verandering in PSA in de loop van de tijd vaak als een grotere zorg wordt beschouwd dan het absolute niveau van PSA, is de rol van deze test bij screening op prostaatkanker nog steeds onzeker. testen nodig is), wordt het vaak gebruikt om te zien of een bekende prostaatkanker is gevorderd.
• PSA-verdubbelingstijd: PSA-verdubbelingstijd is een andere manier om naar PSA-snelheid te kijken. Een snelle verdubbelingstijd van PSA, of een stijging van 0,35 ng / ml of meer in een jaar, voor een PSA-waarde <4,0 ng / ml kan bijvoorbeeld wijzen op een snelgroeiende kanker.
• Vrije PSA: wanneer de totale PSA in het bereik van 4,0-10,0 ng / ml ligt, verhoogt een vrije PSA van minder dan 10 procent de waarschijnlijkheid dat prostaatkanker aanwezig is, afhankelijk van de leeftijd; terwijl een hoge vrije PSA (meer dan 25 procent) wijst op een laag risico op prostaatkanker, afhankelijk van de leeftijd, Wanneer de totale PSA buiten dit bereik valt, is de vrije PSA-test minder relevant. Meestal wordt bijvoorbeeld een prostaatbiopsie aanbevolen voor een totale PSA van meer dan 10,0 ng / ml, ongeacht de vrije PSA-waarde.
• PSA-dichtheid: dit aantal vergelijkt de hoeveelheid PSA met de grootte van de prostaat op MRI of echografie, aangezien kankers meestal meer PSA per volume weefsel maken dan normale prostaatcellen. Deze test is enigszins beperkt omdat een prostaat-echografie of MRI nodig is om de vergelijking te maken.
• Pro-PSA: Een pro-PSA kan worden gedaan wanneer een PSA tussen 4 en 10 ligt om te helpen onderscheid te maken tussen een verhoogde PSA als gevolg van BPH en die als gevolg van kanker.
• Leeftijdsspecifieke PSA: leeftijd kan in aanmerking worden genomen bij het evalueren van PSA, aangezien PSA-waarden vaak stijgen met de leeftijd.
• Biomarkers gecombineerd met PSA: Andere tests kunnen worden gecombineerd met een PSA om de voorspellende waarde te verbeteren. Een test met de naam PCA3 is een urinetest die wordt uitgevoerd om te zoeken naar een fusie van genen die veel voorkomen bij mannen met prostaatkanker. Andere biomarkers worden ook geëvalueerd, zoals kallikreïne-gerelateerd peptidase 3 en het TMPRSS2-ERG-gen.

Of deze tests worden uitgevoerd, hangt af van de arts die toezicht houdt op de zorg, het laboratorium en / of het gezondheidsprofiel van de patiënt.

Andere tests

De meeste artsen zijn van mening dat de PSA-test moet worden uitgevoerd in combinatie met een digitaal rectaal onderzoek en dat geen van de tests alleen mag worden gebruikt. Vanwege de nabijheid van de prostaatklier tot het rectum, kunnen artsen met een digitaal rectaal onderzoek palperen. de klier voor bewijs van massa, stevigheid en meer.

Risico's en contra-indicaties

Zoals bij elke medische test zijn er potentiële risico's verbonden aan het controleren van een PSA, evenals redenen om de test niet te doen.

Potentiële risico's

De belangrijkste risico's van een PSA-test zijn gerelateerd aan vals-negatieve en vals-positieve resultaten Bij een vals-negatieve uitslag kan een lage PSA-waarde een vals vertrouwen geven dat kanker niet aanwezig is wanneer dit het geval is. Fout-positieve resultaten zijn meestal nog zorgwekkender. Valse positieven kunnen leiden tot overdiagnose en overbehandeling, en tot alle risico's die verband houden met diagnostische procedures (zoals biopsieën) en behandelingen (zoals chirurgie). Het emotionele risico dat gepaard gaat met een vals positief resultaat, kan ook niet worden onderschat.

Contra-indicaties

Een PSA-test, althans bij mannen met een gemiddeld risico, wordt gewoonlijk niet aanbevolen vóór de leeftijd van 40 jaar. Bovendien moet screening in het algemeen worden vermeden voor mannen van wie wordt verwacht dat ze niet minstens 10 tot 15 jaar zullen leven. , aangezien de meeste prostaatkankers langzaam groeien, en het risico van behandelingen voor een "gemiddelde" prostaatkanker waarschijnlijk alle mogelijke voordelen overtreft.

Voor de test

Voordat u een PSA-test krijgt, is het belangrijk dat u met uw arts praat over de risico's en voordelen van de test, en over wat u kunt verwachten als de test abnormaal is. De beperkingen van de test begrijpen en een weloverwogen beslissing nemen of de test in uw geval moet worden uitgevoerd, zijn cruciaal om de bijbehorende risico's te minimaliseren.

Een arts zal ook kijken naar uw risicofactoren voor prostaatkanker, zoals een familiegeschiedenis van de ziekte, evenals naar mogelijke symptomen van prostaatkanker die u heeft.

Timing

De eigenlijke PSA-test is een eenvoudige bloedafname en duurt minder dan vijf minuten om uit te voeren. Het duurt meestal een paar dagen voordat een huisarts de resultaten van de test ontvangt en de informatie aan u doorgeeft. Als u uw resultaten niet heeft ontvangen, ga er dan niet vanuit dat ze normaal zijn.

Plaats

Een PSA-test kan bij de meeste klinieken worden gedaan. Het bloedmonster kan in de kliniek zelf worden afgenomen of naar een laboratorium worden gestuurd.

Wat te dragen

U kunt normale kleding dragen om uw PSA te laten trekken, hoewel het nuttig is om een ​​shirt te hebben dat gemakkelijk bij de pols kan worden losgemaakt om de aderen in uw arm bloot te leggen.

Eten en drinken

Er zijn geen dieetbeperkingen nodig voorafgaand aan een PSA-test.

Fysieke en seksuele activiteit

Omdat ejaculatie de PSA-waarden kan verhogen, raden artsen vaak aan om het een dag of twee vóór de test te vermijden.Hevige activiteit kan ook resulteren in een verhoogde PSA en moet binnen de dagen of twee voor de test worden geminimaliseerd.

Kosten- en ziektekostenverzekering

De gemiddelde kosten van een PSA-test zijn $ 20 tot $ 50, hoewel u mogelijk een vergoeding voor een artsbezoek moet betalen als u uw resultaten op het kantoor van uw arts ontvangt. Medicare dekt PSA-testen, net als veel particuliere zorgverzekeraars.

Wat mee te brengen

U wilt uw verzekeringskaart meenemen naar uw bloedafname. Als u een nieuwe arts bezoekt of iemand die uw eerdere PSA-testresultaten niet heeft, wordt aanbevolen om een ​​kopie van uw eerdere gegevens aan te vragen.

Tijdens en na de test

Een laboratoriumtechnicus of verpleegkundige zal uw PSA opstellen na ontvangst van een bestelling van uw arts.

Wanneer u zich in het laboratorium of de onderzoekskamer bevindt, reinigt de technicus uw arm met een antiseptisch middel en voert een venapunctie (bloedafname) uit. site met een verband.

Als u bloedingen of blauwe plekken opmerkt, is het meestal voldoende om gedurende enkele minuten lichte druk uit te oefenen. Er zijn geen beperkingen na de bloedafname, hoewel het meestal wordt aanbevolen om de site een dag of twee schoon en bedekt te houden.

Resultaten interpreteren

De tijd totdat uw resultaten beschikbaar zijn, kan variëren, maar ze worden meestal binnen een paar dagen geretourneerd. Uw arts kan u bellen met de resultaten of u vragen om naar de kliniek te komen om uw labs te bespreken. Het interpreteren van de resultaten van een PSA-test kan een uitdaging zijn, en de betekenis van een bepaald getal is in de loop van de tijd veranderd.

Referentiebereiken

PSA wordt geregistreerd als nanogram per milliliter (ng / ml) bloed. Meestal betekent een PSA die lager is dan de bovengrens van normaal dat er geen kanker aanwezig is (hoewel er uitzonderingen zijn.

Referentiebereiken kunnen variëren, afhankelijk van het specifieke laboratorium dat wordt gebruikt, en sommige bereiken verschillen ook op basis van ras. De referentie voor de PSA-bovengrens van normaal gebruikt door de Mayo Clinic is als volgt:

• Leeftijd minder dan 40: minder dan of gelijk aan of 2,0 ng / ml
• Leeftijd 40 tot 49: minder dan of gelijk aan 2,5 ng / ml
• Leeftijd 50 tot 59: minder dan of gelijk aan 3,5 ng / ml
• Leeftijd 60 tot 69: minder dan of gelijk aan 4,5 ng / ml
• Leeftijd 70 tot 79: minder dan of gelijk aan 6,5 ng / ml
• Leeftijd 80 en ouder: minder dan of gelijk aan 7,2 ng / ml

Over het algemeen geldt: hoe hoger de PSA (meer dan 4 ng / ml), hoe groter het risico op kanker. Maar niveaus kunnen significant hoger zijn dan 4 ng / ml en geen kanker zijn, of het aantal kan lager zijn dan 4 ng / ml, zelfs als kanker aanwezig is. De resultaten van elke man moeten afzonderlijk worden geëvalueerd om te bepalen of verder testen nodig is ( anders dan een digitaal rectaal examen).

Hoe hoger het PSA-niveau, hoe kleiner de kans dat een resultaat een vals-positief resultaat is. Bij mannen die een biopsie hebben voor een PSA-waarde tussen 4 nanogram per microliter (ng / ml) en 10 ng / ml, zal slechts één op de vier prostaatkanker hebben. Wanneer een PSA groter is dan 10 ng / ml zal ongeveer 42 procent tot ongeveer 68 procent van de mannen kanker hebben.

Opvolgen

Als uw PSA duidelijk "normaal" is, zal uw arts met u bespreken wanneer de test vervolgens moet worden uitgevoerd (richtlijnen variëren en veranderen).

Als uw resultaat abnormaal is, is de eerste stap vaak het herhalen van de test. Lab-fouten zijn niet ongebruikelijk. Het is ook belangrijk om naast kanker alle factoren uit te sluiten die een toename van PSA kunnen veroorzaken, zoals prostatitis of BPH.

De volgende stap is om te bepalen of verder testen aangewezen is of dat het beter is om een ​​PSA gewoon op een later tijdstip te herhalen. Een PSA van 10 of hoger betekent vaak dat verder testen nodig is, maar nogmaals, dit moet worden geïndividualiseerd om te bepalen of de risico's van verder testen opwegen tegen de voordelen van het vinden en behandelen van de ziekte.

Een PSA van 4 ng / ml tot 10 ng / ml is de "grijze zone" en verdere opwerking moet zorgvuldig worden besproken in het licht van risicofactoren, leeftijd, algemene gezondheid, eventuele symptomen, persoonlijke voorkeuren en meer. De verandering in PSA in de tijd moet ook worden overwogen en is soms belangrijker dan dat absolute nummer van de PSA. Mannen willen misschien ook andere varianten van de PSA overwegen, zoals gratis PSA bij het nemen van beslissingen (zie vergelijkbare tests hierboven). Pro-PSA wordt meestal besteld nadat een PSA-resultaat tussen 4 en 10 is geretourneerd.

Als wordt vastgesteld dat verdere opwerking nodig is (houd er rekening mee dat een PSA-test met of zonder een digitaal rectaal onderzoek dat niet kandiagnostiserenprostaatkanker), testen om prostaatkanker te diagnosticeren of om de ziekte uit te sluiten, kunnen zijn:

• Transrectale echografie: een echografie via het rectum kan eventuele afwijkingen in de prostaat opsporen, maar kan geen diagnose stellen van prostaatkanker, tenzij gecombineerd met een biopsie.
• Multiparametrische MRI (mp-MRI) met gerichte biopsieën van abnormale regio's
• MRI-fusiebiopsie (MRI plus transrectale echografie) met gerichte biopsie van abnormale regio's
• Echogeleide willekeurige 12-core biopsie

Zelfs met biopsieën kan prostaatkanker soms worden gemist. Voor mannen ouder dan 50 met een PSA die aanhoudend verhoogd is, maar een negatieve biopsie heeft, kan een PCA3 RNA-test worden overwogen.

Merk op dat het doel na de behandeling vaak is om een ​​PSA van 0 te hebben. Zelfs kleine verhogingen kunnen reden tot bezorgdheid zijn.

Prostaatkanker Doctor Discussiegids

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Stuur naar uzelf of een geliefde.

Deze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.

Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.

Een woord van Verywell

De huidige controverse en het debat rond de PSA-test kunnen mannen enigszins in de war doen raken over het feit of ze de test al dan niet zouden moeten ondergaan en wat hun volgende stappen zouden moeten zijn als hun resultaten abnormaal zijn. Hoewel de mogelijkheid van overdiagnose en overbehandeling aanwezig is, weten we dat prostaatkanker een belangrijke doodsoorzaak blijft bij mannen - en dat de PSA-test kan helpen om dit vroegtijdig op te sporen. We weten nog steeds niet of vroege detectie op deze manier het risico op overlijden verkleint, maar studies op dit moment suggereren dat dit wel het geval is.

Controverses zoals deze zijn er in overvloed in de geneeskunde, en het is belangrijker dan ooit dat mensen zichzelf onderwijzen en hun eigen pleitbezorgers zijn. Stel veel vragen. Dit is vooral belangrijk als u zich in een risicogroep bevindt (bijvoorbeeld zwarte mannen en mensen met een familiegeschiedenis van de ziekte). Als uw PSA-waarden stijgen of stijgen, of als variaties in PSA-tests abnormaal zijn, maar uw arts uw zorgen niet lijkt te begrijpen, overweeg dan om van arts te wisselen of een second opinion te krijgen.

Er zijn ook zeer uiteenlopende meningen over de beste tests om de ziekte officieel te diagnosticeren, evenals de beste behandelingen. Als u gewoonlijk niet assertief bent in uw gezondheidszorg, houd er dan rekening mee dat volharding soms levens kan redden.