Een jaarlijks bekkenonderzoek wordt aanbevolen voor alle vrouwen en kan bestaan uit enkele of alle van de volgende procedures: het uitwendige genitale onderzoek, het speculumonderzoek, het bimanuele onderzoek en het rectovaginale onderzoek.
Gynaecologen zullen soms naast een normaal bekkenonderzoek een rectovaginaal onderzoek uitvoeren. Om dit te doen, zal uw arts een gehandschoende, gesmeerde vinger in de vagina inbrengen en een andere uit dezelfde hand in het rectum. Ze zullen dan de buik met de vrije hand palperen (onderzoeken door te voelen).
Het is vergelijkbaar met een bimanueel onderzoek waarbij de arts een of twee vingers in de vagina steekt en zachtjes op de onderbuik drukt.
fstop123 / Getty ImagesDoel van een rectovaginaal onderzoek
Met een rectovaginaal onderzoek kunnen artsen afwijkingen in het bekkengebied onderzoeken en identificeren, met name die van de baarmoeder en eierstokken. Het geeft hen de middelen om diep in het bekken te voelen om te bepalen waar en hoe groot de bekkenorganen zijn.
Het recto-vaginale onderzoek is geen bijzonder nauwkeurig screeningonderzoek en is meestal gereserveerd voor mensen die rectale of bekkenpijn hebben of symptomen ervaren die verband houden met het urogenitale kanaal (zoals pijn, urgentie bij het plassen, abnormale bloeding).
Andere redenen kunnen zijn:
- Littekens of massa identificeren die op kanker of een andere ziekte kunnen duiden
- Afnemen van een fecaal bloedmonster (bloed in de ontlasting)
- Diagnose van een gekanteld bekken
- Afwijkingen van de eierstokken identificeren
Hoewel een bekkenonderzoek als essentieel wordt beschouwd voor de identificatie en behandeling van kanker, seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) en andere urogenitale aandoeningen, biedt een rectovaginaal onderzoek onzekere voordelen.
Volgens een beoordeling uit 2016 van studies in deTijdschrift van de American Association of Nurse Practitioners,een rectovaginaal onderzoek heeft een lage gevoeligheid voor het detecteren van uterosacrale knobbeltjes, rectale compressie, de cervicale betrokkenheid van endometriumkanker en colorectale kanker.
Hoe dit examen wordt uitgevoerd
Een recto-vaginaal onderzoek kan een beetje ongemakkelijk zijn, maar zou geen echte pijn moeten veroorzaken. Laat het uw arts weten als u toch pijn voelt. Diepe ademhalingsoefeningen kunnen ook helpen. Net als bij een bekkenonderzoek, zal het ontspannen van uw spieren een nauwkeuriger resultaat opleveren.
Bij het uitvoeren van de procedure kan uw arts het weefsel tussen de baarmoeder en de vagina, de tonus en uitlijning van de bekkenorganen (inclusief de eierstokken en eileiders) en de ligamenten die de baarmoeder op zijn plaats houden, evalueren.
Het onderzoek duurt meestal minder dan een minuut, maar kan langer duren als de arts iets verdachts vindt. Afgezien van ongemak zijn er geen risico's verbonden aan de procedure.
Normaal gesproken is er geen voorbereiding nodig. Zoals bij elk bekkenonderzoek, mag u gedurende 24 uur voorafgaand aan uw afspraak geen geslachtsgemeenschap (inclusief anale seks) hebben. In sommige gevallen wil uw arts dat u een laxeermiddel gebruikt en zal hij u dit van tevoren adviseren.
Aanbevelingen voor bekkenonderzoek
Het Amerikaanse congres van verloskundigen en gynaecologen (ACOG) beveelt een jaarlijks bekkenonderzoek aan als onderdeel van zijnWell-Woman Bezoekinitiatief. De ACOG-richtlijnen bevatten de volgende aanbevelingen:
- Het gebruik van een uitwendig, speculum en bimanueel onderzoek wordt sterk aanbevolen, terwijl een rectovaginaal onderzoek moet worden uitgevoerd wanneer dit is aangegeven.
- Een jaarlijks examen wordt aanbevolen voor alle vrouwen ouder dan 21 jaar.
- Culturen voor soa's moeten worden verkregen uit de baarmoederhals, hetzij als onderdeel van het bekkenonderzoek, hetzij uit urinemonsters of vaginale uitstrijkjes.
