Het is één ding om te weten dat u een seksueel overdraagbare aandoening (SOA) heeft. Het is iets heel anders om te leren dat je een SOA hebt terwijl je een monogame relatie hebt. Op voorwaarde dat je zelf volledig trouw bent geweest, mag je logischerwijs aannemen dat de bron van je infectie je partner is - en dat hij of zij intiem moet zijn geweest met iemand anders, een SOA heeft opgepikt en deze vervolgens met jou heeft gedeeld.
Het kan waar zijn dat dat precies is wat er is gebeurd. Maar het kan ook zijn dat uw partner niet op een seksuele manier binnen een mijl van iemand anders is geweest. Er zijn enkele scenario's waarin één persoon in een monogame relatie een SOA ontwikkelt zonder bedrogen te zijn.
Als u merkt dat u zich in deze positie bevindt - gediagnosticeerd met een SOA waarvan uw partner zweert dat deze onmogelijk het gevolg kan zijn van ontrouw van hun kant - sta dan open voor deze mogelijkheid. Als u begrijpt waarom dit kan gebeuren, zult u wellicht ontdekken dat wat uw geliefde u vertelt, waar is.
Glow Images, Inc / Getty Images
Bestaande infecties
Een SOA die je partner zweert, kan onmogelijk het resultaat zijn van ontrouw - omdat ze absoluut trouw zijn geweest - zou er een kunnen zijn die jij of zij opliepen voordat jullie twee een monogame relatie aangingen.
Veel seksueel overdraagbare aandoeningen zijn niet onmiddellijk zichtbaar. Meestal zit er een incubatietijd tussen het moment dat een microbe het lichaam binnendringt en de ontwikkeling van duidelijke symptomen. In feite kan een infectie maanden of zelfs jaren duren voordat iemand ervan op de hoogte is.
De gemiddelde incubatietijd varieert sterk tussen seksueel overdraagbare aandoeningen.
Houd er rekening mee dat laboratoriumtests soms kunnen aangeven wanneer een eerste infectie heeft plaatsgevonden. Dit geldt met name voor hiv en syfilis.
Mislukking van de behandeling
Een SOA die voorkomt bij een monogame partner kan in feite deherhalingvan een eerdere infectie die werd behandeld - maar zonder succes. Sommige SOA's waarvan wordt gedacht dat ze na de behandeling zijn verdwenen, kunnen de kansen tarten.
Gevorderde (secundaire) syfilis is een voorbeeld. Vroege syfilis wordt bijna altijd genezen met een enkele injectie met benzathine penicilline G. Maar er is een drievoudig risico op falen van de behandeling bij mensen met secundaire syfilis in vergelijking met mensen met primaire syfilis, volgens een studie uit 2017 inBMJ-infectieziekten.
Een vervolgtest na de behandeling kan bevestigen dat de syfilis-infectie volledig is verdwenen. Maar als een dergelijke test niet wordt uitgevoerd, kan een persoon jarenlang geloven dat ze geen infectie hebben totdat er symptomen optreden.
Als de SOA waarmee u te maken krijgt er een is die u of uw partner jaren eerder heeft gehad en waarvoor hij is behandeld, sta dan open voor de mogelijkheid dat de infectie niet nieuw is als gevolg van ontrouw, maar eerder een oude die niet volledig was. uitgewist bij eerste behandeling.
Dilemma's oplossen
Als je een monogame relatie hebt en jij of je partner ontwikkelt een SOA, houd er dan rekening mee dat dit het gevolg kan zijn van een infectie die optrad voordat je een stel werd. Een SOA-scherm kan antwoorden geven over wie wie heeft besmet en wanneer de eerste infectie heeft plaatsgevonden.
In het geval dat uw partner tijdens een ontmoeting buiten uw relatie inderdaad besmet is geraakt met een SOA en het aan u heeft doorgegeven, zullen u tweeën een gesprek (of meerdere) moeten hebben over wat de ontrouw zegt over uw toekomst samen.
Dit kan voor jullie ook een goed moment zijn om gescreend te worden op SOA's (zelfs als je dit al hebt gedaan) en om veiligere seks te beoefenen totdat je zeker weet dat jullie allebei vrij zijn van infectie (of, in het geval van SOA's die dat wel zijn). ongeneeslijk zijn, in behandeling zijn en niet besmettelijk zijn).
