Een overzicht van degeneratieve artritis

Degeneratieve artritis is het meest voorkomende type artritis en treft ongeveer 30 miljoen Amerikanen. Ook wel osteoartritis, degeneratieve gewrichtsaandoening en slijtage-artritis genoemd, het treedt op wanneer gewrichtskraakbeen en onderliggend bot beginnen te verslechteren, waardoor progressieve pijn, stijfheid en gewrichtsmisvormingen ontstaan.

Hoewel het elk gewricht kan aantasten, ontwikkelt degeneratieve artritis zich meestal in de gewichtdragende gewrichten (zoals de heupen, knieën en wervelkolom) en die van de handen, voeten, schouder en nek.

De diagnose wordt meestal gesteld op basis van de tekenen en symptomen van de ziekte en ondersteund door beeldvormende tests. De behandeling kan variëren op basis van de ernst van de symptomen, met meer bescheiden opties, zoals het aanbrengen van warmte of ijs, wat milde gevallen helpt en belangrijkere interventies, zoals injecties en operaties, die worden gebruikt voor ernstige gevallen.

Symptomen

De belangrijkste symptomen van degeneratieve artritis zijn pijn en stijfheid. De pijn neemt meestal toe met activiteit en wordt verlicht door rust.

Gewrichtsstijfheid komt vaak voor in de ochtenduren, maar verbetert meestal naarmate u zich verplaatst, meestal na 30 minuten. Inactiviteit gedurende de dag, zoals langdurig zitten, kan ook leiden tot stijfheid en kan bij sommige mensen zelfs het blokkeren van gewrichten veroorzaken.

Een ander veel voorkomend symptoom van artrose is crepitus, waarbij een gewricht bij beweging knappende en krakende geluiden maakt. Crepitus treft meestal het schouder- of kniegewricht, maar kan ook voorkomen in de pols, vingers, elleboog en enkel.

Naarmate de ziekte vordert, kan het de houding en het gangwerk van een persoon beïnvloeden, wat leidt tot instabiliteit en een verminderd bewegingsbereik. Naarmate de mobiliteit steeds slechter wordt, kan spierverlies optreden (dit wordt spiervezelatrofie genoemd).

In vergevorderde stadia kan degeneratieve artritis de zichtbare misvorming van een gewricht veroorzaken, vooral in de vingers waar zich harde, benige vergrotingen op en rond het gewricht kunnen ontwikkelen. De abnormale ophoping van vocht, ook wel effusie genoemd, komt veel voor. voorkomen is mensen met vergevorderde knieartritis.

Bij sommige mensen kan artrose zo ernstig worden dat de pijn meedogenloos wordt, waardoor lopen of zelfs staan ​​bijna onmogelijk wordt. Hoewel bepaalde behandelingen de symptomen kunnen helpen verlichten, kan eventuele schade die door een gewricht wordt opgelopen, niet worden hersteld zonder een operatie.

Oorzaken

In wezen is degeneratieve artritis een aandoening waarbij de progressieve schade aan een gewricht sneller optreedt dan het vermogen van het lichaam om het te herstellen. Primaire artrose treedt op als gevolg van veroudering en komt het meest voor bij volwassenen ouder dan 65 jaar. Vrouwen lopen een hoger risico dan mannen (wellicht gedeeltelijk als gevolg van hormonale veranderingen).

Hoewel wordt aangenomen dat genetica een rol speelt, is degeneratieve artritis vaak te wijten aan een secundair probleem dat dit bevordert. (Dit geldt met name voor kinderen bij wie de vroege osteoartritis te wijten is aan een andere aandoening.)

Onderliggende factoren voor secundaire artritis zijn onder meer:

• Een aangeboren verkeerde uitlijning van botten
• Een gewrichtsblessure
• Elke ziekte die schade aan gewrichtsweefsel of botten veroorzaakt
• Zwaarlijvigheid, die aanhoudende druk op een gewricht legt
• Verlies van spierkracht om een ​​gewricht te ondersteunen
• Neurologische aandoeningen geassocieerd met ongecoördineerde bewegingen

Lichaamsbeweging (zelfs extreme sporten zoals duurlopen) wordt niet in verband gebracht met artrose, tenzij er sprake is van ernstige of terugkerende blessures. En, in tegenstelling tot het verhaal van de oude vrouw, veroorzaakt knokkels geen artritis.

Wat gebeurt er in het lichaam

De biologische mechanismen van artrose omvatten meer dan de achteruitgang van kraakbeen en bot. Zodra deze structuren zijn aangetast, zal het lichaam reageren met een proces dat bekend staat als ossificatie, een onderdeel van het hermodelleren van botten dat verwijst naar het neerleggen van nieuw bot; heropname van oud bot kan ook optreden tijdens het hermodelleringproces. Dit is hetzelfde proces dat optreedt als een bot wordt gebroken.

Bij artrose zal de aanhoudende schade aan het kraakbeen echter groter zijn dan het vermogen van het lichaam om het te herstellen. In een poging om het gewricht te stabiliseren, zal botweefsel op botweefsel worden gebouwd, wat leidt tot de ontwikkeling van botsporen (osteofyten) en de vergroting en misvorming van het gewricht.

De oorzaken van gewrichtspijn bij artrose zijn niet goed begrepen. Bij veel mensen met artrose is de pijn waarschijnlijk afkomstig van het bot (net onder het kraakbeen), de gewrichtsvoering en het kapsel, en de omliggende ligamenten en pezen. Zowel mechanische krachten als ontstekingen lijken de pijn te veroorzaken.

Diagnose

De diagnose van artrose kan met redelijke zekerheid gesteld worden op basis van een beoordeling van uw symptomen en medische geschiedenis, en een lichamelijk onderzoek. Röntgenfoto's kunnen worden gebruikt om de diagnose te bevestigen en de ernst van de ziekte te karakteriseren.

Typische bevindingen op röntgenfoto's zijn onder meer een vernauwing van de gewrichtsruimte, de ontwikkeling van osteofyten, overmatige botgroei (bekend als subchondrale sclerose) en de vorming van met vloeistof gevulde knobbeltjes in de gewrichtsruimte (subchondrale cysten genoemd). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) en CT-scans worden vaak gebruikt voor geavanceerde beeldvorming bij artrose.

Differentiële diagnoses

Er zijn veel oorzaken van gewrichtspijn. Artrose is slechts een van de meer dan 100 verschillende soorten artritis, waarvan sommige worden veroorzaakt door een infectie en andere worden veroorzaakt door een auto-immuunziekte waarbij het lichaam zijn eigen cellen aanvalt.

Degeneratieve artritis verschilt van al deze andere oorzaken doordat het niet inherent inflammatoir is. Hoewel een ontsteking het gevolg kan zijn van overmatig gebruik van een gewricht, is het geen centraal of bepalend kenmerk van artrose.

Artrose kan ook worden onderscheiden van auto-immuun vormen van artritis doordat deze laatste specifieke gewrichten kan omvatten en / of bilateraal kan ontstaan ​​(op hetzelfde gewricht aan beide zijden van het lichaam). Bovendien worden auto-immuunvormen gekenmerkt door aanhoudende ontsteking, zelfs wanneer de uiterlijke symptomen onder controle zijn.

Onder enkele van de alternatieve aandoeningen die een arts kan onderzoeken:

• Spondylose ankylopoetica, voornamelijk met betrekking tot de wervelkolom
• Jicht of pseudojicht, meestal met betrekking tot de grote teen
• Juveniele idiopathische artritis
• Psoriatische arthritis
• Reumatoïde artritis
• Septische artritis (ook bekend als infectieuze artritis)

Degeneratieve artritis kan worden onderscheiden van deze andere aandoeningen door de vloeistof die uit de gewrichtsruimte wordt geëxtraheerd te evalueren Infectieuze of auto-immuunoorzaken zullen steevast een hoog aantal witte bloedcellen aantonen, een kenmerk van ontsteking. Bij artrose mag er geen hoog aantal witte bloedcellen in de gewrichtsvloeistof aanwezig zijn.

Bloedonderzoek kan ook worden gebruikt om infectieuze of auto-immuunoorzaken uit te sluiten.

Behandeling

De behandeling is gericht op het beheersen van de symptomen, het herstellen / behouden van de functie en het vertragen van de progressie van artritis. Vooral in de vroege stadia wordt de aandoening conservatief behandeld met een combinatie van veranderingen in levensstijl, fysiotherapie en pijnstillers.

Als de symptomen voortschrijden, kunnen meer invasieve ingrepen nodig zijn, waaronder gewrichtsinjecties en operaties.

Veranderingen in levensstijl

Veranderingen in levensstijl zijn voornamelijk gericht op gewichtsverlies. Dit zou niet alleen een vetarm dieet inhouden, maar ook een routinematig fitnessplan gericht op het behoud van de beweeglijkheid van de gewrichten. Er kan een voedingsdeskundige nodig zijn om een ​​passend eetplan op te stellen en ervoor te zorgen dat aan uw voedingsbehoeften wordt voldaan.

Matige lichaamsbeweging moet drie keer per week worden uitgevoerd en onder begeleiding van een arts die een geschikt fitnessplan kan ondertekenen.

Fysiotherapie

Een fysiotherapeut is vaak de beste persoon om een ​​therapeutisch oefenplan op te stellen als u degeneratieve artritis heeft. Het kan gaan om kracht-, loop- en balanstraining om specifieke functionele beperkingen aan te pakken. Massagetherapie, hydrotherapie, thermotherapie en elektrotherapie kunnen ook worden onderzocht.

Ergotherapie kan nodig zijn om de dagelijkse uitdagingen te overwinnen. Dit kunnen mobiliteitshulpmiddelen zijn om vallen te voorkomen, schoeninzetstukken of kniebeugels om onevenwichtigheden te corrigeren, en extra grote handvatten om jichtige handen op te vangen.

Over-the-Counter (OTC) -remedies

De voorkeursopties voor de behandeling van artritispijn zijn Tylenol (paracetamol) en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zoals Advil (ibuprofen) of Aleve (naproxen). Hoewel ze gunstig zijn, moeten de medicijnen op de lange termijn met voorzichtigheid worden gebruikt.

Tylenol kan levertoxiciteit en schade veroorzaken bij overmatig gebruik Evenzo kan langdurig gebruik van NSAID's het risico op gastro-intestinale bloeding, nierbeschadiging en zweren verhogen.

Voor ernstige pijn zijn NSAID's meestal effectiever dan Tylenol. Sommige NSAID-medicijnen lijken effectiever te zijn bij osteoartritispijn dan andere. Eén NSAID, diclofenac, kan worden aangebracht als gels, crèmes, zalven, sprays en pleisters.

Sommige mensen met artritis wenden zich tot gemethyleerde crèmes zoals Bengay, terwijl anderen verlichting vinden in zalven op basis van capsaïcine of pleisters die zijn afgeleid van chilipepers. De doeltreffendheid ervan bij de behandeling van artrose kan variëren, hoewel ze geschikt kunnen zijn als de symptomen mild zijn en u andere vormen van pijnstillers niet kunt verdragen.

Voorschriften

Als vrij verkrijgbare medicijnen geen verlichting kunnen bieden, kan uw arts een NSAID op recept voorschrijven. In deze situatie hebben NSAID's vaak de voorkeur boven opioïde pijnstillers omdat ze op de lange termijn effectiever zijn en niet in verband worden gebracht met afhankelijkheid.

Een speciale groep NSAID's, bekend als COX-2-remmers, is vaak effectief bij de behandeling van artritispijn, maar met een veel lager risico op gastro-intestinale bijwerkingen in vergelijking met andere NSAID's. Aan de andere kant zijn ze duurder en, zoals alle NSAID's, gekoppeld aan een verhoogd risico op een hartaanval en beroerte.

Daarom worden ze met voorzichtigheid gebruikt bij mensen met een onderliggend risico op hart- en vaatziekten. Celebrex (celecoxib) is de enige COX-2-remmer op recept die verkrijgbaar is in de VS.

Als al het andere niet lukt, kan uw arts een milder opioïde medicijn zoals Ultram (tramadol) voorschrijven om uw pijn te verlichten. Het medicijn wordt met de nodige voorzichtigheid gebruikt gezien het hoge risico op verslaving en andere nadelige bijwerkingen. Sterkere opioïden worden over het algemeen vermeden.

Gezamenlijke injecties

Gewrichtsinjecties, ook bekend als intra-articulaire injecties, omvatten ofwel een corticosteroïde medicijn om ontstekingen te verminderen of een smerende vloeistof die bekend staat als hyaluronzuur. Beide worden vaak gebruikt als middel om gewrichtsoperaties uit te stellen.

Corticosteroïden werken door de immuunrespons te temperen en, door dit te doen, de zwelling en ontsteking te verlichten die zich kunnen ontwikkelen bij een later stadium van de ziekte. Hoewel de effecten over het algemeen ongeveer drie maanden aanhouden, kan langdurige blootstelling aan corticosteroïden naast andere bijwerkingen de verslechtering van gewrichtskraakbeen versnellen.

Hyaluronzuur is een van nature voorkomende stof die door het lichaam wordt aangemaakt. Het type dat wordt gebruikt voor gewrichtsinjecties, hyaluronzuur genoemd, wordt ofwel in het laboratorium gesynthetiseerd of geëxtraheerd uit hanenkammen.

Onderzoek is tegenstrijdig over hoe effectief deze injecties zijn. Degenen die aan de knie worden afgeleverd, hebben de neiging meer succes te hebben dan andere gewrichten. Bijwerkingen zijn onder meer pijn op de injectieplaats en zwelling. Euflexxa is een populaire niet-aviaire vorm van hyaluronzuur die is goedgekeurd voor de behandeling van artrose kniepijn.

Sommige artsen hebben het gebruik van bloedplaatjesrijk plasma (PRP) als een vorm van behandeling onderschreven, hoewel het de gewrichtsfunctie meer lijkt te verbeteren dan pijn. Omdat de bloedplaatjes en het plasma afkomstig zijn uit het eigen bloed van de persoon, zijn de risico's meestal minimaal. Net als bij hyaluronzuur zijn pijn en zwelling op de injectieplaats de meest voorkomende problemen.

Chirurgie

Een operatie wordt alleen overwogen als conservatieve behandelingen hebben gefaald en de pijn en handicap uw kwaliteit van leven verminderen. Sommige ingrepen worden arthroscopisch uitgevoerd (met kleine incisies in het sleutelgat) of als open operatie (met grote incisies).

Enkele van de meest uitgevoerde procedures zijn:

• Arthroscopisch debridement: wordt gebruikt om overtollig bot en weefsel te verwijderen om de gewrichtsbeweging te herstellen
• Arthrodese: artroscopisch of als open operatie uitgevoerd; omvat het samensmelten van botten om pijn te verlichten, voornamelijk in de wervelkolom, voet, enkel of hand
• Osteotomie: uitgevoerd als een arthroscopische of open procedure; omvat het verkorten, verlengen of opnieuw uitlijnen van botten
• Artroplastiek: uitgevoerd als een open operatie; omvat de vervanging van een gewricht door een kunstgewricht

Aangezien een prothetisch gewricht meestal tussen de 10 en 15 jaar meegaat, wordt een artroplastiekoperatie zo lang mogelijk uitgesteld om de noodzaak van een tweede vervanging later in het leven te vermijden.

Complementaire en alternatieve geneeskunde (CAM)

Er is een grote verscheidenheid aan traditionele, nutritionele, kruiden-, natuurgeneeskundige en homeopathische geneesmiddelen die worden gebruikt om artrose te behandelen. Veel van deze hebben weinig bewijs om het gebruik ervan te ondersteunen.

Zelfs populaire supplementen zoals chondroïtine en glucosamine bleken de resultaten niet te verbeteren, volgens een grote studie uitgevoerd door de National Institutes of Health.

Met dat gezegd zijnde, zijn er een aantal complementaire behandelingen waarvan het National Center for Complementary and Integrative Health gelooft dat ze voordelen kunnen bieden. Onder hen:

• Het is aangetoond dat acupunctuur een bescheiden pijnverlichting bij artritis geeft, vooral van de knie.
• Boswellia serrata, een kruid dat in de Ayurvedische geneeskunde wordt gebruikt, wordt verondersteld ontstekingsremmende effecten te hebben die gunstig zijn voor artrose.
• S-adenosyl-L-methionine (SAMe) is een chemische stof die van nature in het lichaam wordt geproduceerd en die als voedingssupplement wordt verkocht. Er zijn aanwijzingen dat SAMe net zo effectief kan zijn als vrij verkrijgbare NSAID's bij de behandeling van artritispijn.

Omgaan

Aangezien de gewrichtsschade veroorzaakt door artrose niet omkeert, moet u stappen ondernemen om de progressie zoveel mogelijk te vertragen door middel van levensstijl en het juiste beheer van de symptomen.

De sleutel hiervoor is het in beweging houden van het gewricht. Als je het tegenovergestelde doet en lichaamsbeweging en regelmatige activiteit vermijdt, zullen de stijfheid en schade bijna altijd in een veel sneller tempo toenemen. Overmatig gebruik kan echter artrose verergeren.

Het is nooit te laat om te beginnen met trainen. Zelfs als u al een aanzienlijke beperking heeft, kunt u activiteiten met weinig impact vinden, zoals zwemmen of fietsen, die de gewrichten minder belasten. Als u doorgaat met de activiteit, zullen de spieren die een gewricht ondersteunen, na verloop van tijd sterker worden, waardoor u meer stabiliteit en vertrouwen krijgt in uw manier van lopen.

Naarmate je verbetert, kun je doorgaan met andere vormen van oefeningen, zoals tai chi en yoga, die geweldig zijn voor het verbeteren van de balans, of krachttraining om specifieke spiergroepen aan te pakken.

Als uw gewricht stijf is voordat u gaat trainen, breng dan ongeveer 10 tot 15 minuten een verwarmingskussen of een warme, vochtige doek aan. De hitte trekt bloed naar het gewricht en verlicht de stijfheid. Als je klaar bent, breng je een ijspak of een koude, vochtige doek aan op het gewricht als er sprake is van zwelling of pijn. Hierdoor kunnen ontstekingen sneller worden verminderd dan met een NSAID.

Het is belangrijk om te onthouden dat rust net zo belangrijk is als lichaamsbeweging bij het omgaan met degeneratieve artritis. Als u ooit extreme pijn ervaart, stop dan, laat het gewricht rusten (indien mogelijk omhoog) en breng ijs aan gedurende niet langer dan 15 minuten.

Door naar uw lichaam te luisteren en het op de juiste manier te behandelen, kunt u zowel uw symptomen als uw leven beter onder controle krijgen.

Een woord van Verywell

Degeneratieve artritis is een schrijnende ziekte en er is geen reden om het alleen te doen. Neem contact op met vrienden en familie als je hulp nodig hebt, een oefenpartner of gewoon iemand met wie je je gevoelens kunt delen.

Het ergste dat u kunt doen, is uzelf isoleren, vooral als uw mobiliteit al beperkt is. Het contact met anderen kan u de aanmoediging geven om door te gaan met uw gewichtsverlies of interesses na te streven die u anders misschien zou vermijden.

U kunt ook in contact komen met een artrose-steungroep, hetzij op Facebook of Meetup, of via de online ondersteuningsgroepzoeker die wordt beheerd door CreakyJoints, een dochteronderneming van de non-profit Global Healthy Living Foundation.