Hoe maaggriep wordt vastgesteld

De medische term voor diarree en braken veroorzaakt door een virus is virale gastro-enteritis, maar wordt vaak buikgriep genoemd. Bij virale gastro-enteritis is het spijsverteringsstelsel ontstoken, wat leidt tot symptomen zoals dunne ontlasting en braken. De symptomen duren meestal een paar dagen en gaan vanzelf over. Om deze reden gaan de meeste mensen niet naar een dokter voor buikgriep of krijgen ze geen officiële diagnose.

De buikgriep is niet gerelateerd aan het influenzavirus ("de griep"), een besmettelijke aandoening van de bovenste luchtwegen.

Zelfcontrole / thuis

Diagnose van virale gastro-enteritis wordt meestal gedaan na een beoordeling van de symptomen. De meeste mensen zullen zelf kunnen beslissen op basis van eerdere ervaring en door te weten dat er een ziekte "rondgaat", dat de symptomen worden veroorzaakt door een veel voorkomend virus.

Als er een bezoek aan een arts wordt gemaakt, wordt meestal een diagnose gesteld op basis van de symptomen en medische geschiedenis, meestal wordt er geen formeel onderzoek gedaan.

De uitzondering hierop zou zijn als er een reden is om aan te nemen dat er een andere aandoening is die verantwoordelijk is, bijvoorbeeld als de symptomen ernstig zijn of langer dan een paar dagen aanhouden.

Labs en tests

In de meeste gevallen zal een arts waarschijnlijk geen bepaalde tests bestellen om virale gastro-enteritis te diagnosticeren.

Er is geen specifieke test die kan worden gebruikt om een ​​diagnose van buikgriep te stellen. In plaats daarvan zal een volledige medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek worden gedaan, wat waarschijnlijk voldoende zal zijn om een ​​vermoedelijke diagnose te stellen.

Er is een test voor rotavirus, een virale ziekte die ook braken en diarree veroorzaakt. Het komt vaker voor bij kinderen In het geval dat rotavirus wordt vermoed, kan een test worden uitgevoerd om die aandoening te diagnosticeren.

In sommige gevallen, als er een uitbraak van een virale ziekte is, zoals in een ziekenhuis, kan er worden getest door welke stam van het virus de ziekte wordt veroorzaakt, maar dit is niet gebruikelijk.

Medische geschiedenis

Een arts zal een zorgvuldige medische geschiedenis afnemen om te zien of er een andere reden is waarom iemand diarree en braken zou kunnen hebben. Enkele van de vragen die een arts kan stellen over recente en vroegere medische geschiedenis zijn:

• Alle huidige medicijnen (op recept en zonder recept verkrijgbaar) die worden ingenomen
• Elke recente reis (vooral in het buitenland)
• Dieet de afgelopen dagen
• Hoe vaak komt diarree / braken voor (hoeveel keer per dag)
• Als iemand anders in het huishouden ziek is of is geweest
• Medische geschiedenis, inclusief andere ziekten en aandoeningen
• Welke symptomen treden op
• Toen de symptomen begonnen

Fysiek examen

Er kan ook een lichamelijk onderzoek worden gedaan. Fysieke examens kunnen zijn:

• Bloeddrukcontrole
• Digitaal rectaal onderzoek
• Luisteren naar de buik met een stethoscoop
• Luisteren naar de longen met een stethoscoop
• Op zoek naar tekenen van uitdroging
• Palperen of tikken op de buik om te controleren op pijn of gevoeligheid
• Pulse
• Temperatuur om op koorts te controleren

Digitaal rectaal onderzoek

Digitaal rectaal onderzoek wordt gebruikt om te controleren op bloed of slijm in het rectum en om eventuele problemen rond de anus op te sporen. Dit onderzoek kan een beetje angst en verlegenheid veroorzaken, maar het zou pijnloos moeten zijn en de arts zal het zo snel afmaken als mogelijk.

Er zijn een paar verschillende posities waarin de patiënt zich kan voorbereiden op het examen:

• Voorover buigen in de taille en armen rusten op de onderzoekstafel
• Aan de ene kant op een onderzoekstafel liggen met de knieën tot aan de borst
• Liggend op de rug op een onderzoekstafel met de voeten in stijgbeugels

Een arts zal een gehandschoende, gesmeerde vinger in de anus steken om te controleren of er bloed in de ontlasting zit. Patiënten kunnen druk of ongemak voelen, maar het mag geen pijn veroorzaken.Deze test kan ook worden gebruikt om eventuele afwijkingen zoals aambeien of een massa te voelen.

Als er tijdens deze test iets wordt gevonden, kan dit betekenen dat er meer symptomen zijn dan alleen de buikgriep.

Ontlastingstest

Meestal worden ontlastingstests niet gebruikt voor het diagnosticeren van virale gastro-enteritis. Er kunnen echter situaties zijn waarin een ontlastingstest wordt besteld.

Het is een vrij eenvoudige test om te voltooien, hoewel veel mensen hun ontlastingsmonster niet uit schaamte inleveren. Als een arts deze test bestelt, is het belangrijk om deze uit te voeren om te zien of er iets in de ontlasting aanwezig is dat symptomen kan veroorzaken.

Het kantoor van de arts zal instructies geven en een schone container om ontlasting op te vangen. Als er diarree is, kan het houden van de container onder de bodem tijdens een stoelgang de gemakkelijkste manier zijn om een ​​ontlastingsmonster te krijgen.

Het monster moet naar een laboratorium worden gestuurd en getest om te zien of er iets in zit dat een infectie of ontsteking kan veroorzaken.

Andere tests

Het is niet gebruikelijk dat bloedonderzoeken of beeldvormende onderzoeken worden uitgevoerd als de vermoedelijke diagnose buikgriep is. Als echter een andere ziekte of aandoening wordt vermoed, kunnen bloedonderzoeken of beeldvorming zoals echografie, computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming worden uitgevoerd om dit te bevestigen of uit te sluiten.

Differentiële diagnoses

Een lijst met aandoeningen die de oorzaak kunnen zijn van de tekenen en symptomen die een patiënt heeft, wordt de differentiële diagnoses genoemd. In sommige gevallen kan worden vermoed dat er een andere aandoening is die de symptomen veroorzaakt, en dat moet worden uitgesloten.

Dit geldt vooral als er symptomen zijn zoals bloed of slijm in de ontlasting, zwarte ontlasting, hevige buikpijn of hoge koorts.

Symptomen die langer dan een paar dagen aanhouden of niet lijken te verbeteren, kunnen ook een reden zijn om meer testen voor een andere oorzaak te overwegen.

Enkele van de ziekten en aandoeningen waarnaar een arts kan zoeken, zijn onder meer:

• Appendicitis: een ontsteking van de appendix (een klein orgaan aan het einde van de dikke darm).
• Bacteriële infectie: infectie met bacteriën zoalsSalmonella,Shigella,Campylobacter,Yersinia, ofClostridium difficilekan symptomen veroorzaken die lijken op buikgriep.
• Coeliakie: een ziekte van de dunne darm waarbij de consumptie van gluten (een eiwit dat in sommige voedingsmiddelen voorkomt) gastro-intestinale symptomen kan veroorzaken die lijken op gastro-enteritis.
• Diabetes: een aandoening die klassieke diabetische ketoacidose wordt genoemd, kan symptomen hebben die lijken op gastro-enteritis.
• Pancreasinsufficiëntie: een aandoening waarbij de alvleesklier stopt met het produceren van bepaalde enzymen.
• Rotavirus: een door vaccinatie te voorkomen infectieziekte die de meest voorkomende oorzaak is van diarree bij zuigelingen en kinderen.
• Kortedarmsyndroom: de dunne darm neemt niet genoeg voedingsstoffen op (wat kan optreden na een operatie of schade).
• Inflammatoire darmaandoening: de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, die ontstekingen in het spijsverteringskanaal veroorzaken.
• Laxerend gebruik: Te vaak gebruik van laxeermiddelen kan leiden tot symptomen zoals aanhoudende diarree.
• Urineweginfectie: Vooral bij kinderen kan een urineweginfectie diarree en andere symptomen veroorzaken.
• Volvulus: wanneer de darm een ​​abnormale draaiing heeft.
• Whipple-ziekte: een zeldzame bacteriële infectie die voorkomt dat het lichaam voedingsstoffen op de juiste manier opneemt.

In de meeste gevallen is het voldoende om de buikgriep te diagnosticeren op basis van een lichamelijk onderzoek en een zorgvuldige medische geschiedenis. Het merendeel van de tijd beginnen mensen zich binnen een paar dagen beter te voelen en gaan ze daarom nooit naar een dokter. Wanneer een arts wordt geraadpleegd over de buikgriep, is de behandeling meestal ondersteunend terwijl het virus zijn beloop heeft.