Overzicht van stressfracturen van het onderbeen of scheenbeen

Een stressfractuur van het onderbeen in het gebied van het scheenbeen wordt over het algemeen als een overbelastingsblessure beschouwd. Scheenbeenstressfracturen kunnen optreden als gevolg van cumulatief trauma aan de botten, en het resultaat is een kleine scheur of breuk in de botten van het onderbeen, vaak niet zichtbaar op röntgenfoto's. Deze stressfracturen zijn soms moeilijk te diagnosticeren en kunnen verkeerd worden gediagnosticeerd als scheenbeenspalken.

Scheenbeenstressfracturen treden langzaam op in de loop van de tijd door cumulatief trauma aan de spieren en botten, vaak als gevolg van overmatig gebruik. Ze treden op wanneer spieren vermoeid of overbelast raken en de stress of schokken van herhaalde schokken niet kunnen absorberen. Vermoeide onderbeenspieren dragen die spanning over naar het nabijgelegen bot en het resultaat is een kleine scheur of breuk in de botten van het onderbeen.

Oorzaken

Stressfracturen worden meestal veroorzaakt door overtraining of overmatig gebruik. Het te snel verlengen van de tijd, het type of de intensiteit van de training is een oorzaak van stressfracturen aan de voeten. Andere bijdragers kunnen zijn: herhaalde belasting van het bot door beuken of stoten op een hard oppervlak, zoals hardlopen op beton. Sporten met een hoge impact, zoals hardlopen, gymnastiek en volleybal, kunnen het risico op stressfracturen vergroten. Bij al deze sporten kan de herhaalde belasting van de voetaanval op een hard oppervlak trauma veroorzaken. Vrouwen lijken een groter risico op stressfracturen te lopen dan mannen.

Vrouwen lijken een groter risico op stressfracturen te lopen dan mannen. Dit kan te maken hebben met een aandoening die 'de triade van vrouwelijke atleten' wordt genoemd en die een combinatie is van slechte voeding, eetstoornissen en amenorroe (onregelmatige menstruatiecyclus), waardoor vrouwen vatbaar worden voor vroege osteoporose (dunner worden van de botten). Het resultaat van deze verminderde botdichtheid is een toename van het risico op stressfracturen. Zonder de juiste schoenen, goede spierkracht of voldoende rust tussen trainingen kan een atleet een stressfractuur krijgen.

Behandeling

De beste behandeling voor een stressfractuur is rust. Een pauze nemen van de routine en een paar weken (zes tot acht) oefeningen doen met weinig impact, kan het bot helpen genezen. Als er geen rust wordt genomen, kan er een gebrek aan genezing of zelfs grotere stressfracturen ontstaan. Opnieuw letsel kan leiden tot chronische problemen, botbreuken en breuken en de stressfractuur zal mogelijk nooit goed genezen.

Preventie

Het volgende advies kan u in de eerste plaats beschermen tegen het ontwikkelen van stressfracturen:

• Vooruitgang langzaam in elke sport. Verhoog geleidelijk de tijd en de intensiteit, het aantal kilometers of de inspanning.
• Eet goed en neem calciumrijk voedsel in uw dieet op, vooral als u een vrouwelijke atleet bent.
• Als u pijn of zwelling begint te ervaren, stop dan onmiddellijk met de activiteit en rust een paar dagen uit.
• Raadpleeg uw arts als de pijn aanhoudt.

Elke aanhoudende pijn in de benen die aanhoudt, moet door een arts worden gezien voor een grondige evaluatie en diagnose.