Reumatoïde artritis (RA) en lupus zijn beide auto-immuunziekten die uw lichaam op een vergelijkbare manier aanvallen. Bij auto-immuunziekten kan uw immuunsysteem geen onderscheid maken tussen bepaalde gezonde weefsels en gevaarlijke ziekteverwekkers, zoals virussen of bacteriën. Het begint aan te vallen en maakt auto-antilichamen aan die uw organen en weefsels beschadigen.
De specifieke delen van het lichaam die het immuunsysteem aanvalt, worden bepaald door de ziekte die u heeft. Hoewel RA en lupus vergelijkbaar zijn, zijn hun verschillen belangrijk als het gaat om hoe u wordt gediagnosticeerd en behandeld.
Heel goed / Nusha AshjaeeRA en Lupus Basics
Reumatoïde artritis treedt op wanneer uw immuunsysteem de bekleding van uw gewrichten en, in ernstige gevallen, uw interne organen aanvalt. RA kan ook uw ogen, mond en longen aantasten.
Sommige mensen met RA hebben uitbarstingen (wanneer de symptomen ernstiger zijn) en remissies (wanneer de symptomen minder ernstig zijn). Voor anderen is de ernst van de symptomen meer consistent.
In de meeste gevallen van RA identificeren tests eiwitten in het bloed die reumatoïde factoren worden genoemd. Mensen die positief zijn voor reumatoïde factoren, hebben seropositieve RA. Mensen zonder hen hebben seronegatieve RA.
Lupus verwijst naar verschillende ontstekingsaandoeningen waarbij de huid en / of inwendige organen betrokken zijn. De systemische vorm, genaamd systemische lupus erythematosus (SLE), is een ziekte die optreedt in uitbarstingen en remissies, waarbij uw immuunsysteem verschillende weefsels en organen aanvalt. Het kan elk deel van het lichaam aantasten, maar tast meestal uw huid, gewrichten, hart, longen, bloed, nieren en hersenen aan.
Er zijn verschillende soorten lupus:
- Systemische lupus erythematosus (SLE), het meest voorkomende type
- Lupus nefritis (nierontsteking), vaak een kenmerk van SLE
- Door geneesmiddelen veroorzaakte lupus
- Chronische cutane (discoïde) lupus
- Neonatale lupus
- Lupus-nefritis
Chronisch, auto-immuun, inflammatoir
Tast voornamelijk gewrichten aan; organen die betrokken zijn bij een ernstige ziekte
Kan ogen, mond en longen aantasten
Kan opvlammen en kwijtschelden
Komt voor in seropositieve en seronegatieve typen
Chronisch, auto-immuun, inflammatoir
Valt voornamelijk organen en andere weefsels aan
Kan huid, gewrichten, hart, longen, bloed, nieren en hersenen aantasten
Typisch fakkels en remits
Oorzaken
Onderzoekers weten niet zeker wat RA veroorzaakt, maar ze vermoeden dat verschillende factoren bijdragen aan de ontwikkeling ervan, waaronder:
- Genetica
- Milieu
- Hormonen
Evenzo is de exacte oorzaak van lupus nog niet bekend. Factoren die de ontwikkeling van deze ziekte kunnen beïnvloeden, zijn onder meer:
- Genetica
- Hormonen
- Omgevingsfactoren
- Bepaalde infecties
- Medicatie
In gevallen van door geneesmiddelen veroorzaakte lupus verdwijnen de symptomen meestal nadat de medicatie die de lupus heeft veroorzaakt, is stopgezet.
Wie krijgt het?
RA en lupus komen beide vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
RA kan op elk moment in het leven beginnen, ook in de kindertijd, maar begint meestal tussen de 35 en 50 jaar. Het komt vaker voor in bepaalde inheemse Amerikaanse gemeenschappen dan bij mensen van Europese afkomst.
Lupus wordt vaker gediagnosticeerd bij jongere mensen tussen de 15 en 44 jaar. Mensen met een kleur ontwikkelen het vaker dan blanken.
Symptomen
Reumatoïde artritis en lupus hebben enkele algemene symptomen, maar elk heeft er vele, de andere niet, waardoor u (en uw arts) ze uit elkaar kunt houden.
Symptomen die ze gemeen hebben, zijn onder meer:
- Gewrichtspijn
- Gewrichts-stijfheid
- Zwelling en ontsteking
- Vermoeidheid
- Lichte koorts
Symptomen van RA die niet typerend zijn voor lupus zijn:
- Roodheid of warmte nabij gezwollen gewrichten
- Reumatoïde knobbeltjes
- Hand- en voetmisvormingen
- Gezamenlijke subluxaties (gedeeltelijke dislocaties) of dislocaties
Symptomen van lupus die niet typerend zijn voor RA zijn onder meer:
- Onverklaarbare huiduitslag die zweren of laesies kunnen worden
- Vlindervormige uitslag over de wangen
- Bloedarmoede
- Haaruitval
- Pijn op de borst met diepe ademhaling (pleuritis)
- Gevoeligheid voor zonlicht of andere vormen van licht (lichtgevoeligheid)
- Abnormale bloedstolling
- Onverklaarbare gewichtsverandering
- Ziekte van Raynaud (extreem koude handen die blauw of wit worden en moeilijk op te warmen)
Diagnose
Auto-immuunziekten zijn notoir moeilijk te diagnosticeren. Er zijn verschillende stappen nodig om erachter te komen of u een auto-immuunziekte heeft, en zo ja, welke. De juiste diagnose stellen is de sleutel tot een effectieve behandeling, dus het is de tijd en moeite waard die nodig zijn om tot op de bodem uit te zoeken.
Welke diagnose u ook krijgt, het proces begint waarschijnlijk met een gedetailleerde beschrijving van uw symptomen, medische familiegeschiedenis en een lichamelijk onderzoek. Van daaruit zal de arts beslissen welke tests en beeldvorming hij moet bestellen.
Labs en tests
Omdat RA en lupus beide inflammatoir zijn, zijn verschillende tests die inflammatoire markers in uw bloed meten, veel voorkomende onderdelen van beide diagnoses. De resultaten vertellen de arts gewoon of u al dan niet een significante ontsteking heeft. Deze tests omvatten:
- Volledig bloedbeeld (CBC)
- Bezinkingssnelheid van erytrocyten (ESR of bezinkingssnelheid)
- C-reactief proteïne (CRP)
Andere tests zoeken naar specifieke antilichamen in uw bloed. U kunt elke combinatie van deze tests ondergaan, afhankelijk van wat uw arts op dit punt in het proces vermoedt:
- Anticyclisch citrullinatiepeptide (anti-CCP): dit autoantilichaam wordt bijna uitsluitend in hoge concentraties aangetroffen bij mensen met RA en is aanwezig bij tussen 60% en 80% van deze personen.
- Reumafactor (RF): dit antilichaam wordt aangetroffen bij ongeveer 70% tot 80% van de mensen met RA, maar komt ook voor bij andere auto-immuunziekten en infecties.
- Antinucleair antilichaam (ANA): deze test is positief bij bijna alle mensen met lupus (SLE), dus het is nuttig om de aandoening uit te sluiten. Mensen met andere medische aandoeningen, en zelfs gezonde mensen, kunnen echter een positieve ANA-test ondergaan.
Uw arts kan ook een aantal andere antilichaamtesten bestellen. En als u ervan wordt verdacht lupus te hebben, kan een urineonderzoek en een weefselbiopsie worden uitgevoerd om de orgaanbetrokkenheid te meten.
Diagnose van reumatoïde artritisIn beeld brengen
Beeldvormingstests die mogelijk deel uitmaken van het diagnostische proces voor beide aandoeningen zijn onder meer:
- röntgenstralen
- Magnetische resonantie beeldvorming (MRI)
- Echografie
Nogmaals, er kan aanvullende beeldvorming worden gedaan om te zoeken naar orgaanbetrokkenheid bij lupus, zoals:
- Echocardiogram om naar het hart te kijken
- Computertomografie (CT) -scan van de borstkas of buik om naar andere interne organen te kijken.
Omdat deze ziekten zo moeilijk te diagnosticeren zijn, kunt u een van deze tests ondergaan en zelfs meer voordat u een definitieve diagnose krijgt.
Hoe wordt lupus gediagnosticeerd?Behandeling
Noch RA, noch lupus kunnen worden genezen. Het doel van de behandeling is om de symptomen te minimaliseren en schade te voorkomen, waarbij remissie op de lange termijn het beste scenario is.
Beide aandoeningen worden doorgaans behandeld door reumatologen - artsen die gespecialiseerd zijn in aandoeningen van het bewegingsapparaat en bepaalde auto-immuunziekten.
Drugs
Klassen van medicijnen die kunnen worden gebruikt om zowel RA als lupus te behandelen, zijn onder meer:
- Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)
- Immunosuppressiva / ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen (DMARD's)
- Corticosteroïden
- Biologics en biosimilars
Mensen met lupus of RA kunnen ook worden behandeld met antimalariamiddelen (chloroquine, hydroxychloroquine).
Andere niet-chirurgische behandelingen
Andere behandelmethoden kunnen voor beide aandoeningen vergelijkbaar zijn, zoals:
- Fysiotherapie of ergotherapie
- Steroïde injecties
- Massage therapie
- Acupunctuur
- Stress management
- Veranderingen in het dieet
- Andere veranderingen in levensstijl
Chirurgie
Een operatie kan nodig zijn in ernstige gevallen van beide ziekten, maar dergelijke procedures worden beschouwd als behandelingsopties in laatste instantie.
Bij RA heeft u mogelijk een gewrichtsvervanging nodig, afhankelijk van welke gewrichten zijn aangetast en in welke mate Knie- en heupvervangingen zijn de meest voorkomende typen.
Gewrichtsvervanging komt minder vaak voor bij lupus. Het kan nodig worden vanwege schade door de ziekte zelf of door sommige van de medicijnen die worden gebruikt om het te behandelen.Net als bij RA zijn de heupen en knieën de meest frequent vervangen gewrichten.
Sommige mensen met lupus-nefritis kunnen uiteindelijk dialyse of een niertransplantatie nodig hebben.
Hoe Lupus wordt behandeld
.jpg)
.jpg)
