Onderzoekers weten al jaren dat onderdrukking van het immuunsysteem in verband wordt gebracht met kanker. Patiënten die bijvoorbeeld na orgaantransplantatie medicijnen krijgen om hun immuunsysteem te verlagen, kunnen honderden keren meer risico lopen op het ontwikkelen van kanker dan bij de rest van de bevolking. Daarom is het geen verrassing dat het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) of het verworven immuundeficiëntiesyndroom (aids) - dat ook een ernstige verslechtering van het immuunsysteem veroorzaakt - ook gepaard gaat met een verhoogd risico op kanker.
Naast een aantal ‘solide tumoren’ wordt hiv als een risicofactor voor bloedkanker beschouwd. In feite is non-Hodgkin-lymfoom (NHL) de tweede meest voorkomende vorm van kanker bij HIV-patiënten. Minder vaak zijn Hodgkin-lymfoom, leukemie en myeloom ook in verband gebracht met HIV.
Slavica / Getty-afbeeldingen
Het risico op kanker voor hiv-patiënten
Sinds de ontwikkeling van zeer actieve antiretrovirale therapieën (HAART), leven hiv-patiënten veel langer.De keerzijde van dit positieve nieuws is dat ze langer leven met een verminderd immuunsysteem waardoor kanker zich kan ontwikkelen. In het verleden werd geschat dat maar liefst 40% van de hiv / aids-patiënten een aan aids gerelateerde kanker zou kunnen krijgen.
In de vroege dagen van de aids-epidemie kwamen bepaalde typen lymfoom duizenden keren vaker voor bij HIV-patiënten dan bij de rest van de bevolking. Sinds de introductie van HAART in 1996 zijn deze percentages aanzienlijk gedaald, maar infectie met hiv blijft een risicofactor voor NHL. Onderzoeksresultaten zijn onduidelijk over het effect dat HAART heeft gehad op de tarieven van Hodgkin-lymfoom.
Het risico op NHL is hetzelfde voor alle hiv-populaties, ongeacht hoe de ziekte is opgelopen.
Soorten lymfoom die verband houden met hiv
De meeste AIDS-gerelateerde lymfomen zijn B-cel NHL. HIV stimuleert B-cellen chronisch, verhoogt hun voortplantingssnelheid en activeert ze.
Primair CZS-lymfoom, dat zijn oorsprong vindt in de hersenen, is verantwoordelijk voor bijna de helft van alle AIDS-gerelateerde lymfomen. De meeste AIDS-gerelateerde NHL is 'extranodaal', wat betekent dat de ziekte wordt aangetroffen op plaatsen buiten het lymfesysteem. De meest voorkomende plaatsen waar NHL zich in deze populatie bevindt, zijn het maagdarmstelsel, de lever, het hart, de longen, de huid en het beenmerg.
Kan lymfoom worden voorkomen?
Niet helemaal, maar patiënten die een HAART-behandeling ondergaan, hebben een verminderd risico op het ontwikkelen van hiv-gerelateerde bloedkankers.Toch is kennis van en bewustzijn over de tekenen en symptomen van de meest voorkomende lymfoomlocaties belangrijk als u hiv of aids heeft.
Zorgverleners van hiv-geïnfecteerde mensen moeten snel onderzoek doen naar hun bezorgdheid over dit soort symptomen. Het diagnosticeren van de kanker en het vroeg starten van de therapie kan de beste kans op succes van de behandeling geven.
Symptomen
De meeste mensen met AIDS-gerelateerd lymfoom zullen dezelfde algemene symptomen ervaren als elke andere lymfoompatiënt:
- Gewichtsverlies dat niet kan worden verklaard
- Koorts zonder enig ander teken van infectie
- Snel opzwellende lymfeklieren
- 'S Nachts zweten dat de lakens doorweekt
Omdat AIDS-gerelateerd lymfoom vaak buiten het lymfesysteem wordt aangetroffen, kunnen de symptomen ook specifiek zijn voor waar de kanker zich bevindt. Tekenen van lymfoom in de hersenen kunnen bijvoorbeeld toevallen, zwakte of verminderd gevoel, verwarring of hoofdpijn zijn. Lymfoom in het maagdarmstelsel kan leiden tot vage buikpijn of bloed in het braaksel of de stoelgang.
Behandeling
Net als lymfoom bij andere mensen, wordt lymfoom bij aidspatiënten gewoonlijk behandeld met bestraling, chemotherapie of beide, maar de uitdaging is dat de meeste van deze patiënten beenmergsuppressie en een lage immuniteit hebben voordat hun behandeling zelfs maar begint. Als gevolg hiervan lopen ze een groter risico om tijdens hun behandeling een levensbedreigende infectie op te lopen. Bovendien wordt aangenomen dat de onderdrukking van het immuunsysteem veroorzaakt door chemotherapie de hiv-ziekte daadwerkelijk kan versnellen.
Er wordt verder onderzoek gedaan naar het overwinnen van deze uitdagingen. Verschillende combinaties van laaggedoseerde chemotherapie-regimes, gerichte therapieën, stamceltransplantatie en toevoeging van chemotherapie aan HAART worden voortdurend bestudeerd.Patiënten met AIDS-gerelateerde kanker kunnen ervoor kiezen om deel te nemen aan een deel van dit onderzoek door middel van klinische onderzoeken. .
Samenvattend
Mensen die met hiv zijn geïnfecteerd, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van kanker, waaronder Hodgkin-lymfoom, myeloom en vaker NHL. Het is belangrijk dat hiv / aids-patiënten zich bewust zijn van de tekenen en symptomen van lymfoom, zodat een vroege behandeling kan worden gestart.
Lopende onderzoeken blijven mensen met AIDS-gerelateerd lymfoom helpen om de beste en meest effectieve behandelingsopties te krijgen. Aangezien de belangrijkste reden voor een lagere overleving van het lymfoom bij mensen met aids een lager percentage chemotherapie lijkt te zijn, is het van cruciaal belang om te kijken naar methoden om de bijwerkingen van chemotherapie bij mensen met aids te minimaliseren.
.jpg)
