Soorten supraventriculaire tachycardie (SVT)

Supraventriculaire tachycardie (SVT) is een categorie van snelle hartritmestoornissen die hun oorsprong hebben in de atriale kamers van het hart. ("Supraventriculair" betekent eenvoudig "boven de ventrikels.")

Er zijn verschillende soorten SVT, maar voor iemand die SVT heeft, hebben ze allemaal de neiging om ongeveer hetzelfde te denken. Ze produceren over het algemeen hartkloppingen en vaak duizeligheid, en hoewel ze bijna nooit levensbedreigend zijn, kan elk type SVT behoorlijk moeilijk te verdragen zijn.

Hoewel de symptomen bij alle soorten SVT vergelijkbaar zijn, zijn er bij de behandeling belangrijke verschillen. Dus wanneer een arts een persoon met SVT behandelt, is het belangrijk om erachter te komen wat voor soort SVT het is. De SVT's zijn onderverdeeld in twee brede categorieën: "herintredende" en "automatische" SVT.

Terugkerende SVT

De meeste mensen met SVT zijn geboren met een extra elektrische aansluiting in hun hart. Deze extra aansluitingen vormen een potentieel elektrisch circuit.

Onder bepaalde omstandigheden kan de elektrische impuls van het hart 'opgesloten' raken in dit circuit en er continu rond en rond draaien. Bij elke ronde wordt een nieuwe hartslag gegenereerd, waardoor tachycardie ontstaat. Het soort tachycardie dat door deze extra verbindingen wordt geproduceerd, wordt herintredende tachycardie genoemd.

Meest voorkomende soorten herintredende SVT's

De namen die worden gegeven aan de verschillende typen herintredende SVT kunnen verwarrend zijn, maar de sleutel is dat de namen aangeven waar de extra verbinding zich in het hart bevindt. De meest voorkomende soorten SVT worden hier vermeld. Klik op de link om meer te lezen over de specifieke kenmerken van elk type:

• Atrioventriculaire nodale terugkerende tachycardie, of AVNRT, is een meer algemene oorzaak van SVT
• Atrioventriculaire heen en weergaande tachycardie, of AVRT, een type SVT dat Wolff-Parkinson-White Syndrome (WPW) omvat, komt vaker voor bij adolescenten, maar komt wel voor bij volwassenen.
• Sinusknoop terugkerende tachycardie, of SNART, komt minder vaak voor.
• Intra atriale herintredende tachycardie, of IART, komt vaker voor bij volwassenen met een aangeboren hartafwijking dan bij anderen.

Hoewel de behandelingsopties voor al deze soorten herintredende SVT zowel ablatieprocedures als medicatie omvatten, hangt de "beste" behandeling in grote mate af van het specifieke type.

Automatische tachycardieën

Het ene type SVT wordt niet veroorzaakt door extra elektrische aansluitingen in het hart. Dit type SVT wordt 'automatische SVT' genoemd.

Normaal gesproken wordt het hartritme gecontroleerd door elektrische impulsen die worden geproduceerd door de "pacemakercellen" van het hart, die zich in de sinusknoop bevinden.

Maar bij automatische SVT beginnen cellen op een andere locatie in de boezems hun eigen elektrische impulsen te produceren, sneller dan de sinusknoop, waardoor ze het ritme van het hart overnemen en een automatische SVT produceren.

Automatische SVT's komen veel minder vaak voor dan terugkerende SVT's. Ze komen meestal alleen voor bij mensen met een ernstige medische ziekte, met name een ernstige longziekte, ongecontroleerde hyperthyreoïdie of veel acute ziekten die ernstig genoeg zijn om intensieve ziekenhuiszorg te vereisen.

Automatische SVT's zijn meestal vrij moeilijk direct te behandelen, omdat er geen extra elektrische verbinding is die kan worden geablateerd, en aangezien anti-aritmica vaak niet erg goed werken bij het onderdrukken van deze aritmieën. De echte behandeling van automatische SVT is dus een indirecte vorm van therapie, namelijk het behandelen van de onderliggende medische ziekte. Bijna altijd, als een patiënt met automatische SVT voldoende is hersteld om van de intensive care te worden ontslagen, is de aritmie verdwenen.

Een speciale variant van automatische SVT is niet het gevolg van een acute ziekte en is meestal chronisch en moeilijk te behandelen. Dit is ongepaste sinustachycardie (IST), die een eigen bespreking verdient.

Opmerking: hoewel boezemfibrilleren technisch gezien een vorm van SVT is, wordt het beschouwd als een aparte categorie.