Vaginale en vulvaire atrofie (VVA), ook bekend als vulvovaginale atrofie, is een aandoening die ongemakkelijke veranderingen in het vaginale gebied veroorzaakt als gevolg van de menopauze. Een reeks symptomen die pijn en ongemak veroorzaken, zijn het gevolg van een verlaging van de oestrogeenspiegels. Deze aandoening treft ongeveer de helft van de vrouwen die door de menopauze gaan. Symptomen zoals pijn en droogheid verstoren seksuele activiteiten en gezondheid, samen met dagelijkse activiteiten. Deze verandering in het vermogen om deel te nemen aan leuke activiteiten leidt vaak tot een afname van de kwaliteit van leven.
BSIP / UIG / Getty-afbeeldingen
Symptomen
Symptomen van VVA zijn onder meer vaginale droogheid, ongemak, pijn, afscheiding, zwelling en broos, dun of stijf vaginaal weefsel. Geslachtsgemeenschap kan ongemakkelijk zijn omdat er minder smering is.
Vrouwen met VVA kunnen ook veranderingen ervaren in de frequentie van plassen en aandrang tot plassen, branderig gevoel en pijn tijdens het plassen, jeuk, spotting kort na geslachtsgemeenschap en incontinentie. Alle symptomen kunnen de kwaliteit van leven van een vrouw beïnvloeden.
Deze symptomen bootsen vaak andere reproductieve diagnoses na. Dit maakt het essentieel om een grondige doktersevaluatie te ondergaan om een definitieve diagnose te stellen, gevolgd door de juiste behandeling.
Oorzaken
Vulvaire en vaginale atrofie wordt veroorzaakt door cellulaire veranderingen tijdens de menopauze. Door een afname van de oestrogeenproductie ervaren vrouwen vaak veranderingen in de cellulaire structuren van hun geslachtsorganen. Deze cellulaire veranderingen zorgen ervoor dat weefsels abnormale symptomen vertonen die ongemak en aanverwante problemen veroorzaken. Veranderingen in oestrogeenspiegels veroorzaken ook een afname van de bloedtoevoer naar het vaginale gebied, wat verder bijdraagt aan vaginale droogheid en ongemak.
Vrouwen die onlangs zijn behandeld voor borstkanker, hebben een grotere kans op het ontwikkelen van vulvaire en vaginale atrofie of ervaren verergering van de symptomen. Dit komt door de specifieke hormonale middelen die worden gebruikt bij chemotherapiebehandelingen voor borstkanker. VVA kan ook ontstaan als gevolg van hormonale veranderingen die verband houden met borstvoeding en het gebruik van hormonale medicatie.
Symptomen van vulvaire en vaginale atrofie kunnen verergeren als een vrouw niet seksueel actief is (met of zonder partner). Regelmatige seksuele activiteit bevordert de bloedstroom naar de vagina. Een gebrek aan regelmatige seksuele activiteit zorgt ervoor dat de vagina korter en smaller wordt, wat alleen maar bijdraagt aan pijn en ongemak tijdens geslachtsgemeenschap en andere dagelijkse activiteiten.
Diagnose
Vaginale en vulvaire atrofie wordt vaak verward met bacteriële of virale diagnoses die het vaginale gebied aantasten. Dit komt door vergelijkbare symptomen van jeuk, zwelling en pijn die bij beide diagnoses voorkomen. Cosmetische producten zoals smeermiddelen, zeep, doekjes, parfums en vochtinbrengende crèmes kunnen ook irriterend werken en ervoor zorgen dat vrouwen vaginale veranderingen ervaren. Vrouwen met kankerachtige gezwellen in hun vaginale gebied kunnen ook symptomen nabootsen zoals roodheid, verdikking of huidveranderingen.
Een arts moet een grondig onderzoek ondergaan voordat de diagnose vulvaire en vaginale atrofie wordt gesteld. Dit omvat een vaginaal onderzoek gevolgd door een pH-test (potentiële waterstof) van de vagina van de vrouw. Tests om de pH-waarden te bepalen, informeren een medische professional of de geteste lichaamsomgeving zuur of basisch is. Een abnormale pH-test geeft aan dat er kans is op ziekte en andere complicaties. Een vrouw bij wie vulvaire en vaginale atrofie is vastgesteld, moet een vaginale pH van 4,6 of hoger hebben.
Een andere test die is voltooid voordat de diagnose vulvaire en vaginale atrofie werd gesteld, is de vaginale maturatie-index (VMI). De VMI is een laboratoriumtest die de cellen van de vagina analyseert op afwijkingen die kunnen duiden op een diagnose van vulvaire en vaginale atrofie.
Behandeling
Niet-hormonale behandelingen voor vulvaire en vaginale atrofie omvatten vrij verkrijgbare vaginale vochtinbrengende crèmes en vaginale glijmiddelen op waterbasis voor symptomen van urinaire disfunctie. Glijmiddelen zonder glycerine worden aanbevolen, aangezien glycerine een chemische stof is die een toename van de symptomen kan veroorzaken.
Het is belangrijk om deze behandelingen regelmatig en consistent te blijven gebruiken om een verbetering van de symptomen te zien. Elk van deze behandelingen is veilig en effectief voor langdurig gebruik, omdat ze vrij zijn van hormonen. Vooral vaginale glijmiddelen moeten dagelijks en indien nodig tijdens geslachtsgemeenschap worden aangebracht.
Er zijn ook hormonale behandelingen voor symptomen van vulvaire en vaginale atrofie. Deze omvatten de toediening van vaginaal oestrogeen via een crème of tablet. Voorlopig onderzoek heeft aangetoond dat deze hormonale methoden effectiever zijn dan niet-hormonale methoden voor het beheersen van symptomen van vulvaire en vaginale atrofie.
Hormonale methoden zijn typisch tweedelijnsbehandelingen voor vulvaire en vaginale atrofie. Vrouwen die niet reageren op niet-hormonale methoden, krijgen dan hormonale methoden voorgeschreven.
Oestrogeensubstitutietherapie is een van de meest effectieve behandelingsopties voor vulvaire en vaginale atrofie. Er zijn echter beperkingen voor de vrouwen die medisch in staat zijn om deze methode toe te passen. Vrouwen met een verhoogd risico op diepe veneuze trombose of beroerte, beide aandoeningen die bloedstolsels veroorzaken die de bloedtoevoer naar het lichaam afsnijden, dienen geen oestrogeensubstitutietherapie te gebruiken. Dit type behandeling verhoogt het risico van een vrouw op deze aandoeningen en kan fataal zijn voor vrouwen die al een familiegeschiedenis of andere risicofactoren voor deze aandoeningen hebben.
Een woord van Verywell
Vulvaire en vaginale atrofie kunnen van invloed zijn op de kwaliteit van leven en het vermogen van een vrouw om geslachtsgemeenschap te hebben. Dit maakt het erg belangrijk om de nodige zelfzorgmaatregelen te nemen om met deze aandoening om te gaan. Denk eraan om cosmetische producten in uw vaginale gebied te gebruiken, zorg ervoor dat u zich goed wast om het risico op infectie te minimaliseren, en onderzoek het gebruik van glijmiddelen op waterbasis om geslachtsgemeenschap aangenamer te maken.
Overleg met uw arts over niet-hormonale en hormonale behandelingsopties die voor u geschikt kunnen zijn. Praat, afgezien van de traditionele medische behandeling, met uw partner over uw ongemakkelijke symptomen. Hoewel dit een gevoelig onderwerp kan zijn, moet u de communicatielijnen met uw partner openen. Praten over uw moeilijkheden zal alleen nuttig blijken te zijn bij het ontdekken van plezierige manieren om intiem te zijn, ondanks uw symptomen van vulvaire en vaginale atrofie.
.jpg)
