De voorwaardedubbel gebrokenis een onnauwkeurige manier om te zeggen dat iemand hypermobiliteit van zijn gewrichten heeft. Dubbelgebroken zou betekenen dat het individu meer gewrichten heeft dan normaal of dat hun gewrichten een tweemaal normale beweging hebben - geen van beide is waar.
John Lamb / Getty-afbeeldingenDe waarheid is dat mensen die "dubbelgebroken" worden genoemd gewrichten hebben die meer beweeglijk zijn dan normaal. Bij sommige mensen is dit normaal. In andere gevallen is er een onderliggende medische reden voor de slappe gewrichten. Mensen met het Ehlers-Danlos-syndroom hebben bijvoorbeeld abnormaal bindweefsel, waardoor overmatige gewrichtsbeweging mogelijk is.
Gezamenlijke hypermobiliteit
Hypermobiliteit van gewrichten wordt gedefinieerd als "abnormaal verhoogde mobiliteit van kleine en grote gewrichten buiten de grenzen van hun fysiologische beweging". Het komt veel voor bij jonge vrouwen en neemt gewoonlijk af met de leeftijd .. Hypermobiliteit komt voor bij ongeveer 5% van de gezonde volwassen bevolking. Mensen van Aziatische en Afro-Caribische afkomst hebben meer kans op hypermobiliteit. Mensen van het Indiase subcontinent hebben soepeler handen dan mensen van Europese afkomst.
Sommige mensen kunnen hun gewrichten trainen om meer mobiliteit te hebben, en dit is vaak een focus van sporten en activiteiten die een grote flexibiliteit vereisen. Balletdansers en gymnastiek verhogen bijvoorbeeld vaak hun gewrichtsmobiliteit door gerichte en voortdurende inspanningen om de ligamenten en het bindweefsel rond het gewricht te strekken. Voor de meeste mensen heeft deze toename van gewrichtsmobiliteit geen medische symptomen.
Aan de andere kant worden mensen met echte gewrichtshypermobiliteit geboren met genetische verschillen in de samenstelling van hun collageen, waardoor de gewrichten slap worden, zonder ooit te hoeven proberen de weefsels uit te rekken.
Oorzaken
De factoren die kunnen bijdragen aan het hebben van hypermobiele gewrichten zijn onder meer:
- U kunt afwijkende collageen- of elastinevezels hebben als gevolg van een erfelijke eigenschap. Aangezien deze vezels de ligamenten vormen die de gewrichten bij elkaar houden, zullen uw gewrichten losser zijn.
- De botten in de gewrichten van uw gewrichten kunnen ongebruikelijk ondiep zijn, waardoor er een grotere bewegingsvrijheid kan zijn, maar ook een groter risico op ontwrichting.
- Een slechte spierspanning, mogelijk te wijten aan een stoornis van het zenuwstelsel, kan leiden tot abnormaal ontspannen spieren en meer beweging in uw gewrichten.
- Abnormale proprioceptie, het waarnemen van de positie van het gewricht, kan ertoe leiden dat het gewricht overbelast raakt zonder het gevoel te hebben dat u dat doet.
- Mensen met het syndroom van Down, het Marfan-syndroom, osteogenesis imperfecta en het Ehlers-Danlos-syndroom hebben vaak gezamenlijke hypermobiliteit.
- Training en lichaamsbeweging, zoals yoga en atletische training, kunnen uw bewegingsbereik en gewrichtsmobiliteit vergroten.
Gezamenlijke hypermobiliteitssyndromen
Wanneer uw gezamenlijke hypermobiliteit tot pijn of meer verwondingen leidt, stijgt dit naar een classificatie van een gezamenlijk hypermobiliteitssyndroom. Symptomen kunnen zijn: gewrichtspijn en stijfheid, klikken, ontwrichting, vermoeidheid en terugkerende verstuikingen.
Een bezoek aan uw arts kan tot een diagnose leiden. Een hulpmiddel dat ze gebruiken, is het scoren van de bewegingen van uw duim, pols, vijfde vinger, ellebogen, onderrug en knieën om de Beighton-score te produceren en het gebruik van de Brighton-criteria om het aantal hypermobiele gewrichten, pijn, dislocaties, verwondingen en lakse huid.
Fysiotherapie en lichaamsbeweging kunnen de gewrichten en spieren helpen versterken en beschermen. Analgetica kunnen worden gebruikt voor pijn en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen voor zwelling.
