Het verschil tussen radiculopathie, radiculitis en radiculair

Wanneer u een diagnose van een wervelkolom moet begrijpen, kan het kunnen onderscheiden van de belangrijkste termen een wereld van verschil maken bij het bepalen van de juiste behandelingskuur. De termen zijn gevarieerd en kunnen zijn: ischias, neuritis, radiculitis, radiculopathie, neuropathie, doorverwezen pijn of uitstralende pijn.

Eén ding is zeker: ze hebben allemaal op de een of andere manier met het zenuwstelsel te maken.

Oorzaken van rugpijn

De meeste pijn in de wervelkolom is te wijten aan een slechte houding en de conditie van uw zachte weefsel, wat betekent dat het leiden van een zittend leven de reden kan zijn dat uw rug pijn doet. Zelfs als u regelmatig traint, kunnen de bewegingskeuzes die u gedurende de dag maakt, de manier verstoren waarop spieren, pezen, ligamenten en fascia samenwerken om uw lichaam goed uitgelijnd te houden.

De houding en de conditie van het zachte weefsel spelen ook een belangrijke rol bij het voorkomen van blessures wanneer u extreme sporten beoefent, of tijdens sporten of dansbewegingen waarop u uw lichaam niet goed hebt voorbereid.

En dan zijn er de verwondingen en aandoeningen van de structuren van de wervelkolom zelf. Deze omvatten botten, schijven en zenuwen en zijn over het algemeen ernstiger dan de gevallen van pijn in verband met houding en weke delen. Afhankelijk van de diagnose kunnen structurele problemen symptomen veroorzaken die verband houden met zenuwcompressie, irritatie of ontsteking.

De relatie van de wervelkolom met het zenuwstelsel

De wervelkolom en het zenuwstelsel hebben een zeer nauwe relatie. Het ruggenmerg, dat een van de twee hoofdstructuren is waaruit het centrale zenuwstelsel bestaat, bevindt zich in de wervelkolom in een gebied dat bekend staat als het wervelkanaal. Het wervelkanaal en het koord erin bevinden zich verticaal in het midden van de kolom. Beide overspannen de lengte van de kolom.

Het perifere zenuwstelsel bestaat uit alle zenuwen die van het hoofdruggenmerg zijn vertakt; het bestaat ook uit die zenuwen die zich buiten de hersenen bevinden. De perifere zenuwen strekken zich uit tot aan de extremiteiten, waardoor ze sensatie- en bewegingsmogelijkheden krijgen.

De wervelkolom heeft ook een relatie met het perifere zenuwstelsel, het gebied dat bekend staat als de spinale zenuwwortel. De zenuw verlaat vervolgens de kolom via een gat aan de zijkant van de wervelkolom, het foramen genaamd.

Deze vertakking van zenuwen vanuit het ruggenmerg en hun daaropvolgende uitgang uit de foramina vindt plaats op bijna elk niveau van de wervelkolom. Omdat de zenuwanatomie goed bekend is bij artsen en anatomen, biedt dit ontwerp een reproduceerbaar patroon waardoor artsen de been- en rugklachten van hun patiënten kunnen testen en deze terug kunnen traceren naar het ruggenmergniveau waar ze vandaan komen. Dit is een cruciaal onderdeel van het diagnostische proces voor een aantal spinale aandoeningen.

Hoe helpt dit alles u om de termen te begrijpen die uw arts gebruikt bij het diagnosticeren van uw symptomen? Het biedt een startpunt om het getroffen gebied te begrijpen. Van daaruit kunt u de oorzaken en onderscheidende kenmerken overwegen, die u kunnen helpen bij het nemen van de meest geschikte behandelbeslissingen voor u.

Termen die zenuwpijn beschrijven

Er zijn veel verschillende medische termen die u kunt horen terwijl u de diagnose van uw wervelkolom krijgt en / of het behandelingsproces doorloopt. Velen van hen klinken hetzelfde.

Radiculopathie

Radiculopathie is een beetje een overkoepelende term die elk ziekteproces beschrijft dat een spinale zenuwwortel aantast. Als uw arts u meedeelt dat uw pijn te wijten is aan radiculopathie, kunnen een aantal meer specifieke diagnoses, klinische tekenen en symptomen worden opgenomen als onderdeel van de beschrijving.

Veelvoorkomende oorzaken van radiculopathie zijn onder meer hernia en spinale stenose, terwijl minder vaak voorkomende oorzaken een synoviale cyste of tumor kunnen zijn die op de zenuwwortel drukt. Radiculopathie kan optreden in de nek, onderrug en, in zeldzame gevallen, in het thoracale gebied.

Heel vaak wordt radiculopathie veroorzaakt door een vorm van compressie van de spinale zenuwwortel. Geëxtrudeerd materiaal van een hernia kan bijvoorbeeld op een nabijgelegen spinale zenuwwortel terechtkomen en er druk op uitoefenen. Dit type druk heeft de neiging symptomen te veroorzaken die verband houden met radiculopathie, waaronder pijn, gevoelloosheid, zwakte en / of elektrische gewaarwordingen die door een extremiteit gaan.

Hoewel de spinale zenuwwortel de structuur is die wordt samengedrukt of geïrriteerd in gevallen van radiculopathie, zullen de symptomen vaak elders worden gevoeld. In het bijzonder worden pijn en abnormale gevoelens meestal gevoeld langs het pad van de takken die voortkomen uit de aangetaste spinale zenuwwortel. Dit is de reden voor symptomen die in de extremiteit worden ervaren.

U vraagt ​​zich misschien af ​​waarom uw symptomen in één extremiteit worden gevoeld, maar niet in beide. Een voorbeeld hiervan is pijn, zwakte en gevoelloosheid die in slechts één been aanwezig is.

Hoewel er aan weerszijden van de kolom een ​​ruggenmergzenuwwortel is, hebben verwonding, trauma en / of problemen als gevolg van degeneratie deze niet in gelijke mate. Hier zijn een aantal redenen voor, maar een van de meest voorkomende is defecte carrosserie-mechanica waarbij de ene kant meer onder druk komt te staan ​​dan de andere. De slijtage die als gevolg hiervan ontstaat, heeft de neiging deze getroffen kant te begunstigen.

En de locatie van de blessure speelt ook een rol. Als we het hernia-voorbeeld nogmaals gebruiken, heeft het materiaal dat uit het midden van de schijfstructuur ontsnapt de neiging om in één richting te reizen - naar rechts of naar links, maar niet beide. Wanneer dit het geval is, zullen de symptomen waarschijnlijk alleen worden ervaren aan de kant waar de zenuwwortel in contact komt met het schijfmateriaal.

Let op: het gebruikelijke pad van een hernia is ingewikkelder dan puur rechts of puur links; deze termen werden alleen ter illustratie gebruikt.

Uitstralende of doorverwezen pijn

Het uitstralen van pijn is anders dan doorverwezen pijn.

Terwijl uitstralende pijn pijn is die door één zenuw reist, wordt doorverwezen pijn ervaren in een deel van het lichaam dat weg is van de werkelijke bron. De bron van doorverwezen pijn is meestal een orgaan.

Misschien wel het bekendste voorbeeld van doorverwezen pijn is pijn in de kaak of arm van iemand die een hartaanval heeft.

Het uitstralen van pijn is daarentegen een term die wordt gebruikt om pijn te beschrijven die het pad volgt van een perifere sensorische zenuw, dit zijn zenuwen die informatie bevatten over dingen die je voelt, zoals warmte, koude, pijn en dergelijke.

De meest voorkomende oorzaak van uitstralende pijn is botsing, oftewel compressie, van een spinale zenuwwortel; dit is radiculopathie, die hierboven wordt besproken.

Andere verschillen tussen uitstralende en doorverwezen pijn kunnen als volgt worden opgemerkt: Doorverwezen pijn wordt doorgaans algemeen gevoeld, terwijl uitstralende pijn meer gericht is op de natuur. En doorverwezen pijn heeft de neiging dichter bij de bron te zijn dan uitstralende pijn.

Oorzaak is een andere onderscheidende factor tussen uitstralende en doorverwezen pijn. Zoals hierboven besproken, ontstaat uitstralende pijn vaak wanneer een spinale zenuwwortel wordt geraakt. Doorverwezen pijn kan aan de andere kant te wijten zijn aan myofasciale triggerpoints of viscerale activiteit, zoals het hierboven aangehaalde voorbeeld van een hartaanval.

Radiculitis

Radiculitis is een term die soms wordt gebruikt om radiculopathie specifieker te beschrijven. Het onderscheid ligt in wat de radiculopathie veroorzaakt. Het woord radiculitis verwijst naar een spinale zenuwwortel die ontstoken is in plaats van gecomprimeerd of anderszins geïrriteerd. Het achtervoegsel -itis verwijst naar een ontsteking. Het voorvoegsel radicu- verwijst naar de spinale zenuwwortel. Radiculitis verwijst dus naar een ontsteking van de spinale zenuwwortel.

Radiculitis verschilt in het algemeen van de meeste gevallen van radiculopathie doordat het niet-compressief is.

Auteurs van een studie uit 2007, gepubliceerd in het tijdschriftHersenonderzoekzeggen dat hoewel mechanische factoren bijdragen aan pijn door hernia, het schijfmateriaal zelf, dat vaak contact maakt met de spinale zenuwwortel, ontstekingsremmend is. In het bijzonder zeggen ze dat de nucleus pulposus (de zachte, geleiachtige substantie die zich in het midden van de tussenwervelschijf bevindt en die de schijf zijn schokabsorberende kracht geeft) een ontstekingsreactie in het lichaam veroorzaakt.

De auteurs merken ook op dat soms een schijfoperatie die bedoeld is om de wortel te verwijderen niet altijd het gewenste effect heeft, wat wijst op de mogelijkheid dat de chemische component verantwoordelijk is voor pijn en andere symptomen.

Radiculaire pijn

Radiculaire pijn is een van de symptomen van radiculopathie. Radiculaire pijn bestaat uit pijn die uitstraalt van de spinale zenuwwortel, een deel of helemaal tot in de extremiteit.

Veel mensen verwarren de termen radiculaire pijn en radiculopathie. Nogmaals, radiculaire pijn is een symptoom, wat betekent dat het iets is dat je voelt; radiculopathie is een ziekteproces, d.w.z. iets dat met uw lichaam gebeurt.

Radiculopathie veroorzaakt radiculaire pijn. Maar radiculaire pijn vertegenwoordigt niet het volledige symptoomspectrum van radiculopathie.

Symptomen van radiculopathie omvatten ook gevoelloosheid, zwakte of elektrische gewaarwordingen zoals tintelingen, branderigheid of schokken die langs één extremiteit gaan.

Neuropathie

Neuropathie is een andere brede, algemene overkoepelende term. Het verwijst naar elke disfunctie of ziekte die zenuwen aantast. Het wordt meestal geclassificeerd op basis van de oorzaak, zoals diabetische neuropathie, of de locatie.

Neuropathie kan overal in het lichaam voorkomen, inclusief de perifere zenuwen, de autonome zenuwen (dit zijn zenuwen die organen dienen) en zenuwen die zich in de schedel bevinden en die uw ogen, oren en meer dienen. Een bekend voorbeeld van perifere neuropathie is het carpaaltunnelsyndroom.

Een aandoening van de wervelkolom waarvan bekend is dat ze perifere neuropathie veroorzaakt, is spinale stenose, waarbij veranderingen in de foramina (hierboven gedefinieerd) die een vernauwend effect hebben op deze ruimte de zenuwen samendrukken wanneer ze de wervelkolom verlaten.

Bij neuropathie is het soms moeilijk te zeggen waar het probleem werkelijk zit.

In het voorbeeld van de carpale tunnel kunnen de symptomen van tintelende gevoelloosheid en / of zwakte in de hand afkomstig zijn van zenuwen die zijn gecomprimeerd door een dwarsband van bindweefsel bij de pols, het flexorretinaculum. In dit geval zijn de zenuwen in de extremiteit de aangedane zenuwen, waardoor deze aandoening een neuropathie wordt.

Maar dezelfde symptomen kunnen bijvoorbeeld het gevolg zijn van een irritatie van de spinale zenuwwortel bij C-7. In dit geval zijn de pijn en andere aandoeningen te wijten aan pijn die van de wortel naar de pols straalt.

Neuropathie kan veel zenuwen tegelijk aantasten, of slechts één. Als er meerdere zenuwen bij betrokken zijn, wordt de aandoening polyneuropathie genoemd. Als het er maar één is, staat dit bekend als mononeuropathie.

Neuritis

Neuritis is een type neuropathie dat duidt op zenuwontsteking. Net als bij de term radiculitis, is de locatie van belang.

Het verschil tussen de twee "-itises" is dat radiculitis verwijst naar een ontsteking van de spinale zenuwwortel.

Neuritis wordt daarentegen meestal gebruikt om een ​​ontsteking van perifere zenuwen te beschrijven nadat ze de wervelkolom hebben verlaten.

Perifere zenuwen zijn de dingen waar de meesten van ons aan denken als we het hebben over zenuwen - de (meestal) lange, dunne strengen die sensatie-, gevoel- en bewegingsimpulsen leveren aan alle delen van het lichaam die zich buiten het centrale zenuwstelsel bevinden. Dit omvat, maar is niet beperkt tot, de armen en benen.

Neuritis kan leiden tot radiculaire pijn, evenals tot andere zenuwsymptomen.

Ischias

Over het algemeen gebruiken mensen de term ischias om symptomen te beschrijven die uitstralende pijn in de heup, bil of been omvatten. Een van de meest voorkomende oorzaken van deze definitie van ischias is radiculopathie, die hierboven wordt besproken. Een andere is spinale stenose.

Een van de minst voorkomende oorzaken is het piriformis-syndroom, waarbij een strakke bilspier, de piriformis-spier, de heupzenuw vernauwt die er net onder loopt.

Als het gaat om ischias, is de belangrijkste afhaalmaaltijd dat deze term je niet definitief vertelt waar je been-, heup- of bilpijn vandaan komt. Voor de beste resultaten is het raadzaam om uw symptomen te laten diagnosticeren voordat u bepaalt welke behandelingsoptie het beste bij u past.

Pijnpreventie en -behandeling

Ruggengraatproblemen die de zenuwen aantasten, zijn vaak te wijten aan degeneratieve veranderingen die optreden naarmate we ouder worden of als gevolg van een blessure. Voorbeelden zijn onder meer degeneratieve discopathie, facetgewrichtshypertrofie, spinale artritis, spinale stenose en hypertrofie, een term die betekent dat u groter wordt, van uw spinale ligamenten.

In deze gevallen is preventie misschien niet mogelijk, maar u kunt mogelijk de snelheid van degeneratie vertragen door een regelmatig oefenprogramma aan te houden. Zo'n programma moet bewegingsbereik (bijvoorbeeld flexibiliteit of rekbewegingen), kernversterkend werk en aërobe activiteit omvatten.

Een andere strategie om het optreden van degeneratieve spinale veranderingen te verminderen, is om verwondingen te voorkomen voordat ze optreden. Nogmaals, een goed ontworpen oefenprogramma kan helpen. U kunt overwegen om een ​​fysiotherapeut te raadplegen die gespecialiseerd is in oudere patiënten of artritis voor een programma dat is afgestemd op uw specifieke behoeften.

Volgens Johns Hopkins Medicine kan de behandeling van radiculopathie bestaan ​​uit pijnstillers, fysiotherapie, gewichtsverlies om de druk op zenuwen te verlichten of steroïde-injecties.

Als deze conservatieve maatregelen falen, kan een operatie nodig zijn om de symptomen te verminderen of te elimineren.