Hoe orale kanker wordt vastgesteld

Volgens de Oral Cancer Foundation wordt in de Verenigde Staten elke dag ongeveer 132 mensen gediagnosticeerd met mondkanker. Misschien ondergaat iemand een routine-arts, een tandheelkundig of zelf-oraal onderzoek dat iets verdachts aan het licht brengt, of misschien is het een symptoom , zoals een niet-genezende pijnlijke of aanhoudende keelpijn, dat geeft aanleiding tot bezorgdheid. Hoe het ook zij, het diagnostische proces voor mondkanker begint met een bezoek aan een keel-neus-keel-arts (KNO-arts), waarbij meestal een hoofd- en nekonderzoek, endoscopie, biopsie en beeldvormende tests worden uitgevoerd om de verspreiding van mondkanker te bevestigen en te bepalen. kanker.

Zelfonderzoek

Hoewel er geen officiële screeningstest voor mondkanker is, bevelen veel deskundigen en professionele groepen, zoals de American Association of Oral and Maxillofacial Surgeons, periodieke mondelinge zelfexamens aan.

Het doel van zelfonderzoeken is om mondkanker vroeg op te sporen voordat het zich verspreidt en moeilijker te behandelen en te genezen wordt.

Hier zijn de stappen die u kunt nemen om een ​​zelfonderzoek uit te voeren. Als u iets verdachts opmerkt, zoals een abnormale knobbel of pijnlijke plek die gemakkelijk bloedt, bel dan en maak snel een afspraak met een KNO-arts.

• Stap 1: Kijk in een spiegel met fel licht en verwijder een eventueel kunstgebit.
• Stap 2: Onderzoek uw gezicht en nek, ook onder uw onderkaak, op uitstulpingen, knobbels, gezwellen, zweren of veranderingen in de huidskleur die aan één kant zijn geïsoleerd. Gebruik de kussentjes van je vingers, druk langs de zijkanten en voorkant van je nek, op zoek naar bultjes, gezwollen lymfeklieren en gevoeligheid.
• Stap 3: Trek uw onderlip naar beneden en vervolgens uw bovenlip om te onderzoeken op zweren of kleurveranderingen op de lippen en de voorkant van het tandvlees. Druk met uw duim en wijsvinger zachtjes op uw boven- en onderlip en tandvlees om te controleren of er knobbeltjes of textuurveranderingen zijn.
• Stap 4: Trek elke wang naar buiten (zodat u de binnenkant kunt zien) en zoek naar voorstadia van kanker, dit zijn rode vlekken (erytroplakie genoemd) en witte vlekken (leukoplakie genoemd). Houd elke kant van uw cheque tussen uw duim en wijsvinger en druk rond voor eventuele gezwellen of gevoelige plekken.
• Stap 5: Kantel uw hoofd achterover en open uw mond om eventuele knobbels te inspecteren en erop te drukken. Kijk goed of de kleur in een gebied anders is.
• Stap 6: Trek je tong uit om alle oppervlakken te inspecteren, op zoek naar klontjes of kleurverandering. Druk op je tong, inclusief de mondbodem eronder, om zwelling of textuurveranderingen te voelen.

Fysiek onderzoek

Een hoofd-halsonderzoek kan worden uitgevoerd door een KNO-arts of door een huisarts of tandarts tijdens een routine bezoek aan de gezondheidszorg.Tijdens het hoofd-halsonderzoek zal uw arts of tandarts in uw mond kijken met een licht- en mondspiegel om alle oppervlakken het beste te visualiseren. Bovendien zal hij in uw mond voelen (met een gehandschoende vinger) voor eventuele knobbeltjes of gebieden met zwelling of gevoeligheid. De arts zal ook op uw nek drukken om te zien of er vergrote lymfeklieren zijn, wat een teken kan zijn dat mondkanker (indien aanwezig) zich begint te verspreiden.

Procedures

Er zijn twee soorten procedures die kunnen worden gebruikt bij het evalueren van een mogelijk geval van mondkanker: de ene, endoscopie, die alleen in sommige gevallen kan worden gebruikt, en de andere, biopsie, die nodig is voor een formele diagnose.

Endoscopie

Naast een hoofd-halsonderzoek kan een KNO-arts ook een endoscopie uitvoeren om uw keel beter te onderzoeken Tijdens een endoscopie plaatst de KNO-arts een dun, flexibel instrument in uw mond en laat het door uw keel glijden. Dit instrument, een endoscoop genaamd, heeft een camera en licht op de punt, zodat anders moeilijk te zien gebieden kunnen worden gevisualiseerd.

Soms is een uitgebreidere endoscopieprocedure, panendoscopie genaamd, vereist. Een panendoscopie omvat het gebruik van verschillende soorten scopes om alle delen van de mond, keel, strottenhoofd, neus en zelfs de slokdarm en / of luchtpijp te visualiseren. Vanwege de complexiteit van deze procedure wordt deze meestal uitgevoerd onder algemene anesthesie in een operatiekamer.

Biopsie

Om een ​​orale diagnose van kanker te bevestigen, moet een KNO-arts een biopsie (een weefselmonster) van het betreffende gebied nemen.Het weefselmonster wordt vervolgens onder een microscoop geanalyseerd door een arts die patholoog wordt genoemd. Als een patholoog concludeert dat er kankercellen aanwezig zijn, wordt de biopsie getest op de aanwezigheid van humaan papillomavirus (HPV).

Naast HPV-testen, wat belangrijk is voor het stadiëren van de kanker (vaststellen van de omvang van de ziekte) en het bepalen van het beste verloop van de behandeling, kan een fijne naaldaspiratie (FNA) biopsie van een of meer lymfeklieren in de nek worden uitgevoerd.

Tijdens een FNA steekt een arts een dunne naald die is bevestigd aan een doorzichtige buis, een spuit genaamd, in een lymfeklier. Hij zal dan cellen uit het verdachte gebied zuigen of opzuigen. Deze cellen worden vervolgens nauwkeurig onder een microscoop onderzocht.

In beeld brengen

Nadat de diagnose mondkanker is gesteld, wordt het stadium van de kanker bepaald met behulp van beeldvormende tests, zoals:

• Computertomografie (CT) -scan: met behulp van een roterende machine geeft een CT-scan meer gedetailleerde beelden van de organen en weefsels in uw lichaam dan een gewone röntgenfoto. Met een CT-scan kan uw arts visualiseren waar in het hoofd-halsgebied de kanker zich bevindt en of deze is uitgegroeid tot nabijgelegen weefsels, lymfeklieren of verre organen, zoals de longen.
• Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI): MRI-scans gebruiken radiogolven en een magnetisch veld (geen straling) om gedetailleerde afbeeldingen van het lichaam te geven. In vergelijking met een CT-scan kan een MRI nuttiger zijn voor het evalueren van tongkanker en oppervlakkige tumoren van het hoofd en de nek.
• Positron-emissietomografie (PET) -scan: tijdens een PET-scan wordt een radioactieve tracer aan suiker gehecht en in uw bloedbaan geïnjecteerd. Vervolgens, terwijl u stil op een PET-scanbed ligt, maakt een speciale camera foto's van uw hele lichaam. Aangezien kankercellen suiker sneller metaboliseren dan gezonde cellen, zullen gebieden met uitgespreide kanker "oplichten" door de hoge radioactiviteit. Een PET-scan kan worden gecombineerd met een CT-scan (een PET / CT-scan genoemd).

Enscenering

Het bepalen van het stadium van mondkanker is essentieel voor het bepalen van het behandelplan van een persoon en het voorspellen van de uitkomst (prognose genoemd).

HPV-status

Als de kanker zich in de orofarynx bevindt (het achter- en middengebied van de keel, inclusief de basis van de tong en amandelen), is de eerste stap in het stadiëringsproces om te bepalen of de kanker HPV-positief of negatief is. Een HPV-positieve orofaryngeale kanker betekent dat de tumor te veel kopieën (overexpressie genoemd) maakt van het eiwit p16. HPV-negatieve orofaryngeale kanker betekent dat de tumor p16 niet tot overexpressie brengt. Over het algemeen heeft HPV-positieve orofaryngeale kanker een betere prognose dan HPV-negatieve orofaryngeale kanker.

Zodra de HPV-status van een kanker is bepaald (als deze zich in de orofarynx bevindt), wordt toegang tot het stadium van de kanker verkregen op basis van het TNM-systeem van de American Joint Committee on Cancer (AJCC).

Het AJCC-systeem gebruikt drie hoofdparameters:

• Tumor (T): beschrijft de grootte van de kanker en naar welke weefsels (indien aanwezig) het is uitgezaaid
• Lymfeklieren (N): beschrijft of de kanker is uitgezaaid naar nabijgelegen lymfeklieren
• Metastase (M): beschrijft of de kanker zich heeft verspreid naar verre organen in het lichaam, zoals de longen

Om het stadium van de kanker te definiëren, worden cijfers achter TNM geplaatst (T 0-4, N 0-3, M 0-1). Hogere cijfers geven aan dat de kanker geavanceerder is. De aanduiding, T1, betekent bijvoorbeeld dat de kankergrootte 2 centimeter of kleiner is. T2 betekent dat de kanker groter is dan 2 centimeter maar kleiner dan 4 centimeter.

De letter- / cijfercode wordt vervolgens met behulp van een standaardgrafiek vertaald naar een totaalstadium (I, II, III, IV). Een T1N0M0-kanker, wat betekent dat de kanker kleiner is dan 2 centimeter en niet is uitgezaaid naar lymfeklieren of verre organen, is een AJCC-stadium I-kanker.

Pathologisch versus klinisch stadium

Het is belangrijk op te merken dat het AJCC-systeem twee stadiëringssystemen gebruikt: de pathologische (ook wel de chirurgische fase genoemd) en de klinische fase.

De pathologie wordt bepaald tijdens een operatie, omdat het operatief verwijderde kankerweefsel wordt onderzocht. Alleen patiënten die een operatie ondergaan (de meerderheid) krijgen een pathologisch stadium. Alle patiënten ondergaan een klinische fase, die is gebaseerd op bevindingen van het lichamelijk onderzoek, endoscopie, biopsie en beeldvormende tests.

Hoewel er afzonderlijke pathologische en klinische TNM-stadiumgroeperingssystemen (de letter- / cijfercodes) zijn voor HPV-positieve orofaryngeale tumoren, is er geen scheiding tussen stadiumgroeperingen voor HPV-negatieve orofaryngeale kanker of mondholtekanker (waaronder de lippen, wangen, tandvlees, voorste tweederde van de tong, en de vloer en het gehemelte).

Hieronder wordt de pathologische stadiëring voor HPV-positieve orofaryngeale kanker samengevat, evenals de stadiëring voor HPV-negatieve orofaryngeale kanker en mondholtekanker.

HPV positieve enscenering

• Stadium 1: de kanker is 4 centimeter of kleiner en is mogelijk uitgezaaid naar een of meer lymfeklieren (maar niet meer dan vier)
• Fase 2: de tumor is 4 centimeter of kleiner, maar is uitgezaaid naar vijf of meer lymfeklieren. Als alternatief is de tumor groter dan 4 centimeter, heeft hij zich uitgebreid tot het linguale oppervlak van de epiglottis of is hij lokale structuren binnengedrongen, zoals het strottenhoofd (het orgaan dat je stembanden herbergt), maar is hij uitgezaaid tot maximaal vier lymfeklieren ( indien aanwezig)
• Stadium 3: de tumor is 4 centimeter of groter, heeft zich uitgebreid tot het linguale oppervlak van de epiglottis of is lokale structuren zoals het strottenhoofd binnengedrongen EN is uitgezaaid naar vijf of meer lymfeklieren
• Stadium 4: de kanker is uitgezaaid naar verre organen, zoals de longen of botten.

HPV negatieve stadiëring

• Stadium 1: de kanker is 2 centimeter of kleiner en blijft in de mond of keel; het is niet uitgezaaid naar lymfeklieren.
• Stadium 2: de kanker is tussen de 2 en 4 centimeter groot, maar is niet uitgezaaid naar nabijgelegen lymfeklieren.
• Stadium 3: de kanker is groter dan 4 centimeter maar is niet uitgezaaid naar lymfeklieren, of de kanker is van elke omvang maar is uitgezaaid naar één lymfeklier aan dezelfde kant van de kanker (lymfeknoop is 3 centimeter of minder).
• Stadium 4: de tumor is een matig gevorderde lokale ziekte (de kanker is lokale structuren binnengedrongen, zoals het strottenhoofd) of zeer vergevorderd (de kanker is verder weggedrongen structuren zoals de schedelbasis binnengedrongen), ongeacht of deze is uitgezaaid naar nul, één of meerdere lymfeklieren OF de tumor is van elke grootte en is uitgezaaid naar een of meer lymfeklieren (groter dan 3 centimeter); er is geen bewijs van extranodale extensie (ENE), dus geen diepe spier- of huidinvasie. De aanwezigheid van extranodale extensie of uitgezaaide kanker, wat betekent dat de kanker zich heeft verspreid naar verre organen, zoals de longen, is ook stadium IV.

Kanker van de mondholte

• Stadium 1: de kanker is 2 centimeter of kleiner en de invasiediepte is vijf millimeter of minder; het is niet uitgezaaid naar lymfeklieren.
• Stadium 2: de kanker is 2 centimeter of kleiner en de invasiediepte is tussen 5 en 10 centimeter OF de kanker is tussen de 2 en 4 centimeter groot met een invasiediepte van 10 of minder millimeter; het is niet uitgezaaid naar nabijgelegen lymfeklieren.
• Stadium 3: de kanker is ofwel groter dan 4 centimeter of heeft een invasiediepte van meer dan 10 millimeter EN is uitgezaaid naar geen lymfeklieren of één lymfeklier aan dezelfde kant van de kanker. Als alternatief is de kanker minder dan 4 centimeter met een invasiediepte van minder dan 10 millimeter en is hij uitgezaaid naar een lymfeklier van 3 centimeter of minder aan dezelfde kant van de kanker zonder extranodale kankerverlenging.
• Stadium 4: de tumor wordt als matig of zeer geavanceerd beschouwd (de kanker is lokale structuren binnengedrongen), ongeacht of deze zich heeft uitgezaaid naar nul, één of meerdere lymfeklieren. Als alternatief kan de tumor elke grootte hebben en is de kanker uitgezaaid naar ten minste één lymfeklier van 3 centimeter of kleiner met extranodale kankerverlenging of groter dan 3 centimeter zonder extranodale kankerverlenging. De aanwezigheid van een lymfeklier groter dan 6 cm, extranodale kankerverlenging in een lymfeklier groter dan 3 centimeter, of uitgezaaide kanker op afstand (uitzaaiing van kanker naar verre organen, zoals long bijvoorbeeld) is ook stadium 4.

Differentiële diagnoses

Er zijn veel mogelijke diagnoses als het gaat om abnormaal voorkomende plekken, zweren of laesies in de binnenkant van de mond. Deze diagnoses variëren van de gewone aften (een afteuze zweer genoemd) tot infecties met coxsackie- of herpes simplex-virussen, evenals auto-immuunproblemen (bijvoorbeeld de ziekte van Behcet of lupus erythematosus).

In sommige gevallen kan een arts een diagnose stellen op basis van alleen een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek.

Een persoon zonder risicofactoren voor mondkanker en een klassiek ogende aften zal waarschijnlijk door een arts worden geadviseerd om ondersteunende zorg te proberen, zoals het aanbrengen van Orabase (benzocaïne) op de aften voor pijnverlichting, en om terug te keren naar de kliniek als de pijn niet binnen een week of twee geneest.

Als een arts de diagnose niet kan bepalen op basis van een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, of als er een vermoeden bestaat voor kanker (zoals bloeding uit de mond of een aanhoudende zweer), is een weefselmonster van cruciaal belang om een ​​nauwkeurige diagnose te garanderen. Goedaardige laesies die sterk lijken op die van mondkanker of pre-kanker, moeten mogelijk ook worden gebiopteerd ter bevestiging. Enkele van deze laesies zijn onder meer:

• Amalgaam tattoo
• Fordyce-vlekken
• Mucocele

Net als mondletsels kunnen sommige tongafwijkingen alleen op basis van geschiedenis en uiterlijk worden gediagnosticeerd.

Andere tongaandoeningen vereisen mogelijk meer testen, zoals bloedonderzoek of een biopsie, om de diagnose te bevestigen. Atrofische glossitis, waarbij de tong zacht is en er glad en glanzend uitziet op een rode of roze achtergrond, wordt bijvoorbeeld in verband gebracht met een tekort aan vitamine B12, dat met een enkele bloedtest kan worden vastgesteld.