Achterste schijfuitstulping versus hernia

Uitpuilende schijven en hernia klinken als vergelijkbare problemen. Hoewel ze enkele overeenkomsten hebben, hebben ze ook belangrijke verschillen, inclusief wat de oorzaak ervan is.

Wat is een uitpuilende schijf?

Een uitpuilende schijf treedt op wanneer de nucleus pulposus - het zachte, geleiachtige midden van de schijf dat de schijf schokabsorberend vermogen geeft - buiten zijn normale positie binnen de schijfstructuur uitsteekt, maar binnen de annulus fibrosus blijft.

De annulus fibrosus is de taaie buitenste laag van de schijf, die, indien gezond en zonder tranen, de nucleus pulposus bevat. De ring is gemaakt van vezelachtig materiaal concentrisch georganiseerd in een kriskras patroon.

Bij een onbeschadigde tussenwervelschijf heeft de buitenrand (de annulus fibrosus) de neiging om uit te lijnen met de rand van de wervel waaraan hij is bevestigd. Zoals de naam al doet vermoeden, strekken uitpuilende schijven zich echter buiten deze grens uit.

Auteurs van een studie uit 2011, gepubliceerd in het decembernummer vanGlobal Spine Journal stel dat een aantal dingen - van de hoogte van je tussenwervelschijf tot de mate van mobiliteit tussen de ruggengraatbeenderen boven en onder - een rol spelen bij de migratie van een uitpuilende tussenwervelschijf.

Migratie is een beweging van de schijf in de annulus fibrosus. In de studie werd gekeken hoe uitstulpingen groter of kleiner werden, afhankelijk van de positie van de wervelkolom.

Ongeacht de variabelen, een ding waar de auteurs zeker van zijn, is dat de hoeveelheid schijfmigratie verband houdt met de mate van degeneratieve veranderingen die aanwezig zijn in de wervelkolom.

Over het algemeen kunnen dergelijke veranderingen al dan niet discogene pijn veroorzaken.

Een kleine uitstulping in uw schijf die op een MRI verschijnt, kan eigenlijk een normale bevinding zijn. Met andere woorden, een uitpuilende schijf kan eenvoudigweg een kleine variatie zijn in de typisch beschreven anatomie.

Uitpuilende schijf Oorzaken

Hoe ver? Over het algemeen niet meer dan 3 millimeter (mm).

Uitpuilende schijven kunnen door een aantal dingen worden veroorzaakt. Misschien wel de meest voorkomende zijn leeftijdsgebonden degeneratieve veranderingen die optreden in de wervelkolom. De term "degeneratieve veranderingen" verwijst naar de effecten van slijtage van de schijf die zich in de loop van de tijd ophoopt.

Andere dingen die tot een uitpuilende schijf kunnen leiden, zijn onder meer:

• Uitdrogende schijven (gerelateerd aan degeneratieve veranderingen)
• Slechte houding
• Routine zwaar tillen
• Routinematige blootstelling aan ergonomische risicofactoren
• Een of meer eerdere verwondingen aan de wervelkolom
• Genetica

Een uitpuilende schijf kan een teken zijn dat u zich in de eerste fase van een schijfaandoening bevindt.

Hoewel uitpuilende schijven pijn kunnen veroorzaken, doen ze dat niet altijd. Wanneer een uitpuilende schijf pijn veroorzaakt, kan het zijn dat de schijf op het ruggenmerg of een spinale zenuwwortel drukt. Symptomen kunnen zijn:

• Pijn
• Zwakheid
• Doof gevoel
• Elektrische sensaties die langs een ledemaat lopen

Hernia-schijf

In tegenstelling tot een uitpuilende schijf, treedt een hernia op wanneer scheuren in of scheuren van de buitenkant van de annulus een deel van de nucleus pulposus van zacht materiaal de schijf laten verlaten.

Pijn en andere symptomen die verband houden met een hernia kunnen optreden als de ontsnapte nucleus pulposus in contact komt met een spinale zenuwwortel.

Hernia-schijven worden meestal veroorzaakt door degeneratieve veranderingen in de wervelkolom en schijf of door een blessure.

Net als bij uitpuilende schijven zijn hernia's niet altijd symptomatisch. Of ze dat wel of niet zijn, hangt er in het algemeen van af of het gelekte schijfmateriaal in contact komt met zenuwweefsel.

Als er symptomen optreden, kunnen ze vergelijkbaar zijn met die van een uitpuilende schijf, d.w.z. pijn, zenuwgerelateerde gewaarwordingen, zwakte en / of gevoelloosheid die langs één arm of been omlaag gaan.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is een uitpuilende schijf geen lichtere versie van een hernia, volgens een rapport uit 2014 gepubliceerd in deWervelkolom Journal.

Hernia-schijven vorderen in fasen, van verzakt naar uitstekend, dan extruderen en tenslotte sekwestratie, waarbij het schijfmateriaal volledig wordt gescheiden van de hoofdschijfstructuur.

Een woord van Verywell

Het belangrijkste verschil tussen een uitpuilende en een hernia is waar de schade begint.

Als het intern begint - het binnenste deel van de annulusvezels aantast - zal het waarschijnlijk het zachte materiaal van de kern intact laten. Dit beschrijft een uitpuilende schijf.

Aan de andere kant treedt een hernia op wanneer de buitenkant van de annulus fibrosus wordt gescheurd of op de een of andere manier is aangetast, waardoor de binnenste kern buiten de schijfstructuur kan lekken.