Als uw kind een deel van haar lichaam schommelt of ritmisch beweegt vlak voor of zelfs tijdens de slaap, kan dit een aandoening zijn die slaapgerelateerde ritmische bewegingsstoornis (RMD) wordt genoemd. Deze toestand kan zelfs bij volwassenen aanhouden. Wat is RMD? Welke aandoeningen zijn eraan verbonden en welke soortgelijke aandoeningen moeten worden uitgesloten? Lees meer over ritmische bewegingsstoornissen, inclusief behandelingsopties om uw kind veilig te houden.
Merk X-afbeeldingen / Getty-afbeeldingenDe bevindingen in ritmische bewegingsstoornis
Ritmische bewegingsstoornis (RMD) kan worden waargenomen bij jonge kinderen in de periode vlak voor of tijdens de slaap. Tijdens deze periode kan een getroffen kind een deel van het lichaam op een ritmische manier schommelen of bewegen. Dit kan betrekking hebben op de arm, hand, hoofd of romp. Andere gedragingen, zoals bonzen met het hoofd of rollen, kunnen worden waargenomen.
Hoewel deze bewegingen relatief mild kunnen zijn en een vorm van zelfverzachting zijn om in slaap te vallen, kunnen ze ook extremer zijn. Er kunnen meer gewelddadige bewegingen optreden en zelfs verwondingen kunnen het gevolg zijn.
De aandoening wordt soms aangeduid alsjactatio capitis nocturnaofrhythmie du sommeil, die verwijzen naar de oorspronkelijke beschrijvingen van de aandoening uit 1905.
Wanneer treedt een ritmische bewegingsstoornis op?
Kinderen met een ritmische bewegingsstoornis kunnen de aandoening ontwikkelen vóór de leeftijd van 3 jaar. In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen naarmate het kind ouder wordt. Het kan zelden aanhouden bij volwassenen.
RMD treedt meestal vroeg op tijdens het begin van de slaap, meestal tijdens een lichte of niet-REM-slaap. De bewegingen verminderen meestal tijdens fase 2 van de slaap. Het kan echter ook optreden tijdens REM, waardoor het moeilijk kan worden om onderscheid te maken met een REM-gedragsstoornis.
Er zijn een aantal andere aandoeningen die verband houden met RMD. Waaronder:
- Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)
- Tourette syndroom
- Autisme
- Rett-syndroom
- Angelman-syndroom
- Slaapapneu
De aanwezigheid van de beweging betekent niet noodzakelijk dat het kind waarschijnlijk andere aandoeningen zal ontwikkelen.
Diagnose
Veel ouders herkennen de bewegingen bij hun kinderen. Het kan belangrijk zijn om met een kinderarts te praten over uw observaties en een meer grondige slaapgeschiedenis kan worden verkregen. Er zijn een paar andere aandoeningen die RMD kunnen nabootsen en deze kunnen verschillende behandelingen vereisen.
Ongecontroleerde bewegingen van een deel van het lichaam kunnen optreden als onderdeel van een nachtelijke aanval. Contracturen van spieren, vaak dystonie genoemd, kunnen ook lijken op een ritmische bewegingsstoornis. Er zijn bepaalde slaapstoornissen bij kinderen waarbij bewegingen kunnen optreden, waaronder parasomnieën en verwardheid. Bovendien kunnen andere gedragsproblemen zich manifesteren met symptomen die vergelijkbaar zijn met RMD.
Sommige medicijnen kunnen ook overmatige bewegingen veroorzaken tijdens de slaapperiode en hiermee moet rekening worden gehouden. Als uw kind medicijnen gebruikt om allergieën, braken en bepaalde psychiatrische aandoeningen te behandelen (inclusief antidepressiva en neuroleptica), kunnen deze als mogelijke oorzaak worden beschouwd. In deze gevallen kan het stoppen met de medicatie na overleg met uw kinderarts de bewegingen verlichten. .
Het kan nodig zijn om enkele tests uit te voeren om de oorzaak van de bewegingen te achterhalen. Er kan een routine-elektro-encefalogram (EEG) worden uitgevoerd. Slaap kan formeel worden bestudeerd met een polysomnogram waarbij het EEG er mogelijk deel van uitmaakt.
Behandelingsopties
Er zijn maatregelen die kunnen worden genomen om de kans te verkleinen dat uw kind zichzelf verwondt tijdens deze bewegingen.
Ten eerste is het belangrijk om een regelmatig slaapschema aan te houden en betere slaaprichtlijnen voor kinderen in acht te nemen. Deze stappen zorgen voor een goede nachtrust en voorkomen verergerende factoren zoals slaapgebrek.
Wanneer de bewegingen extremer of gewelddadiger zijn en zelfverwonding tot gevolg hebben, kan het nodig zijn om bepaalde veiligheidsmaatregelen te nemen. Het kan nodig zijn om de matras op de vloer te plaatsen, weg van de slaapkamermuren of andere objecten. Sommige kinderen met ernstige headbangen slapen in een beschermende helm.
In sommige gevallen kunnen kalmerende medicijnen worden gebruikt om de bewegingen te minimaliseren. Als voorbeeld is het medicijn clonazepam gebruikt, dat vaak wordt gebruikt om angst te behandelen, en er is gerapporteerd dat andere ontspanningstechnieken effectief zijn.
In de meeste gevallen, hoewel een ritmische bewegingsstoornis vervelend kan zijn om waar te nemen, is het relatief onschadelijk. Kinderen hebben er doorgaans geen last van. Omdat de meesten de aandoening ontgroeien, is er mogelijk geen langdurige behandeling nodig. Zelfs als het aanhoudt, is het misschien niet bijzonder hinderlijk voor de getroffen persoon of anderen, vooral als de bewegingen milder zijn.
Als u getuige bent van ongecontroleerde bewegingen tijdens de slaap van uw kind, kunt u beginnen met contact op te nemen met uw kinderarts om te bespreken of verdere evaluatie nodig is.
