Wat is het doel van klinische onderzoeken?

Wat is het doel van klinische onderzoeken en wat moet u weten als u een van deze onderzoeken overweegt? Klinische onderzoeken zijn omgeven door een beetje mysterie, en veel mensen worden ongerust over inschrijving.

Lees meer over de verschillende soorten onderzoeken, de doelen van fase 1-, fase 2-, fase 3- en fase 4-onderzoeken en hoe klinische onderzoeken veranderen met de vooruitgang in gerichte therapieën en immunotherapie, zodat een klinische proef in een vroeg stadium soms het beste kan zijn optie om te overleven.

Algemeen doel van klinische onderzoeken

Het doel van klinische onderzoeken is om manieren te vinden om ziekten effectiever te voorkomen, diagnosticeren of behandelen. Elk medicijn en elke procedure die wordt gebruikt bij de behandeling van kanker, werd ooit bestudeerd als onderdeel van een klinische proef.

Mythen over klinische proeven zijn er in overvloed - zoals u in wezen een menselijk proefkonijn zult zijn. Maar het kan nuttig zijn om te begrijpen dat elke goedgekeurde behandeling die u als standaardzorg krijgt, ooit in een klinische proef is bestudeerd en superieur is bevonden of minder bijwerkingen heeft dan de behandeling die voor die tijd was gebruikt.

Hoewel het doel van klinische proeven in medisch onderzoek de afgelopen jaren niet veel is veranderd, vinden er belangrijke - en meestal onuitgesproken - veranderingen plaats in de rol van de individuele patiënt die aan deze onderzoeken deelneemt. We zullen dat hieronder verder bespreken, na het bespreken van het meer specifieke doel van verschillende soorten en fasen van klinische onderzoeken.

Soorten klinische onderzoeken

Het doel van verschillende onderzoeken varieert afhankelijk van de vraag die wordt gesteld als onderdeel van het onderzoek. Verschillende soorten klinische onderzoeken zijn onder meer:

• Preventieve onderzoeken: deze onderzoeken onderzoeken manieren om het optreden van een ziekte of een complicatie van een ziekte te voorkomen.
• Screeningonderzoeken: Screeningsonderzoeken zoeken naar manieren om kanker in een eerder, beter behandelbaar stadium op te sporen. Bijvoorbeeld door een manier te vinden om longkanker in een eerder stadium op te sporen dan gewoonlijk wordt gediagnosticeerd. Ze worden ook wel vroege detectieonderzoeken genoemd.
• Diagnostische onderzoeken: de onderzoeken zoeken naar betere en minder invasieve manieren om een ​​kanker te diagnosticeren.
• Behandelingsonderzoeken: mensen zijn vaak het meest bekend met behandelingsonderzoeken, de onderzoeken die zoeken naar medicijnen en procedures die beter werken of beter worden verdragen met minder bijwerkingen.
• Onderzoek naar levenskwaliteit: onderzoeken naar betere manieren om ondersteunende zorg te bieden aan mensen met kanker zijn erg belangrijk en komen steeds vaker voor.

Fasen van klinische onderzoeken

Behalve dat het een studie van een bepaald type is, worden klinische onderzoeken onderverdeeld in fasen, waaronder:

• Fase 1-onderzoeken: deze onderzoeken worden uitgevoerd bij een klein aantal mensen en zijn bedoeld om te zien of een behandeling veilig is.Fase 1-onderzoeken worden uitgevoerd bij mensen met verschillende soorten kanker.
• Fase 2-onderzoeken: nadat een behandeling als relatief veilig wordt beschouwd, wordt deze geëvalueerd in een fase 2-onderzoek om te zien of deze effectief is. Fase 2-onderzoeken worden uitgevoerd bij mensen met slechts één type kanker.
• Fase 3-onderzoeken: als een behandeling relatief veilig en effectief wordt bevonden, wordt deze geëvalueerd in een fase 3-onderzoek om te zien of deze effectiever isdan standaardbehandelingen beschikbaar, of heeft minder bijwerkingen dan standaardbehandelingen. Als een medicijn effectiever of veiliger blijkt te zijn in een fase 3-onderzoek, kan het worden geëvalueerd voor goedkeuring door de FDA.
• Fase 4-onderzoeken: meestal wordt een medicijn goedgekeurd (of niet goedgekeurd) door de FDA na voltooiing van een fase 3-onderzoek. Fase 4-onderzoeken worden uitgevoerd na goedkeuring door de FDA, voornamelijk om te zien of er na verloop van tijd bijwerkingen optreden bij mensen die het medicijn gebruiken.

Veranderend doel voor individuen

Zoals eerder opgemerkt, is er, hoewel het doel van klinische onderzoeken in de geneeskunde niet is veranderd, een onuitgesproken manier waarop deze onderzoeken inderdaad veranderen voor individuele deelnemers - een verandering die overeenkomt met ons verbeterde begrip van de genetica en immunologie van tumoren. Er zijn twee verschillende manieren waarop klinische onderzoeken veranderen.

Jarenlang was het overheersende type onderzoek de fase 3-studie. Deze onderzoeken evalueren gewoonlijk grote aantallen mensen om te zien of een behandeling misschien beter is dan een eerdere behandeling.

Bij deze onderzoeken is er soms weinig verschil tussen de standaard en de experimentele behandeling.Het geneesmiddel voor klinische proeven is waarschijnlijk relatief veilig nu het zover is gekomen, maar er is niet per se een grote kans dat het significant beter zal werken dan de oudere behandelingen.

Daarentegen is er de afgelopen jaren een toenemend aantal fase 1-onderzoeken voor kanker uitgevoerd. Dit zijn, zoals opgemerkt, de eerste onderzoeken die op mensen zijn uitgevoerd, nadat een medicijn in het laboratorium en misschien ook bij dieren is getest.

Deze behandelingen brengen zeker meer risico met zich mee, aangezien het primaire doel is om te zien of een behandeling veilig is, en slechts een klein aantal mensen is in deze onderzoeken opgenomen.

Toch is er vaak meer potentieel - tenminste gezien de soorten behandelingen die momenteel worden getest - dat deze behandelingen een veel dramatischer overlevingskans kunnen bieden dan in het verleden mogelijk was. Voor sommige mensen boden deze medicijnen de enige overlevingskans, aangezien er nog geen andere medicijnen in een nieuwe categorie zijn goedgekeurd.

Je denkt misschien dat dit een beetje klinkt als de loterij, maar ook dit is de afgelopen jaren veranderd. Jaren geleden was een fase 1-onderzoek misschien meer een steek in het donker, op zoek naar iets om de kanker te behandelen.

Nu zijn veel van deze medicijnen ontworpen om zich te richten op bepaalde moleculaire processen in kankercellen waarop is getest bij degenen die de medicijnen in klinische onderzoeken zouden krijgen. Met andere woorden, de tweede primaire manier waarop klinische onderzoeken veranderen, is grotendeels verantwoordelijk voor de eerste.

Het menselijk genoomproject heeft veel nieuwe deuren en wegen geopend, waardoor onderzoekers gerichte medicijnen kunnen ontwerpen die zich rechtstreeks richten op specifieke en unieke afwijkingen in een kankercel. Bovendien stelt immunotherapie onderzoekers in staat om manieren te vinden om het vermogen van ons eigen lichaam om kanker te bestrijden aan te vullen en te benutten.

Behoefte aan deelname aan klinische onderzoeken

De vorige uitgebreide uitleg van de verandering in klinische onderzoeken kan hopelijk de angst voor klinische onderzoeken verminderen. Niet alleen zijn klinische onderzoeken in staat om de geneeskunde vooruit te helpen, maar vanwege belangrijke veranderingen in de manier waarop we kanker behandelen, kunnen individuele mensen met kanker meer dan ooit tevoren profiteren.

Dat gezegd hebbende, wordt aangenomen dat slechts 1 op de 20 mensen met kanker die mogelijk baat kunnen hebben bij een klinische proef, wordt ingeschreven. Praat met uw oncoloog. Lees meer over klinische onderzoeken. Dit lijkt misschien overweldigend, maar verschillende van de grote longkankerorganisaties hebben een gratis dienst voor het matchen van klinische proeven opgericht. Zorg ervoor dat u uw eigen advocaat bent die onder uw hoede is.