Longkanker bij vrouwen

Net als bij sommige andere gezondheidsproblemen, hebben gevallen van longkanker bij vrouwen kenmerken die verschillen van die bij mannen. Of het nu gaat om levensstijlkeuzes, omgeving en / of biologie, vrouwen hebben meer kans op het ontwikkelen van longkanker die niet in verband wordt gebracht met roken. Ze hebben ook meer kans op gevallen van longkanker die met behandeling kunnen worden behandeld.

Door sommigen lang beschouwd als uitsluitend een 'ziekte van de mens', bewijzen de gegevens dat dat tegenwoordig niet het geval is. In feite zien onderzoekers voortdurend meer dan 80% stijging van het aantal gevallen van longkanker bij vrouwen wanneer ze naar gegevens over vier decennia kijken. Dit is waar ondanks het feit dat de algehele incidentie van de ziekte de afgelopen generatie is afgenomen, aangezien het aantal longkanker bij mannen is gedaald (hoewel ze nog steeds aanzienlijk zijn).

Heldenafbeeldingen / Getty-afbeeldingen

Statistieken

Er wordt nu geschat dat ongeveer 49% van de nieuwe diagnoses in de Verenigde Staten bij vrouwen voorkomt. En wat voor velen als een verrassing komt, is dat longkanker de belangrijkste doodsoorzaak bij vrouwen is, waarbij elk jaar meer vrouwen omkomen dan borstkanker , baarmoederkanker en eierstokkanker gecombineerd.

Er is nog zoveel te leren over longkanker en waarom bepaalde mensen risico lopen. Zo is het verband tussen roken en longkanker slechts gedeeltelijk duidelijk.

Hoewel roken de belangrijkste oorzaak van longkanker is, heeft ongeveer 16% van de vrouwen die de meest voorkomende vormen van longkanker ontwikkelen, nog nooit een sigaret aangeraakt. schopte de gewoonte) dan vrouwen die momenteel roken.

Longkanker komt bij vrouwen op iets jongere leeftijd voor dan bij mannen, en bijna de helft van de longkanker bij jonge volwassenen komt voor bij vrouwen. Onderzoekers hebben ook ontdekt dat onder volwassenen van 30 tot 54 jaar vrouwen meer kans hebben dan mannen om longkanker te ontwikkelen, en deze verandering in incidentie kan niet worden verklaard door verschillen in rookgedrag.

Soorten longkanker bij vrouwen

Longkanker wordt meestal gecategoriseerd als niet-kleincellige longkanker (NSCLC), goed voor ongeveer 85% van de longkankers, of kleincellige longkanker (SCLC), goed voor ongeveer 15% van de longkankers. SCLC is bijna altijd het gevolg van het roken van sigaretten en komt het meest voor bij mannen.

Vrouwen hebben meer kans op de diagnose van een van de twee soorten NSCLC:

• Longadenocarcinoom: deze tumoren verschijnen meestal voor het eerst in weefsel aan de buitenste delen van de longen. Ongeveer 44% van de diagnoses van longkanker bij vrouwen is adenocarcinoom, waardoor het het meest voorkomende type bij vrouwen is.
• Plaveiselcelcarcinoom: rokers lopen een groter risico op dit type kanker, wat resulteert in tumoren in weefsels langs de belangrijkste luchtwegen. Ongeveer 37% van de longkankers bij vrouwen is plaveiselcelcarcinoom.

Adenocarcinoom in situ (AIS), voorheen BAC (bronchioalveolair carcinoom) genoemd, is een zeldzame vorm van longkanker die vaker voorkomt bij vrouwen en niet-rokers. De overlevingskans met AIS is beter dan met andere vormen van NSCLC, vooral wanneer het vroeg wordt gevangen.

In mindere mate kunnen vrouwen de diagnose SCLC of minder vaak voorkomende vormen van NSCLC krijgen, zoals grootcellig carcinoom.

Symptomen van longkanker bij vrouwen

Net zoals de symptomen van hartaanvallen verschillen bij mannen en vrouwen, kunnen de symptomen van longkanker tussen de twee groepen variëren.

Dit komt door het feit dat mannen en vrouwen vatbaar zijn voor verschillende soorten NSCLC, die elk hun eigen soort symptomen veroorzaken. Het lijkt ook verband te houden met biologische verschillen die ervoor zorgen dat het lichaam anders reageert.

Omdat mannen vaker de diagnose plaveiselcelcarcinoom krijgen, houden hun eerste tekenen van kanker meestal verband met problemen met de belangrijkste luchtwegen, waaronder chronisch hoesten of bloed ophoesten.

De eerste symptomen van longkanker bij vrouwen zijn vaak tekenen van longadenocarcinoom.Omdat deze tumoren meestal in de periferie van de longen groeien, ver van de grote luchtwegen, is de kans kleiner dat ze hoesten.

In plaats daarvan kunnen de vroege symptomen zijn:

• Kortademigheid bij activiteit
• Vermoeidheid
• Rug- of schouderpijn

Naarmate de ziekte vordert, zullen vrouwen aanvullende symptomen ontwikkelen, waaronder:

• Chronische hoest met of zonder bloed of slijm
• Piepende ademhaling
• Ongemak bij het slikken
• Pijn op de borst
• Koorts
• Heesheid
• Onverklaarbaar gewichtsverlies
• Weinig trek

Vaak hebben vrouwen geen symptomen totdat longkanker zich heeft verspreid (uitgezaaid) naar andere delen van het lichaam.

Metastasen naar de hersenen kunnen oogsymptomen, gevoelloosheid of zwakte veroorzaken. Metastasen naar botten kunnen botpijn, rugpijn, pijn op de borst of schouderpijn veroorzaken. Er kunnen andere symptomen optreden die verband houden met uitgezaaide kanker in het algemeen, zoals onbedoeld gewichtsverlies.

Minder vaak voorkomende symptomen

Een andere groep symptomen die af en toe bij longkanker worden gezien, is iets dat paraneoplastische syndromen wordt genoemd. Deze aandoeningen worden veroorzaakt door hormoonachtige stoffen die door tumoren worden uitgescheiden.

Onder de complicaties die paraneoplastische syndromen kunnen veroorzaken, zijn:

• Hypercalciëmie (een verhoogd calciumgehalte in het bloed)
• Laag natriumgehalte
• Zwakte in de bovenste ledematen
• Verlies van coördinatie
• Spierkrampen

Paraneoplastisch syndroom wordt het vaakst gezien bij kleincellige longkankers, plaveiselcel-longkankers en grootcellige carcinomen - kankers die vaker voorkomen bij mannen.

Oorzaken

Vrouwen hebben een kans van 1 op 16 om tijdens hun leven longkanker te krijgen. Een verscheidenheid aan levensstijl, omgevings- en biologische factoren kan de dreiging van het ontwikkelen van de ziekte beïnvloeden.

Roken

Tabak blijft de grootste risicofactor voor longkanker bij vrouwen en is verantwoordelijk voor tussen 80% en 90% van de aan kanker gerelateerde sterfgevallen onder vrouwen.

Er zijn enkele onderzoeken die suggereren dat vrouwen gevoeliger zijn voor kankerverwekkende stoffen in sigaretten en dus meer kans hebben op het ontwikkelen van longkanker na minder jaren roken in vergelijking met mannen, maar de bevindingen zijn inconsistent en er is meer onderzoek nodig.

Vrouwen ouder dan 60 jaar hebben de hoogste sterftecijfers als gevolg van longkanker. Deze vrouwen zouden adolescenten zijn geweest op het hoogtepunt van de Amerikaanse rookepidemie. Hun vroege en frequente blootstelling aan tabak, als roker of via passief roken, is misschien een reden voor de hoge tarieven.

Er zijn aanwijzingen dat vrouwelijke rokers minder goed in staat zijn om beschadigd DNA veroorzaakt door roken te herstellen in vergelijking met mannelijke rokers, wat kan bijdragen aan het feit dat het roken van sigaretten vrouwen een groter risico lijkt te geven op bepaalde soorten longkanker.

Rol van oestrogeen

Een van de belangrijkste onderzoeksgebieden voor vrouwen en longkanker is de studie van de invloed van oestrogeen op tumoren. Er zijn aanwijzingen dat dit hormoon kankercellen doet groeien of vrouwen gevoeliger maakt voor kankerverwekkende stoffen.

Onder de verzamelde gegevens hebben onderzoekers een verband gevonden tussen vroege menopauze (wanneer de oestrogeenspiegels dalen) en een verminderd risico op longkanker.

Oestrogeen-progestageen-therapie is niet gekoppeld aan een hoger risico op het krijgen van longkanker, maar het is gekoppeld aan een hoger risico om aan de ziekte te overlijden.

In sommige onderzoeken werd het gebruik van orale anticonceptiva in verband gebracht met een verminderd risico op NSCLC, maar andere bevindingen hebben niet dezelfde resultaten opgeleverd.Meer onderzoek is nodig om het verband tussen anticonceptiepillen en kankerrisico's beter te begrijpen.

Genmutaties

Verschillende kankercellen bevatten genmutaties die bepalen hoe de kanker groeit of zich verspreidt. Onderzoek vindt manieren om deze mutaties aan te pakken en kanker effectiever te behandelen.

Bij vrouwen komen bepaalde mutaties vaker voor. Met behulp van genetische tests kunnen artsen ze identificeren.

Twee die specifiek zijn geïdentificeerd als belangrijk voor vrouwen als het gaat om het risico op longkanker zijn:

• Epidermale groeifactorreceptor (EGFR): dit is een type eiwit dat op het oppervlak van longkanker wordt aangetroffen. Het komt het meest voor bij vrouwen en niet-rokers Onderzoekers hebben ontdekt dat longkankerpatiënten met mutaties in EGFR beter reageren op Iressa (gefitinib), een chemotherapiemedicijn dat de EGFR-eiwitten blokkeert.
• Kirsten rat sarcoom viraal oncogeen homoloog gen (KRAS): dit maakt eiwitten die celdeling en groei bevorderen, waardoor tumoren agressiever kunnen worden. Een studie toonde aan dat vrouwen drie keer meer kans hebben dan mannen om de KRAS-mutatie te dragen. Er zijn geen medicijnen aangetoond die gericht zijn op deze mutatie, maar door deze te identificeren, zullen artsen uw behandeling beter kunnen begeleiden.

Andere risicofactoren

Andere factoren die de kans op het ontwikkelen van longkanker kunnen vergroten, zijn blootstelling aan radon in huis, passief roken en omgevings- en beroepsmatige blootstelling.

In de jaren tachtig werd een theorie naar voren gebracht die het humaan papillomavirus (HPV) in verband bracht met een verhoogd risico op longkanker, maar later onderzoek heeft uitgewezen dat dit niet geloofwaardig is.

Behandeling

Behandelingsplannen zijn meestal gebaseerd op het stadium van de ziekte en zijn hetzelfde, ongeacht het geslacht. Onderzoek toont echter aan dat vrouwen consequent beter reageren op deze behandelingen, de reden is onduidelijk, maar het kan te wijten zijn aan hormonale verschillen.

Het behandelplan dat u en uw arts kiezen, omvat waarschijnlijk een combinatie van therapieën.

Chirurgie

Voor longkankers in een vroeg stadium (stadium 1 tot stadium 3A) kan een operatie een kans op genezing bieden of op zijn minst een laag risico op herhaling. Er zijn verschillende soorten longkankerchirurgie die kunnen worden gekozen, afhankelijk van de grootte van uw tumor en de locatie.

Vrouwen die een longkankeroperatie hebben ondergaan, doen het met deze procedures over het algemeen beter dan mannen. In één onderzoek was het overlevingspercentage na vijf jaar na de operatie 75,6% voor vrouwen versus 57,9% voor mannen.

Bestralingstherapie

Stralingstherapie kan om verschillende redenen worden gedaan. Bij longkankers in een vroeg stadium die om de een of andere reden niet kunnen worden gebruikt, kan een techniek die stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) wordt genoemd, de overlevingskansen aanzienlijk verbeteren en het risico verlagen dat uw kanker terugkeert.

Externe bestralingstherapie wordt vaak gedaan na een operatie om resterende kankercellen op te ruimen. Het kan ook voorafgaand aan de operatie samen met chemotherapie worden gedaan in een poging om een ​​tumor te verkleinen tot een grootte die operatief kan worden verwijderd.

Stralingstherapie kan ook worden gedaan als een palliatieve behandeling, dat wil zeggen een behandeling die niet bedoeld is om kanker te genezen, maar om het leven te verlengen of de symptomen van de ziekte te verlichten.

Chemotherapie

Chemotherapie kan bij een operatie worden gebruikt om kankercellen te doden, of het kan alleen worden gedaan, in welk geval het meestal meer een palliatieve behandeling is. Het bestaat uit een combinatie van geneesmiddelen die gewoonlijk intraveneus worden toegediend.

Vrouwen reageren beter op chemotherapie dan mannen. In één onderzoek resulteerde de behandeling in een overlevingskans van 42% voor vrouwen versus 40% voor mannen Deze resultaten hadden specifiek betrekking op de behandeling van adenocarcinoom.

Gerichte therapieën

Om bepaalde soorten NSCLC te bestrijden, gebruiken artsen nu gerichte therapieën om zich op specifieke soorten cellen te richten. De geneesmiddelen die worden gebruikt om EGFR-mutaties te behandelen, zijn een soort gerichte therapie. Andere behandelingen zijn beschikbaar voor degenen met ALK-herrangschikkingen, ROS1-herrangschikkingen, RET-mutaties en andere. Deze worden alleen of in combinatie met andere behandelingen gebruikt.

Meer behandelingen worden onderzocht in klinische onderzoeken. Tarceva (erlotinib) lijkt ook een effectieve gerichte therapie voor vrouwen te zijn.

Immunotherapie

Immunotherapie is een opwindende nieuwe benadering voor de behandeling van kanker die effectief heeft bijgedragen aan het versterken van het immuunsysteem van mensen met NSCLC, zodat ze kanker kunnen bestrijden.

Onderzoek suggereert dat vrouwen anders reageren op immunotherapie dan mannen. Studies zoeken naar manieren om anti-oestrogeenmedicijnen te combineren met immunotherapieën om ze effectiever te maken voor vrouwen.

Klinische onderzoeken

Het National Cancer Institute (NCI) raadt mensen met longkanker aan om deel te nemen aan klinische onderzoeken. Deze onderzoeken helpen niet alleen het onderzoek naar longkanker vooruit te helpen, maar bieden mensen soms levensverlengende behandelingen die anders niet beschikbaar zijn.

Onder de klinische onderzoeken die op vrouwen van toepassing zijn, zijn er lopende onderzoeken naar de effectiviteit van oestrogeengerelateerde kankertherapieën.

U kunt in de online database van NCI zoeken naar onderzoeken waarbij deelnemers worden ingeschreven.

Prognose

Hoewel het overlevingspercentage voor longkanker bij vrouwen hoger is dan voor mannen in alle stadia van de ziekte, is het totale overlevingspercentage na vijf jaar nog steeds slechts 23% voor vrouwen (versus 16% voor mannen).

Het goede nieuws is dat deze percentages zijn gestegen en naar verwachting zullen blijven verbeteren naarmate de behandeling en diagnostiek verbeteren.

Ondersteunende bronnen

Helaas was er tot voor kort minder ondersteuning voor vrouwen met longkanker dan voor sommige andere kankers. Maar wat de longkankergemeenschap in aantal mist, maakt het diepgaander, en er is een zeer actieve en ondersteunende longkankergemeenschap die er is.

Als je op sociale media zit, zoek dan naar groepen anderen die met soortgelijke uitdagingen omgaan. #LCSM Chat is een Twitter-community die "de samenwerking op sociale media tussen longkankerpatiënten bevordert" en anderen. Ze houden online chats over verschillende kankeronderwerpen die longkankerpatiënten, hun verzorgers, advocaten, longkankerartsen en onderzoekers de mogelijkheid bieden om te communiceren.

Een woord van Verywell

Longkanker is in veel opzichten een andere ziekte bij vrouwen dan bij mannen. Gelukkig worden deze verschillen duidelijker naarmate experts meer leren over de moleculaire variaties tussen verschillende kankers. Omdat longkanker bij vrouwen nu bijna net zo vaak voorkomt als bij mannen, zullen onderzoekers waarschijnlijk nog meer verschillen ontdekken die kunnen worden gebruikt om de behandeling te begeleiden en de zorg voor longkanker persoonlijker te maken.