Longkanker begint in uw longen, maar er is een grote kans dat het zich zal verspreiden (metastaseren) voorbij de longen en de omliggende lymfeklieren naar andere delen van het lichaam als het niet vroegtijdig in remissie wordt gebracht. Artsen kunnen uitgezaaide longkanker noemen als gevorderde longkanker. De aandoening wordt als niet-operabel beschouwd, maar het kan nuttig zijn om te weten dat behandelingen die kunnen helpen om verdere verspreiding te stoppen en mogelijk de levensduur te verlengen, elke dag verbeteren.
Soorten geavanceerde longkanker
Ongeveer 85% van alle longkankers zijn niet-kleincellige longkankers. Kleincellige longkanker is verantwoordelijk voor het resterende percentage gevallen.
Onder geavanceerde niet-kleincellige longkankers zijn er aanvullende subtypen, waaronder:
- Longadenocarcinoom: voorheen bekend als bronchoalveolair carcinoom (BAC), is dit type kanker verantwoordelijk voor ongeveer 40% van de niet-kleincellige longkankertumoren. Adenocarcinoom is het meest voorkomende type longkanker bij vrouwen, niet-rokers en jonge volwassenen.
- Plaveiselcelcarcinoom: dit type kanker begint in de weefsels langs de luchtkanalen van de longen. Ongeveer 30% van de niet-kleincellige longkanker is dit type, dat ook bekend staat als epidermoïde carcinoom.
- Grootcellig carcinoom: deze tumoren, die in het centrale deel van de longen beginnen, worden vaak geassocieerd met roken. Ze zijn verantwoordelijk voor 10% van de niet-kleincellige longkankers.
De resterende gevallen van gevorderde niet-kleincellige longkanker zijn zeldzamere vormen van kanker, en in sommige gevallen tumoren die kenmerken hebben van meer dan een van de meest voorkomende soorten (deze worden gedefinieerd als "andere").
Stadia
Gevorderde longkankeris een term die gewoonlijk wordt gebruikt voor kanker die stadium 3B of 4 heeft bereikt. Ongeveer 17,6% van de niet-kleincellige longkankers bevindt zich al in stadium 3B wanneer ze worden gediagnosticeerd, en 40% bevindt zich in stadium 4. Gevorderde longkanker kan ook het gevolg zijn van de groei van stadium 1, 2 of 3A-tumoren.
- Stadium 3B: Stadium 3B niet-kleincellige longkankers zijn tumoren van elke grootte die naar de lymfeklieren aan de andere kant van de borst zijn gereisd, zich hebben verspreid nabij het sleutelbeen of andere structuren in de borst zijn binnengedrongen, zoals het hart of de slokdarm.
- Stadium 3C: in stadium 3C kunnen de tumoren elke grootte hebben en zijn uitgezaaid naar lymfeklieren boven het sleutelbeen aan dezelfde kant van de borst als de primaire tumor of naar lymfeklieren aan de andere kant van de borst als de primaire tumor. Daarnaast is er verspreiding naar specifieke weefsels in en rond de borstholte.
- Stadium 4: Stadium 4 niet-kleincellige longkankers zijn tumoren die zich hebben verspreid naar de ruimte tussen de lagen langs de longen (kwaadaardige pleurale effusie) of naar een ander deel van het lichaam. Longkanker verspreidt zich meestal naar de botten, de lever, de hersenen of de bijnieren.
Gevorderde symptomen van longkanker
De symptomen van gevorderde longkanker kunnen verband houden met de aanwezigheid van kanker in de longen, of ze kunnen worden veroorzaakt door tumoren die andere organen binnendringen en uitzaaien naar andere delen van het lichaam.
Veel voorkomende longgerelateerde symptomen kunnen zijn:
- Chronische hoest
- Bloed ophoesten
- Pijn op de borst
- Kortademigheid
- Piepende ademhaling
- Heesheid
- Terugkerende infecties zoals bronchitis en longontsteking
Wanneer tumoren zich verspreiden of groter worden, kunnen symptomen en verschijnselen van vergevorderde longkanker optreden, zoals:
- Vermoeidheid
- Onbedoeld gewichtsverlies
- Verlies van eetlust
Specifieke symptomen die verband houden met gemeenschappelijke delen van metastase zijn onder meer:
- Buikpijn en geelzucht (met levermetastasen)
- Hoofdpijn, spraakproblemen, geheugenverlies en zwakte (met hersenmetastasen)
- Pijn in de rug, schouders en borst (met botmetastasen)
Diagnose
Gevorderde longkanker kan in eerste instantie worden gevonden op een röntgenfoto of computertomografie (CT) -scan, maar verder testen met een longbiopsie is nodig om te bepalen of een afwijking werkelijk kanker is en, zo ja, welk type.
Voor gevorderde niet-kleincellige longkankers worden genetisch testen (soms moleculaire profilering genoemd) meestal aanbevolen omdat het de arts in staat stelt genetische eigenschappen in de kankercellen te identificeren, waarop vervolgens specifieke soorten behandelingen kunnen worden gericht.
Traditioneel zou een weefselmonster, of biopsie, operatief worden afgenomen van de kankerplaats. Maar artsen gebruiken steeds vaker een vloeibare biopsietest om DNA te identificeren van de tumor die in uw plasma circuleert.
Behandeling
Longkanker blijft de belangrijkste doodsoorzaak door kanker. Maar in de afgelopen twee decennia heeft de introductie van nieuwe medicijnen het algehele overlevingspercentage voor gevorderde kanker helpen verhogen - inclusief stadium 4.
Er zijn in de periode tussen 2011 en 2015 meer nieuwe behandelingen goedgekeurd voor vergevorderde longkanker dan in de vier decennia voorafgaand aan 2011. Houd deze vooruitgang in gedachten wanneer u naar onderzoek over dit onderwerp kijkt, aangezien het vaak statistieken bevat van minder recente perioden . Het belangrijkste is dat u zich concentreert op het feit dat dingendoorgaan metverbeteren.
Er zijn twee basiscategorieën van behandeling: systemische therapie en lokale therapie.
Systemische therapieën omvatten chemotherapie, immunotherapie en gerichte therapieën. Dit zijn de voorkeursbehandelingen voor gevorderde longkanker omdat ze door uw hele lichaam kunnen werken om kankercellen uit te roeien die zich buiten de oorspronkelijke tumorplaats hebben verspreid.
In sommige gevallen kunnen lokale therapieën worden gebruikt.
Gerichte therapieën
Een van de verbazingwekkende ontwikkelingen in de behandeling van kanker is het vermogen om genetische mutaties in kankercellen te identificeren en medicijnen te gebruiken die op deze genen inwerken om de kankercellen ondoeltreffend te maken.
De eerste stap in deze therapie is het ondergaan van genetische tests, die verschillende chromosomale afwijkingen en genmutaties in kankercellen kunnen opsporen die "targetable" zijn.
Als u bijvoorbeeld een EGFR-mutatie heeft, voeren de kankercellen te veel celdeling uit. De medicijnen die zich op deze cellen richten, tyrosinekinaseremmers, sturen signalen om die celgroei te stoppen.
Andere mutaties waarop medicijnen zich nu richten, zijn onder meer ALK- en ROS1-mutaties. Er zijn aanvullende therapieën goedgekeurd en er worden er regelmatig meer beschikbaar gesteld.
Chemotherapie
Chemotherapie is een steunpilaar voor vergevorderde longkanker, en het heeft het leven van mensen decennialang verlengd. Er worden veel medicijncombinaties gebruikt, maar de meeste hiervan bevatten een 'platina'-medicijn zoals platinol (cisplatine).
Deze medicijnen werken om de kwaadaardige cellen te doden, maar het doel is niet om kanker met chemotherapie te genezen - vooral niet bij gevorderde gevallen van longkanker. In plaats daarvan is het primaire doel van chemotherapie bij stadium 3B en 4 kanker om palliatieve zorg te bieden die de symptomen verlicht en de kwaliteit van leven verbetert.
Immunotherapie
Immunotherapie is een vrij recente benadering van de behandeling van kanker waarbij medicatie wordt gebruikt om uw eigen immuunsysteem te helpen kanker te bestrijden. Er zijn verschillende manieren waarop immuuntherapieën kanker bestrijden, onder meer door:
- Het remmen van immuuncontrolepunten zodat het immuunsysteem op volle kracht kan werken zonder te vertragen
- Versterking van het vermogen voor T-lymfocyten (T-cellen) die kanker aanvallen om de kwaadaardige cellen te vernietigen
- Kankercellen labelen (via door de mens gemaakte antilichamen) zodat het immuunsysteem ze kan lokaliseren en doden
- Uw algehele immuniteit opbouwen door middel van vaccins
- Het gebruik van immuunregulerende stoffen om het immuunsysteem in staat te stellen indringers te bestrijden
Klinische onderzoeken
Klinische onderzoeken zijn onderzoeksstudies die nieuwe manieren testen om ziekten te voorkomen, te screenen en te behandelen. Niet iedereen is geschikt voor elk type proef en er zijn enkele zaken waarmee u rekening moet houden voordat u zich inschrijft.
Leren hoe klinische onderzoeken werken en het is de moeite waard om de risico's en voordelen af te wegen als u in gedachten houdt dat elk nieuw geneesmiddel dat nu aan kankerpatiënten wordt aangeboden, pas kon worden goedgekeurd na het ondergaan van grondige klinische onderzoeken.
Het National Cancer Institute financiert en houdt toezicht op klinische onderzoeken die regelmatig nieuwe behandelingen voor geavanceerde niet-kleincellige longkanker onderzoeken. U kunt hun online database gebruiken om te zoeken naar onderzoeken die op zoek zijn naar deelnemers.
Lokale therapieën
Behandeling van longkanker met uitzaaiingen was in het verleden voor iedereen in wezen hetzelfde, maar dat verandert enigszins.
Lokale therapieën, waaronder bestralingstherapie en chirurgie, zijn effectiever voor kankers in een vroeg stadium waarbij de maligniteit nog steeds een gebied is. Maar ze kunnen af en toe samen met de systemische behandelingen worden gebruikt bij de behandeling van gevorderde longkanker.
Straling
In gevallen waar er weinig laesies (of uitgespreide plekken) zijn als gevolg van hersenmetastasen, heeft bestralingsbehandeling via stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT) geresulteerd in een verbeterde overleving.
Chirurgie
Systemische behandelingen worden soms gebruikt om de grootte van stadium 3B of stadium 4 longkankertumoren te verkleinen, zodat deze tumoren operatief kunnen worden verwijderd. Hoewel het niet het lichaam van alle kanker zal verlossen, kan dit type operatie de kwaliteit van leven verbeteren en de overleving verlengen.
Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat de stress van operaties bovenop systemische behandelingen te hoog kan zijn voor sommige mensen in vergevorderde stadia van longkanker om te verdragen.
Een ander pad dat artsen hebben verkend, is het gebruik van niet-kankermedicijnen om longkankerpatiënten te helpen. Geneesmiddelen die bekend staan als bisfosfonaten en die oorspronkelijk werden gebruikt om osteoporose te behandelen, kunnen bijvoorbeeld de overlevingskansen van mensen met botmetastasen verbeteren.
Prognose
Als we kijken naar de statistieken met betrekking tot de overlevingskansen voor stadium 3B en 4 niet-kleincellige longkanker, is het belangrijk om te bedenken dat deze cijfers zijn verbeterd en dat de hoop is dat ze zullen blijven verbeteren.
De huidige vijfjaarsoverleving voor vergevorderde longkanker is iets minder dan 7. Dat gezegd hebbende, er zijn langdurige overlevenden van vergevorderde longkanker, en dat aantal groeit.
Omgaan met en ondersteuning
Wat u snel zult leren nadat de diagnose longkanker is gesteld, is dat longkanker geduld, doorzettingsvermogen en steun vereist.
Het eerste dat u moet onthouden, is dat het belangrijk is om te leren hoe u uw eigen pleitbezorger kunt zijn in uw kankerzorg, wat betekent dat u uw toestand moet onderzoeken, vragen moet stellen en moet vechten voor de behandeling die volgens u het beste is.
Je zult op een gegeven moment ook op anderen moeten vertrouwen, dus neem contact op met familie en vrienden.
U kunt ook ondersteuning krijgen via persoonlijke en online longkankergemeenschappen waar u mensen kunt vinden die begrijpen waar u mee te maken heeft en die u tijdens uw reis kunnen ondersteunen
-for-hip-replacement.jpg)
