Alzheimer en veranderingen in seksueel gedrag

De ziekte van Alzheimer is een vorm van dementie die problemen veroorzaakt met geheugen, denken en gedrag. Hoewel het onmogelijk is om te zeggen hoe de ziekte zich voor een bepaald individu zal ontvouwen, heeft het de potentie om ongewenst seksueel gedrag te veroorzaken.

Voor echtgenoten en geliefden onderstrepen dergelijke veranderingen de impact van de ziekte op zelfs de meest intieme relaties. Het is echter van vitaal belang om te onthouden dat dit gedrag het gevolg is van de ziekte, of mogelijk van andere gezondheidsproblemen of medicijnen.

Verminderde remmingen en verontrustend gedrag

Personen met de ziekte van Alzheimer kunnen een verminderde seksuele interesse ervaren of, minder vaak, een sterk toegenomen seksuele interesse, bekend als hyperseksualiteit. Probleemgedrag kan bestaan ​​uit jaloerse beschuldigingen dat een partner een affaire heeft, seksuele toenadering tot een niet-echtgenoot of openbare masturbatie.

Ander ongepast gedrag, zoals het gebruik van vulgaire of obscene taal, zichzelf blootgeven of zich uitkleden in het openbaar (gezamenlijk "ontremming" genoemd) is misschien helemaal niet seksueel, maar kan door anderen als zodanig worden geïnterpreteerd.

Hoe om te gaan met ongepast gedrag zonder medicijnen

De Alzheimer's Association geeft een aantal aanbevelingen aan vrienden en familieleden. Ten eerste moet u proberen te voorkomen dat u boos wordt op, ruzie maakt met uw geliefde of hem in verlegenheid brengt. Probeer in plaats daarvan zachtaardig en geduldig te zijn en concentreer u op het zoeken naar een reden voor het gedrag. Iemand die zich bijvoorbeeld in het openbaar kleedt, kan het gewoon warm hebben of zijn kleding ongemakkelijk vinden. Je kan ook:

• Herinner de persoon er voorzichtig maar krachtig aan dat het gedrag ongepast is.
• Probeer de aandacht van de persoon af te leiden of om te leiden, of breng hem ergens anders heen.
• Probeer het niveau van de juiste fysieke aandacht te verhogen, zoals knuffels en haar strelen. Seksuele toenadering kan wijzen op de behoefte aan geruststellend contact.
• Overweeg praktische oplossingen: probeer bij ongepast uitkleden broeken of jurken achterstevoren aan te trekken of extra (comfortabelere) kleding mee te nemen tijdens uitstapjes.
• Raadpleeg een specialist Alzheimer of dementie of een ouderenpsycholoog.

Dringend ingrijpen is nodig als de persoon fysiek agressief of gewelddadig wordt. Zorg voor een actieplan, of u nu familieleden, vrienden of de politie om hulp vraagt. Het kan ook nodig zijn om de persoon naar een zorginstelling te verplaatsen die beter is uitgerust om met dergelijk gedrag om te gaan.

Medicijnen

Als deze strategieën het probleem niet oplossen, zijn er medische interventies die kunnen worden gebruikt om verschillende onderliggende of bijbehorende problemen te behandelen.Vraag de arts van uw geliefde naar de beschikbare medicijnen om te behandelen:

• Agressie, opwinding en wanen.
• Depressie, prikkelbaarheid en apathie.
• Angst, angst en slaapstoornissen.

Een evenwicht vinden tussen de seksuele rechten van mensen met de ziekte van Alzheimer en hun partners

Seksualiteit is een fundamenteel onderdeel van het menselijk bestaan, en seks is een belangrijke manier om nabijheid te delen en liefde te uiten. Veel mensen vinden het echter moeilijk te accepteren dat oudere volwassenen of mensen met ernstige ziekten nog steeds seksuele behoeften hebben en het recht hebben om deze te uiten.

In instellingen voor langdurige zorg kunnen seksuele behoeften blijven bestaan, zelfs nadat mensen hun echtgenoten niet langer erkennen of zich herinneren dat ze getrouwd zijn. Dit leidt af en toe tot buitenechtelijke verpleeghuisrelaties, wat tot onhandigheid kan leiden. De meeste instellingen voor langdurige zorg hebben beleid opgesteld met betrekking tot relaties en seksueel gedrag.

De belangrijkste zorgen zijn het vermijden van seksuele uitbuiting, misbruik of aanranding, en het bepalen van het vermogen van een persoon om zinvolle toestemming te geven.De impact van de ziekte van Alzheimer op het bewustzijn en het rationeel denken vernietigt uiteindelijk het vermogen om in te stemmen. Een partner die seksuele intimiteit zoekt met iemand in deze fase van dementie, kan voor moeilijke ethische vragen komen te staan ​​en kan besluiten om helemaal af te zien van seks - of om seks buiten de relatie te zoeken.

Aan de andere kant kunnen zorgverleners een verlies van verlangen ervaren. Het is moeilijk om je aantrekkelijk of opgewonden te voelen bij het geven van dagelijkse zorg aan iemand met dementie. Schuldgevoel over het plaatsen van iemands echtgenoot in een verpleeghuis kan ook het seksuele verlangen temperen.

Therapeuten, met name geriatrische psychologen, kunnen helpen deze problemen te begrijpen en op te lossen. Religieuze of spirituele adviseurs kunnen een andere bron van raad zijn. Een discussieforum voor Alzheimer kan in deze situaties een solide bron van ondersteuning en suggesties zijn. Bovendien biedt de Family Caregiver Alliance waardevolle middelen en heeft de Alzheimer's Association lokale afdelingen en meer dan 1.500 steungroepen in het hele land.