Aortaregurgitatie: een lekkende klep

Bij aortaregurgitatie wordt de aortaklep lek. Een lekkende aortaklep leidt vaak tot ernstige hartproblemen.

Mensenafbeeldingen / Getty-afbeeldingen

De aortaklep bewaakt de opening tussen de linker hartkamer en de aorta. De aortaklep gaat open als het linkerventrikel begint te pompen, waardoor bloed uit het hart en in de aorta kan stromen. Wanneer het ventrikel klaar is met kloppen, sluit de aortaklep om te voorkomen dat het bloed terugspoelt in het linkerventrikel.

Wanneer u aortaklepinsufficiëntie ontwikkelt, sluit uw aortaklep zich niet volledig, waardoor het bloed van de aorta naar de linker hartkamer kan stromen. Deze "regurgitatie" van bloed zorgt ervoor dat het hart veel harder werkt, en de extra belasting van het hart kan leiden tot hartfalen en andere belangrijke problemen.

Oorzaken van aortaregurgitatie

Verschillende medische aandoeningen kunnen aortaregurgitatie veroorzaken. Waaronder:

• Endocarditis. Door endocarditis (infectie van de hartkleppen) kan de aortaklep verslechteren, waardoor regurgitatie ontstaat.
• Bicuspide aortaklep. Aortaklep kan worden veroorzaakt door een bicuspidalisklep, een aangeboren aandoening waarbij de aortaklep uit slechts twee "knobbels" (d.w.z. flappen) bestaat in plaats van de normale drie. Bicuspide aortakleppen zijn bijzonder vatbaar voor de vorming van calciumafzettingen, die vaak aortastenose veroorzaken. Patiënten met een bicuspide aortaklep kunnen dus zowel stenose als regurgitatie ontwikkelen.
• Reumatische hartziekte **. ** Tot de tweede helft van de 20e eeuw was reumatische hartziekte wereldwijd de belangrijkste oorzaak van aortaregurgitatie. Met de komst van antibiotica is reumatische hartziekte relatief zeldzaam geworden in de ontwikkelde wereld. Het is echter nog steeds de belangrijkste oorzaak van aorta-oprispingen in ontwikkelingslanden.
• Aangeboren aortaregurgitatie. Verschillende soorten aangeboren hartafwijkingen kunnen aortaregurgitatie veroorzaken, waaronder het syndroom van Turner, tetralogie van Fallot en truncus arteriosus.
• Verwijding van de aortawortel. De aortawortel is het gedeelte van de aorta direct boven de aortaklep. Verschillende aandoeningen kunnen ervoor zorgen dat de aortawortel verwijden of uitzet. Deze verwijding kan de aortaklep zelf vervormen, waardoor regurgitatie ontstaat. Enkele van de oorzaken van verwijding van de aortawortel zijn onder meer chronische hypertensie, aortitis (ontsteking van de aorta, die kan worden veroorzaakt door ziekten zoals syfilis), borstletsel, aortadissectie (plotseling scheuren van de wand van de aorta, veroorzaakt door degeneratieve vaatziekte. ) en het Marfan-syndroom.

Welke problemen worden veroorzaakt door aortaregurgitatie?

Bij aortaregurgitatie moet de linker hartkamer veel harder werken om de lichaamsweefsels van voldoende bloed te voorzien. In het bijzonder moet het ventrikel bij elke hartslag al het bloed wegpompen dat het lichaam nodig heeft, plus de hoeveelheid bloed die terugvloeit in het ventrikel. Dit extra bloedvolume zorgt ervoor dat de hartspier dikker wordt (of "hypertrofie") en zorgt ervoor dat het linkerventrikel verwijdend en de linkerventrikelejectiefractie daalt.

Deze extra belasting van het linkerventrikel kan uiteindelijk leiden tot hartfalen en tot hartritmestoornissen zoals atriumfibrilleren, ventriculaire tachycardie en ventrikelfibrilleren.

Milde vormen van aortaklepinsufficiëntie geven gewoonlijk geen symptomen. Als de regurgitatie echter verergert, wordt het ventrikel meer gestrest en begint hartfalen zich te ontwikkelen. In dit stadium zal een persoon met aortaklepinsufficiëntie dyspneu (kortademigheid) beginnen op te merken bij inspanning en vroege vermoeidheid. Deze symptomen verergeren naarmate de regurgitatie groter wordt en uiteindelijk behoorlijk ernstig kan worden.

Hoewel aorta-regurgitatie zich gewoonlijk geleidelijk ontwikkelt - over een periode van jaren - kan het in sommige gevallen zeer plotseling optreden.

Acute aortaregurgitatie wordt meestal veroorzaakt door endocarditis, aortadissectie of trauma op de borst. Acute aortaregurgitatie veroorzaakt vaak plotseling en ernstig hartfalen en kan alleen worden behandeld met een noodklepvervangende operatie.

Hoe wordt aorta-regurgitatie gediagnosticeerd?

De diagnose van aortaregurgitatie is vrij eenvoudig. Aortaklepinsufficiëntie veroorzaakt een karakteristiek hartruis dat de meeste artsen onmiddellijk zullen herkennen. De diagnose kan eenvoudig worden bevestigd of uitgesloten met een echocardiogram.

Het beoordelen van de ernst van aortaregurgitatie is belangrijk als het gaat om het nemen van een beslissing over het al dan niet aanbieden van chirurgische therapie. Hoewel het echocardiogram vaak erg nuttig is bij het meten van de ernst van het klepprobleem, kan een cardiale MRI en / of een hartkatheterisatie nodig zijn om de evaluatie te voltooien.

Behandeling

Uiteindelijk vereist de behandeling van aortaregurgitatie chirurgische vervanging van de beschadigde klep. Geneesmiddelen die de bloedvaten verwijden (meestal calciumkanaalblokkers of ACE-remmers) kunnen helpen de hoeveelheid bloed die teruglekt naar de linker hartkamer te verminderen en kunnen de symptomen onder controle houden.

Sommige mensen met milde aortaklepinsufficiëntie hebben helemaal geen operatie nodig. Maar aortaklepinsufficiëntie is een mechanisch probleem en om er echt mee om te gaan, heb je een mechanische oplossing nodig.

De optimale timing van de operatie is erg belangrijk. Als algemene regel geldt dat een aortaklepoperatie moet worden uitgevoerd net voordat de aortaregurgitatie symptomen begint te veroorzaken. Periodieke fysieke onderzoeken en vooral periodieke echocardiogrammen zijn nuttig bij het optimaliseren van de timing van de operatie.​

Een andere belangrijke beslissing is het type vervangende klep dat zal worden gebruikt. Prothetische aortakleppen bestaan ​​ofwel volledig uit door de mens gemaakte materialen (mechanische kleppen) of zijn gemaakt van de hartklep van een dier, meestal een varken (bioprothetische klep). De beslissing welk type kunstmatige klep moet worden gebruikt, hangt af van de leeftijd van de patiënt en of het nemen van chronische antistolling een probleem is.

Alle kunstmatige hartkleppen hebben een verhoogde neiging om bloedstolsels te vormen. Bloedstolling is echter minder een probleem met bioprothetische kleppen dan met mechanische kleppen, dus mensen met de bioprothetische kleppen hoeven misschien geen antistollingsmiddel te gebruiken, terwijl mensen met mechanische kleppen dat altijd doen. Aan de andere kant gaan mechanische kleppen over het algemeen langer mee dan bioprothetische kleppen.

Bovendien is een minimaal invasief type aortaklepvervanging nu door de FDA goedgekeurd - transcatheter aortaklepimplantatie of TAVI. Hoewel de operatie voor TAVI aanzienlijk minder ingrijpend is dan voor typische klepvervanging, brengt deze procedure nog steeds een aanzienlijk risico met zich mee. Over het algemeen is het tegenwoordig gereserveerd voor patiënten die als "te ziek" worden beschouwd voor standaard klepvervanging. Naarmate de ervaring met TAVI wordt opgebouwd, zal het echter ongetwijfeld beschikbaar komen voor bredere categorieën patiënten die een aortaklepvervanging nodig hebben.

Dus: als u klepvervanging nodig heeft voor aortaregurgitatie, en u bent jonger dan 65 of 70 jaar en u kunt een antistollingsmiddel gebruiken, dan zal uw arts waarschijnlijk een mechanische klep aanbevelen. Als u ouder bent dan 65 of 70, of als u geen antistollingsmiddel kunt gebruiken, wordt waarschijnlijk een bioprothetische klep aanbevolen. Als uw chirurgische risico zeer hoog wordt geacht, moet een TAVI worden overwogen.

Het komt erop neer dat er voor- en nadelen zijn aan alle soorten vervangende kleppen. Het kiezen van het optimale type klep moet een gedeelde beslissing zijn tussen u en uw arts.

Een woord van Verywell

Aortaklepinsufficiëntie - een lekkende aortaklep - is mogelijk een ernstig probleem. Als de regurgitatie ernstig genoeg wordt, is vervanging van de aortaklep nodig om hartfalen en andere hartproblemen te voorkomen.