Tekenen en symptomen van autisme

De tekenen en symptomen van autisme worden meestal gezien vóór de leeftijd van 3. Ze omvatten stoornissen in de communicatie, sociale interacties en reactievermogen, evenals mogelijk obsessief of repetitief gedrag.

Er wordt gezegd dat "als je één persoon met autisme hebt ontmoet, je één persoon met autisme hebt ontmoet." Dat komt omdat het optreden van autisme van persoon tot persoon kan verschillen in het soort symptomen en de ernst ervan. De ene persoon met autisme kan heel verbaal, intelligent en betrokken zijn, terwijl de ander non-verbaal, intellectueel uitgedaagd en bijna volledig in zichzelf gekeerd is.

Veel voorkomende symptomen

De National Institutes of Mental Health heeft een lijst opgesteld met symptomen die vaak voorkomen bij autisme. Het is belangrijk om in gedachten te houden dat geen van deze symptomen op zichzelf waarschijnlijk wijst op autisme. Autisme is een doordringende ontwikkelingsstoornis, wat betekent dat een kind veel van deze symptomen moet hebben om in aanmerking te komen voor een diagnose.

Evenzo bereiken veel kinderen vroege mijlpalen op tijd (of zelfs vroeg) en komen ze nog steeds in aanmerking voor een autismespectrumdiagnose. Hoewel sommige kinderen zich meestal een tijdje ontwikkelen en dan symptomen ontwikkelen, kunnen anderen vanaf de kindertijd duidelijke symptomen hebben.

Vroege tekenen en symptomen van autisme zijn onder meer:

• Geen gebabbel of wijzen op de leeftijd van 1
• Geen enkele woorden op 16 maanden of zinnen van twee woorden op de leeftijd van 2
• Geen reactie op hun naam
• Verlies van taalvaardigheid of sociale vaardigheden
• Slecht oogcontact
• Overmatige opstelling van speelgoed of voorwerpen
• Geen glimlachen of sociaal reactievermogen
• Ongewone over-of-onder-reactievermogen op sensorische input zoals aanraking, geur, smaak, geluid

Symptomen van autisme moeten aanwezig zijn vóór de leeftijd van 3. Om voor een diagnose in aanmerking te komen, moeten sommige kinderen milde symptomen hebben die op zeer jonge leeftijd niet duidelijk zijn. Bij dergelijke kinderen kan de diagnose daardoor worden gesteld na de leeftijd van 3 jaar.

Wanneer dat gebeurt, komt dat meestal doordat ze verschillende latere indicatoren hebben, zoals:

• Verminderd vermogen om vrienden te maken met leeftijdsgenoten
• Afwezigheid of beperking van fantasierijk en sociaal spel
• Stereotypisch, repetitief of ongebruikelijk taalgebruik
• Beperkte interessante patronen die abnormaal zijn qua intensiteit of focus
• Preoccupatie met bepaalde objecten of onderwerpen
• Onflexibele naleving van specifieke routines of rituelen

Als dergelijke symptomen plotseling optreden bij een kind ouder dan 3 jaar, en die symptomen waren zeker niet aanwezig vanaf een eerdere leeftijd, zou het kind niet in aanmerking komen voor een autisme-diagnose. Het kind zou echter vrijwel zeker een andere ontwikkelings- of psychiatrische diagnose krijgen.

Zeldzame symptomen

Mensen met autisme hebben meer kans op:

• Epileptische aanvallen
• Verstandelijk gehandicapt
• Savant-syndroom (buitengewone vaardigheden op een heel specifiek gebied, zoals wiskunde)
• Hyperlexie (vroeg vermogen om woorden te decoderen zonder ze te begrijpen)
• Synesthesie (associatie van woorden of ideeën met geluiden, kleuren, smaken, enz.)
• Lage spierspanning en / of problemen met fijne en grove motoriek

Complicaties / indicaties van subgroepen

Autisme heeft veel voorgestelde subgroepen, die vaak aansluiten bij de aanwezigheid van andere aandoeningen.

Symptomen bij jongens versus meisjes

De overgrote meerderheid van de mensen met autisme zijn jongens en mannen. Dit kan gedeeltelijk komen doordat autisme er bij meisjes en vrouwen vaak heel anders uitziet, waardoor het mogelijk niet zo vaak wordt herkend.

Over het algemeen vertonen jongens met autisme duidelijke symptomen zoals afslanken (ijsberen, met de vingers bewegen, schommelen). Ze kunnen behoorlijk luidruchtig zijn, snel van streek raken of boos worden als ze moeten deelnemen aan activiteiten die buiten hun comfortzone vallen. Dit gedrag trekt natuurlijk de aandacht van ouders, leerkrachten en artsen.

Meisjes en vrouwen met autisme daarentegen zijn over het algemeen erg stil en teruggetrokken, vaak eenlingen die ervoor kiezen om niet deel te nemen aan groepsactiviteiten. Omdat velen het culturele idee accepteren dat meisjes vaak stil en niet betrokken zijn, zijn deze gedragingen veel gemakkelijker te verwarren met verlegenheid of normale sociale terughoudendheid.

Natuurlijk kunnen er grote variaties zijn, afhankelijk van het individu.

Associatie met andere aandoeningen

De meeste symptomen van autisme zijn ook symptomen van andere ontwikkelingsstoornissen en psychische stoornissen. Als gevolg hiervan is het niet ongebruikelijk dat kinderen met autisme meerdere diagnoses hebben.

Bovendien lijken mensen met autisme vatbaarder te zijn voor andere problemen die niet in de diagnostische criteria worden genoemd, zoals slaapstoornissen, gastro-intestinale stoornissen, zelfmisbruik en meer.

De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) bevat specificaties voor deze naast elkaar bestaande aandoeningen:

• Verstandelijke beperking
• Taalstoornis
• Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)
• Ontwikkelingscoördinatiestoornis
• Storende gedragsstoornis
• Stoornis in de impulsbeheersing
• Gedragsstoornis
• Depressieve stoornis
• Bipolaire stoornis
• Tics
• Gilles de la Tourette
• Zelf verminking
• Voedingsstoornis
• Eliminatiestoornis
• Slaapstoornis
• Catatonie

Wanneer moet je een dokter zien?

Het kan voor een ouder erg moeilijk zijn om te bepalen of gedrag symptomen zijn van autisme of gewoon gewone variaties in ontwikkeling. Hoeveel speelgoed is buitensporig? Hoeveel verlangen naar herhaling is normaal?

Er is ook de mogelijkheid dat sommige ontwikkelingsverschillen worden veroorzaakt door niet-autisme-gerelateerde problemen. Het niet reageren op een naam kan bijvoorbeeld heel goed een symptoom zijn van gehoorbeschadiging. Te laat praten kan te wijten zijn aan afasie of spraakapraxie.

Om autisme goed te diagnosticeren, gebruiken professionals een reeks specifieke tests die de symptomen van een kind daadwerkelijk meten. Ze kunnen ook besluiten dat uw kind een test moet ondergaan voor gehoorstoornissen of spraakproblemen die geen verband houden met autisme.

Om die reden, als u zich zorgen maakt over uw kind, neem dan contact op met uw kinderarts. Als de kinderarts niet kan helpen en u zich toch zorgen maakt, kan het tijd zijn om een ​​afspraak te maken met een ontwikkelingsarts of een andere diagnosticus.

Een woord van Verywell

Hoewel mensen met autisme veel uitdagingen hebben, hebben ze vaak buitengewone sterke punten en positieve eigenschappen. Als u zich zorgen maakt dat iemand om wie u geeft mogelijk autisme heeft, onthoud dan dat een diagnose slechts een manier is om een ​​reeks eigenschappen en uitdagingen te beschrijven. Het verandert niets behalve toegang tot behandelingen en diensten die anders misschien buiten bereik zouden zijn.