Bloedtransfusie-infecties

U mag geen infectie krijgen door een bloedtransfusie.

In de VS worden bloeddonoren en hun bloed streng gescreend om overdracht van infecties te voorkomen.

Niets is perfect, maar de risico's zijn laag. Nieuwe infecties, zeldzame infecties kunnen voorbijgaan aan de gedachte - of het laboratorium is gewoon niet perfect.

Er wordt elk jaar veel bloed gegeven in de VS. 9,5 miljoen doneren bloed, dat is ongeveer 1 op de 33 Amerikanen per jaar. 5 miljoen ontvangen meer dan 14 miljoen transfusies per jaar.

Over de hele wereld wordt niet al het bloed zo goed getest als we zouden willen. Volgens de WHO testen 39 landen in 2012 niet alle donaties routinematig op de belangrijkste infecties (HIV, Hep B, Hep C, syfilis) en wordt bijna de helft van de donaties in lage-inkomenslanden getest in laboratoria met kwaliteitsborging. wat betekent dat er testen waren om ervoor te zorgen dat de laboratoriumresultaten naar verwachting nauwkeurig zijn.

Op welke infecties wordt getest?

In de VS worden de volgende infecties getest met de volgende examens:

• Bacteriën: bacteriële cultuur
• Hepatitis B: Hep B-oppervlakteantigeen en kernantilichaam
• Hepatitis C: Hep C-antilichaam- en nucleïnezuuramplificatietest (NAT)
• HIV: HIV-1 en HIV-2-antilichaam en nucleïnezuuramplificatie (NAT) voor HIV-1
• HTLV: HTLV-I- en HTLV-II-antilichaam
• Syfilis: detectie van antistoffen tegen treponemale (syfilis)
• West Nile Virus: NAT voor West Nile Virus

Bloed wordt getest op Chagas door middel van Trypanosomacruzi antilichaam testen. Bij sommige CMV-negatieve patiënten (immuungecompromitteerde of transplantatiepatiënten) wordt bloed getest op CMV.

Babesia, een parasiet die normaal door teken wordt overgedragen, is een van de meest voorkomende infecties die in de VS worden gedetecteerd, omdat testen niet gebruikelijk zijn. Het kan gemakkelijk worden behandeld wanneer het wordt gediagnosticeerd en infecties zijn vaak mild. Sommige gevallen, die een zeer klein aantal transfusies vertegenwoordigen, hebben zich voorgedaan en dit is de meest voorkomende oorzaak van de zeer zeldzame sterfgevallen die verband houden met infecties door transfusies.

Welke donateurs zijn beperkt?

Er zijn veel screeningsvragen om te voorkomen dat donoren het risico lopen op een infectie die bloedonderzoeken kunnen missen.

In de Verenigde Staten moeten donors wachten met bloed geven als ze koorts hebben, antibiotica gebruiken of een behandeling voor tuberculose hebben, onlangs een levend vaccin hebben gehad (BMR - Mazelen, Bof, Rodehond, Waterpokken, Gordelroos, Gele Koorts, Polio, Hepatitis B, pokken). Degenen die zijn vastgehouden of opgesloten in een gevangenis, gevangenis, jeugdgevangenis voor 72 uur moeten 1 jaar wachten om te doneren.

U zult moeten wachten als u het afgelopen jaar gonorroe of syfilis, een transfusie of een tatoeage heeft gehad in een van de vele staten die het gebruik van tatoeages niet reguleren.

Bloed wordt niet getest op malaria. U moet drie jaar wachten als u voor malaria bent behandeld of vijf jaar of zo in een gebied met malaria hebt gewoond. U moet 1 jaar wachten als u in een gebied met malaria bent geweest.

Er zijn ook beperkingen voor mannen die seks hebben gehad met mannen; het is deze mannen volgens de richtlijnen van de FDA niet toegestaan ​​bloed te doneren als ze het afgelopen jaar seks hebben gehad met een man.

U kunt geen bloed geven als u ooit IV-medicijnen heeft gebruikt zonder doktersrecept, als u commercieel sekswerk heeft gedaan of als u een partner heeft gehad in een van deze hoogrisicogroepen voor hiv.

Om CJD te voorkomen, mogen donoren geen runderinsuline of een bloedtransfusie uit het VK hebben genomen. U kunt geen bloed doneren als u van 1980-1996 3 maanden in het VK woonde. U kunt niet doneren, als ze 6 maanden op bepaalde Amerikaanse militaire bases in Europa hebben gewoond, of sinds 1980 5 jaar in Europa.

Er zijn grenzen aan hoe vaak iemand bloed mag doneren. Volbloeddonatie om de 56 dagen, bloedplaatjes om de zeven dagen (tot 24 keer per jaar), plasma om de 28 dagen (tot 13 keer per jaar).

Wat is het risico?

Het risico op hiv is ongeveer 1 op 2 miljoen.

Het risico op hepatitis B is ongeveer 1 op 200.000 (laat je vaccineren!)

Het risico op hepatitis C is ongeveer 1 op 2 miljoen.

Er is altijd bezorgdheid geweest dat de variant van de ziekte van Creutzfeldt-Jakob (vCJD), of de gekkekoeienziekte, zich via bloed zal verspreiden. Dit is nog nooit gezien, maar om voorzichtig te zijn, mogen degenen die mogelijk zijn blootgesteld (die leefden in gebieden waar de gekkekoeienziekte zich bij dieren verspreidde) geen bloed doneren.

Is het een infectie als ik me ziek voel terwijl ik het bloed krijg?

Eigenlijk zijn er veel reacties op het bloed die geen verband houden met infecties. Dit lijken misschien infecties, maar uw immuunsysteem reageert op het nieuwe bloed, niet op bacteriën, virussen, parasieten of andere ziekteverwekkers.

Velen hebben allergische reacties op bloed of op componenten in het bloed, inclusief medicijnen of voedsel (zoals mogelijk zelfs pinda's die door een donor worden gegeten).

Deze allergische bijwerkingen zijn onder meer

• koorts
• rillingen
• klamme huid
• misselijkheid
• snelle hartslag, lage bloeddruk
• moeite met ademhalen
• angstig voelen
• pijn op de borst of rug

Dit kan mild zijn. Dit kan ook ernstig zijn. Vertel het uw verpleegkundige of arts onmiddellijk als u deze symptomen heeft. Reacties kunnen worden beheerd door gezondheidswerkers.

Er zijn ook andere reacties. Er kunnen reacties op het bloed optreden, vooral als de bloedafstemming niet perfect was. Deze kunnen ertoe leiden dat het lichaam de bloedcellen vernietigt, waardoor hemolyse of het knappen van rode bloedcellen ontstaat. Deze kunnen acuut zijn (acute hemolytische transfusiereactie) of vertraagd (vertraagde hemolytische transfusiereactie of vertraagde serologische transfusiereactie) Er kunnen ook longletsels zijn (transfusiegerelateerde acute longbeschadiging) en een verscheidenheid aan andere reacties.

Zijn er infecties geweest?

Er zijn enorme vorderingen gemaakt en de risico's zijn buitengewoon laag, het risico op infectie door een bloedtransfusie bestaat nog steeds. Het eerste geval van hiv-overdracht via bloed werd herkend in 1982. In 2001 zouden 14.262 personen aids hebben gehad als gevolg van een bloedtransfusie. Sommige landen hebben het testen nog langer uitgesteld - het testen was onvolledig in Japan en Duitsland. nadat andere landen begonnen met het handhaven van een hiv-vrij bloedsysteem.

Niemand heeft ooit hiv-2 gevonden door een bloedtransfusie in de Verenigde Staten. Bloed wordt alleen op antilichamen getest, niet op het virus zelf, omdat de infectie in de VS zo zeldzaam is. Slechts vier bloeddonoren bleken ooit HIV-2 te hebben sinds 1998.

Er zijn in het verleden ook gevallen geweest van het West-Nijlvirus (voor het eerst gemeld in 2002) en Chagas die door bloedtransfusie werden overgedragen.

Ten slotte zorgen nieuwe ziekteverwekkers zoals Babesia en COVID-19 voor nieuwe uitdagingen en nieuwe vorderingen op het gebied van veilig bloedbankieren.