Oorzaken van warme of hete gewrichten

Als uw gewricht warm, heet of gezwollen aanvoelt, duidt dit over het algemeen op een ontsteking als gevolg van letsel, infectie of een onderliggend ziekteproces. Gewrichtswarmte kan een of meer gewrichten aantasten, en het patroon van betrokkenheid, timing en bijbehorende symptomen verschillen afhankelijk van de oorzaak.

Diagnostische tests kunnen beeldvorming en / of naaldaspiratie van vloeistof omvatten - en behandeling kan nodig zijn.

Oorzaken

Gewrichtswarmte gaat vaak gepaard met pijn, stijfheid en zwelling. Ontsteking, die zwelling kan veroorzaken en uw lichaamstemperatuur kan verhogen, is de manier waarop het lichaam infecties en verwondingen verlicht. Vaak kunnen reumatische aandoeningen, auto-immuunziekten en kanker ook ontstekingen veroorzaken.

Traumatische oorzaken

Gewrichtstrauma door een acuut letsel kan optreden als gevolg van sport, een val of een botsing met stompe kracht. Het trauma kan de botten, spieren, pezen, ligamenten, kraakbeen en andere structuren in het gewricht aantasten.

Enkele van de meest voorkomende gewrichtsblessures:

• Dislocatie: Subluxatie is een gedeeltelijke scheiding van de botten in een gewricht, terwijl dislocatie, ook wel luxatie genoemd, een volledige scheiding is.
• Breuk: een gebroken bot.
• Verstuikingen: De ligamenten die de gewrichtsbeenderen bij elkaar houden, kunnen beschadigd raken of gedeeltelijk worden gescheurd door overstrekking of verdraaiing.
• Verrekkingen: Spier- of peesbeschadiging of gedeeltelijke scheuren ("getrokken") kunnen optreden als gevolg van overstrekking.

Er kunnen meer dan één van deze verwondingen samen voorkomen. Ze hebben meestal betrekking op de enkel-, knie-, pols- of schoudergewrichten. Een van de meest voorkomende gewrichtsblessures is een scheur in de voorste kruisband (ACL), een knieblessure die vaak voorkomt tijdens het sporten.

Hoewel de pijn van een traumatisch letsel meestal onmiddellijk optreedt, kan het soms aanvoelen als een lichte klap, maar na uren of dagen geleidelijk erger worden - met gewrichtswarmte, blauwe plekken, stijfheid, zwelling en gewrichtsmisvorming.

Besmettelijke oorzaken

Infecties van het gewricht kunnen worden veroorzaakt door een penetrerende verwonding die een pathogeen (infectieus organisme), meestal een bacterie, in de gewrichtsruimte brengt. Een systemische (hele lichaams) infectie kan het gewricht bezaaien met bacteriën uit de bloedbaan , vooral als uw immuunsysteem verzwakt is.

Infecties die een warm gewricht kunnen veroorzaken, zijn onder meer:

• Septische artritis: infectie van een gewricht door bacteriën of schimmel. Bacteriële septische artritis is meestal het gevolg van het zaaien van een bloedbaaninfectie of besmetting na een gewrichtsoperatie.
• Ziekte van Lyme: een door teken overgedragen ziekte veroorzaakt door de bacterieBorrelia burgdorferi​Het veroorzaakt gewrichtspijn en -ontsteking, naast een kenmerkende uitslag in de roos en griepachtige symptomen.
• Cellulitis: een ernstige en mogelijk levensbedreigende bacteriële infectie van de huid die eruit kan zien en aanvoelt als artritis.
• Osteomyelitis: een bacteriële infectie van het bot die kan ontstaan ​​wanneer een bacteriële infectie elders in het lichaam, zoals een urineweginfectie of longontsteking, zich uitbreidt naar de botten. Diabetes of sikkelcelanemie kunnen u bijzonder kwetsbaar maken voor osteomyelitis.
• Reactieve artritis: dit is geen gewrichtsinfectie - het is een vorm van artritis die ontstaat als reactie op een bacteriële infectie elders in het lichaam, vaak dagen of weken eerder.
• Reumatische koorts: een zeldzame ziekte die gepaard gaat met onvoldoende behandelde keelontsteking of roodvonk. Meervoudige gewrichtsontsteking is een van de veelbetekenende tekenen van reumatische koorts.

Gewrichtswarmte, koorts (mild tot hooggradig) en malaise zijn de meest voorkomende tekenen van een gewrichtsontsteking. Andere symptomen zijn gewrichtspijn, roodheid, zwelling en stijfheid. Een infectie door een penetrerende wond kan ook een afscheiding veroorzaken.

Zoek spoedeisende hulp als u gewrichtspijn heeft met koorts van meer dan 100,4 F, koude rillingen of rode strepen op uw huid (een teken van cellulitis).

Reumatische oorzaken

Reumatische aandoeningen veroorzaken chronische of intermitterende pijn en ontstekingen in de gewrichten, spieren of bindweefsel. Sommige van deze aandoeningen houden verband met leeftijd of herhaald gebruik, terwijl andere worden veroorzaakt door een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem zijn eigen cellen en weefsels aanvalt.

Osteoartritis is de klassieke 'slijtage-en-scheur'-artritis waarbij gewrichtskraakbeen in de loop van de tijd geleidelijk wordt versleten, wat leidt tot gewrichtsstijfheid, misvorming en bewegingsbeperking.

Onder de aandoeningen veroorzaakt door een auto-immuunziekte of ontstekingsziekte:

• Jicht: veroorzaakt door de progressieve afzetting van urinezuurkristallen in de gewrichtsruimte, voornamelijk de grote teen.
• Polymyalgia rheumatica: een ontstekingsaandoening die pijn en stijfheid veroorzaakt, vooral in de schouders, die meestal mensen boven de 65 treft.
• Artritis psoriatica: een vorm van artritis die vaak optreedt bij psoriasis.
• Reumatoïde artritis: de meest voorkomende vorm van auto-immuunartritis waarbij artritische pijn meestal bilateraal is (waarbij dezelfde gewrichten aan beide zijden van het lichaam worden aangetast).
• Juveniele idiopathische artritis: de meest voorkomende vorm van artritis bij kinderen en adolescenten.

Een belangrijk kenmerk van reumatische aandoeningen is het terugkeren van symptoomfakkels, ook wel exacerbaties genoemd.

Wanneer moet je een dokter zien?

Hoewel u uw dag misschien ongestoord door kunt gaan met een warme joint, moet u dit niet negeren. U moet medische hulp inroepen als het niet binnen een dag begint te verbeteren of als u de oorzaak niet kent. Indien nodig kan uw huisarts u voor verder onderzoek doorverwijzen naar een reumatoloog.

Als een joint plotseling en buitengewoon heet is, wacht dan geen dag of twee om ernaar te kijken. Ga naar de dichtstbijzijnde inloopkliniek, spoedeisende hulp of eerste hulp als uw arts u niet kan zien, vooral als het gewricht pijnlijk, gezwollen of zichtbaar misvormd is.

Als de pijn extreem is en gepaard gaat met koorts, koude rillingen, duizeligheid, onregelmatige hartslag, veranderingen in huidskleur of uiterlijk, zoek dan spoedeisende hulp, ongeacht of u recent een verwonding of een chirurgische ingreep heeft gehad. Symptomen zoals deze verdwijnen zelden vanzelf en kunnen tot een medische crisis leiden als ze niet worden behandeld.

Diagnose

Naast uw gewrichtswarmte, zal uw arts uw andere symptomen in overweging nemen en uw medische geschiedenis, familiegeschiedenis, medicijnen bekijken en met u overleggen over verwondingen, infecties of medische procedures die u onlangs heeft gehad.

Uw lichamelijk onderzoek zou uitwijzen of u gewrichtspijn, drukgevoeligheid, uitslag, zwelling, koorts of bewegingsbeperking heeft.

Op basis van uw anamnese en lichamelijk onderzoek heeft u mogelijk een of meer van de volgende zaken nodig:

• Bloedonderzoeken: verhoogde bezinkingssnelheid van erytrocyten (ESR) en C-reactief proteïne (CRP) signaleren gegeneraliseerde ontsteking. Bij jicht worden vaak hoge niveaus van urinezuur gezien. Verhoogd anticyclisch gecitrullineerd peptide (CCP) of de aanwezigheid van reumafactor (RF) wordt vaak gezien bij reumatoïde artritis. Een hoog urinezuurgehalte betekent echter niet altijd dat een gezwollen gewricht te wijten is aan jicht, en RF kan worden gezien bij andere ziekten dan RA.
• Beeldvormingstests: echografie, röntgenfoto's, computertomografie (CT) en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) kunnen helpen bij het visualiseren van bot- of weke delenbeschadiging, inclusief dislocatie, bloeding of effusie (ophoping van vocht).
• Gezamenlijke aspiratie: Arthrocentesis is het verwijderen van vloeistof met een naald uit de gewrichtsruimte voor evaluatie in het laboratorium. Arthrocentese is over het algemeen geïndiceerd als de symptomen ernstig zijn en een infectie wordt vermoed, vooral bij reeds bestaande artritis.
• Bloed- en weefselculturen: de bacteriële of schimmelorganismen die een infectie veroorzaken, kunnen in een laboratorium worden gekweekt en geïdentificeerd.
• Antinucleaire antilichaamtesten (ANA): specifieke eiwitten, auto-antilichamen genoemd, die worden geassocieerd met een auto-immuunproces, kunnen in het bloed worden gedetecteerd.

Het onderscheiden van de mogelijke oorzaken van gewrichtswarmte kan enige tijd duren, maar er zijn aanwijzingen die vaak kunnen helpen. Deze omvatten hoeveel gewrichten zijn aangetast, of de gewrichtspijn bilateraal of unilateraal is (waarbij reumatoïde artritis wordt onderscheiden van artrose), of de gebeurtenis recidiverend of geïsoleerd is, of dat de symptomen beperkt zijn tot het gewricht of meer constitutioneel (systemisch). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Behandeling

De behandeling van een gewrichtsaandoening wordt uiteindelijk gestuurd door de gediagnosticeerde oorzaak. De opties kunnen in grote lijnen worden beschreven op basis van of de oorzaak traumatisch, infectieus of reumatisch is.

Gewrichtsblessures

Milde gewrichtsblessures vereisen mogelijk alleen rust, bewegingsbeperking, aanbrengen van ijs en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's). Ernstigere verwondingen kunnen volledige immobilisatie van de gewrichten vereisen.

Een operatie kan aangewezen zijn als een bot is gebroken of als er gescheurde pezen of ligamenten zijn die niet zelfstandig kunnen genezen.

Gewrichtsinfecties

Bacteriële gewrichtsinfecties worden meestal behandeld met een combinatie van intraveneuze antibiotica en een procedure om het gewricht te reinigen, hetzij met een operatie of met herhaalde extracties van gewrichtsvloeistof (arthrocentese). Bacteriële culturen van de gewrichtsvloeistof en / of het bloed kunnen helpen bij de directe selectie van antibiotica.

Schimmelinfecties, vaker gezien bij een gecompromitteerd immuunsysteem, worden behandeld met orale of intraveneuze (IV, in een ader) antischimmelmiddelen.

Reumatische aandoeningen

Artrose wordt behandeld met spaarzaam gebruik van pijnstillers, samen met fysiotherapie, lichaamsbeweging, gewichtsverlies en ijs- of warmtetoepassing. Orale of geïnjecteerde corticosteroïden, intra-articulaire hyaluronale injecties, arthroscopische chirurgie en gewrichtsvervanging kunnen worden overwogen als de ziekte voortschrijdt.

Reumatoïde artritis en andere auto-immuungewrichtsaandoeningen kunnen op een vergelijkbare manier worden behandeld, maar kunnen ook onder controle worden gebracht met disease modifying antirheumatic drugs (DMARD's) en andere biologische en gerichte behandelingen die de immuunrespons helpen beheersen.