Coeliakie, glutengevoeligheid en autisme: is er een verband?

Het gebruik van het glutenvrije dieet bij autisme is controversieel (de meeste medische onderzoeken melden geen enkel voordeel). Maar sommige ouders beweren dat het dieet (vooral een variant daarvan die ook melkproducten elimineert) hun autistische kinderen heeft geholpen. Zou het dieet kunnen werken omdat die kinderen daadwerkelijk coeliakie hebben, waarbij coeliakie hun symptomen van autisme veroorzaakt?

In de overgrote meerderheid van de gevallen is dat helaas niet het geval, en glutenvrij gaan zal het autisme van uw kind niet helpen. Recent onderzoek geeft echter aan dat er enkele verbanden kunnen zijn - mogelijk tussen moeders met coeliakie (die spijsverteringssymptomen en andere symptomen veroorzaakt) en hun kinderen met autisme (een potentieel verwoestende ontwikkelingsstoornis). Bovendien is het ook mogelijk dat niet-coeliakie glutensensitiviteit - een aandoening die nog niet goed wordt begrepen - een rol speelt bij autisme.

Al dit onderzoek naar verbanden tussen coeliakie, niet-coeliakie glutensensitiviteit en autisme is voorlopig en biedt helaas niet veel hoop aan ouders die op dit moment hulp zoeken. Maar uiteindelijk kan het enkele aanwijzingen opleveren voor mogelijke autisme-behandelingen voor sommige kinderen, en zelfs voor manieren om te voorkomen dat autisme zich überhaupt ontwikkelt.

Wat is autisme?

In 2020 meldde de CDC dat volgens gegevens uit 2016 bij ongeveer één op de 54 kinderen in de Verenigde Staten een autismespectrumstoornis (ASS) wordt vastgesteld. Bij jongens is de kans vier keer zo groot dat de diagnose autisme wordt gesteld dan bij meisjes De symptomen van autisme treden over het algemeen op wanneer een kind tussen de twee en drie jaar oud is, hoewel ze eerder duidelijk kunnen zijn.

Zoals je zou kunnen opmaken uit de term 'spectrum', omvat autismespectrumstoornis een breed scala aan symptomen en handicaps. Iemand met licht autisme heeft misschien moeite met het maken van oogcontact en lijkt misschien weinig empathie te hebben, maar ze zouden een baan kunnen behouden en persoonlijke relaties kunnen onderhouden. Ondertussen kan iemand met ernstig autisme (ook wel "laagfunctionerend autisme" genoemd) als volwassene misschien niet spreken of zelfstandig leven.

Medische onderzoekers geloven niet dat er één enkele oorzaak van autisme is, maar geloven dat een combinatie van genetische en omgevingsfactoren ertoe leidt dat bepaalde kinderen de aandoening ontwikkelen. Autismespectrumstoornis komt voor in gezinnen, wat wijst op genetische verbanden, maar andere factoren - waaronder het hebben van oudere ouders en zeer prematuur geboren worden - verhogen ook het risico.

Er is geen remedie voor autisme. Behandelingen waarvan is aangetoond dat ze de symptomen verminderen, zijn onder meer gedragstherapie en medicijnen. Maar één behandeling die ouders vaak gebruiken - het glutenvrije, caseïnevrije (GFCF) dieet - hangt nauw samen met het glutenvrije dieet dat wordt gebruikt om coeliakie te behandelen. Dat leidt tot vragen over hoe de twee voorwaarden kunnen worden gerelateerd.

Coeliakie is een auto-immuunziekte waarbij consumptie van voedsel dat het eiwit gluten bevat (gevonden in de granen tarwe, gerst en rogge) ervoor zorgt dat je immuunsysteem je dunne darm aantast. De enige huidige behandeling voor coeliakie is glutenvrij dieet, dat de aanval van het immuunsysteem stopt door de trigger, gluten, te elimineren.

Autisme en het glutenvrije, caseïnevrije dieet

Ouders gebruiken het glutenvrije, caseïnevrije dieet al minstens twee decennia als een autismebehandeling (caseïne is een eiwit dat in melk wordt aangetroffen en dat enige overeenkomsten vertoont met gluten). De controversiële theorie achter de behandeling is dat kinderen met een autismespectrumstoornis een "lekkende darm" hebben waardoor fragmenten van grote eiwitten uit hun spijsverteringskanaal kunnen lekken. Gluten en caseïne zijn eiwitten.

Volgens deze theorie hebben de eiwitten gluten en caseïne - wanneer ze uit het spijsverteringskanaal worden gelekt - een soortgelijk effect als opioïden op de zich ontwikkelende hersenen van het kind.

Bovendien hebben veel kinderen met het autismespectrum (meer dan 80 procent in één onderzoek) spijsverteringssymptomen zoals diarree, obstipatie, buikpijn of reflux, wat in de hoofden van de ouders de argumenten voor een soort van voedingsinterventie ondersteunt.

De waarheid is echter dat er weinig bewijs is om deze behandeling te ondersteunen: een overzicht van grote onderzoeken naar het GFCF-dieet bij autisme vond een minimaal tot geen effect op autistische symptomen. Toch beweren sommige ouders dat het GFCF-dieet hun kinderen heeft geholpen ( in sommige gevallen dramatisch), en sommige alternatieve beoefenaars blijven het aanbevelen. Dit heeft ertoe geleid dat sommigen speculeren over een mogelijk verband met coeliakie.

Coeliakie bij kinderen met autisme

Kunnen sommige kinderen met autisme ook coeliakie hebben, en zou dat het succes kunnen verklaren dat sommige ouders melden met het glutenvrije, caseïnevrije dieet? Studies zijn op dit punt gemengd, hoewel er ten minste één gedocumenteerd geval is van een autistisch kind dat herstelt van autisme nadat de diagnose coeliakie is gesteld en het glutenvrije dieet is begonnen.

Het autistische kind dat herstelde nadat de diagnose coeliakie was gesteld en glutenvrij was geworden, was vijf jaar oud op het moment van zijn diagnose. De artsen die verantwoordelijk waren voor zijn zorg schreven dat voedingstekorten als gevolg van darmbeschadiging van coeliakie mogelijk verantwoordelijk waren voor zijn autistische symptomen.

Er is echter niet veel aanvullend bewijs in de medische literatuur voor gevallen van coeliakie die zich voordoen als autisme. Uit de grootste studie tot nu toe, uitgevoerd in Zweden met behulp van het nationale gezondheidsregister van dat land, bleek dat mensen met een autismespectrumstoornis later niet meer de diagnose coeliakie zouden krijgen (waarvoor een endoscopie nodig is om schade aan de dunne darm aan te tonen). Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken dat u zich niet hoeft te vervelen.

De studie toonde echter ook aan dat mensen met autisme drie keer meer kans hadden op positieve coeliakie-bloedtesten - wat wijst op een reactie van het immuunsysteem op gluten - maar geen schade aan hun dunne darm (wat betekent dat ze geen coeliakie hadden).

De auteurs speculeerden dat mensen met een reactie van het immuunsysteem op gluten maar met negatieve tests voor coeliakie mogelijk niet-coeliakie glutengevoeligheid hebben, een aandoening die niet goed wordt begrepen, maar waarvan de onderzoekers opmerkten dat deze in verband is gebracht met psychiatrische stoornissen zoals schizofrenie. .

In feite concludeerde een andere studie, geleid door onderzoekers van Columbia University, dat het immuunsysteem van sommige kinderen met autisme leek te reageren op gluten, maar niet op dezelfde manier dat het immuunsysteem van mensen met coeliakie reageert op gluten. De onderzoekers drongen aan op voorzichtigheid bij de bevindingen en zeiden dat de resultaten niet noodzakelijkerwijs duiden op gevoeligheid voor gluten bij die kinderen, of dat gluten autisme veroorzaakte of bijdroeg. Ze zeiden echter dat toekomstig onderzoek kan wijzen op behandelingsstrategieën voor mensen met autisme en deze schijnbare reactie op gluten.

Autisme en auto-immuniteit

Zou er een ander verband kunnen bestaan ​​tussen autisme en de aan gluten gerelateerde auto-immuunziekte coeliakie? Kan zijn. Medische studies geven aan dat er mogelijk een verband bestaat tussen auto-immuunziekten in het algemeen en autisme, in het bijzonder tussen moeders met auto-immuunziekten (inclusief coeliakie) en autisme bij hun kinderen.

Onderzoek heeft aangetoond dat mensen met een familiegeschiedenis van auto-immuunziekten (onthoud dat coeliakie een auto-immuunziekte is) een grotere kans hebben op de diagnose autisme. Een studie wees uit dat moeders met coeliakie drie keer zoveel risico hadden op het krijgen van een kind met autisme Het is niet duidelijk waarom dit zo was; de auteurs speculeerden dat bepaalde genen de schuld zouden kunnen zijn, of mogelijk dat de kinderen tijdens de zwangerschap werden blootgesteld aan de antilichamen van hun moeder.

Als de wetenschap uiteindelijk een subgroep van vrouwen zou kunnen identificeren die het risico liepen een autistisch kind te baren vanwege specifieke antilichamen, zouden onderzoekers manieren kunnen onderzoeken om de reactie van het immuunsysteem tijdens de zwangerschap te kalmeren en misschien zelfs enkele gevallen van autisme te voorkomen. Op dit moment zijn we echter verre van zo'n uitkomst.

Een woord van Verywell

Autisme is een verwoestende aandoening en het is begrijpelijk dat ouders er alles aan willen doen om hun kinderen te helpen. Maar hoewel het bewijs dat wijst op een mogelijke reactie van het immuunsysteem op gluten bij sommige kinderen interessant is, is het te voorlopig om echte behandelingsstrategieën aan te bieden.

Als uw kind spijsverteringssymptomen heeft (zoals veel kinderen met autisme doen), kan de arts van uw kind wijzen op mogelijke oorzaken en behandelingen. Als coeliakie in uw gezin voorkomt en uw autistische kind symptomen van coeliakie heeft, kunt u overwegen om op coeliakie te testen. Op dit moment zijn er helaas geen tests beschikbaar voor niet-coeliakie glutengevoeligheid, maar als u denkt dat het glutenvrije dieet uw autistische kind kan helpen, bespreek dan de voor- en nadelen van het dieet met uw arts.