Wat is sociale angst?

Sociale angststoornis, ook bekend als sociale angststoornis (SAD) of sociale fobie, is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door intense en invaliderende angst voor sociale situaties. Deze gevoelens worden ervaren op emotioneel, fysiek en cognitief niveau en veroorzaken ernstig ongemak dat kan leiden tot sociale vermijding. Mensen met SAD zijn bang om negatief beoordeeld te worden door anderen, wat gevoelens van schaamte, zelfbewustzijn en zelfs depressie kan opwekken.

Hoewel het normaal is om sociale angsten te ervaren in nieuwe of onbekende situaties, kan het zijn dat je SAD ervaart als deze angsten aanhouden, aanzienlijk leed veroorzaken en je leven beperken. Het komt meestal voor tijdens de jeugd bij mensen die erg verlegen zijn. SAD kan van invloed zijn op werk, school en andere dagelijkse activiteiten, en kan het zelfs moeilijk maken om vrienden te maken en te houden. . De gevolgen kunnen isolatie en eenzaamheid zijn, maar ook het verbreken van relaties, inclusief die met familie, collega's en vrienden.

Sociale angst is de tweede meest gediagnosticeerde angststoornis, die ongeveer 15 miljoen Amerikaanse volwassenen treft. Ongeveer 7% van de algemene bevolking in de VS zal in een periode van 12 maanden een of andere vorm van sociale angststoornis ervaren, en sommige schattingen tonen aan dat het 'ooit' voorkomen voor het ontwikkelen van SAD 13% tot 14% is.

Luis Alvarez / Getty Images

Soorten sociale angst

Er zijn twee soorten sociale angst: specifiek en algemeen. Een specifiek voorbeeld van sociale angst of alleen prestatie is de angst om voor groepen te spreken, terwijl mensen met algemene sociale angst angstig, nerveus en ongemakkelijk zijn in verschillende sociale situaties.

Het komt veel vaker voor dat mensen met sociale angst een gegeneraliseerde vorm van deze aandoening hebben. Wanneer anticiperende angst, zorgen, besluiteloosheid, depressie, verlegenheid, minderwaardigheidsgevoelens en zelfbeschuldiging in de meeste levenssituaties een rol spelen, kan een algemene vorm van sociale angst de oorzaak zijn.

Symptomen

Het ervaren van symptomen van sociale angst betekent niet noodzakelijk dat iemand een angststoornis heeft. Als deze symptomen echter resulteren in aanhoudend emotioneel leed of de dagelijkse routines verstoren, kan dat een teken zijn van sociale angststoornis.

Fysiek

Lichamelijke symptomen kunnen optreden wanneer een persoon met SAD wordt geconfronteerd met sociale situaties zoals het houden van een toespraak, het beoefenen van een sport of het optreden in een recital. Dit gebeurt omdat hun vecht-of-vlucht-stressreactie is geactiveerd in overdrive door de waargenomen dreiging van de sociale situatie.

Mensen met SAD kunnen het volgende ervaren wanneer ze moeten optreden voor of in de buurt van anderen:

• Blozend
• Zweten
• Bevend
• Misselijkheid
• Een snelle hartslag
• Een stijve lichaamshouding, weinig oogcontact maken of spreken met een te zachte stem

Psychologisch

De psychologische symptomen van SAD zijn misschien grotendeels onzichtbaar voor anderen, maar ze zijn ernstig en kunnen iemands leven laten ontsporen. Deze symptomen zijn onder meer:

• Sociale situaties vermijden
• Extreme en irrationele angst
• Ernstige angst voor oordeel en afwijzing
• Intense gevoelens van zelfbewustzijn
• Met anderen willen praten, maar moeite en angst ervaren

Complicaties

Zonder behandeling kunnen deze symptomen uitgroeien tot aanzienlijke problemen. Moeilijkheden bij het communiceren en verbinden met anderen kunnen gemiste kansen betekenen.

Voorbeelden van complicaties als gevolg van SAD kunnen zijn:

• Angst voor sollicitatiegesprekken kan professionele groei belemmeren
• Bezorgdheid over het ontmoeten van nieuwe mensen kan tot isolatie leiden
• Het vermijden van sociale situaties kan ertoe leiden dat iemand zich de hele tijd thuis opsluit
• Alcohol en andere stoffen kunnen worden gebruikt om zelfmedicatie te geven, waardoor er nog meer geestelijke gezondheids- en relatieproblemen ontstaan
• Depressie en zelfbeschadiging of suïcidaliteit kunnen het gevolg zijn

Diagnose

Uw arts zal u vragen stellen over uw symptomen en om uw ervaring te beschrijven. De volgende veel voorkomende stap is dat uw arts laboratoriumtests laat uitvoeren om onderliggende aandoeningen uit te sluiten die uw symptomen kunnen veroorzaken, zoals tumoren, hormonale onevenwichtigheden en infectieziekten zoals de ziekte van Lyme.

Zodra ze hebben vastgesteld dat uw symptomen niet worden veroorzaakt door een lichamelijke ziekte, zal uw arts u doorverwijzen naar een psychiater of andere beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg die de criteria in deDiagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen, 5e editie(DSM-5) om te peilen of u een sociale angststoornis heeft. Diagnostische factoren zijn onder meer:

• Duidelijke angst of bezorgdheid over een of meer sociale situaties waarin het individu wordt blootgesteld aan mogelijk nauwkeurig onderzoek
• Het individu is bang om op een manier te handelen of angstsymptomen te vertonen die negatief beoordeeld zullen worden
• Sociale situaties roepen bijna altijd angst of ongerustheid op
• De angst of onrust staat niet in verhouding tot de werkelijke dreiging die uitgaat van de sociale situatie en de sociaal-culturele context
• Sociale situaties worden vermeden of verdragen met intense angst of ongerustheid
• De angst, onrust of vermijding veroorzaakt klinisch significant leed of beperking op sociale, beroepsmatige of andere belangrijke gebieden van functioneren
• De angst, onrust of vermijding is aanhoudend en duurt meestal zes maanden of langer
• De angst, onrust of vermijding kan niet worden toegeschreven aan de fysiologische effecten van een stof (bijv. Een drug van misbruik) of een andere medische aandoening
• De angst, onrust of vermijding wordt niet beter verklaard door de symptomen van een andere psychische stoornis
• Als een andere medische aandoening (bijv. De ziekte van Parkinson, zwaarlijvigheid, misvorming door brandwonden of letsel) aanwezig is, is de angst, angst of vermijding duidelijk niet gerelateerd of is overdreven
• Geef aan of de angst beperkt is tot spreken of optreden in het openbaar

SAD wordt soms verward met paniekstoornis. De belangrijkste verschillen zijn dat mensen met een paniekstoornis onverwachte paniekaanvallen ervaren, in plaats van angstsymptomen die specifiek verband houden met sociale situaties.

Oorzaken en risicofactoren

Het is onduidelijk wat SAD precies veroorzaakt, maar er zijn veel factoren die de kans op het ontwikkelen van sociale angst beïnvloeden:

• Biologische markers: Verhoogde bloedtoevoer naar de amygdala (een deel van het limbisch systeem dat verantwoordelijk is voor angst) is aangetoond in hersenbeelden van mensen met SAD. Andere delen van de hersenen die bij angst betrokken zijn, zijn de hersenstam (regelt de hartslag en ademhaling), de prefrontale cortex (helpt risico en gevaar in te schatten) en de motorische cortex (controleert uw spieren).
• Genetische factoren: Zoals bij alle angststoornissen, is er een significante genetische aanleg voor het ontwikkelen van sociale angststoornissen.
• Omgeving: ongezonde coping-mechanismen (zoals het vermijden van conflicten) en angstige reacties of gedragingen kunnen worden geleerd door middel van observatie van gezagsdragers en leeftijdsgenoten.
• Fysieke verschijning: Bepaalde fysieke kenmerken die opvallen als ongebruikelijk voor de omringende sociale norm, kunnen ten grondslag liggen aan sociale angst.
• Temperament: Het vertonen van buitensporige remmingen van nieuwe activiteiten, mensen, plaatsen of dingen kan een vroeg teken zijn van SAD. Dit blijkt meestal uit extreme verlegenheid of huilen bij het ontmoeten van nieuwe mensen.
• Nieuwe baan of sociale situaties: alle grote veranderingen in het leven, zowel positief als negatief, kunnen een onderliggende trigger zijn voor SAD.

Subtypen

Het National Social Anxiety Centre erkent verschillende subtypes van sociale angststoornis:

• Paruresis of het verlegen blaassyndroom is gericht op wat anderen van hen zouden denken als ze niet in staat zouden zijn om de urinestroom op gang te brengen.
• Conversatieangst houdt in dat je verwrongen en negatieve gedachten ervaart over wat vreemden en kennissen denken als ze met hen praten.
• Mannelijke seksuele faalangst is een vicieuze cirkel die optreedt wanneer angstgevoelens over het uitvoeren van seksuele activiteiten verandert in overmatige zelfcontrole en zelfevaluatie tijdens seksuele relaties die vervolgens een erectie of een orgasme kunnen voorkomen.
• Angst bij spreken in het openbaar, of glossofobie, is een van de meest voorkomende fobieën en treft ongeveer 73% van de bevolking.
• LGBTQ-angst kan ontstaan ​​door zowel geïnternaliseerde sociale stigma's over de gemeenschap als door gepest of verbannen te worden.

Behandeling

Behandelingsopties kunnen bestaan ​​uit het helpen van een persoon om gezondere denkpatronen en coping-mechanismen en andere psychosociale verbeteringen te ontwikkelen. Ze kunnen ook worden gebruikt om de bijbehorende symptomen van sociale angststoornis te helpen beheersen en verminderen.

Psychotherapie

Veel onderzoeken hebben aangetoond dat angst-specifieke cognitieve gedragstherapie (CGT), een vorm van psychotherapie die gezondere manieren van denken, handelen en reageren op situaties leert, daadwerkelijk positieve veranderingen kan bewerkstelligen in hersenstructuren die betrokken zijn bij het verwerken en reguleren van emoties. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Medicatie

Medicijnen kunnen op korte termijn effectief zijn bij het beheersen van symptomen van sociale angst. Maar als ze niet worden gebruikt in combinatie met een actief, gestructureerd CGT-programma, zullen medicijnen alleen op de lange termijn geen voordelen hebben voor mensen met SAD.

Medicijnen die kunnen worden gebruikt om SAD te behandelen, zijn onder meer:

• Anti-angstmedicijnen: ze werken snel en omvatten benzodiazepines zoals Valium (diazepam), Xanax (alprazolam), Klonopin (clonazepam) en Ativan (lorazepam)
• Antidepressiva: namelijk selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) en serotonine- en norepinefrineheropnameremmers (SNRI's). Het duurt enkele weken voordat deze medicijnen beginnen te werken, maar studies hebben aangetoond dat 50% tot 80% van de patiënten met de algemene vorm van sociale angststoornis reageren na acht tot twaalf weken venlafaxine of een SSRI te hebben ingenomen.
• Bètablokkers: ze worden gebruikt om de fysieke symptomen van angst te verminderen, meestal sociale angsten van het prestatietype.

Minder dan 5% van de mensen met SAD zal binnen een jaar na het begin van de aandoening een behandeling zoeken, en meer dan een derde van de mensen meldt dat ze gedurende 10 jaar of langer symptomen hebben voordat ze hulp krijgen.

Omgaan

Er zijn aanvullende manieren om de kwaliteit van leven te helpen verbeteren en symptomen van angst te verminderen bij het leven met SAD:

• Word lid van een steungroep om steun en een veilige plek te vinden om te leren en begin te begrijpen dat uw gedachten over oordeel en afwijzing niet waar zijn of vertekend zijn.
• Daag negatieve denkpatronen uit waarbij u probeert gebeurtenissen vooraf te schaduwen en na te denken over worstcasescenario's. Kunt u bijvoorbeeld echt weten wat die persoon over u denkt?
• Concentreer u naar buiten om hyperfocus op uw lichamelijke sensaties en lichamelijke reacties of uiterlijk te voorkomen.
• Neem de tijd om diep en volledig te ademen, zodat uw zenuwstelsel de kans krijgt om te kalmeren.
• Vermijd cafeïne, inclusief verborgen bronnen van cafeïne in chocolade en frisdrank, die de angst kunnen verergeren.
• Voeg omega-3-vetzuren toe aan uw dieet (denk aan vette vis en noten) om uw algehele stemming en angst te ondersteunen.
• Oefen geduld met jezelf en anderen. Verwacht geen perfectie in sociale situaties en gebruik de vaardigheden die je hebt geleerd om kalm te blijven of te worden.